NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไปสร้างประเทศกับคู่หู ณ ต่างโลก (จบ)

    ลำดับตอนที่ #79 : ยุคแห่งการค้นพบที่ 74 เชื้อเพลิงจากสสารมืดเหลว

    • อัปเดตล่าสุด 25 พ.ค. 66


    วันที่ 2 มิถุนายน U.C. 34

    หลังจากนั้นเวลาก็ได้ผ่านไปประมาณ 2 ปี การวิจัยเรื่องเชื้อเพลิงสสารมืดก็เป็นไปได้ด้วยดี ด้วยความช่วยเหลือจากตัวอย่างที่มีอยู่จริง และข้อมูลความรู้ในคลังห้องสมุดพระเจ้า พวกเราจึงสามารถวิจัยมันได้เร็วขนาดนี้รวมไปถึงข้อเสียและข้อดีต่างๆ 

    ส่วนวิธีการกักเก็บมันนั้นพวกเรายังไม่อาจรู้วิธีกักเก็บได้ เพราะในห้องสมุดนั้นเหมือนมันจะถูกฉีกขาดออกไป สร้างความสงสัยให้กับพวกเรามาก ถึงแม้เราจะถามพวกคนดูแลแล้วแต่พวกเขาก็บอกมาแค่ว่ามันมีความเสี่ยงต่อการเกิดภัยพิบัติอยู่ในระดับที่สูงเกินไปที่จะสามารถควบคุมได้ในตอนนี้

    นั้นทำให้พวกเราไม่ได้ถามเพิ่มและหยุดพักโครงการไป เพียงแต่เชื้อเพลิงจากสสารมืดนั้นพวกเราสามารถนำมันมาใช้งานได้แล้ว และมีอยู่ในคลังสำรองที่เก็บมันมาจากทรงกลมยักษ์นั้นเกือบ 80000 ลิตรเลยทีเดียว และกำลังถูกกักเก็บอย่างดี

    พวกเราจึงใช้เป็นเชื้อเพลิงสำหรับเครื่องจัมป์หมู่ระยะไกลมากๆ และเครื่องนี้จะมอบผลเสียของการวาร์ปให้แค่ยานที่ติดเท่านั้น เพราะงั้นจะเอาไว้เข้า-ออกสนามรบอย่างรวดเร็ว เพื่อสร้างความเสียหายแบบตอดๆแกกองทัพศัตรูโดยที่ฝั่งเราจะเสียหายให้น้อยที่สุด

    และอย่างสุดท้ายที่พวกเราได้มาก็คือเทคโนโลยีซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ใหม่จากสสารมืดที่แม้จะเป็นเครื่องต้นแบบแต่มันก็มีประสิทธิภาพมากกว่ารุ่นที่เรามีถึง 1122 เท่าเลยทีเดียว นั้นทำให้พวกเราทำการวิจัยมันต่อไปในทันที

    ในตอนนี้พวกเราก็ได้มานั้นพูดคุยเรื่องต่างๆกันในรอบหลายปี

    แซม"แค่นี้ก็ดีแล้วล่ะ ถ้าเล่นของใหญ่เลยยังไงพวกเราก็ไม่น่าเอามันอยู่ วิธีสกัดมันน่าจะอันตรายจริงๆนั้นแหละ"

    คัทยูช่า"ก็จริงแต่ไม่เป็นไร เราไปพัฒนาเทคโนโลยีลองรับมันไว้ก่อนเลยก็แล้วกัน"

    มิคาโตะ"ฮ้าววว…ไม่มีอะไรทำเลยช่วงนี้"

    แซม"งั้นมาสำรวจโบราณสถานกับฉันดูไหมล่ะ?"

    มิคาโตะ"ก็หน้าสนใจนะ"

    นานามิ"จะว่าไปแล้ว ภัยพิบัตินั้นมันจะเป็นอะไรกันนะ ถึงขนาดที่พวกเรารับมือไม่ไหวเนี่ย"

    ฟูจิวาเสะ"นั้นๆแค่สกัดสสารออกมาเองน่า เวอร์ไปรึป่าวนะ"

    แซม"เอาเถอะ ในเมื่อพวกเขาเป็นฑูตสวรรค์ยังไงพวกเขาก็ไม่โกหกพวกเราหรอก ตอนนี้ก็อย่าไปสนใจเลยทำงานของพวกเราไปนั้นแหละ"

    คัทยูช่า"นั้นสินะ…เอาเถอะ นี่ก็เที่ยงคืนแล้วแยกย้ายกันไปนอนกันก่อนก็แล้วกันพรุ่งนี้ค่อยมาต่อก็ได้"

    มายุมิ"อ่ะ- ดึกขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย!?"

    หลังจากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปนอน เช้าวันต่อมาทุกคนก็กลับไปทำงานตามปกติ

    วันที่ 29 มิถุนายน U.C. 37

    ประมาณ 3 ปีหลังจากนั้น เทคโนโลยีหลายๆอย่างที่มาจากการวิจัยสสารมืดเหลวก็เริ่มเข้าที่ จนคัทยูช่าปล่อยงานี้ให้พวกนักวิจัยทำได้แล้วอย่างหาวิธีการลดการใช้เชื้อเพลิงของเครื่องแต่มีประสิทธิภาพมากขึ้น และตัวเองก็กลับไปทำงานอื่นๆอย่างเช่นการวิจัยอาวุธ

    คัทยูช่า"ตอนนี้เรามีเชื้อเพลิงอย่างจำกัดเพราะงั้นพวกคุณก็หาทางลดการใช้เชื้อเพลิงเหมือนงานอื่นๆที่พวกคุณทำที่ผ่านมาก็แล้วกัน"

    นักวิจัย1"รับทราบครับ"

    นักวิจัย2"ก็คงต้องใช้วิธีเดิมเหมือนตอนเครื่องเก่านั้นแหละ"

    และตอนนี้คัทยูช่าเธอก็พอเข้าใจแล้วว่าทำไมการสกัดสสารมืดเปลี่ยนมันเป็นแบบเหลวมาเป็นเชื้อเพลิงถึงอันตรายเกินควบคุม เพราะว่าเธอคิดว่าการสกัดในตอนนี้นั้นน่าจะใช้พลังเวทย์ธาตุมืดเข้าช่วยซึ่งเป็นธาตุที่อันตรายมากๆหากผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว ก็อาจจะก่อให้เกิดหลุมดำได้เลยทีเดียว

    แต่นั้นก็ไม่ใช้คำตอบที่แท้จริง เพราะเธอลองพูดเรื่องนี้ให้พวกฑูตสวรรค์ดูแล้ว แต่อีกฝ่ายบอกว่ามันอันตรายกว่านั้นหลายล้านเท่า แถมอีกฝ่ายยังแนะนำให้รอจนกว่าจะเข้าปีที่ 400 ที่พวกเราตั้งเสียอีก ซึ่งเธอจึงคิดว่ามันน่าจะปลอดภัยกว่านี้เยอะ และยังห่างไกลมากๆจนอดคิดและจินตนาการไม่ได้เลยว่าตอนนั้นเทคโนโลยีพวกเราจะไปถึงไหน

    ในขณะเดียวกันที่ไซท์การขุดเจาะโบราณสถาน

    นักวิจัย1"พวกนายคิดว่าห้องนี่มันคือห้องอะไร?"

    นักวิจยัคนนึงได้ชี้ไปที่ห้องใต้ดินขนาดใหญ่ที่อยู่แยกออกมาจากโบราณสถานไกลพอสมควร

    นักวิจัย2"ไม่รู้สิ…เอ๊ะ! จะว่าไปพวกเรายังไม่ได้สแกนดาวทั้งดวงแบบปูพรมโดยละเอียดเพื่อหาโบราณสถานเลยนี่หว่า"

    นักวิจัย3"โบราณสถานนี่มันคงไม่ใหญ่ขนาดนั้นหรอกมั้ง?"

    นักวิจัย4"ไม่ๆสัญชาติญาณนักวิจัยของฉันมันบอกว่ามันต้องเป็นแบบนั้นแน่!"

    นักวิจัย5"เงียบ! ไม่ต้องเถียงกันเดี๋ยวฉันไปขอตรวจให้ จะได้จบๆ!"

    ไม่นานนักดาวเทียมอเนกประสงค์ที่โคจรอยู่รอบดาวก็ได้เริ่มการยิงสแกนลงมาจนปรากฎเป็นโครงสร้างขนาดใหญที่ทำให้พวกเขาถึงกับต้องตะลึง เนื่องจากดาวดวงนี้นั้นมีลักษณะคล้ายแผนที่ดวงดาวที่ชี้ไปตำแหน่งนึงอยู่

    .

    ณ ห้องทำงานของแซม

    แซม"หืม? แผนที่ดวงดาว?"

    นักวิจัย5"ครับท่าน โครงสร้างดาวดวงนี้ตอนที่เรามาสำรวจเพื่อตั้งอาณานิคมพวกเขาไม่ได้มีความรู้เรื่องแผนที่ดวงดาวมากเท่าในปัจจุบัน นั้นทำให้พวกเขาพลาดแผนที่นี่ไปครับ"

    แซม"งั้นหรอ…รอแปปนะขอฉันตรวจสอบอะไรเล็กน้อยก่อน"

    แล้วแซมก็เดินออกจากกล้องไปเพื่อใช้พรแผนที่ดวงดาวเพื่อมองหาตำแหน่งนั้น ซึ่งก็พบว่าจุดที่มันได้ชี้ไปนั้นอยู่หางจากชายแดนฝั่งทิศ 217 ไปประมาณ  200 ปีแสงเพียงเท่านั้น หรือแถวๆขอบกาแล็กซี่นี้

    แซม"โอเค…ส่งไฟล์พวกนี้ไปให้หน่วยสำรวจอวกาศเฉพาะกิจ แล้วบอกให้พวกเขาไปสำรวจที่ตำแหน่งนั้นซ่ะ"

    นักวิจัย5"รับทราบครัยท่าน"

    แล้วภาพก็หายไป ทางด้านแซมจึงถามชายที่นั่งอยู่ในมุมมืดออกมา

    แซม"ไหนบอกว่าพวกเราอยู่ในอวกาศกันแค่ 2 กลุ่มไง?"

    เซ็ตโต้"ไม่รู้สิ…เห็นเขาบอกมาแค่นั้นน่ะ แถมช่วงนี้ข้าก็ติดต่อเขาก็ไม่ได้แล้วด้วยสิ เขาอาจจะเปลี่ยนไปแล้วก็ได้มั้ง"

    แซม"นายบอกเองไม่ใช่รึไงว่าอีกตั้ง 900 กว่าปีไม่ใช่รึไง?"

    เซ็ตโต้"อ่า…ไม่รู้ว่ะอาจจะเป็นพวกFallen Empire(จักรวรรดิ์ที่ล้มสลายไปแล้ว)ที่มาสร้างไว้เมื่อนานมากแล้วก็ได้ เพราะจักรวาลเราพระเจ้าเปลี่ยนมือมาหลายคนแล้ว ก่อนหน้านี้อาจจะมีก็ได้นี่"

    แซม"เฮ้อ…ก็คงเป็นแบบที่นายบอกนั้นแหละ เอาเถอะ ได้เวลาไปทำงานต่อแล้ว"

    .

    วันที่ 30 กรกฎาคม U.C. 40

    และแล้วเวลาก็ได้เดินไปอีก 3 ปี ในตอนนี้กองทัพของพวกเราได้เริ่มติดตั้งอุปกรณ์วาร์ปรุ่นที่ใช้สสารมืดเป็นเชื้อเพลิง นั้นทำให้แซมเริ่มปรับยุทธวิธีการรบใหม่อีกครั้งหลังจากที่ใช้ยุทธวิธีเดิมมานานเกือบครึ่งศตวรรษจนมันเริ่มล้าหลัง มันทำให้เกิดการฝึกขึ้นใหม่อีกครั้ง

    ซึ่งแซมก็คิดว่าจะใช้มันอีกยาวจนกว่าจะมียานประจันบาน และเมื่อมีพวกเราก็จเปลี่ยนยุทธวิธีการรบจากเดิมเป็นการต่อสู้แบบเส้นเรือประจันบาน เพื่อให้มีอำนาจการยิงที่สูงกว่า และเมื่อถึงตอนนั้นพวกเราอาจจะมีเทคโนโลยีในระดับที่วาร์ปไปแบบตั้งเป็นแนวรบให้อยู่แล้วนั้นจะสร้างความได้เปรียบเป็นอย่างมากให้แก่ฝ่ายเรา

     

     

     

     

     

    ตัด ตัด ตัด 

     

     

     

     

     

     

    วันนี้พอแค่นี้ก่อน

    [22.50] [15/5/2566]

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×