คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 คนดีนิ
-time skip-
ตลอดการเรียนการเรียนในโรงเรียนแห่งนี้แคสเตอร์ก็สอบได้ที่หนึ่งด้วยคะแนนเต็มตลอด(นื่องจากความรู้ชาติก่อนยังอยู่และได้คะแนนระดับที่สูงมากตลอด)แค่ต้องตั้งใจเรียนทวนนิดหน่อยก็ได้แล้ว
ผ่านไปอีก 8 ปี มิโดริยะก็ยังคงโดนรังแกประจำ เห็นแล้วน่าสงสารจริงๆเลย จนวันหนึ่งมิโดริยะโดนบาคุโกรังแกหนักไปหน่อยเนื่องจากไปช่วยคนอื่นจึงโดนบาคุโกเล่นแทนคนนั้น และตอนนี้ก็กำลังฝึกเอาพลังงานธรรมชาติมาเป็นของตัวเองอยู่
แคสเตอร์"เห้อ จะไปทำให้ตัวเองเดือดร้อนทำไมกันนะมิโดริคุง"(สนิทกันมากเลยเรียกอย่าางงี้แทน)
มิโดริยะ"ก็ผมอยากเป็นฮีโร่ที่ปกป้องคนอื่นนี่น่า"
แคสเตอร์"ชั่งเรื่องนั้นละกันเดียวรักษาให้"แล้วก็healให้
แคสเตอร์"วันหลังถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องไปช่วยนะไปล่ะ บาย"
มิโดริยะ"บายครับ"
---เดินกลับมาถึงบ้าน
แคสเตอร์"กลับมาแล้วค่า--"
เมอร์ลิน"ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง"
แคสเตอร์"ก็ดีคะ แต่มิโดริยะยังโดนรังแกเหมือนเดิม"
เมอร์ลิน"น่าสงสารจังเลยนะ"
แคสเตอร์"ก็อย่างสอนเวทมนต์ให้อยู่นะแต่ว่าไม่ใช้คนในตระกูลก็คงไม่ได้"
เมอร์ลิน"อืม- ปกกติก็คงงั้นนะ แต่ว่า…"
แคสเตอร์"แต่ว่า?"
เมอร์ลิน"ถ้าลูกอยากสอนก็ได้นะพ่อไม่ได้ว่าอะไรนะ"
แคสเตอร์'งั้นหรอ ลองคิดดูอีกทีดีกว่าจะสอนดีไหมนะ มิโดริยะความลับก็ไม่เคยเก็บได้อยู่ด้วยสิ อืม--- แต่อย่างงั้นก็น่าสงสารนะ ค่อยคิดตอนนอนละกัน' “ขอตัวไปฝึกก่อนนะคะ”
เมอร์ลิน"อย่าลืมลงมากินข้าวด้วยล่ะ"
แคสเตอร์"ค่า---"
ผ่านไปจนหลังกินข้าวเสร็จ
แคสเตอร์"ยังคงอร่อยเหมือนเดิมฝีมือคุณพอนี่อร่อยที่สูดด---"
เมอร์ลิน"ฮ่าๆๆ งั้นหรอ"
แล้วก็ขึ้นไปห้องนอนแล้วก็ฝึกต่อ
แคสเตอร์"ตอนนี้ฉันมีวงจรเวทเท่าไหร่แล้วเนี่ยอย่างรู้จริงๆเลยนะเนี่ย"
แคสเตอร์"เรื่องนั้นชั่งมันก่อนแล้วกันฝึกต่อดีกว่า"
ฝึกเสร็จก็ 5 ทุ่มพอดี
แคสเตอร์"นอนดีกว่า" 'เรื่องมิโดริยะเอาไงดี…'
แคสเตอร์"อืม…"
แคสเตอร์'รอจนกว่าจะโดนหนักกว่านี้ดีไไหมนะ รึว่าฝึกเลยดี…อืม'
10 นาทีผ่านไป
แคสเตอร์'รู้ละ รอจนกว่าจะโดนแกล้งหนักๆดีกว่าตอนนี้ให้พร้อมก่อนค่อยจะไปสอนคนอื่น'
แคสเตอร์"หาว ง่วงชะมัด…."แล้วก็หลับไป
1 ปีต่อมา
ถึงเวลาปีสุดท้ายแล้วและช่วงนี้มิโดริยะโดนบาคุโกรังแกบ่อยมากจนถึงวันนึงบาคุโกไปรังแกคนอื่นแต่มิโดริยะเขข้ามาขวางไว้
มิโดริยะ"อย่าไปหารังแกคนอื่นสิ"
บาคุโก"แกจะเอาไงวะ ไอไร้ค่า"
มิโดริยะ"ใจเย็นๆคคัตจัง"
บึ้ม บึ้ม บึ้ม และก็โดนอัดไปตามระเบียบ
แล้วแคสเตอร์ก็เดิมมาเห็นภาพนี้เป็นครั้งที่ล้าน
แคสเตอร์"เห้อ-เอาไงดีกับนายดีละมิโดริคุง"
มิโดริยะ"…"
แคสเตอร์"นายอยากปกป้องคนอื่นใช่ไหมละ"
มิโดริยะ"อืม…"
แคสเตอร์"งั้น…"
เปาะ เสียงดีดนิ้ว แล้วมิโดริยะ กับแคสเตอร์ ก็วาปไปบนอาคารชั้นดาดฟ้าทันที
มิโดริยะ"!!!"
แคสเตอร์"เอาไงดีละ ฉันจะช่วยสอนนายก็ได้นะ"
มิโดริยะ"สอนอะไร?"
แคสเตอร์"สอนใช้…เวทมนต์ ไงละ"
มิโดริยะ"ว…เวทมนต์ หรอ!!"
แคสเตอร์"ใช่จะเรียนไหมละ"
มิโดริยะกำลังสตั้นอยู่
แคสเตอร์"เอ่อ ใช้อย่าไปบอกใครละกัน"พูดพร้อมเอานิ้วไปเตะที่หัวของอีกฝ่ายและส่งพลังเวทไปกระตุ้นอีกฝ่ายและสร้างวงจรเวทไปในตัวด้วย
มิโดริยะ"เธอทำอะไรน่ะ"
แคสเตอร์"ก็ส่งพลังเวทไปกระตุ้นไง"
มิโดริยะ'เวทมนต์หรอ'และก็นึกถึงตนตอนใช้เวทมนต์ตอนเป็นฮีโร่พร้อมท่องคาถา(ความจูเบียวหนักมาก)
มิโดริยะ"เวทมนต์ ฉันจะใช้เวทมนต์ในการช่วยคนอื่นได้แล้ว เย้!!"
แคสเตอร์"ชู่ว!! มีกฎอยู่ 2 ข้อแค่นั้น"
มิโดริยะ"อุบ!! กฏหรอ"
แคสเตอร์"ใช่กฎมีอยู่ว่า 1)ห้ามให้ใครรู้จนกว่าจะอนุญาติ 2)ต้องโกหกว่าตัวเองไม่มีอะไร แค่นั้น"
มิโดริยะ"เอ๋ ต้องโกหกหรอ"
แคสเตอร์"ใช่ โดยเฉพาะกับบาคุโกเอาให้เเงียบที่สุด เข้าใจไหม"
มิโดริยะ"ครับ!!"
แคสเตอร์"งั้นเริ่มจาก…"
มิโดริยะ"จาก…"ทำหน้าสดใสแบบตอนเด็กที่ดูออลไมท์ในทีวี
แคสเตอร์"ไปปนั่งสมาธิซะจนกว่าจะอยู่ในสมาธิได้ 2 ชั่วโมงและต้องฝึกทุกวันนะ บาย"
แล้วก็วาปกลับบ้านในทันที
สรุปจำนวนวงจรเวทปัจจุบัน
แคสเตอร์ : 3000 วงจรเวท
เมอร์ลิน : 900 วงจรเวท
มิโดริยะ : 20 วงจรเวท (จอมเวททั่วไป)
-บันทึกการฝึกของมิโดริยะ-
ผ่านไป 1 เดือนแล้วเริ่มอยู่ในสมาธิได้นานขึ้นตอนนี้ 1 ชั่วโมงแล้วอีกแค่ 1 ชั่วโมงก็จะครบ 2 ชั่วโมงแล้ว
ผ่านไปอีก 2 สัปดาห์ตอนนี้อยู่ในสมาธิครบ 2 ชั่วโมงแล้ว และหลังจากการฝึกสมาธิแล้วผลการเรียนก็ดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้มานักเพราะเรียนเก่งอยู่แล้ว
---
มิโดริยะ"ผมครบแล้วครับ แคสเตอร์จัง"
แคสเตอร์"ดีมาก การฝึกต่อไปคือ…การเพิ่มวงจรเวทเนื่องจากวงจรเวทนายมันน้อยเกินไป"
มิโดริยะ"แล้วต้องทำไงละ"
แคสเตอร์"ขั้นตอนนี้ฉันต้องเป็นคนคุมนายเอง"
มิโดริยะ"คุมยังไงหรอ"
แคสเตอร์"นายต้องไปฝึกที่บ้านฉันไงฉันขอพ่อเรียบร้อย"
มิโดริยะ"เอ็ะ เอ๋---!!!"
-บันทึกการฝึกของมิโดริยะ-(ต่อ)
1 เดือนต่อมา วงจรเวทย์ก็เพิ่มขึ้นเป็น 35 แล้ว
อีก 1 เดือนต่อมา วงจรเวทย์ก็เพิ่มขึ้นเแ็น 72 แล้ว และหลังจากนั้นก็ต้องกลับไปฝึกเอง
2 สัปดาห์ผ่านไปก็ครบตามที่ต้องการแล้วตอนนี้เป็น 100 แล้ว
---
แคสเตอร์"ตอนนี้ครบแล้วละจากที่ตรวจดู"
มิโดริยะ"เย้!!!"
แคสเตอร์"อะ…นี้เอาไปใช้ซะ"ยนหนังสือระดับ C และBไปให้
มิโดริยะ"หนังสือหรอ"
แคสเตอร์"ใช่เอาไปอ่านซะแล้วจำด้วยละ"
มิโดริยะ"ครับ ไปละ"
แคสเตอร์"เราเองก็กลับบ้านดีกว่า"
---ตัดไปที่บ้าน
แคสเตอร์"กลับมาแล้วค่า--"
เมอร์ลิน"เพือนหนูเป็นไงบ้างแล้วละ"
แคสเตอร์"ก็เหลือแค่จำให้หมด 2 เล่มนั้นก็เสร็จแล้วคะ"
เมอร์ลิน"เปิดทีวีดีกว่า"
ทีวี"ข่าวดวนคะตอนนี้มีวิลเลินจับนักเเรียน ม.ต้น ไว้เป็นตัวประกันคะตอนนี้เหล่าฮีโร่พยายามช่วยเด็กคนนั้นอยู่คะ"
แคสเตอร์"ไม่เกียวกัยเราไปดีกว่า"จนกระทั่ง
ทีวี"เอ็ะ มีนักเรียนผมสีเขียวอีกคนวิ่งเข้าไปพยายยามจะไปช่วยคะ ‘เห้ย!!!ไอหนููอันตราย’ ‘กลับมาดเี๋ยวนี้นะไอหนู’"
แคสเตอร์"หืม ผมสีเขียวหรอ เอ็ะ มิโดริยะ นี่หน่า"
เมอร์ลิน"อ้าว เพือนที่มาฝึกด้วยกันวันนั้นหรอนะ"
แคสเตอร์"คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ไปฝึกต่อดีกว่า"
ใช่ก็เป็นแบบนั้นจริงๆนั้นแหละเพราะออลไมท์มาช่วยทัน
ตัดไปที่มิโดริยะ
มิโดริยะ"เธอก็เป็นได้นะ…"
ออลไมท์"นั้นบทฉัน"
ล้อเล่นๆ ตัดๆ
ออลไมท์"เธอเองก็เป็นได้นะ…จี๋หอยนะ"
มิโดริยะ"ฮึกๆ"
ล้อเล่นๆ ตัดๆ รอบ 2
ออลไมท์"เธอเองก็เป็นได้นะ…ฮีโร่นะ"
มิโดริยะ"ฮึกๆ"
พอกลับไปบ้านแล้วแม่ก็วิ่งเข้ามากกอดด้วยความเป็นห่วง
สุดท้ายก็ได้ตารางอันโหดหินของออลไมท์มาพร้อมกับต้องจำคาถาอีกแค่คิดก็เหนือยแล้ว
เช้าวันต่อมา
มิโดริยะ"อรุณสวัสดิ แคสเตอร์จัง"
แคสเตอร์"เมื่อวาน ในข่าวอยู่ๆก็วิ่งเข้าไปเนี่ย….อืม"
มิโดริยะ"เเหะ"
2 เดือนต่อมา
แคสเตอร์ได้เริ่มฝึกเวทมนต์ระดับA++กับEx(เวทเฉพาะตัว)
แคสเตอร์"นายดูตัวใหญ่ขึ้นนะไปทำอะไรมานะ"
มิโดริยะ"จ…จริงหรอ ม.ไม่มีอะไรหรอก"
แคสเตอร์"เห่- เอ่อว่าแต่จำได้ถึงไหนแล้วละ"
มิโดริยะ"อ้อ ระดับC หมดแล้ว ระดับB ไป 20% แล้วละ"
แคสเตอร์"เนิร์ดขนาดนี้น่าจะจำได้หมดแล้วนี่หน่า"
มิโดริยะ"คิดมากไปเองมั้ง แคสเตอร์จัง"
แคสเตอร์"คงงั้นมั้ง"
2 เดือนต่อมา
มิโดริยะ"อะ จำได้หมดแล้วขอบคุณครับ"
แคสเตอร์"ฉันว่าก็ไม่ได้คิดไปเองนะ ตัวใหญ่ขึ้นเยอะเลย จริงๆแล้วนายควรจะเสร็จตั้งแต่ 2-3 เดือนแรกแล้วแล้วทำไม มิโดริคุงปิดบังอะไรไว้รึป่าว"
มิโดริยะ"ปะ..ป่าว"เสียงสูง
แคสเตอร์"เห่--"
หลังจากนั้น 4 เดือนต่อมาก็ปิดเทอมเตรียมสอบเข้าUA
ตัด ตัด ตัด
วันนี้พอแค่นั้ก่อน
[19.26] [13/5/2564]
ความคิดเห็น