surprise love ฮยองครับผมรัก...[Fic BTS]

ลำดับตอนที่ #1 : รักแรกที่ไม่รู้จัก

สวัสดีครับผม จอนจองกุก
เป็นนักเรียนใหม่ครับยินดีที่ได้รู้จัก ฝากตัวด้วยนะครับ><

เมื่อสิ้นเสียงแนะนำตัวเองของคนตัวเล็ก
อาจาร์ก็พูดแสกขึ้นว่า  "เอาล่ะนักเรียนใหม่เธอไม่นั่งข้าง
แทฮยองไป"  อาจารย์ชี้นิ้วบอกให้ผมไปนั้งข้างกับผู้ชายที่ดูแล้วนิ่งๆ
จากนั้นผมก็เดินเข้าไปนั่งข้างคนๆนั้น 

สวัสดีผมเป็นนักเรียนใหม่ยินดีที่ได้รู้จักคับ
ผมทักทายเพื่อนใหม่ด้วยสีน่ายิ้มแย้ม
แต่ว่านายนั้กับนั่งนิ่งแล้วทำสายตาเย็นชาใส่ผม

แต่แล้วจู่ๆก็ไม่เพื่อนในห้องบกมือเรียกผม
ผมก็เลยเดินไปหาเจ้าของมือนั่น

นี้นาย...นายนักเรียนใหม่ สวัสดีผมชื่อ ปาร์คจิมีน น่ะ 
หรือจะเรียกผมว่าที่มินก็ได้

หมอนั้นแนะนำตัวกลับผมด้วยสีน่าสดใส
ดูแล้วเป็นคนที่เขาถึงง่ายแต่ผมว่าหมอนี้ดูตี๋ชะมัด

ครับ ผมจอนจองกุก หรือเรียกผมว่า จองกุกก็ได้
ผมแนะนำตัวกับหมอนั้นอย่างเป็นมิตร

อืม!!! กุกกี้ 

จื่ย!!!!!!!!!!! อย่าเรียกผมด้วชื่อน่าอายอยางงั้นสิครับ

ก็เรียกอย่างนี้แล้วมันสนุกหนิ จิมินพูดด้วยสีหน้า
ที่มีความสุขที่ได้แกล้ง จองกุก

สนุกอะไรกันล่ะคับผมอายนะ ^////^
จองกุกพูดพร้อมหน้าแดง เพราะเขิล 
แต่จิงๆแล้วเค้าหน่ะชอบมันเอามากๆเลย

"ทำไมนายถึงย้ายมาที่นี้ละ" เจ้าจีมินถาม

"คือ...คือ... พอดีครอบครัวของผมประสบอุบัติเหุต
ทางรถยนต์อ่ะคับ ผมเป็นคนเดียวที่รอด
ผมสูตร์เสียความทรงจำทั้งหมดเกี่ยวกับเหุต
การณ์นั้นทั้งหมด ตำรวจสรุปว่าเป็นอุติเหตุแต่ผมมี
ความรู้สึกว่ามันไม่ใช่ เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นผมเลยต้อง
ย้ายออกมาอยู่คนเดี่ยวอ่ะคับ" เด็กหนุ่มผู้พร้อมกับทำหน้าเศร้า

โฮ!!!!! ชีวิตนายนี้เศร้าสุดๆเลยว่ะ
ฉันขอโทษน่ะที่ถามเรื่องไม่เข้าท่าออกไป
จีมิน ขอโทษด้วยสีน่าจิงจังและรู้สึกขอโทษจากใจ

ไม่เป็ไรหรอกเพราะผมก็จำมันไม่ได้หรอกคับ
เหตุการณ์ในวันนั้น

เออนี้ กุุกกี้  !!

ผมบอกแล้วไงว่าอย่าเรียกผมแบนั้น

"ฉันว่านายอย่าพายายามพูดคุยหรือยุงกับไอ
เจ้า แทฮยองเลยดีกว่านะ"
จีมินพูดด้วยสีหน้าจิงจัง

"ทำไมหรอครับ" ผมถามเพราะอยากรู้อยากเห็น

"ก็ไอเจ้านั้นหน่ะมันเป็นบุคคนที่เย็นชาสุดๆ
ทำร้ายจิตใจคนเก่งมากๆ แถบยังเห็นแกตัวด้วย"
จีมินผู้ด้วยสีน่าที่จิงจังมาก

"แต่ผมว่าเค้าท่าทางจะเป็นคนที่ขี้เหงามากเลย
นะครับ" ผมตอบไปด้วยความใสซื่อ

"อ่อนหัด!!!" เจ้าจีมินผู้เสียงแข็ง
นายมันอ่อนหัดเกินไปแล้ว ถึงหมอนั่นจะเรียนเก่ง
หล่อ เท่ ขนาดไหนแต่ก็เย็นชาสุดๆ
เมื่อวันก่อน มีผู้หญิงเอาขนมมาให้มัน แต่มันดันตอบ
กับไปว่า ฉันไม่ชอบ ผู้หญิงคนนั่นก็เลยถามว่เธอไม่ชอบกินขนม
นี้หรอ เจ้าหมอนั้นมันเลยตอบไปอีว่า ไม่ชอบเธอ แค่นั้นแหละ
ผู้หญิงคนนั้นก็เลยร้องไห้วื่งออกไปเลย

หู!!!! ขนาดนั้นเลยหรอ
(คนๆนี้อัตรายสุดเลย) ผมคิดในใจ

พวกเรคุยกันานมากครับคุยกันจนอาจารย์
เข้ามา   "อ่าว นักเรียนนั่งที่ให้เรียบร้อย" จากนั้นผมก็ลุก
นั้งประจำที่ของผม แล้วอาจารย์ก็สอนไปจนหมดเวลา

กริ้ง!!!! เสียงกริ้งดังลั้นทำให้รู้ว่าหมดเวลาแล้ว
"เห่อ!!! พักสักที" ผมพูดอย่างดีใจเมื่อถึงเวลาพักสักที

"กุกกี้ๆ ไปกินข้าวกันเหอะ" 
เสียงแหลมดังมาแต่ไกลจะเป็นเสียงใครไปได้ล่ะ
นอกจากเสียงของ ไอ่เจ้าตี๋ จีมิน

ครับบบบบ! ผมตอบกับอย่างใสใสซื่อ
แล้วหันไปถามแทฮยอง(บุคคลอัตราย)  ว่าไปกินด้วยกันมั้ย
หมอนั้นตอบว่า  นายอยากกินกับผมงั้นหรอ
ผมตอบว่ากินด้วยกันก็ได้
แล้วหมอนั้นก็พูดขึ้นว่า  แต่ผมหน่ะไม่อยากกินกับนายหรอกนะ
แล้วหมอนั้นก็เดินออกไป จากห้อง

ความรู้สึกของผมในตอนั้นมันเหมือนกับ
โดนก้อนหินปาใส่แบบเต็มแรงพูดอะไรไม่ออกเลย
แล้วคิดว่า  (หมอนี้อันตรายจิงๆด้วย)
แล้วไอ่เจ้า จีมินมันก็เรียกผมอีกครั้ง

"กุกกี้....กุกกี้....ไปกินข้าวกันเถอะ"
ผมจึงตั้งสติแล้วตอบไอ่เจ้าจีมินไปอย่างเร็ว
"จะไปเดี่ยวนี้แหละ"
 

ณ โรงอาหาร

เฮ้ยยย!!! โฮซอก....โฮซอก.....ทางนี้
ไอ่ จีมินมันตะโกนลั้นโลงอาหารเพื่อเรียกเพื่อนของมัน

" อะไรว่ะไอ่มิน ตะโกนซะลั่นขี้หูแทบหลุด "
ก็จะอะไรซะอีก นี้เว้ย เด็กใหม่สุดน่ารัก ชื่อ กุกกี้ นิสัยดี
ส่วนหน้าใสใส่ปิ๊ง

อย่าเอาผมไปแนะนำมัวๆอย่างงี้สิฟ๊ะ
ผมได้แต่คิดอยู่ในใจ

สวัสดีครับผมชื่อ จองกุก ครับพึ่งย้ายมา
ฝากตัวด้วยนะคับ

เอ่อคือไม่ต้องเป็นทางการขนาดนั้นก้ได้นะ
เพราะพวกเรามันเป็นพวกหยาบอ่ะ
ผม โฮซอก ยินดีที่รู้จัก

เออใช่นายพูดเป็นทางการตลอดเลย
จิงๆแล้ว พูดตามสบาย มึงๆกูกับเราก็ได้หรือตั้ง
ฉายาให้พวกเราก็ได้ พวกเราไม่ถืออยู่แล้ว
"ไอจีมินมันพูดเสริม"

แล้วยังไงแหละคับ จะไปทำอะไรได้
ผมเลย....

อ่าวแล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกว่ะไอ่มิน 
ไอ่เราก็เก็บไว้ตั้งนาน
พลาดแล้วเรา  อาจจะเป็นเพราะคำพูดหยาบๆ
พวกนี้มั้ง ยิ่งทำให้พวกเราสนิทกันได้เร็วขึน

แล้วก็มีผู้ชายอีกคนนึงเดินตรงมาแต่จะเรียกว่า
เป็นผู้ชายได้รึเปล่านะเพราะน่าเค้าหวานเหมือนผู้หญิงเลย

เอาอีกแล้วคับไอ่มินมันตะโกนอีกแล้วคับ
ดังกว่าตอนที่เรีกไอ่โฮปอีก

" ไอ่ก้าาาาา!!!! ทางนี้ "
โอ้ยยยยย!!! ไอ่มินกูไม่ได้อยู่อีกโลกนะเว้ยเรียกซะ

แม้ผัวเมียคู่นี้ตอบเหมือนเลยว่ะ
ไอ่มินมันเหนียบ

เหมือเชี่ยไร ไอ่โฮปกับไฮ่ก้าพูด

เอ่อกูมีเพื่อนใหม่มาแน่นำว่ะ นี้....!

หยุด! กูแนะนำเองได้ว่ะ

ผม จองกุกครับ พึ่งย้ามา เป็นเด็กใหม่ครับ

ส่วนไอ่นี้ มันชื่อ ชูก้า เมียไอ่โฮปมัน

เมียเชี่ยอะไร ไอ่ตี๋ 

แล้วไอ่มินกับไอ่ก้ามันก็ทะเลาะไปเรื่อยๆ
แล้วพวกคุณจะไม่คิดว่าคู่มันจะเปลี่ยนบางหรอคับ

คับแล้วหลังจากนั่นไอ่มินกับไอ่ก้าก็ทะเลาะกันอยู่อย่างนั้น
ส่วนผมหน่ะหรอก็เลยเดินไปซื้อน้ำ แต่....ผม
ดันหลงทางซะแล้วแหละ

เอ๊!!! เมื่อกี๊ผมเดินมาทางไหนน่ะ คือผมเป็นพวหลง
ทิศครับไปไหนไกลไม่ค่อยได้

แล้วอยู่ก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งเข้ามา วิ่งด้วยความเร็วมาก
ผมไม่รู้หลอกว่าเขาเป็นใคร แต่เค้าวิ่งมาทางผมแล้วใช้มือ
ของเค้าปิดปากของผมแล้วดันผมเข้าไปในซ้อกเล็กๆจนตัวผมติดกำแพง
เหมือนกับว่าเค้ากับลังหนี้อะไรอยู่อยางนั้นแหละ

ในระหว่างที่มือของเค้ากำลังสำพัสกับปากของผมทำให้
หัวใจของผมเต้นแรง แรงมากเหมือนกับว่ามัน
กับลงจะหลุดออกมายังไงยังงั้นแหละผมเหลื่อกขึ้น
ไปมองหน้าของผู้ชายคนนั้น
พอผมมองหน้าของเค้าก็เหมือนกับผมหลุดไปอยู่ใน
เทพนิยายเลยคับ เค้าเหมือนเจ้าชายเลยเจ้าชายของผม

ผมคงตกหลุมรักแล้วแหละคับ 


รักแรกที่ไม่รู้จัก