ไปสร้างประเทศกับคู่หู ณ ต่างโลก (จบ)

ลำดับตอนที่ #77 : ยุคแห่งการสำรวจที่ 72 ปิดม่านการสำรวจไร้ขอบเขต

วันที่ 1 เมษายน U.C. 30

คัตยูช่า"ห๋า!? ทำไมพึ่งมาบอกฉันล่ะ! มันไม่ใช่มุขเมษาน่าโง่ใช่ไหม?"

เจ้าหน้าที่"ไม่ครับ แถมท่านก็ไม่ได้ถามด้วยนิ"

คัตยูช่า"…แล้วคนอื่นล่ะ?"

เจ้าหน้าที่"ทั้งมีแค่คนของรัฐบาลที่รู้ครับ และมีส่วนน้อยมากที่เป็นคนทั่วไปที่จะรู้"

คัตยูช่า"ให้ตายเถอะ…แต่อย่างน้อยก็ไม่กลุ่มน้อยที่ไม่รู้ล่ะนะ"

ซึ่งคัทยูช่าที่ได้ลงมาถึงเหตุการณ์ที่ผิดปกติที่เกิดขึ้นประจำปีก็ได้รู้เรื่องเอเลี่ยนสักที 

.

ตัดไปที่อีกด้านนึงที่ฐานอวกาศAlpha-1

หลังจากที่พวกเขาและพวกเราได้ต่างเรียนรู้ภาษาของกันและกันมาได้ 2 ปี การนัดแนะการฑูตอีกครั้งก็ได้เริ่มต้นขึ้น และพวกเราก็มีข้อมูลต่างๆของแต่ล่ะฝ่ายมากขึ้นจนพอที่จะสามารถพูดคุยกันได้มากยิ่งขึ้น รวมไปถึงการเลี้ยงคำพูดที่ไม่เหมาะสมของแต่ล่ะฝ่ายได้อย่างถูกต้อง

ฑูตนก"กระผมฮัสบานิย่า ฑูตตัวแทนของสาธารณรัฐเพอร์กิ้นดอลเปอร์ ยินดีที่ได้พบครับ…นี่ผู้ช่วยของผมฮาลากี"

ฑูตมนุษย์"ยินดีที่ได้รู้จัก กระผมโรเบิร์ต อัตสัน จากสหชาติประชาชาติโมการ์ด(ชื่อจริงที่เรียกกันในรัฐบาล)หรือจะเรียกว่าสหพันธรัฐโมการ์ด(ชื่อที่คนทั่วไปเรียก)ตามที่ถนัดได้เลยครับ และนี่ผู้ช่วยของผมจอร์น คาเตอร์"

การสืบความเป็นมาของอีกฝ่ายของเรานั้นได้รู้มาว่า พวกเขานั้นเป็นพวกรักสงบ เขาไม่ได้มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว เพราะงั้นกำลังทหารของพวกเขานั้นไม่ได้แข็งแกร่งอะไร แต่ทางด้านเศรษฐกิจนั้นพวกเขาทรงพลังพอๆกับพวกเราเลยทีเดียว ส่วนระดับเทคโนโลยีนั้นพวกเขานั้นด้อยกว่าเราเล็กน้อย(ประมาณ 40 ปี)

นั้นทำให้การดำเนินการฑูตของฝ่ายเรานั้นจะไม่เน้นเปิดเผยกำลังทหารสักเท่าไหร่เพื่อไม่เป็นการกดดันอีกฝ่าย แล้วเริ่มดำเนินการความร่วมมือทางเศรษฐกิจเท่านั้นในตอนนี้ เพื่อปูทางสำหรับอนาคตในการร่วมมือทางเทคโนโลยี

ซึ่งการฑูตก็็ใช้เวลาไปประมาณ 6 ชั่วโมง

ข้อสรุปที่เราได้ออกมาจากการฑูตครั้งนี้นั้น พวกเราได้เซ็นสัญญาให้ค่าเงินสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนก็คือพลังงานไฟฟ้า ซึ่งนั้นก็ทำให้พวกรัฐบาลนั้นเริ่มโปรเจคทรงกลมไดสันโดยมีบริษัทของพวกเราเป็นคนวิจัยและก่อสร้างมันขึ้นมา 

คัทยูช่า"ให้พวกรัฐบาลมันบ้าไปแล้วรึไง!? ทรัพยากรของเราก็ไม่ได้มีมากขนาดเอาไปเผาผลาญกับโปรเจคระดับMegastructureได้นะย่ะ!"

แซม"เห้อ…ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนั้นแหละ…แต่เอาเป็นว่าพวกเราคงจำเป็นต้องรับสมัครคนงานเยอะขึ้นมากเลยทีเดียว…"

คัทยูช่า"…เอาไงเอากัน เดี๋ยวฉันจะพัฒนาแผงโซล่าเซลล์ให้สามารถได้รับพลังงานมากกว่าเดิมเป็น 300% เป็นอย่างต่ำก่อนก็แล้วกัน…ส่วนนายก็ไปคุยกับไอพวกนั้นให้ทีก็แล้วกัน"

แซม"…แน่นอน ฉันจะไปคุยกับไอพวกบ้าอยากมีเงินทางลัดให้เอง"

หลังจากนั้นแซมก็ไปคุยกับประธานาธิปดีโดยตรง ผลสรุปออกมาก็ยังคงไม่เปลี่ยน แต่พวกเขาจะให้เราลดการตั้งฐานที่มั่นในอวกาศแทน เพื่อที่จะนำทรัพยากรพวกนั้นไปสร้าง เมกะโปรเจคต่อ ซึ่งพวกเราก็ทำอะไรมากไม่ได้ จึงเริ่มโปรเจคแบบไม่ได้เร่งรีบ

และแล้วเวลาก็ได้ผ่านไปประมาณ 1 ปี

รูปร่างของตัวprototypeก็ได้ออกมาทั้งหมด 3 รูปแบบ ซึ่งแต่ล่ะรูปแบบนั้นก็กินทรัพยากรแตกต่างกัน ตั้งแต่รูปแบบที่ 1.สร้างคลอบชั้นเดียวไปเลย รูปแบบที่ 2.ทำเป็นวงแหวนหลายๆชั้นค่อยหมุนรอบ ซึ่งมันสามารถเพิ่มได้หลายร้อยถึงหลายพันชัั้นในภายหลัง เพียงแต่มันใช้ทรัพยากรและค่าบำรุงรักษาที่แพงหูฉีก

รูปแบบสุดท้ายรูปแบบที่สาม เป็นรูปแบบที่เหมือนรูปแบบแรกเพียงแต่จะมีรู 6 รูเพื่อใส่เครื่องผลิตกระแสไฟฟ้าและกักเก็บพลังโดยการสกัดพลังเวทย์โซล่าที่ปะทุออกมา โดยที่ทราบกันว่าโซล่าที่ถูกปล่อยออกมาจากดาวฤกษ์นั้นมันบริสุทธิ์เป็นอย่างมากยิ่งอายุมันยังน้อยมันยิ่งบริสุทธิ์ซึ่งยิ่งบริสุทธิ์ก็จะได้พลังเวทย์มากขึ้น

แซม"เลือกได้ดี…แต่ว่าท่านคงจะรู้เรื่องราคาที่ต้องจ่ายแล้วใช่ไหม?"

ประธานาธิปดี"แน่นอน จำนวนเงินที่มากถึง 33% ของGDPน่ะ เป็นเวลา 30 ปีเป็นอย่างต่ำพวกเราคิดไว้แล้วว่ามันคุ้มค่าที่จะลงทุน"

แซม"ถ้าอย่างงั้นผมก็ไม่ขัดคล่องอะไร แต่ถ้าหากวันใดวันนึงที่เก็บพลังงานของพวกเราเต็ม…และไม่สามารถระบายออกได้ทัน…เมื่อนั้นมันจะกระทบเศรษฐกิจถึงขั้นทำให้เป็นหนี้ได้ในเวลาไม่ถึง 25 ปีเลยด้วย"

ประธานาธิปดี"…คุณคิดว่าพวกเราบริหารจัดการกันไม่ได้เรอะ?"

แซม"ทันทีที่เปิดใช้งาน พวกเราได้ประเมิณความเสี่ยงไว้หลายรูปแบบแล้ว หนึ่งในนั้นถึงแม้ว่าจะเป็นเทคโนโลยีในช่วงเวลาตอนนั้นก็เต็มภายใน 20 ปี พวกคุณคิดว่าไงล่ะ? กับไฟฟ้าที่เกินมาจะพยายามเก็บและเป็นหนี้ในเวลาอีก 5 ปีต่อมาจากค่าบำรุงรักษา หรือจะปล่อยทิ้งไปอย่างเสียเปล่า…พวกเราไม่ได้มีทรัพยากรมากขนาดนั้นนะครับท่านประธานาธิปดี"

ประธานาธิปดี"……"

แซม"แล้วแต่ท่านเลยเพราะยังไงเมื่อถ้าคุณอยู่ต่อสมัยหน้าได้แล้ว…มันก็ไม่ใช่คุณที่ต้องมานั่งรับผิดชอบในสิ่งที่คุณได้ทำไปอยู่แล้วนิ…เอาเถอะผมขอตัวก่อนก็แล้วกันงานผมยังมีอีกเยอะ"

ในท้ายที่สุดแล้วทางรัฐบาลก็ตัดสินใจเลือกรูปแบบที่ 3 เพราะว่าพวกเขายังต้องการกักเก็บพลังเวทย์ไว้ใช้ด้วยความที่อารยธรรมของพวกเรานั้นเป็นอารยธรรมรูปแบบผสมผสานระหว่างวิทยาศาสตร์และเวทมนต์ ซึ่งพวกเราก็ได้ทำการวิจัยเรื่องดาวที่จะใช้ทำโครงการต่อในทันที

ส่วนปัญหาเรื่องที่ไฟฟ้าจะเกินกว่าที่เก็บได้พวกเขาก็ยังไม่ได้ตอบอะไร พวกเราก็ได้แค่เฝ้ามองความชิบหายที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในอนาคต 

คัทยูช่า"จริงๆเลย…รอบหน้าฉันเลือกพรรคเดโมแครตดีกว่า"

แซม"อีกตั้ง 10 ปี…เอาเถอะ ถ้าหากมีเรื่องอะไรที่หนักกว่านี้คงต้องให้คนในพรรคไปอภิปรายไม่ไว้วางใจแล้วเลือกตั้งใหม่ดีกว่า"

และทางด้านกระทรวงอาณาเขตเองก็ได้ถูกลดเงินทุนจาก 8% ของGDPเหลือเพียง 3% นั้นทำให้พวกเขาไม่สามารถขยายขนาดอาณาเขตของพวกเราได้เร็วเท่าเดิมเนื่องจาก 2% ก็ใช้ในการดูแลอาณาเขตแล้วการขยายจึงเป็นได้อย่างยากลำบากในการตัดสินใจขยายไปแต่ล่ะระบบ

ส่วนด้านกระทรวงการคลังพวกเขาก็ไม่ปลื้มสักเท่าไหร่ พวกเขาคิดว่าควรจะสร้างมันตอนU.C.120 ขึ้นไปเพื่อรอให้เทคโนโลยีไปไกลกว่านี้ก่อนตามที่แซมได้อธิบายไป แต่พวกเขาก็ไม่ได้มีอำนาจมากขนาดนั้น เพราะเก้าอี้ในสภานั้นประกอบไปด้วยพวกRepublicanร้อยละ 72 เลย ต้องรอเลือกตั้งกลางเทอมเสียก่อน ถึงจะมีโอกาศลดมันลงมาได้

มิคาโตะ"ได้เวลาพักเสียที…"

แต่นั้นก็ทำให้กลุ่มสำรวจได้มีเวลากลับมาพักผ่อน และใช้เงินมากขึ้น เนื่องจากงานของพวกเขาออกไปแต่ล่ะทีนั้นเป็นปีๆ เพราะงั้นในช่วงเวลานี้นั้นพวกเขาจึงมีเวลาพักมากขึ้น แต่รายได้นั้นยังคงเท่าเดิม

ตัด ตัด ตัด (ไรท์ : เปิดเทอมแล้วนะ และรีดเดอร์ทั้งหลายล่ะ เปิดวันไหนกันเอ่ย)

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[22.48] [5/5/2566]