คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : +~sky1~+
'อายูมิจังรู้รึเปล่าว่าผมรักคุณมากแค่ไหนผมเจ็บจังเวลาที่ผมเห็นคุณไปกลับใคร'
เสียงโทรทัศน์ที่เปิดเสียงดังโดยมีน้องสาวดูอยู่ เหอะๆฉันละเบื่อจริงๆไร้สาระ
ดูมันๆหยิบทิชชู่มาเช็ดน้ำตา โอยฉันจะบ้าตาย ไอ้พวกหนังไร้สาระไม่สะเทือน
อารมณ์คนอย่างฉันหรอก ชิ นวกหูจัง ฉันเล่นเน็ตไปบ่นพึมพัมไปด้วยความเซ็ง
'อายูมิจังไม่ อย่า อย่าไป ผมขอร้อง ไม่นะ '
''อ๊าก!! ฮือๆๆ อึกๆๆ'' ตกใจหมดอยู่ดีๆไอ้น้องตัวแสบมันก็ร้องออกมาเสียงดัง
สะอึกด้วย ขอร้องละให้ตายสิ ฉันทนไม่ไหวแล้ว
ฉันปิดคอมและรีบหนีออกจากตรงนั้นทันที น่าเบื่อจะตายโอยย
ฉันเดินไปหยุดอยู่ที่ประตูห้องของคุณย่า 'อืมคุณย่าจะหลับยังนะ'
ฉันคิดในใจแล้วค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้อง อย่างเบาที่สุด เหมือนขโมยเลยละ
หลับแล้วจริงๆด้วย ฉันห่มผ้าให้ท่านแล้วรีบย่อง(เบา)ออกมาจากห้องอยากระมัด
ระวัง
''ครืดๆๆๆ''เสียงข้อความเข้านี่นา
ฉันรีบเปิดมันดูด้วยความง่วงแล้วฉันก็ต้องตาสว่างทันทีที่เห็นข้อความนั้น
ยัยแก่เต่าล้านปีเอ๊ยชั้นอัศวินผู้หล่อเหลาจะเอาไม้จิ่มฟันไปแทงเธอให้ตายไปเรย
ฮ่าๆๆ เพื่อความสงบสุขของมนุษย์โลกก
ฉันปิดมือถืออย่างรวดเร็วแล้วนึกขึ้นในใจว่า ไอ้เลวววว
..........................................................
วันนี้ท้องฟ้าดูมืดครึ้ม ฝนทำท่าจะตกแฮะ วันนี้อุตส่าห์ตื่นแต่เช้า
อากาศแบบนี้มีหวังนอนกลางวันแหงๆ
ทว่าไปแล้วฉันก็อยู่บนโลกนี้มา21ปีแล้วสินะ
ฉันมีชื่อว่า สกาย เป็นพี่คนโตในจำนวนพี่น้อง3คน ฉันมีน้องสาวและน้องชาย
ที่อายุห่างกัน2 และ3ปีตามลำดับ ครอบครัวของฉันมีทั้งหมด 6 คน
ใช่แล้วอยู่กันอย่างหนาแน่นเลยละ เพราะ มีทั้งคุณพ่อ คุณย่า คุณป้า น้องสาว
น้องชาย และตัวของฉันเอง แม่ของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันอายุ15ปี แต่ฉันก็รู้สึกว่า
ท่านยังอยู่ กับพวกเรามาตลอดเหมือนกับว่าท่านไม่ได้จากไปไหน
ฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่พ่อมีต่อแม่ ถึงแม้ว่าฉันจะมีความรู้สึกรังเกลียด
คำว่า รัก แค่ไหนแต่คำว่า รัก สำหรับครอบครัวแล้วฉันไม่เคยคิดว่า
มันไร้สาระหรือน่ารำคาญเลยแม้แต่น้อย พ่อของฉันอายุ 50 ปีแล้ว
แต่พ่อก็ไม่เคย พาผู้หญิงคนไหนเข้ามาในบ้านของเรา ตั้งแต่ที่แม่เสียชีวิตไป
พ่อมักจะตื่นแต่เช้ามายืนคุยกับแม่ทางรูปภาพที่ถ่ายไว้ ดูๆแล้วมันเก่ามากๆ
เป็นรูปสมัยที่แม่ของฉันยังสาว ท่านยืนอยู่ในทุ่งทานตะวัน ใส่หมวกที่รับกับใบ
หน้าอันเรียวงาม รอยยิ้มของท่านเหมือนกับนางฟ้าในเทพนิยายไม่มีผิด
ขนตางอนได้รูป ริมฝีปากบางและดูชุ่มชื้น ผิวขาวเนียนละเอียด ชุดกระโปรง
ลายดอกสีเหลือง สร้อยข้อมือของท่านที่ตอนนี้พ่อเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี
ถูกสวมอย่างหลวมๆที่ข้อมือของท่าน ฉันอาจจะพูดเวอร์เกินไป แต่ฉันไม่ได้
ความสวยจากแม่เลยสักนิด คิดแล้วฉันก็ยังขำ น้องชายของฉัน ชื่อว่า จิม กลับ
ได้รับความสวยของแม่ฉันไปเต็มๆ ผู้ชายอะไรไม่รู้เหมือนผู้หญิงมากจนฉันยังคิด
อิจฉาเลย มีจดหมายจากสาวๆมายัดเต็มตู้ทุกๆวัน เฮ้อวัยรุ่น ทุกปีที่วันครบ
รอบวันตายของแม่พ่อจะไปที่สุสานเสมอ พ่อจะเป็นคนทำความสะอาดสุสาน
ของแม่เองทุกอย่างไม่ให้ฉันเข้าไปช่วยเลย พ่อบอกว่า 'พ่อจะทำเองมันคือความ
สุขของพ่อ แม่เค้าคงจะดีใจนะที่วันนี้ทุกๆคนมาเยี่ยม' แค่นั้นแหละ ฉันก็ยืนอึ้ง
เลย พ่อเป็นผู้ชายที่ฉันคิดว่าคงหาไม่ได้อีกแล้วละ บนโลกนี้ ฉันรับรู้ได้ทุกๆครั้ง
ที่พ่อเอารูปแม่มานั่งเช็ดอย่างทะนุถนอมเช็ดอยู่อย่างนั้นแล้ว ก็นั่งยิ้มอยู่คนเดียว
ที่จริงแล้วครอย่างฉันก็ไม่ใช่คนที่ ไม่เชื่อในคำว่ารักหรอก แต่มันก็..
''ครืดๆ'' เสียงฟ้าร้อง ฝนเริ่มโปรยลงมาอย่างช้าๆ ฉันถอยออกมาจากริมหน้าต่าง
มานั่งอยู่ตรง ม้านั่งเล็กๆ ที่มีกระถังดอกไม้วางอยู่ข้างๆ บรรยากาศเก่าๆก็กลับ
มา เมื่อไหร่นะ ฉันจะลืมมันซะที ทั้งๆที่ก็ปรับเปลี่ยนตัวเองใหม่หมดแล้ว
ทั้งนิสัย ทัศนคติ เรื่องที่มันผ่านมาแล้ว4ปี กลับมากวนเส้นประสาทในสมองของ
ฉันอีกครั้ง ทั้งๆที่มันหายไปตั้ง นานแล้ว อยู่ดีๆก็กลับจำมันได้ อยากฟังเรื่อง
ของฉันหรือปล่าวละ ฉันจะเริ่มละนะ
เมื่อ 4ปีก่อน..
che ery R z.
ความคิดเห็น