ไปสร้างประเทศกับคู่หู ณ ต่างโลก (จบ)

ลำดับตอนที่ #75 : ยุคแห่งการสำรวจที่ 70 ขยายกองยานอีกครั้งนึง

วันที่ 13 มิถุนายน U.C. 28

หลังจากวันประมาณสองปีครึ่ง ยานลาดตระเวณจำนวน 5 ลำแรกที่ต่อพร้อมกับอย่างชั้นWarriors Classมันมีขนาดความยาวถึง 455 เมตร กว้าง 85 เมตร และสูงถึง 40 เมตรอาวุธประกอบไปด้วยปืนใหญ่หนักรุ่นBC-500-Bจำนวนทั้งหมด 4 ป้อม 12 กระบอก 

ปืนใหญ่แม่เหล็กไฟฟ้ารุ่นRC-2000-Bทั้งหมด 2 ป้อม 4 กระบอก ปืนใหญ่อัตโนมัติสกัดกั้นรุ่นACIWS-3000-Bทั้งหมด 4 ป้อมรอบลำจรวดต่อต้านโล่พลังงานแบบฝูงรุ่นARROW-1000-B 1 แท่นใหญ่ จรวดทำลายยานรุ่นHCB-1000-ฺB 3 แท่นใหญ่

ยานลาดตระเวณชั้น Warriors Class

ซึ่งยานทั้งห้าลำนี้ถูกก่อสร้างเมื่อ 3 เดือนก่อน และมีแผนที่จะสร้างมันขึ้นมาทั้งหมดประมาณ 20 ลำ ภายในกลางปีหน้า ก่อนจะรอการสั่งซื้อเพิ่มจากกระทรวงกลาโหมในภายหลัง และแน่นอนในงานปล่อยยานนั้นประธานกระทรวงกลาโหม และคณะรัฐบาลที่มีประธานาธิปดีได้เข้าร่วมงานนี้ รวมไปถึงสื่อมวลชนที่พึ่งได้โอกาศขึ้นมาถ่ายทอดสดงานนี้เป็นครั้งแรกตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา

ประธานาธิปดี"เป็นเวลานานแล้วที่พวกเราไม่ได้เพิ่มงบประมาณด้านอาวุธมานาน แต่ว่าไม่นานมานี้…พวกเราถูกโดรนไม่ทราบสัญชาติเข้าจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว จนกองยานสำรวจของเราเสียหายเล็กน้อย พวกเรารู้แล้วว่ากองทัพของเรายังไม่แข็งแกร่งมากพอที่จะปกป้องอธิปไตยในดินแดนอาณาเขตของพวกเราทั้งหมด…

วันนี้พวกเราจึงจำเป็นต้องสร้างกองยานที่แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม เพื่อที่จะทำอย่างนั้นได้! และยานรบที่จะเป็นหัวหอกอย่างยานลาดตระเวณชั้น Warriors Classนั้นก็ได้ถูกปล่อยตัวแล้ว! ยานห้าลำที่แรกของพวกเราจะประจำการอยู่ที่กองยานหลักที่ 1!"

แล้วยานลาดตระเวณลำนั้นก็ได้เริ่มขยับ ไอพ่นของยานเริ่มทำงานนำพายานขนาดใหญ่เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างช้าๆจนออกนอกอู่ต่อยานไปได้ ความเร็วของมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จนมันได้พุ่งหายไปจากระยะสายตา และเข้าร่วมกับกองยานหลักที่ 1 ในทันที

คนงาน1"เสร็จแล้วโว้ย! อย่างงี้ต้องฉลอง!"

คนงาน2"ความพยายามอย่างหนักของพวกเรา!"

คนงาน3"เกือบเสร็จไม่ทันตามกำหนด! ไอบ้าเอ้ย!"

หัวหน้าคนงาน"เอ้าๆ! เป็นอะไรไปพวกแก! สิ้นเดือนนี้อย่าลืมไปรับโบนัสล่ะไอพวกบ้า!"

คนงาน2"เยส! ในที่สุดพวกเบื่องบนนั้นก็เห็นถึงความตั้งใจของพวกเรา"

คนงาน1"ไปๆ! เย็นนี้ลงไปหมูกระทะร้านประจำกัน!"

แน่นอนการขนส่งระหว่างดาวโมการ์ดกับสถานีอวกาศนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก มันจะมียานขนส่งประจำชั่วโมงค่อยขับไปมาอยู่ตลอดเวลา ซึ่งเมื่อเทียบกับเมื่อ 5 ถึง 10 ปีก่อนนั้นคงจะเห็นได้ชัดว่าการพัฒนานั้นรวดเร็วขึ้นขนาดไหนเลยทีเดียว

แซม"จะว่าไปพวกนั้นดูคึกคักจังเลยเนอะ"

คัทยูช่า"แน่นอนสิพวกนั้นแทบไม่ได้โบนัสประจำเดือนเลยนี่เนอะ…อ่ะ! ขอตัวก่อนนะ"

แซม"นี่มันเลยเวลางานแล้วนิจะไปทำอะไรละ?"

คัทยูช่า"ความลับน่ะ ฮิฮิ"

ซึ่งแซมที่เห็นท่าทีของคัทยูช่าอย่างนั้นก็ถอนหายใจออกมา ก่อนจะเลิกสนใจแล้วหันกลับไปดูกองยานที่กำลังซ่อมบำรุงกองยานที่จอดเรียงกันอยู่…

มายุมิ"อ้าว! ไม่ได้เจอกันเกือบปีแนะ! จริงสิพวกนายได้สำรวจเข้าใกล้ศูนย์กลางจนเจอแร่ใหม่รึยัง?"

ฟูจิวาเสะ"ก็ยังหรอก…แต่ถ้าหากดูจากแผนที่ที่แซมมีแล้วก็ไม่น่าจะเกิน 2 ปีนี้แล้วล่ะที่พวกเราจะเข้าไปสู่ชั้นต่อไปได้น่ะ"

นานามิ"สำรวจเร็วดีนี่น่า เร็วกว่าที่คาดไว้เยอะเชียว"

ฟูจิวาเสะ"ฝีมือน่ะฝีมือ"

มิคาโตะ"เฮ้อ…เอาเถอะไปกินข้าวกันเถอะ ฉันหิวแล้ว"

ตัดไปที่คัทยูช่า

คัทยูช่า"หืม~ หืม~~ หืม~"

เสียงฮัมเพลงในลำคอของคัทยูช่าก็ได้ดังขึ้นมา หลังจากที่เธอทำการเปิดห้องทดลองพิเศษ เธอก็ได้เดินไปที่โต๊ะก่อนที่ประตูจะปิดลง และเธอก็ได้เปิดเครื่องสแกน ก่อนจะเอาตัวอย่างเลือดที่ทดลองเอาไว้ขึ้นมา

คัทยูช่า"ดูท่า…ยาปรับปรุงพันธุกรรมเริ่มจะเป็นรูปเป็นร่างซ่ะแล้วสิ~"

ค่าที่ปรากฎขึ้นบนอากาศนั้นมาจากการสแกนเลือดที่ทำการทดลองทิ้งเอาไว้ ว่ามันมีค่าเป็นบวก(+)ถึง+8 ถ้าหากเกิน+15เมื่อไหร่เมื่อนั้นก็สามารถเริ่มเอามาทดลองกับหนูได้แล้ว 

คัทยูช่า"อยากได้ลูกมือสัก 2-3 คนจังเลยน้า~ แต่ว่าไม่ได้ๆเรื่องนี้เป็นความลับนี่น่า จะให้ใครรู้ไม่ได้หรอกนะ~"

แล้วคัทยูช่าก็เริ่มหยดสารบางอย่างลงเลือดที่อยู่ถาดทดลองหมายเลข 12414 ทันที

เช้าวันต่อมา…

คัทยูช่า"ฮ้าวว…ไปอาบน้ำดีกว่า"

ตัดไปที่แซม

ณ ห้องทำงานของประธานบริษัท

เจ้าหน้าที่ติดต่อ"ท่านครับทางกลาโหมติดต่อมาครับ"

แซม"…ไปเตรียมห้องประชุมหมายเลข 1 ให้ฉันภายใน 15 นาทีนี้ซ่ะ"

เจ้าหน้าที่ติดต่อ"รับทราบครับ"

แล้วแซมก็ลุงออกจากเก้าอี้ และเดินไปหยิบชุดสูทที่ถูกพับไว้ที่โซฟา ก่อนจะสวมมันแล้วเดินออกจากห้องไป

ไม่นานหลังจากนั้นแซมก็เข้าห้องประชุมไปก่อน 5 นาทีเพื่อเป็นมารยาท

.

ตัดไปที่ฐานอวกาศแนวหน้าที่ไกลที่สุดฝั่งพื้นที่Alpha-1

เจ้าหน้าที่1"ฉันว่า…ไอจุดๆนี่…ไม่น่าจะใช้ก้อนอุกกาบาตแล้วว่ะ"

ชายคนนึงได้เอ่ยออกมาหลังจากที่เขาได้นั่งจ้องเรด้าตรวจการมาได้สองสามชั่วโมง

เจ้าหน้าที่2"ถ้าไม่ใช่ก้องอุกกาบาตแล้วมันคืออะไรล่ะ? ยานอวกาศ? ไม่ๆเราไม่ได้มีกองยานสำรวจไปอยู่ตรงนั้น"

เจ้าหน้าที่1"นายก็ดูเองสิ นั้นนะ! มันขยับอีกแล้วปกติก้อนอุกกาบาตทั่วไปมันจะเปลี่ยนทิศทางการเคลื่อนที่เองได้ไง?"

เจ้าหน้าที่2"อุกกาบาตสองลูกมันชนกันมั้ง(*เสียงสูง)"

เจ้าหน้าที่1"ก็แย่ล่ะในจอมันก็แสดงให้เห็นอยู่ว่ามันมีแค่ก้องเดียวมันจะไปชนอะไร? ไม่ๆฉันรู้ว่านายจะพูดอะไร ถ้าหากถูกอุกกาบาตลูกเล็กขนาดเรด้าเราไม่สามารถตรวจจับมันได้ล่ะก็ มันก็ต้องเล็กๆมากๆจนไม่น่าจะสามารถเปลี่ยนทิศทางไอก้อนขนาดใหญ่นี่ได้หรอก"

เจ้าหน้าที่3"หยุดเถียงกันได้แล้วโว้ย! เอางี้ฉันจะใช้เรด้าสร้างรูปร่างแบบเฉพาะจุดยิงไปทางนั้นให้ พวกแกจะได้ไม่ต้องเถียงกันอีก!"

หลังจากนั้นจานขนาดใหญ่บนสถานีก็ได้ขยับและหมุนไปทางนั้น ก่อนจะยิงสัญญาณความถี่สูงไปเพียงไม่กี่วินาทีต่อมาด้วยความเร็วที่เร็วยิ่งกว่าแสงหลายพันเท่าตัวของคลื่นใหม่นี้ ไม่นานเครื่องฉายภาพโฮโลแกรมก็เริ่มทำงาน ก่อนจะปรากฎเป็นรูปร่างของยานอวกาศหน้าตาแปลกตากำลังเคลื่อนที่อยู่

เจ้าหน้าที่2"…เชี่ย"

เจ้าหน้าที่3"ก็แย่แล้วอย่ามั่วอึ้ง! ต้องส่งเรื่องนี้ไปทางรัฐบาลแบบด่วนๆ!"

.

ประธาณกระทรงกลาโหม"จากที่กล่าวมาข้างต้นนี้คุณทำได้ไหม?"

แซม"แน่นอนครับทางเราขอเวลาเพียง 6 ปีเท่านั้น อย่างเร็วสุดก็อาจจะ 5 ปีครับ"

*ก็อกๆ

ประธาณกระทรงกลาโหม"มีอะไร!? ไม่เห็นหรอว่าฉันคุยงานอยู่!"

เจ้าหน้าที่ติดต่อ"ขอโทดครับท่าน!…ที่ปราการด่านหน้าทางAlpha-1ของเราตรวจพบยานอวกาศไม่ทราบสัญชาติที่จุดxxxx-xxxxx-xxxx-xxxxxครับท่าน!"

ประธาณกระทรงกลาโหม"…คุณมั่นใจนะ ขอภาพหน่อย"

เจ้าหน้าที่ติดต่อ"นี่ครับ!"

แซม"…เหมือนว่าพวกเราคงไม่ได้อยู่คนเดียวในอวกาศแห่งนี้ซ่ะแล้วสิ"

ประธาณกระทรงกลาโหม"…งั้นผมขอสิ้นสุดการพูดคุยเพียงเท่านี้ก่อน ผมมีเรื่องที่ต้องไปจัดการ…อ่า จริงสิฝากเรื่องนั้นให้เสร็จด้วยล่ะ 10% ของGDPของพวกเราทั้งหมดนั้นน่ะ เต็มที่ได้เลยและแน่นอนอีก 5 ปีข้างหน้าคงลดมาเยอะเลยทีเดียว…"

ตัด ตัด ตัด 

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[22.42] [25/4/2566]