ระบบสร้างประเทศสหรัฐอเมริกา (ภาคเสาหลักอำนาจ)

ลำดับตอนที่ #6 : ภาคทหารรับจ้าง ตอนที่ 6 Blackwaterรับงานใหญ่

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 5 วันที่ 7 เวลา 8.01 น.

5 วันต่อมาหลังจากที่ม้าเร็วได้เดินทางมาถึงขบวนเดินทางของขุนนางก็ได้มาถึงหมู่บ้านจนได้ ซึ่งเธอและทหารคนอื่นๆก็นั่งกินข้าวรออยู่ที่แคมป์ เนื่องด้วยตอนนี้ที่แคมป์เองก็ถึงเวลากินอาหารมื้อเช้าของทหารและตัวของเธอเองอยู่ซึ่งเมณูเช้าวันนี้ก็จะเป็นเบอร์เกอร์หมูสองชั้นที่เชฟเป็นคนทำมาให้เป็นมื้อเช้าของวันนี้

ฮานะ"เสียงดังแบบนี้พวกเขามาแล้วสินะ"

ทหาร1"ใครหรอครับ?"

ฮานะ"คนที่จะจ้างพวกเราน่ะ…เอาเถอะดูเหมือนครั้งนี้เราจะต้องลงทุนซื้ออุปกรณ์ทำมาหากินเพิ่มกันหน่อยล่ะนะ"

ทหาร2"ดูเหมือนพวกเราจะได้กลับไปออกรบอีกครั้งแล้วสินะ ไม่ใช่ทำงานขุดเหมืองอะไรแบบนี้น่ะ"

ทหาร1"ก็คงอย่างนั้นแหละ"

ฮานะ"ทำตัวกันตามปกติเหมือนเราไม่ได้รู้ตั้งแต่แรกว่าพวกเขาจะมาหาพวกเราซ่ะ"

แล้วเธอก็รีบกินที่เหลือให้หมดในทันทีก่อนจะเดินไปล้างมือหลังแคมป์เพื่อเตรียมรับผู้จ้างงาน ซึ่งหลังจากที่ล้างมือเสร็จเธอก็เดินเข้าไปในเต้นท์ส่วนตัวของเธอ ไม่นานนักทหารจำนวน 2 คนก็พาคนจำนวน 5 คนมาหาที่เต้นท์ของเธอ

ทหาร1"ท่านครับมีคนจะมาจ้างงานพวกเราครับ"

ฮานะ"ให้เข้ามาได้"

พูดจบผ้าที่ปิดทางเข้าออกอยู่ก็ได้แง้มออกมาก่อนจะมีชายวัยกลางคนที่ปล่อยออร่าที่ดูอบอุ่นออกมาตลอดเวลา กับหญิงสาวสองคนซึ่งก็น่าจะเป็นภรรยากับลูกสาวของเขา ส่วนอีกสองคนดูเหมือนจะเป็นองครักษ์ประจำตัวของพวกเขาล่ะนะ ซึ่งเธอก็ลุกขึ้นและจัดท่าให้ดูแข็งแรงพร้อมกับทำความเคารพแบบทหารเป็นการต้อนรับอีกฝ่าย

องครักษ์"นังนี่นิ อยู่ต่อหน้าม่านมาร์ควิสแล้วยังไม่คุกเข่าอีก!-"

ชายวัยกลางคน"ไม่เป็นไรๆ ข้าได้ยินมาแล้วว่าเขามาจากประเทศทางตะวันตกที่ไกลแสนไกลที่นั่นอาจจะใช้การทำความเคารพแบบนี้เป็นปกติ เหมือนประเทศที่สาธารณรัฐตอนใต้ของอาณาจักรของพวกเราที่ทำท่าแปลกๆใส่กันเป็นการทำความเคารพก็ได้"

องครักษ์1"อ่ะ-ขอรับ…"

หญิงวัยกลางคน"ขออภัยด้วยสำหรับคนของเราที่พูดหยาบคายออกมาเมื่อกี้"

ฮานะ"ไม่เป็นไรหรอกค่า พวกเราไม่ได้จริงจังกับเรื่องอะไรแบบนี้กันเท่าไหร่"

ซึ่งฮานะก็เธอก็ตอนกลับไปด้วยรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นทั้งๆที่ภายในใจอยากจะเอาปืนเป่ากระบานไอองครักษ์คนนั้นมากเท่าไหนก็ตามที แต่เพื่อเงินแล้วเรื่องแค่นี้ก็ชิวๆสามารถเก็บความรู้สึกจริงๆลงไปได้ง่ายๆล่ะนะ

ฮานะ"เอาล่ะเชิญนั่งเลยค่ะ เราจะได้เริ่มการพูดคุยกันได้"

แล้วพวกเขาก็นั่งลงก่อนที่เธอจะนั่งลงไปตาม

คิรินดอร์"ข้าคิรินดอร์ ดรอฟลัน ผู้ปกครองเขตเหนือที่ 1 แห่งอาณาจักรดรายไลท์ และนี่มิลิน ดรอฟลันผู้เป็นภรรยาอันที่รักข้า กับชิโนะ ดรอฟลันเป็นลูกสาวที่ข้ารักและห่วงแหนมากที่สุด"

ซึ่งทั้งสองคนที่ถูกกล่าวถึงในชื่อนั้นทั้งสองก็หน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย

มิลิน"ไม่เอาสิคุณพูดแบบนี้แล้วข้าเองก็อายเป็นนะ"

ชิโนะ"โถ่ คุณพ่อนี่เลิกแนะนำตัวหนูแบบนี้เถอะ พ่อแนะนำตัวแบบนี้ที่ไรอายทุกทีเลย"

คิรินดอร์"ขอโทษที แต่พ่อรักพวกเจ้ามากนะ"

ฮานะ'นามสกุลเดียวกันแต่หน้าตาไม่ใกล้เคียงกันแสดงว่าแต่งงานแล้วย้ายเข้ามาในตระกูลสินะ แต่จะว่าไป…เป็นพวกพ่อเห่อลูกเห่อเมียสินะ อืมๆ ก็เข้าใจได้'

ฮานะ"ฮานะ ริวโกะ(จริงๆต้องริวโกะ ฮานะ) ผู้นำกลุ่มทหารรับจ้างBlackwaterค่ะ"

หลังจากที่ทางฝั่งนู้นแนะนำตัวเสร็จเธอก็แนะนำตัวตามในทันที

คิรินดอร์"ตามที่ข้าได้ยินมาพวกเจ้าเป็นกลุ่มนักเวทย์ที่ไร้สังกัตที่ใช้เวทมนต์ที่ไม่เคยเห็นจากทางทิศตะวันตกสินะ"

ฮานะ"ใช่แล้วค่ะ"

คิรินดอร์"ท่านพอจะช่วยแสดงมันออกมาให้ข้าเห็นพอจะได้หรือไม่?"

ฮานะ"ได้แน่นอนค่ะ…ถ้าหากท่านได้จ้างพวกเราไปแล้ว"

ทันทีที่เธอพูดจบคิรินดอร์ก็หยิบเหรียญทองออกมาวางไว้ข้างใน 1 เหรียญในทันที

คิรินดอร์"พอดีข้าต้องการเห็นความสามารถของพวกเจ้าก่อนน่ะถึงจะประเมิณค่าจ้างได้ถูก เพราะฉะนั้นเท่านี้พอที่จะทำให้พวกท่านแสดงออกมาหรือไม่?"

ฮานะ"แน่นอน…ว่าแต่ท่านพอจะมีชุดเกราะดีๆมาเป็นเป้าแสดงไหมคะ?"

คิรินดอร์"ก็พอจะมีอยู่…นี่xxxไปเตรียมเกราะเวทมนต์มาให้ทีสิ"

องครักษ์1"ขอรับ!"

หลังจากนั้นพวกเราก็ออกมาจากเต้นท์ไปยังหลังแคมป์ในทันทีซึ่งฮานะเธอก็เรียกทหารออกมาคนสองคนในการโชว์การทดสอบอาวุธ ซึ่งก็จะเป็นปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติM1 Garand จำนวน ส่วนM1911 M1A1 ThompsonและM2 Browning นั้นก็ไม่ได้เอามาโชว์เนื่องจากจะได้เอาไว้ต่อรองจากการบัฟได้

หัวหน้าหมู่1"ทำการยิงM1 Garand 8 นัดจำนวน 2 ชุด เป้าหมาย เกราะเวทมนต์ 2 ชุดที่อยู่ข้างหน้า!…ปฏิบัติ!!"

ทหาร1"ปฏิบัติ!"

*ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ติ้ง!

กระสุนขนาด 7.62 ได้พุ่งเข้าใส่ด้วยความเร็ว 2.5 เท่าของความเร็วเสียงและทำลายชุดเกราะส่วนที่โดนทิ้งไปอย่างง่ายดาย และด้วยอัตราการยิงที่รวดเร็วและรุนแรงที่พวกเขาได้เห็นนั้นก็ทำให้เขาถึงกับเบิกตาด้วยความตกตะลึง ก่อนที่การยิงชุดใหม่จะเริ่มต้นขึ้นในอีก 3 วินาที

คิรินดอร์"ช่างเป็นเวทมนต์ที่สุดยอดมาก…ทั้งเสียงสุดดังที่สามารถข่มขู่ศัตรูได้ และการทำลายล้างที่สามารถทำลายเกราะเวทมนต์ระดับ 2 ได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียวกับความรวดเร็วที่ข้าเองที่เป็นจอมเวทย์ด้านความเร็วก็ไม่อาจจะมองได้ทัน…มันคือเวทมนต์อะไรงั้นหรือ?"

ฮานะ"มันคือเวทมนต์ประจำประเทศของฉันน่ะเวทมนต์ลูกตะกั่วและดินปืน…เอาล่ะพวกคุณคงได้เห็นประสิทธิภาพไปแล้ว แน่นอนว่าพลังพวกนี้ยังไม่ใช่สูงสุดที่พวกเรามีเรามีพลังที่รุนแรงมากกว่านี้อีกมากมายตั้งแต่ 10 เท่าที่พวกเราติดมาด้วย(M2 Browning) ไปจนถึงในระดับสั่นสะเทือนโลกได้ทั้งใบ(อาวุธที่คุณก็รู้ว่าคืออะไร)"

หลังจากที่คิรินดอร์ได้ถามมาฮานะก็ได้ถือโอกาศเพิ่มแต้มต่อให้กับตัวเองในทันที

คิรินดอร์"เข้าใจแล้ว…ข้ามีงานจะจ้างให้พวกเจ้าทำ"

ฮานะ"ว่ามาได้เลยค่ะ"

คิรินดอร์"ไปเอาโต๊ะวางแผนมาให้ข้า"

องครักษ์2"ขอรับ!"

แล้วเขาก็สั่งให้องครักษ์ของเขาไปเอาโต๊ะวางแผนมาให้เมื่อเอามาตั้งแล้วเขาก็เอา

คิรินดอร์"จากที่ข้าได้รับข่าวสารจากเมืองหลวงมาวันที่ 1 เดือน 6 นั้นคือวันที่พวกมันจะประกาศสงครามใส่พวกเรา…จากหน่วยข่าวกรองของพวกเรากองทัพของพวกมันจำนวนแปดหมื่นนายจะบุกเข้ามาในอาณาเขตที่ข้าปกครองอยู่ แน่นอนไม่ได้มีแค่อาณาเขตของข้าพวกมันจะบุกเข้ามาที่เขตเหนือที่ 2 และเขตตะวันออก แต่ข้าไม่ได้มีกองทัพมากขนาดที่สามารถเอาไปสู้กับพวกมันได้ทุกที่ข้ามีแค่สี่หมื่นนายเท่านั้น แต่ถ้าหากรวมทหารรับจ้างที่ข้าจ้างมาก่อนเจ้าแล้วก็จะบวกเพิ่มอีกหนึ่งหมื่นนาย แต่พวกนั้นมันหวังพึ่งอะไรไม่ได้มาก"

1 จุด=10000 นาย สีแดง=ทหารศัตรู สีฟ้า=ทหารฝั่งเราส่วนสีฟ้าอ่อน=ทหารรับจ้าง

คิรินดอร์"อย่างที่ท่านได้เห็นจะมีกองกำลังประมาณ 20,000 นายบุกมาที่หมู่บ้านแห่งนี้ ท่านกับกองทหารรับจ้างนั้นที่กำลังเดินทางมาที่นี่ถ้าหากไม่มีอะไรเกิดขึ้นพวกเขาจะมาถึงใน 4-7 วันต่อจากนี้ จะต้องอยู่ช่วยกันปกป้องที่นี่ ส่วนข้าจะไปช่วยที่แนวรบตรงกลางบนที่ราบสูงโกนลาน ซึ่งก็อย่างที่พวกท่านรู้ในตอนแรกพวกมันจะบุกมาปล้นที่หมู่บ้านxxx แต่ตอนนี้มันร้างไปแล้วนั้นทำให้พวกมันจะบุกยาวเข้ามาสมทบที่หมู่บ้านที่ท่านอยู่ในตอนนี้เลย ซึ่งงานของท่านก็คือปกป้องหมู่บ้านแห่งนี้เอาไว้ให้ได้"

ฮานะ"ประมาณอัตรากำลังอยู่ที่ 1 ต่อ 2 สินะ…ขอทราบอุปกรณ์พวกมันหน่อย"

คิรินดอร์"จากสายข่าวอุปกรณ์เวทมนต์ระดับ 2 ทั้งหมดและไวเวิร์นอีกจำนวน 100 ตัว"

ฮานะ"เข้าใจแล้ว…แต่จำนวนแค่นี้ฉันว่าไม่น่าจะพอฉันจะขอเรียกกำลังเสริมเข้ามาเพิ่มก็แล้วกัน"

คิรินดอร์"กลุ่มย่อยกลุ่มอื่นของเจ้าสินะ พวกเขาอยู่แถวนี้กันเท่าไหร่?"

ฮานะ"84 นายหรืออาจจะมากกว่านั้น เพราะนี้คือรายงานของเมื่อวานตอนเย็น"

คิรินดอร์"เอาเถอะ…100 เหรียญทอง นั้นคือการจ่ายครั้งแรกก่อนเริ่มสงคราม…จะหนีก็ได้ข้าไม่ว่าหรอกนะเพราะพวกมันเองก็ไม่ได้อ่อนแอแถมยังแข็งแกร่งมากๆอีกต่างหาก อีกอย่างทหารรับจ้างที่จะมานั้นเองก็ไม่ได้แข็งแกร่งหรือคุณภาพอาวุธดีอะไรด้วยซ้ำ"

ฮานะ"ไม่หรอก…แค่นี้ก็มากเกินพอที่พวกเราจะไม่หนีแล้วล่ะ"

คิรินดอร์"หึ…ข้าก็หวังว่าข้าจะได้เจอเจ้าอีกในวันจ่ายค่าจ้างทั้งหมดล่ะนะ"

แล้วเขาก็ได้เรียกให้องครักษ์เอาเหรียญทอง 100 เหรียญมามอบให้ก่อนจะเดินทางกลับไปยังสมรภูมิของตัวเองไป

ตกดึก…ในช่วงกลางคืนเธอก็หาซื้อกำลังทหารและอาวุธยุทโธปกรณ์พร้อมกับคำนวณหาอันที่คุ้มค่ามากที่สุดไปด้วย ซึ่งในระหว่างที่เธอกำลังค้นหาอันที่ใช่อยู่นั้นเธอก็ได้ถามตัวของหัวหน้าหมู่ที่อยู่ใกล้ๆออกไปแบบเบาๆว่า…

ฮานะ"คิดว่า…ทหาร 240 นายพร้อมกับอาวุธหนักกว่านี้จะตั้งรับพวกมันไหวไหม?"

หัวหน้าหมู่2"ถ้ามีเวลาเตรียมการและอาวุธหนักที่มากพอกับการบัญการรบที่สมบูรณ์แบบแล้วล่ะก็…ผมมั่นใจเลยว่าพวกเราจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บแน่นอนครับ"

ซึ่งคำตอบนั้นก็ทำให้เธอยิ้มออกมาเบาๆและพูดออกมา

ฮานะ"นั้นสินะ…ได้เวลาลงทุนแบบจัดเต็มซ่ะแล้วสิ 150P$ ฉันจะใช้ให้คุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์เลยคอยดู!"

ตัด ตัด ตัด 

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[21.29] [8/4/2567]