ระบบสร้างประเทศสหรัฐอเมริกา (ภาคเสาหลักอำนาจ)

ลำดับตอนที่ #8 : ภาคทหารรับจ้าง ตอนที่ 8 การป้องกันทางเหนือวันแรก

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 6 วันที่ 1 เวลา 5.00 น.

ณ ชายแดนอาณาจักรดรายไลท์ที่ติดกับจักรวรรดิมังกรแดง ได้มีทหารหน่วยหนึ่งที่ฮานะได้ส่งไปตรวจสอบการเคลื่อนไหวของพวกมันมาเกือบ 3 วันแล้ว และวันนี้ก็ได้เข้าเป็นวันที่ 4 เป็นที่เรียบร้อยซึ่งตลอดการจับตาดูตลอด 3 วันที่ผ่านมานั้นพวกมันก็จะส่งคนเข้ามาในอาณาเขตของอาณาจักรนี้บ้างเป็นบางครั้งดูเหมือนเป็นการตรวจเช็คอะไรบางอย่าง 

ซึ่งในตอนแรกหลังจากที่รายงานฮานะไปแล้ว พวกเขากะจะลงไปจัดการพวกมันทิ้ง แต่ไม่ฮานะสั่งให้ยังไม่ต้องทำอะไรเพราะไม่งั้นพวกมันได้เอาเหตุนี้ไปใช้ในการอ้างสงครามทำให้พวกมันอาจจะมีความชอบธรรมมากขึ้นเล็กน้อยแน่ๆ นั้นทำให้พวกทหารยังไม่ได้ลงมืออะไรจนเวลาได้มาถึงกระทั่งตอนนี้

ทหาร1"ดูเหมือนพวกมันจะเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้วนะครับ"

ทหาร2"เป็นรูปแบบไหนกันล่ะ?"

ทหาร1"ปลุกใจ…ดูเหมือนสงครามจะเริ่มต้นแล้วสินะ"

ทหาร2"รายงานไปทางฐานทีว่าพวกมันจะเริ่มเคลื่อนทัพกันแล้ว"

ทหาร3"รับทราบครับ"

ตัดกลับมาที่เต้นท์หลังแนวป้องกัน

ฮานะ"อืออ…พวกนั้นมันเคลื่อนทัพกันแล้วสินะ โอเค ทำดีมาก…ห้าววว กลับมาประจำที่ได้แล้ว"

ทหาร3"รับทราบครับ…เห้ย! ทุกคนเก็บแคมป์เร็วเราจะกลับแนวป้องกันแล้ว!"

ฮานะ"พวกนั้นมันน่าจะใช้เวลาประมาณ 3 วันถ้าหากพวกนั้นมันเดินไม่หยุด แต่ถ้าพักตามทางก็จะใช้เวลา 5 วัน…และถ้าพวกนั้นไม่ประมาทก็จะใช้เวลาเพิ่มอีก 2 วัน…แต่ถ้าหากพวกมันรู้ว่าพวกเรามีกันแค่หลักร้อยคนคงจะโถมมาแน่ๆเลยล่ะ เพราะฉะนั้นแล้วคงจะต้องทำให้พวกมันเห็นว่าเข้ามาใกล้ไม่ได้ซ่ะแล้วสิ"

พวกเราจะต้องใช้ความได้เปรียบของไพ่พิเศษที่เรียกว่าปืนสิ่งที่พวกมันไม่รู้จักทำให้พวกมันหยุดชะงักด้วยความกลัว และถูกพวกเราจัดการไปเรื่อยๆจนกว่าพวกมันจะถอยกลับไปตั้งหลักหรือไม่ที่นี่ก็จะกลายเป็นจุดทะเลสาบเลือด

ฮานะ"ก็ขอให้พวกมันประมาทและบุกมาทันทีเพราะพวกเรามีกันหลักร้อยคนที่มาอยู่ที่นี่ล่ะนะ ถ้ามาจริงๆก็ถึงเวลาที่พวกทหารจะใช้กระสุนกันมันมือแน่ๆล่ะนะ…เอาเถอะกระสุนที่เรานับรวมกันมาแล้วตอนนี้พวกเรามีรวมแล้วทั้งหมดประมาณ 350,000 นัดน่าจะพออยู่…ไม่สิ มันเกินพอเลยต่างหากล่ะ"

แล้วเธอก็เดินออกจากเต้นท์ของเธอและออกไปตะโกนเพื่อให้พวกทหารทราบในทันที

ฮานะ"เอาล่ะ…ทหารทุกนาย!! อีก 5 วันต่อจากนี้สถานที่แห่งนี้จะกลายเป็นสมรภูมิขนาดใหญ่ เพราะฉะนั้นฉันอนุญาติให้พวกนายลดการ์ดกันได้แค่ 3 วันเท่านั้น…จะนอนดึกตื่นสายหรือจะไปว่ายน้ำเล่นหรืออาบน้ำก็เชิญจะไปทำอะไรก็ไปทำซ่ะ เพราะหลังจากวันนั้นตั้งแต่ 3 วันถึง 1 เดือนพวกเรามีโอกาศจะไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว"

พูดจบเธอก็หันหลังกลับเข้าเต้นท์และเริ่มวางแผนในเพิ่มเติมเพื่อให้มันสมบูรณ์แบบมากที่สุดเท่าที่ความสามารถนักเล่นเกมRTSที่เก่งกาจที่สุดในเอเชีย จะรังสรรค์แผนการณ์ออกมาให้ได้สมบูรณ์แบบมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 6 วันที่ 5 เวลา 8.45 น.

ในช่วงสายของวันนี้เองหลังจากที่พวกเราได้กลับมาจริงจังกันได้แค่วันเดียวก็ได้มีไวเวิร์นตัวหนึ่งบินมาพบกับที่นี่เข้า

ทหาร1"ท่านครับพวกเราพบไวเวิร์นตัวหนึ่งที่มีคนขี่อยู่มาบินอยู่ในระยะยิงของพวกเราครับ พวกเราควรจะสอยมันลงมาไหมครับ? ถ้าหากพวกเราปล่อยมันเอาไว้มันก็น่าจะกลับไปรายงานที่กองทัพพวกมันและบุกมาแน่ๆ"

ฮานะ"ไม่จำเป็นหรอกปล่อยให้มันกลับไปรายงานพวกมันและก็…กลับไปเตรียมตัวตั้งรับการบุกโจมตีของพวกมันได้แล้วล่ะ อีกไม่นานก็ถึงเวลาสร้างทะเลสาบเลือดแล้ว…แต่ถ้าหากพวกมันเข้ามาโจมตีที่นี่แทนที่จะกลับไปล่ะก็ก็อย่าให้มันมีชีวิตกลับไปเลยก็แล้วกันนะ…ฝากด้วยล่ะ"

ทหาร1"เข้าใจแล้วครับ"

หลังจากนั้นทหารทุกคนก็เข้มงวดมากกว่าเดิมขึ้นในทันที…เพียง 5 ชั่วโมงต่อมาเท่านั้นพื้นมันก็ได้สั่งสะเทือนขึ้นมา ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอรู้ได้ทันทีและยิ้มออกมาแบบเย็นๆ

ฮานะ"พวกมันมาแล้วสินะ…ได้เวลาสลักความหวาดกลัวให้พวกมันแล้ว"

แล้วฮานะเธอก็เดินออกมาจากเต้นท์ในขณะเดียวกันก็มีทหาร 3 คนวิ่งเข้ามาซึ่งเธอก็รู้ได้ทันทีว่าพวกเขาจะพูดอะไร

ฮานะ"กลับไปประจำสถานีรบซ่ะ! หน่วยต่อต้านอากาศยานเตรียมสอยพวกไวเวิร์นทันทีที่พวกมันบินเข้ามา! แต่ถ้าหากพวกมันไม่เข้ามาสักทีก็ยิงสนับสนุนแนวซ่ะเล็งไปที่กลางดงศัตรูนี่แหละ!"

ทหารทุกนาย"รับทราบคำสั่งครับ!!!"

ไม่กี่นาทีต่อมาทหารของศัตรูจำนวนมหาศาลก็ได้ออกมาจากแนวป่าเป็นแนวรบยาวเกือบ 1 กิโลเมตรเลยทีเดียวง แต่ว่าไม่เป็นอะไรตอนนี้ยังไม่ยิงจนกว่าพวกมันจะก้าวเท้าไปได้ครึ่งนึงของแม่น้ำเมื่อนั้นแหละความตายจะถาโถมใส่พวกมัน

.

ตัดไปที่ก่อนหน้านี้หลังจากที่ไวเวิร์นมันได้บินกลับที่ฐานของมันไป ณ ฐานของจักรวรรดิมังกรแดง

แม่ทัพตปก."หืม มีกองทหารที่ปักหลักอยู่ที่เนินเขาเล็กๆงั้นหรอ? พวกมันมีกันเท่าไหร่ล่ะ?"

คนขี่ไวเวิร์น"พวกมันมีแค่หลักร้อยต้นๆเองขอรับ ข้าไม่รู้ว่าพวกมันว่านั่นมันเป็นกับดักหรืออะไรหรือไม่"

แม่ทัพตปก."เหอะ! ถ้ามันกับดักจริงแต่พวกมันก็มีกันแค่ร้อยต้นๆจะไปทำอะไรได้! เอาล่ะได้เวลากวาดล้างพวกมันที่คิดจะเอากำลังแค่นั้นมาต้านทานพวกเราแล้ว!"

รองแม่ทัพตปก."แต่ว่ากองทัพของพวกเราเองก็เดินทางกันมาเหนื่อยๆทั้งคืนแล้วนะขอรับ-"

แม่ทัพตปก."แค่ร้อยต้นๆคิดว่าทหารของพวกเราจะจัดการไม่ได้หรือไง? หรือต่อให้พวกมันมีอุปกรณ์ที่ดีกว่าพวกเราสักขั้นด้วยจำนวนแค่นั้นมันไม่มีทางที่พวกมันจะป้องกันไหวหรอก!"

รองแม่ทัพตปก."…นั้นสินะกระผมคงคิดมากไปเอง"

แม่ทัพตปก."เอาเถอะจำนวนแค่นั้นไวเวิร์นไม่ต้องออกแรงหรอกปล่อยพวกมันนอนพักไปตรงนี้นั้นแหละ"

หลังจากนั้นพวกเขาก็สั่งกองทัพที่เดินทางมาติดต่อกันตลอด 40 ชั่วโมงให้ออกเดินทางต่อเพื่อไปโจมตีในทันที

.

ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน…ถึงแม้ชุดเกราะพวกเขาจะดูสง่าผ่าเผยมากเพียงใดแต่ดูเหมือนมันจะไม่สามารถกดความเหนื่อยล้าของพวกมันได้เลย นั้นทำให้เธอยิ่งกระชากยิ้มออกมาเมื่อเห็นถึงความไม่พร้อมนั่นจากระยะไกล แต่เธอก็ไม่ได้ประมาทลงแม้แต่น้อย กลับกันเลยต่างหากเธอลัดกุมในแผนการมากกว่าเดิมเสียอีก

ฮานะ"ดูเหมือนจะไม่มีไวเวิร์นมาด้วยสินะ ประมาทประมาทกันเข้าไปมากกว่านี้อีก! แล้วพวกมันจะได้รู้ว่าการสูญเสียจากความประมาทมันหน้ากลัวขนาดไหน!"

ไม่กี่นาทีต่อมาพวกมันที่เห็นพวกเราแล้วก็ได้กางโล่และค่อยๆเคลื่อนที่เข้ามาอย่างช้าๆแต่ก็ใช้เวลาไม่นานนักพวกมันก็เริ่มข้ามแม่น้ำมาถึงจะเรียกว่าแม่น้ำก็เถอะ แต่มันก็แค่ลำธารลึก 2 ฟุตครึ่งและโคตรจะกว้างก็เท่านั้นแหละ หลังจากนั้นประมาณ 30 วินาทีพวกมันก็มาถึงจุดที่เธอต้องการเสียที

ฮานะ"เปิดฉากการนองเลือดได้!!! ให้พวกM1เปิดฉากยิงก่อนจะช้าได้ไม่ห้ามแต่เอาให้มันตายในนัดเดียวให้ได้พวกมันจะได้หวาดกลัวพลังของพวกเรา!!! แล้วทันทีที่พวกมันข้ามฝั่งมาได้M2ยิงกราดได้ไม่ยั้งเลย!"

ทหารทุกนาย"รับทราบครับ!!!"

*ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!!

สิ้นเสียงของเธอเสียงปืนจากทุกกระบอกก็ได้ยิงถล่มออกไป กระสุนทุกนัดนั้นถูกยิงได้อย่างมีประสิทธิภาพเพราะมันยิงระเบิดสมองพวกมันได้แม่นยำ และไม่มีการยิงซ้ำตัวกันแม้แต่นัดเดียวแต่ก็แรกมาด้วยความช้าในการยิงเล็กน้อย

ฮานะ'ระยะห่างจากจุดนั้นถึงพวกเราอยู่ที่ 800 เมตร เพราะงั้นก็ไม่ต้องระวังพวกนักธนูเพราะมันระยะยิงสูงสุดแค่ 300 เมตรแถม…ลมตามธรรมชาติเองอยู่ฝั่งฉันโว้ย!'

ใช่แล้วลมมันได้พัดจากทาด้านทิศใต้ขึ้นไปเหนือเนื่องจากลงไปทิศใต้ของอาณาจักรนี้ไม่ไกลก็จะมีภูเขาแห่งสายลมที่เป็นศูนย์กลางมานาของโซนนี้อยู่ มันจะปล่อยมานาออกมาและมานาพวกนั้นก็จะถูกเปลี่ยนเป็นลมที่รุนแรงจนกลายเป็นมานาโซนขึ้นมา ซึ่งลมนั้นมันพัดไปได้ไกลถึงเหนือสุดของทวีปแห่งนี้เลยทีเดียวแถมจุดที่เธอมาตั้งแล้วนั้นก็เป็นจุดที่สูงพอที่ลมแรงจะพอมีอยู่บ้าง

“เห้ย!! นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย!? นี่มันชุดเกราะเวทมนต์ระดับ 2 นะโว้ย!”

“พวกนั้นมันเป็นจอมเวทย์ทั้งหมดเลย พวกเราก็อยู่กลางแม่น้ำแบบนี้แย่แน่ๆ---”

“รีบยกโล่ขึ้นมาป้องกันเร็ว!---”

“นั้นเวทมนต์อะไรวะนั้นน่ะ! โล่ใช้ไม่ได้ผลเลยถูกโจมตีครั้งเดียวโล่แตกกระจายเลย!?”

“พวกเรารีบชาร์จเข้าไปหาพวกมันเร็วพวกมันเป็นนักเวทย์ระยะทางจะทำให้พวกมันได้เปรียบ!---”

“อ๊ากกก!!! ในน้ำมีกับดัก!?”

“แย่แล้วแบบนี้ต้องถอยก่อน!!”

“ถอยบ้าถอยบออะไรพวกแกวะ พวกมันเป็นนักเวทย์แถมมีกันแค่ไม่กี่ร้อยคนเองนะโว้ย!”

“แต่พวกมันโจมตีมาได้ในระยะขนาดนี้ในกองทัพของพวกเราไม่มีจอมเวทย์ที่ไหนสวนมันกลับได้เลยนะ!---”

ความโกลาหลได้เกิดขึ้นที่กลางแม่น้ำนั้นทำให้พวกมันเริ่มขวัญเสียขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด นั้นทำให้พวกมันไม่กล้าดันเข้ามาแต่เธอยังไม่โล่งใจแม่ทัพของพวกมันยังคงอยู่และกำลังจะบังคับขู่ให้พวกทหารวิ่งเข้ามาอยู่แน่นอน และมันก็เป็นจริงแบบนั้น

แม่ทัพตปก."พวกมันเป็นแค่นักเวทย์หลักร้อยคนเองนะโว้ย!! คิดจะทำให้ข้าเสียหน้าไปมากกว่านี้กันอีกเท่าไหร่!!? บุกเข้าไปสิโว้ย! บุกเข้าไปถ้าพวกแกฆ่าพวกมันไม่ได้ก็อย่าคิดว่าลูกเมียพวกแกจะอยู่กันดีเลย!!?"

“แม่งเอ้ย!!! บุกเข้าไปเลยพวกเรา!!!”

“โถมเข้าไปเลย!!! อย่าไปกลัวพวกมันก็แค่นักเวทย์หลักร้อยคน!!!”

ฮานะ'หึๆ เข้ามา…เข้ามากันเยอะพวกเราจะได้กวาดล้างพวกมันในวันแรกให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้!!'

ไม่ถึงสอบนาทีพวกมันก็ก้าวขึ้นบกของฝั่งเราได้แล้วทำให้พวกมันมีกำลังใจมากขึ้นแต่มันก็ได้หายไปอีกครั้งหลังจากที่พวกมันคนแรกได้เหยียบกับดัก และการยิงของM2ได้เริ่มต้นรอบนี้พวกมันไม่ต่างจากการวิ่งเข้าหาเครื่องบดเนื้อเลยแถมเป็นเครื่องบดเนื้อที่มีขนาดใหญ่ด้วย

“แม่งเอ้ย!!! อ้ากกก ขาของข้า!?!”

“วิ่งเข้าไป---”

“พวกเราข้ามฝั่งมาได้แล้ว”

แต่ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานมากขนาดไหนก็ตามทีพวกมันก็ไม่สามารถเข้ามาในระยะ 500 เมตรได้ด้วยซ้ำ จนกระทั่งเกิดกองศพเป็นภูเขาขึ้นมาจนได้ และนั้นเองก็ทำให้พวกทหารมันแตกทัพและวิ่งหนีกลับไปเพื่อเอาชีวิตรอดในทันที แต่นั้นก็ทำให้พวกมันสูญเสียมากขึ้นกว่าเดิมมากเลยทีเดียว และนั้นทำให้แม่ทัพของพวกมันน่าจะหัวร้อนขั้นสุดเหมือนกัน

แม่ทัพตปก."แม่งเอ้ย!!! ไอพวกนั้นมันเป็นจอมเวทย์จากไหนกันแน่วะ!? ไม่ยักจะเคยได้ยินว่ามีจอมเวทย์ที่ยิงเวทย์ได้รั่วขนาดนี้!!…ชิ!!! แม่ง! พวกเราถอยก่อน!!! ใครเจ็บเล็กน้อยก็พากลับส่วนคนไหนไม่ไหวทิ้งไว้ให้พวกแม่งต้องเสียสละเวลาไปดูแลเชลยศึกไป!!"

-สรุปผลการรบ-
ฝั่งจักรวรรดิมังกรแดง
สูญเสียทหาร 3,118 นาย (รวมตายและะถูกทิ้งเอาไว้ที่สนามรบ)
บาดเจ็บ 1,119 นาย (รวมทั้งหนักที่กลับมาได้และเล็กน้อยจากการวิ่งหนี)
ฝั่งทหารBlackwater
ไร้การสูญเสียชีวิต
-ยุทโธปกรณ์การรบ-
กระสุนขนาด7.62×51mm NATO 24,821 นัด
กระสุนขนาด.50 BMG 4,012 นัด
ระยะเวลาการรบ 23 นาที 55 วินาที

ตัด ตัด ตัด 

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[14.55] [12/4/2567]