ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ไปซานเฟ่ ! ! ~ + เจอเพื่อนเก่า ๆ (///)>> 555+ เป็นปัญหานักก็เปลี่ยนชื่อตอนซะ
“ เฮ้ย !! ไอ่เวสต์ นั่นมันแฮมชิ้นสุดท้ายเลยนะ เอาของฉันคืนมา !!! ” ไมญ่าโวยลั่นโรงอาหาร เมื่อเด็กหนุ่มตาสีทองที่นั่งข้าง ๆ มาจิ้มแฮมของเธอไปอย่างไม่รู้จักอาย
“ แบร่ .. จ้างให้ก็ไม่คืน 555+ ” เวสต์แลบลิ้นใส่ไมญ่า แล้วหันไปหัวเราะอย่างสะใจ
“ จำไว้นะตาบ้า .. ฉันจะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู ” เด็กสาวโชคร้ายได้แต่นั่งกัดฟันกรอด ๆ จนเพื่อน ๆ ที่เหลือพากันเสียวสันหลังไปตามๆกัน
“ สวัสดีตอนเช้า .. ซันนิอัสทุกๆ คน อย่างที่ฉันบอกพวกนายไปเมื่อวาน วันนี้ฉันจะอนุญาตให้ทุกคนออกไปที่ซานเฟ่ได้ตามสบาย แต่ใครที่จะไปให้มาลงชื่อไว้กับดิเลียร์หลังจากทานอาหารเสร็จ สำหรับปี 2 อย่างที่ตกลงกันไว้ วันนี้พวกนายต้องตัดหญ้าในสนามของหอเราให้เรียบร้อยก่อนถึงจะออกไปได้ ” เซนอลพูด แล้วยิ้มอย่างพอใจที่เห็นสมาชิกซันนิอัสทุกคน มานั่งกันครบตามเวลาที่เขานัดไว้
“ โห !!~ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ ” รุ่นพี่ปี 2 คนนึงพูดขึ้นมา
“ นายมีปัญหาอะไรหรอ .. ซีน !? หรือต้องให้ฉันอธิบายเหตุผลที่ปี 2 ได้ทำประโยชน์ก่อนออกไปเที่ยว ให้ทุกคนฟัง ” เซนอลแสยะยิ้มโหด (( เป็นกิริยาช่องที่ 2 ของเหี้ยม ))
“ ไม่ครับ !! ” รุ่นพี่ผมสีทองคนนั้นส่ายหน้าอย่างตกใจ
“ ก็ดี.. งั้นให้หัวหน้าชั้นปีออกมาเอารายละเอียดของที่ต้องซื้อ .. ตรงนั้นน่ะ จะคุยกันอีกนานมั๊ย !!? ” เซนอลชี้ไปทางโต๊ะของรุ่นพี่ปี 3
“ ....... ”
“ เอ้า !! เงียบทำไมล่ะ ฉันถามทำไมไม่ตอบ.. ออลเวียร์ ดูแลสมาชิกปีนายซะหน่อยซิ !! ” พอเซนอลพูดจบ เด็กหนุ่มผิวขาว ร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหวาน แต่ดูคมคาย ตาสีม่วงเข้มมองมาทางเซนอลอย่างขอโทษ ผมสีเงินสว่างซอยระต้นคอสะท้อนเป็นประกายกับแสงแดดอ่อน ๆ ที่ส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง ผู้ชายคนนี้ทำให้คนเกือบทั้งหอซัน แทบจะหยุดหายใจไปตาม ๆ กัน
“ ขอโทษครับ ท่านเซนอล .. แชลล์ เฮรัน ลุกขึ้นมา ” เสียงนุ่มแต่ว่ามีพลัง เรียกให้รุ่นพี่ 2 คนยืนขึ้น
“ ต่อยหน้ากันคนละครั้ง ” เสียงนุ่มบอกบทลงโทษที่ทำเอาคนทั้งหอตะลึง
“ ท่านออลเวียร์ ..พวกเรา .. ” รุ่นพี่ผมสีน้ำตาลทำท่าจะพูดอะไร แต่ออลเวียร์ก็ยกมือเป็นสัญญาณให้หยุด
“ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น .. ฉันสั่งอะไรก็ทำสิ !! ” ท้ายเสียงตวาดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์
“ ออลเวียร์ .. เอาไว้จัดการกันทีหลังเถอะ นี่ก็จะสายแล้ว เดี๋ยวพวกนายจะไปไม่ทันซื้อของ ” เซนอลห้าม แต่ดวงตาสีดำสนิท ยังมองแชลล์ กับ เฮรัน อย่างตำหนิ
“ ครับ !! พวกนายมาเจอฉันที่ห้องตอน 5 โมงด้วย ถ้าสายนายคงรู้นะว่าจะเป็นยังไง ? ” พูดจบออลเวียร์ก็หันมาโค้งให้เซนอล แล้วนั่งลงทานอาหารตามเดิมอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ เอาล่ะ ปี 4 เรนออกมาเอารายการของที่ต้องซื้อเร็ว ๆ พวกนายอย่าลืมซื้อเข็มกลัดนักเรียน พรีไทน์ มาด้วยล่ะ !! แล้วเย็นนี้ฉันจะไปเช็ค ” เรนเดินออกมารับใบรายการของเข้าไปแล้วตามมาด้วย รุ่นพี่ออลเวียร์ที่เดินออกมาอย่างงดงาม
“ ปี 3 ตำราวิชาการอัญเชิญเทพ และปีศาจขั้นสูง ปีนี้ไม่ต้องซื้อ เพราะเขาเปลี่ยนมารวมเล่มแล้ว เป็นศาสตร์ว่าด้วยการอัญเชิญเทพ และปีศาจ ให้ซื้อเล่มนี้มาแทนนะ อย่าซื้อมาผิดล่ะ ” เซนอลยิ้มบาง ๆ ให้ออลเวียร์ที่ก้มหัวให้เขาอย่างเคารพ
“ ปี 2 หนังสือวิชาเวทย์ศาสตร์ ให้ซื้อมาทั้งชุดนะ เพราะปีนี้เขาจะเรียนกันทั้ง พื้นฐานมืด และพื้นฐานแสง ศาสตร์แห่งความสมดุล ทั้งหมดนี้เป็นเซตเดียวกันที่พวกนายห้ามลืมซื้อมาเด็ดขาด ซีนออกมารับใบรายการสิ นั่งทำอะไรอยู่ ห๊า !!? ” แล้วรุ่นพี่ผมสีแดงก็เดินออกมา ในขณะที่เซนอลจ้องเขาอย่างหงุดหงิด
“ สุดท้ายปี 1 เลือกได้รึยังว่าจะให้ใครเป็นหัวหน้าน่ะ !? ” พอเซนอลพูดจบ ปี 1 ทุกคนก็พร้อมใจกันหันไปมองวินที่เอาแต่นั่งซึมไม่พูดไม่จา แต่จู่ ๆ ...
“ ผมเองครับ!! วินเซลัส เดอ ฟาร์เวลเลียน ” เด็กหนุ่มผมสีฟ้ายืนขึ้นอย่างมาดมั่น แล้วเดินออกไปหาเซนอล
“ หืม .. นายเองหรอ !? ใช้ได้นี่ เลือกคนถูกซะด้วย ” สิ้นเสียงที่เซนอลพูด ทำเอาพวกปี 1 แทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่
“ เอาล่ะ ..ปี 1 ต้องซื้อเยอะกว่าคนอื่น เพราะงั้น กรุณารักษาเวลาด้วย อย่าลืมเครื่องแบบทั้งหมด 4 ชุด อย่าลืมเข็มกลัด พรีเซต ด้วยล่ะ เรื่องตำราเรียนฉันแนะนำให้พวกนายรีบซื้อมาภายในวันนี้ ไม่งั้นพรุ่งนี้คนที่มาซื้อจะเยอะกว่านี้ซะอีก นอกเหนือจากนั้นก็มีรายละเอียดอยู่ในใบนี้แล้ว จัดการให้เรียบร้อยล่ะ !!~ ดิเลียร์จดชื่อคนที่จะออกไปด้วยนะ เอาล่ะใครจะออกบ้าง !? ” แล้วสมาชิกหอซันนิอัสทุกคนก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
“ เออ .. เอาเป็นว่าไปทุกคน งั้นก็ไม่ต้องลงชื่อ ไปได้เลย !! ” ราวกับพายุเข้า แค่ 5 วินาที ไอ่พวกซันนิอัสทั้งหลายก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เหลือเพียงแต่เซนอล และดิเลียร์เท่านั้นที่มองหน้ากันอย่างมีความหมาย
**************************************
“ เรียบร้อยแล้วนะ ..งั้นพวกเราแยกกันตรงนี้แหละ ” วินพูดขึ้นหลังจากที่เขาแจกเอกสารเรียบร้อยแล้ว
“ อย่าลืมว่าพวกนายต้องอยู่ที่ห้องโถงปี 1 ตอน 3 ทุ่มนะ !! ห้ามลืมล่ะ !! ” ทุกคนพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
“ พีนี่ ..ไปกับฉันนะ ” จีบอก แล้วไม่รอให้เจ้าตัวตอบตกลง เขาก็ลากตัวเธอไปทันที
“ เฮ้ย !! อะไรว่ะ ไอ่จีรอเดี๋ยวสิเว้ย !! เซนแกไปกับฉันแล้วกัน ” เวสต์โวยลั่น แล้วหันไปถามเซนที่ยืนมองเพื่อนสนิทอีกคน
“ เออ !! ไปด้วยกัน 2 คนนี่แหละว่ะ ..ไปร้านเสื้อผ้าก่อนก็ดูท่าจะดี ” เซนเสนอความคิดแล้วเดินออกไปกับเวสต์อย่างไม่ทันได้นึกถึงเพื่อนร่วมหออีก 2 คนที่อยู่ในสภาพงงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ อ้าว !! แล้วนี่พวกนายจะให้ฉันไปกับตาหัวฟ้า บ้าเลือดนี่น่ะหรอ !!? โอ๊ย !! จำไว้นะ กลับหอเมื่อไหร่ แม่จะซัดให้เละเลย ” ไมญ่ากัดฟันพูด แล้วหันไปหาวินอย่างช่วยไม่ได้
“ ดี !! งั้นนายก็ไปช่วยฉันถือของนี่แหละ ” เด็กสาวเชิดหน้าขึ้นสูง แล้วยิ้มอย่างสะใจ
“ ฝันไปเหอะยัยเพี้ยน ..ของใครคนนั้นก็ถือเองสิ อยากมาก็ตามมาแล้วกัน ” แล้ววินก็เดินนำออกไป ส่วนเด็กสาวผมดำที่ยังทำอะไรไม่ได้ ก็เดินบ่นตามหลังมาอย่างไม่พอใจ
**************************************
“ พีนี่ ..เดี๋ยวเราไปซื้อคทากันก่อนเลยดีมั๊ย !? ” จีหันมาถามพีนี่หลังจากเขาเดินลากเธอมาจนถึงร้านขายคทาชื่อดังที่สุดในซานเฟ่
“ อื้ม !! ฉันเองก็อยากได้คทาอยู่เหมือนกันค่ะ ” พีนีรัสยิ้มอย่างน่าเอ็นดู แล้วเธอก็โดนจีดึงเข้าไปในร้านคทาทันที
“ ยินดีต้อนรับนะคะ สนใจคทาแบบไหนเอ่ย !? ” ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาถามจี แล้วมองเขาด้วยสายตาหวานยาดเยิ้ม
“ เดี๋ยวผมเลือกเอง พีนี่เธออยากได้แบบไหนล่ะ !? ” จีเมินผู้หญิงคนนั้น แล้วพาพีนี่ไปดูคทาสีชมพูเรียว ที่ปลายคทามีลูกแก้วสีฟ้าใส เรืองแสงอยู่
“ อ๊ะ !! สวยจังเลยค่ะ ” เด็กสาวยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง
“ งั้นตกลงว่า เอาอันนี้เลยนะ !! ส่วนของฉันก็คงเป็น.... ” เด็กหนุ่มกวาดสายตามองไปทั่วร้าน แล้วเขาก็ไปสะดุดตากับ คทาด้ามยาวสีขาวสะอาดตา ตัวคทาลงอักขระโบราณสีทองเอาไว้ หัวคทาเป็นลูกแก้วใส จีจะเดินเข้าไปหยิบมันขึ้นมาทันที แต่พี่สาวคนเดิมที่เป็นพนักงานต้อนรับ ทำท่าจะห้ามเขา แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว เด็กหนุ่มผมสีขาว หยิบมันขึ้นมาถืออย่างถูกใจ
“ ผมเอาอันนี้แหละครับ !!! ” จีประกาศก้อง แล้วเอาคทาทั้ง 2 อัน (( ของเขา กับพีนี่ )) ไปที่เคาน์เตอร์จ่ายเงิน
“ พี่ถามจริง ๆ นะ น้องไม่รู้สึกว่ามีไฟมาช๊อตน้องบ้างหรอ !? ” พี่คนขายถาม ด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“ ไม่นี่ครับ .. ทำไมหรอ ? ” จีเลิกคิ้วสูงเป็นเชิงถาม
“ ก็ตั้งแต่ที่เจ้าของร้านได้มันมา พอมีคนจะซื้อหรือว่าแตะมัน ก็จะโดนไฟช๊อตตัวชาไปทุกราย แต่นี่น้องกลับไม่เป็นไรเลย !? ”
“ นั่นเพราะว่า เขานั่นแหละคือเจ้าของตัวจริงของมันไงล่ะ หึ หึ หึ ” เสียงหวานใสกังวานดังมาจากเด็กสาวผิวขาวอมชมพู ผมสีขาวยาวถึงกลางหลัง ตาสีน้ำตาลอ่อนเป็นประกาย มองมาที่คทาสีขาวในมือจีอย่างประทับใจ
“ ถึงฉันอยากจะได้ .. แต่มันก็ไม่ยอม เพราะเจ้าของตัวจริงของมันคือนายยังไงล่ะ จีคาซัส เอลวานี่ !!~ ” เด็กสาวคนนั้นยิ้มหวานอย่างเป็นมิตร
“ เธียร่า !! ฉันจะไปร้านขายตำราแล้วนะ ” เสียงนุ่มคุ้นหูดังมาจากทางซ้ายมือ ของจี และเมื่อเขาหันไปดู ....
“ ไง.. ซานริอัส ไม่เจอเจ้านาน หอดาร์คเป็นไงบ้างล่ะ !? ” จีทักเด็กหนุ่มผมสีดำ ที่เคยเป็นเพื่อนร่วมการทดสอบเดียวกันกับเขามาแล้ว
“ ดี.. ว่าแต่เจ้าเป็นยังไงบ้างล่ะ !? ” ซานริอัสยิ้มน้อย ๆ เป็นการทักทาย
“ สนุกดี !! ไม่ต้องเป็นห่วง แล้วนี่ ... ” จีเบือนสายตาไปทางเด็กสาวผมสีขาว ที่เดินไปคล้องแขนซานริอัสไว้ อย่างสนิทสนม
“ ฉันเธียร่า เซอร์ทีน คู่หมั้นของท่านซานริอัส ยินดีที่ได้รู้จักนะ !! ” แล้วเด็กสาวก็ก้มหัวให้เขานิด ๆ ก่อนที่จะโบกมือลาเขาไปพร้อมกับเพื่อนที่แสนจะพูดน้อย ที่ถูกลากไปอย่างช่วยไม่ได้เช่นกัน
“ โห !! นี่ฉันก็พึ่งรู้นะเนี่ยว่าไอ่ซานจะมีคู่หมั้นแล้ว ว่าแต่พีนี่ จ่ายเงินแล้วเราก็ไปกันเถอะนะ !!~ ไปซื้อเครื่องแบบกันดีมั๊ยเอ่ย !? ” จีเอียงคอถามพีนี่ที่เดินอยู่ข้าง ๆ เขา
“ ได้ค่ะ !! ^^ ” เด็กสาวตอบเบา ๆ
“ งั้นไปกันเลยนะ !!~ ”
******************************
“ ชุดนักเรียนปี 1 หอซันนิอัส 4 ชุดครับ อ๋อ !! เอาให้ยัยนี่ด้วยนะครับ แล้วก็ขอ เข็มกลัด พรีเซตอีก 2 อันครับ !! ” จีบอกพนักงานที่ร้านเสร็จแล้วก็ลากพีนี่ไปให้พนักงานผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แทน
“ เธอไปลองชุดซะ ฉันก็จะไปเหมือนกัน ^^ ”
“ ได้แล้วครับ !! ” เสียงทุ้มของพนักงานดังขึ้น หลังจากที่ทั้งพีนี่และเขา ลองชุด และกลับมานั่งรออยู่ซักพัก
“ ทั้งหมด 2600 เพลย์ครับ เซ็ตละ 1300 เพลย์ รวมค่าเข็มพรีเซต แล้วนะครับ ” จีส่งเงินให้กับพนักงาน แล้วลากพีนี่ออกมาตามเคย
“ เอาล่ะ ต่อไปก็ ...... ”
“ นี่ !! นายหัวขาว มาเที่ยวกับแฟนหรอ !? ” โลลาต้าทักจี ที่กำลังกุมมือพีนี่อยู่ อย่างหมั่นไส้
“ แล้วเธอมายุ่งอะไรด้วยไม่ทราบ !? ” จีย้อนกลับไปอย่างไม่ใส่ใจ
“ เอ๊ะ !! ฉันถามนายดี ๆ นะ เรื่องอะไรต้องมากวนใส่ฉันด้วย ” เด็กสาวผมสีชมพูเบ้ปากอย่างไม่พอใจ
“ ก็เรื่องของฉันสิ !! เธอจะทำอะไรก็ไปทำเถอะ ซันนิอัส กับมูนกินัส มันคนละขั้วกัน อย่ามายุ่งกับฉันเลย ” แล้วจีก็พาพีนี่ที่ยืนทำหน้าลำบากใจอยู่ ให้เดินไปร้านขายตำราที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามอย่างรวดเร็ว
“ นาย !! ไอ่บ้านี่ แกกล้าพูดแบบนี้กับฉันหรอ !? ” เด็กสาวมองตามไปอย่างรู้สึกแปลก ๆ ที่เห็นจีจับมือกับพีนี่
“ แล้วเราจะไปยุ่งกับนายบ้านั่นทำไมนะ !! ” โลลาต้าโวยตัวเองอย่างหงุดหงิด
“ ท่านโลลาต้าคะ !! เราไปซื้อคทากันเถอะ !! ” แล้วเจ้าของเสียงใสอีกเสียงก็เดินเข้ามาคล้องแขนโลลาต้าทันที
“ ไปก่อนเถอะบริเอน่า .. ฉันลืมไปว่าเรายังไม่ได้ซื้อตำรากันเลย ”
“ เอ๊ะ !! นั่นสิคะ ร้านตำราก็อยู่ตรงนี้เอง งั้นเดี๋ยวฉันไปซื้อให้นะคะ ท่านโลลาต้ารออยู่ตรงนี้ก่อนก็ได้ค่ะ ” เด็กสาวผมสีส้มส่งยิ้มกว้างให้เธอ แล้วรีบเดินไปทางร้านตำราทันที
“ บริเอน่า .. ไม่ต้องแล้ว ” โลลาต้าพูดขึ้นมา
“ เอ๋ !! ทำไมล่ะคะ !? ” เด็กสาวผมสีส้มหันกลับมาถามอย่างสงสัย
“ ฉันบอกว่า ไม่ก็ไม่สิ .. ฉันจะกลับหอแล้ว จะมาด้วยกันรึเปล่าล่ะ !? ”
“ อ๊ะ !! ไปสิค่ะ ” แล้วทั้ง 2 สาวก็เดินกลับหอไป
*******************************
พอละ .. ยูไม่ชอบตอนนี้ ! ! !
มันน่าเบื่อ 555+ (( จริง ๆ นะ ))
พอดีกว่า ! ! ^^~ อยากเปิดเทอมแล้ว
นี่ยังไม่ได้เข้าเรื่องเลยเอาแต่เล่นมาหลายตอนแล้ว T^T
ฉันนี่แย่จริง ๆ เลยนะเนี่ย ! !
ขอโทดค๊า ! !
พอละ .. ยูไม่ชอบตอนนี้ ! ! !
มันน่าเบื่อ 555+ (( จริง ๆ นะ ))
พอดีกว่า ! ! ^^~ อยากเปิดเทอมแล้ว
นี่ยังไม่ได้เข้าเรื่องเลยเอาแต่เล่นมาหลายตอนแล้ว T^T
ฉันนี่แย่จริง ๆ เลยนะเนี่ย ! !
ขอโทดค๊า ! !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น