บทสัมภาษณ์ของดงบัง

ลำดับตอนที่ #7 : EP 2 เซียกะมิน

Episode Two – ChangMin and JunSoo “Beautiful Life”
เอาล่ะ! จุนซูและชางมินติดสินใจที่จะใช้เวลาในวันหยุดด้วยกันในที่ที่ห่างไกลความเจริญ
อย่าถามฉันว่าทำไม
พวกเค้าสัปหงกอยู่หลังรถกระบะคันหนึ่ง กำลังจะไปในที่ที่ไร้จุดหมาย
และเมื่อทั้งสองคนเห็นหมู่บ้านเล็กๆที่อยากจะอยู่ จุนซูบอกคุณลุงที่ขับรถให้จอด แล้วกระโดดลงจากรถ
แต่ว่าจุนซูซื่อบื้อไปหน่อย ไม่ยอมมองก่อนที่จะกระโดดลงมา
ทำให้ไปชนกับคุณลุงที่กำลังขี่จักรยานอยู่ล้มลง
หลังจากนั้น พวกเราอยู่ในบ้านของคุณลุงคนนั้น คุณลุงนอนอยู่ ส่วนภรรยาของคุณลุงดูเศร้าๆเพราะว่า
คุณลุงเป็นคนส่งจดหมายของหมู่บ้าน แต่เพราะว่าคุณลุงบาดเจ็บ เลยไปส่งจดหมายไม่ได้
จุนซูก็เลย "ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะทำแทนเอง ^___^" แต่ที่พวกเราจะเห็นจริงๆคือ
วันต่อมา ชางมินสวมชุดบุรุษไปรษณีย์ และจุนซูก็พูดว่า "ที่นี่ใครเป็นพี่ใคร? เฮอะ?" XDDD
ดังนั้น ชางมินเลยต้องออกไปทำหน้าที่ ที่ๆจริงเป็นของจุนซู
จุนซูเลยมีเวลาเหลือเฟือที่จะทำตัวเรื่อยเฉื่อยไร้สาระไปเรื่อยๆในหมู่บ้าน
แล้วพวกเราจะเห็นชางมินทำหน้าที่เป็นบุรุษไปรษณีย์ไปรอบๆหมู่บ้าน
เค้าไปที่บ้านหลังหนึ่ง แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีคนอยู่ เค้าเลยเข้าไปในลานบ้าน แต่ก็ไม่พบใคร
เค้าเลยตะโกนเรียกดังๆ แล้วคุณยายคนนึงก็โผล่ออกมาทางด้านขวาของเค้าถือมีดออกมาด้วย ดูท่าทางไม่เป็นมิตรเอาซะเลย
ชางมินเลยประมานว่า o_O แล้วคุณยายอีกคนนึงก็โผล่มาทางด้านซ้ายมือ ชางมินเริ่มพูดตะกุกตะกัก
เค้าอธิบายว่าที่เค้ามาที่นี่เพราะคุณลุงเจ็บหลัง แล้วคุณยายก็เลยเปลี่ยนท่าทางเป็นดีต่อเค้ามาก มากขึ้นเยอะเลย
ดีขนาดที่ว่า หนึ่งในคุณยายยื่นมือไปหยิกแก้มชางมิน และเริ่มพูดว่าเค้าหน้าตาดีขนาดไหน
แล้วอีกคนพยายามจะจับน้องชายของชางมิน ปากก็พูดประมานว่า"ความเป็นชาย"(ฉันสาบานว่าฉันไม่ได้แต่งขึ้นมาเอง!!!)
ดังนั้น ในการที่เค้าจะไม่ให้ของสงวนของเค้าโดนจับ ชางมินเลย ประมานว่า...กระดกก้นไปข้างหลังหนี
และคุณยายคนที่สามที่เค้ามองไม่เห็นมาก่อน เป็นคนที่ได้จับก้นของเค้า และ โถๆ คุณยายคนนั้นจับได้ 2 มือเต็มๆ!
อันนี้เป็นอะไรที่แบบว่า ตลกมาก...หน้าของชางมิน...ภาพ slow motion ที่คุณจะได้ดูบนจอ เป็นอะไรที่ฮาจนคุณจะหยุดหัวเราะไม่ได้!
และในเวลาเดียวกัน ระหว่างที่ชางมินกำลังกลัวหัวหด จุนซูเดินเรื่อยเฉื่ยอย่างมีความสุขไปรอบๆหมู่บ้าน
จนมาหยุดอยูที่ทุ่งๆหนึ่งแล้วมองไปรอบๆ เค้าเพิ่งดื่มน้ำอัดลมกระป๋องเข้าไปแต่แถวนั้นไม่มีถังขยะ
จุนซูเลยโยนกระป๋องน้ำอัดลมไปในทุ่ง ต่อมาเค้าก็...เอ่อ...ปวดฉี่ แต่ก็ไม่มีห้องน้ำอยู่แถวนั้นเหมือนกัน
จุนซูเลยรูดซิบกางเกงลงแล้วฉี่มันตรงนั้นเลย แล้วทันใดนั้นผู้หญิงคนนึงก็โผล่ออกมาจากทุ่ง ถือกระป๋องน้ำอัดลมอันเมื่อกี้มาด้วย
แล้วดูท่าทางจะโกรธ เธอมองหน้าจุนซู แล้วสายตาเธอก็เลื่อนต่ำลงมา
แล้วจุนซูก็ประมานว่า OH MY GOD! OH MY GOD! *ซิบ ซิบ ซิบ*
ผู้หญิงคนนั้นก็พูดประมานว่า "ทุ่งหญ้าแถวนี้เป็นถังขยะของนายรึไง"
แต่เนื่องจากจุนซูกำลังอายมากๆ เค้าเลยทำหน้าแบบ "ผมไม่สน"
แล้วกำลังจะเดินหนีไป เค้าได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นตะโกนเรียกเค้า เลยหันกลับไป
เลยโดนกระป๋องน้ำอัดลมปาใส่หัว XD
หลังจากนั้น ชางมินก็เกือบจะทำงานของวันนั้นเสร็จ เหลือจดหมายที่ต้องส่งอีกแค่ฉบับเดียวเท่านั้น
มันใกล้จะมืดแล้ว ชางมินเข้าไปในบ้านเก่าๆหลังหนึ่ง ในบ้านมีคนยายแก่ๆอยู่คนหนึ่ง คุณยายดูสุขภาพไม่ค่อยดี
เค้ายื่นจดหมายให้คุณยาย แล้วกำลังจะออกจากบ้านหลังนั้น
แต่คุณยายดึงแขนเสื้อของเค้าไว้ ฉันคิดว่าคุณยายคงพูดไม่ได้ แล้วก็อ่านหนังสือไม่ออก ตาก็คงมองไม่เห็น
ชางมินเลยนั่งลง และเริ่มอ่านจดหมายให้คุณยายฟัง จดหมายมาจากหลานชายของคุณยายที่ไม่ได้เจอกันมานาน
ระหว่างที่ชางมินอ่านจดหมายให้คุณยายฟัง คุณยายเริ่มร้องไห้ เพราะประทับใจ ซาบซึ้งกับจดหมายเหลือเกิน
ตอนที่อ่านจบชางมินยื่นจดหมายกลับไปให้คุณยาย
คุณยายรับจดหมาย เอาไปกอดไว้แนบอก แล้วก็เปิดกล่องๆหนึ่ง ที่ในกล่องเต็มไปด้วยจดหมายจากหลานชายของคุณยาย
ตอนที่ชางมินกลับไปที่บ้าน จุนซูก็กลับมาแล้วเหมือนกัน
ชางมินถามคุณลุงเรื่องคุณยายคนนั้น แล้วคุณลุงก็บอกว่า
ที่จริงแล้ว หลานชายของเธอเสียชีวิตไปแล้ว และคุณลุงเป็นคนเขียนจดหมายถึงเธอเอง
หญิงชราคนนั้น ในโลกนี้ไม่มีออะไรเหลืออยู่แล้ว
นอกจากจดหมายจากหลานชาย ซึ่งเป็นความสุขเดียวในชีวิตที่เหลือของเธอ คุณลุงเลยทำแบบนั้น
ตอนดึกของคืนนั้น คุณลุง จุนซู และชางมิน นอนบนพื้นด้วยกันทั้งสามคน...
ชางมินนอนคิดเรื่องจดหมาย จุนซูนอนคิดเรื่องผู้หญิงคนนั้นที่ขว้างกระป๋องใส่หัวเค้า
แล้วก็เริ่มนอนอึดอัด เลยขยับตัว เลยไปชนเข้ากับหลังของคุณลุงอีกรอบนึง XDDD
ดังนั้น วันต่อมา ชางมินออกไปส่งจดหมาย และจุนซูเดินเรื่อยเปื่อยอยู่ที่แม่น้ำสายเล็กๆของหมู่บ้าน
เค้าจุ่มเท้าลงไปในน้ำแล้วก็แบบว่า "โอ้ววววว เย็นจัง! ^____^"
แล้วจุนซูก็เห็นอะไรไม่รู้ลอยอยู่ในน้ำ เค้าหยิบมันขึ้นมา ปรากฏว่ามันเป็นกางเกงชั้นในของผู้หญิง!
จุนซูเลยเดินขึ้นไปทางต้นน้ำ แล้วก็เห็นผู้หญิงคนนั้นกำลังซักผ้าอยู่
จุนซูเลยเอาชั้นในอันนั้นไปห้อยกับกิ่งไม้ทางด้านนึง แล้วเค้าก็จับอีกด้านของกิ่งไม้
แล้วยื่นกิ่งไม้ไปห้อยชั้นในอยู่บนหัวผู้หญิงคนนั้น
ก็เลยประมานว่า เธอกำลังซักผ้าอยู่ โดยที่มีชั้นในลอยอยู่บนหัวเธอ!
เธอเลยหันไป เห็นจุนซูนั่งยิ้มทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวอยู่ข้างหลัง แล้วก็เริ่มร้องเพลง
(ฉันคิดว่ามันเป็นเพลงตกปลาหรืออะไรนี่แหละ แต่ไม่ต้องสนใจฉันหรอก XD)
แล้วผู้หญิงคนนั้นเลยคว้าหินก้อนเล็กๆมาก้อนนึง แล้วก็ปาใส่ จุนซุเลยกลับบ้านพร้อมรอยช้ำอีกรอย XDD
ที่นั่น คุณลุงบอกพวกเค้าว่า กำลังจะถึงวันเกิดของคุณยายคนนั้น
(ฉันคิดว่าเป็นวันเกิดอายุครบ 70 ปี ซึ่งสำคัญสำหรับชาวเกาหลี)
สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดก็คือการที่ได้เห็นหลานชายของเธออีกครั้ง
แต่ในเมื่อเค้าตายไปแล้ว คุณลุงและชางมินเลยตัดสินใจให้จุนซูไปปลอมเป็นหลายชายคุณยายแทน!
ดังนั้น ในวันต่อๆมา คุณลุง แล้วก็คุณยายลามกทั้งสามคน แล้วก็ชางมินช่างแซว
สอนจุนซูวิธีเต้นติ้งต๋องๆที่หลานๆมักจะเต้นให้คุณยายตอนที่ยังเป็นเด็กๆกันอยู่
พวกเค้ายังมัดมือขวาของจุนซู แล้วสอนให้เค้ากินโดยใช้มือซ้าย
(ที่จริงก็เป็นแค่การแสดง เพราะจุนซูถนัดซ้ายอยู่แล้ว) สอนให้พูดสำเนียงท้องถิ่นของหมู่บ้าน
พวกเค้ายังทำรอยแผลเล็กๆที่กระดูกไหปลาร้าเพราะว่าหลานชายของเธอมีรอยแผลตรงนี้
ตอนนี้ก็เหลือรายละเอียดอีกอย่างเดียวคือ หลานชายคนนี้มีภรรยาแล้ว(หรือ เป็นแฟน ฉันไม่ได้ยิน เพราะเสียงกรี๊ดของแฟนๆ T_T)
ที่เค้าพูดถึงในจดหมาย ทายซิใครจะมาเล่นบทนี้? ใช่แล้ว ผู้หญิงช่างปา(หิน/กระป๋อง)คนนั้นนั่นเอง!
แล้ววันนั้นก็มาถึง และทุกคนก็อยู่ในงานเลี้ยง ยกเว้นจุนซูและผู้หญิงคนนั้น
คุณยายดูเศร้าโศก ชางมินเลยออกไปตามหาจุนซู แล้วล้อจุนซูเรื่องชุดสูทที่ใส่อยู่ 8D ทันใดนั้นผู้หญิงคนนั้นก็มาถึง
ดูน่ารักและเป็นกุลสตรีมากๆ ชางมินคว้ามือจุนซูและมือผู้หญิงคนนั้นให้มาจับกันไว้
แล้วทั้งสองคนก็แบบว่า *หน้าแดง หน้าแดง* อยู่แป๊ปนึง
หลังจากนั้น กลับไปที่งานเลี้ยง คุณยายยังดูเศร้าอยู่ แล้วก็ได้ยินเสียงจุนซูตะโกน
"คุณยายครับ คุณยายครับ!!! ผมหลานคุณยายไงครับ จำผมไม่ได้เหรอ?"
แล้วจุนซูก็เริ่มเต้นน่ารักๆเปิ่นๆตลกๆที่เค้าฝึกมา แล้วก็พูดตลกๆสองสามคำ(ฉันคิดว่าเป็นภาษาถิ่น ประมานนั้นแหละ)
แล้วก็เริ่มจะมั่วๆ แล้วก็เปิดเสื้อออกนิดนึง ชี้ให้คุณยายดูที่กระดูดไหปลาร้า
แล้วคุณยายก็เริ่มเดินเข้าไปหาเค้า ลูบๆที่รอยแผล แล้วก็กอดจุนซู
ตอนแรกจุนซูก็...ช๊อค เล็กน้อย เหมือนกับไม่อยากเชื่อว่าจะทำให้คุณยายเชื่อได้ แล้วจุนซูก็เลยยิ้ม แล้วกอดคุณยายกลับ
มันเป็นฉากที่น่าประทับใจมาก เพราะคุณสามารถบอกได้เลยว่าคุณยายรักเค้าจริงๆ
หลังจากนั้น เค้าก็แนะนำแฟนให้คุณยายรู้จัก แล้วก็ใช้เวลาที่เหลือของงานเลี้ยงด้วยกันสามคน
กับคนอื่นๆที่เต้นรำกันสนุกสนาน และชางมินที่นั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศใต้ต้นไม้ใหญ่ XDDD
คืนนั้นจุนซูและผู้หญิงคนนั้นไปนอนที่บ้านคุณยาย ระหว่างที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังอาบน้ำอยู่
จุนซูก็ออกไปหน้าบ้านแล้วก็เจอคุณยาย เค้าเลยถาม "คุณยายครับ ทำไมออกมาข้างนอกหล่ะครับ นอนไม่ค่อยหลับเหรอ?"
แต่ว่าคุณยายก็แค่มองมาที่เค้า หน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วก็เอื้อมไปหยิบกระเป๋า เธอเอาห่อผ้าเช็ดหน้าออกมา
แกะเอาลูกอมออกมา 2 เม็ด เอาอันนึงกัดแบ่งครึ่ง แล้วก็วางมันลงไปในผ้าเช็ดหน้าอีกรอบ
แล้วก็หยิบออกมาชิ้นนึง แล้วป้อนให้จุนซู ซึ่งเป็นฉากที่น่ารักที่สุดในเรื่องเลย
คุณจะรู้สึกได้ถึงความรัก มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากๆ
แล้วเช้าวันต่อมา ตอนรุ่งสาง จุนซูและผู้หญิงคนนั้นรู้สึกว่าคุณยายมีไข้ แล้วก็รู้สึกจะไม่สบายมาก
จุนซูบอกจะพาคุณยายไปโรงพยาบาล แต่ว่าแถวนั้นไม่มีโรงพยาบาล
จุนซูเลยออกไปขอให้คนมาช่วย เค้าพยายามจะใส่รองเท้า แต่ว่ามันจะใช้เวลามาก
จุนซูเลยวิ่งออกไปเท้าเปล่าจนไปถึงบ้านคุณลุง
หลังจากนั้น หมอก็มาดูอาการคุณยาย บอกว่าคุณยายจะดีขึ้น
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็พูดกับจุนซูประมานว่า "นาย นายไม่รู้สึกเจ็บเลยเหรอ"
แล้วจุนซูก็ "เหอ อะไรนะ...ผม...OH MY GOD! เท้าผม!!! มันเจ็บอ่ะ!" แล้วเธอเลยทำความสะอาดเท้าให้
แล้วหลังจากนั้นซักพัก ได้เวลาที่จุนซูและชางมินจะกลับ ทั้งสองคนอยู่ข้างนอก กำลังบอกลากับทุกคน
และชางมินก็เริ่มแกล้งแซว แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ประมานว่ามองเมินไปอีกทาง ดูเศร้าๆแล้วก็หงุดหงิดๆในเวลาเดียวกัน
ตอนที่ทั้งสองคนขึ้นรถกระบะ และรถเริ่มจะออก ผู้หญิงคนนั้นเลยเริ่มออกวิ่งแล้วพูดกับจุนซูว่า
"นี่! อย่าลืมเขียนจดหมายหาฉันนะ!" แล้วจุนซูก็ "ฉันจะเขียนหานะ ^____^" แล้วก็โบกมือบ้ายบายให้เธออย่างกะคนบ้า
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หยุดวิ่ง มองพวกเค้าจากไป

-จบ-

credit : tanabata@in-complete.net
Thai trans credit : nateda@tvfxqth.com
credit : in-complete.net , tvfxqth