ไปสร้างประเทศกับคู่หู ณ ต่างโลก (จบ)

ลำดับตอนที่ #30 : ม่านเหล็กที่ 26 สงครามตัวแทน การรบที่ราบมาทีน่า กับการพบกันครั้งแรก

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1202 เดือน 10 วันที่ 13

เพียงหลังจากนั้นไม่นาน คัทยูช่าได้เตรียมเอกสารเสร็จและกำลังรอเวลาให้เซวีมเข้ามาเป็นNATO แต่ก็ดันมาสะดุดกับรายงานชิ้นนึงซ่ะก่อน…

คัทยูช่า"…อาณาจักรบริติซชื่อคุ้นๆแหะ ได้ส่งจดหมายประกาศสงครามใส่เซรีมภายใน 15 วัน…ห่ะห๋า"

*ก็อกๆๆ

พนักงาน"ท่านประธานาธิปดีครับท่านทูตของเซรีมได้เข้ามาขอคุยด้วยครับ"

คัทยูช่า"ไปบอกพวกนั้นว่าให้ไปรอที่ห้องรับรอง 3 แล้วอีก 5 นาทีฉันจะไป"

พนักงาน"ครับท่าน"

แล้วพนักงานก็่ได้เดินไปบอกทูตทั้งหลาย ส่วนคัทยูช่าก็ได้เดินออกจากห้องและเดินไปเปลี่ยนชุด ก่อนจะเดินไปที่ห้องรับรอง 3 และก็นั่งคุยกับทางทูตไป

คัทยูช่า"ถึงพวกเราจะเข้าไปช่วยพวกคุณไม่ได้ตอนนี้เพราะว่าพวกคุณยังไม่เข้าเป็นสมาชิกเนโต้…

ทูต"แบบพวกเราก็…"

คัทย่า"แต่ว่าพวกเรามีวิธีที่จะให้เลือก…นั้นคิดการจ้างกลุ่มทหารของพวกเราโดยที่ทางรัสเซียอเมริกาจะมอบเงินให้คุนมาช้างทหารของพวกเราไปช่วยรบได้"

ทูต"จริงหรอครับ! แบบนั้นจะไม่โดนศาสนจักรที่พึ่งตั้งกฎใหม่ขึ้นมากล่าวหาหรอครับ!?"

คัทยูช่า"ก็็ในเมื่อกฏของศาสนจักรบอกแค่ว่า…ห้ามประเทศที่ไม่เกี่ยวข้องเข้ามาแทรกแซงเท่านี้คะ ถ้าการจ้างทหารรับธรรมดาจ้างมาช่วยรบเป็นเรื่องปกติ การจ้างทหารของพวกเราก็ไม่คงไม่ต่างกันและสามารถยังใช้ข้ออ้างว่า'จ้างพวกเขามา'ก็ได้อีกด้วย"

ทูต"…มันก็ได้อยู่นะครับ แล้วพวกเราจะรู้ได้ไงว่ากลุ่มไหนแข็งแกร่งแค่ไหนล่ะ-"

คัทยูช่า"ไม่ต้องห่วงเดียวพวกเราจะส่งจอมพล หัวหน้าหน่วยและกลุ่มทหารรุ่นแรก ไปให้เอง"

ทูต"ระดับจอมพลเลยหรอครับ!? ถ้าจอมพลของพวกคุณเป็นอะไรไป-"

คัทยูช่า"ไม่เป็นไรหรอกน่าเพราะจอมพลน่ะแข็งแกร่งจะตายไป"

ทูต"ผมได้ยินแบบนั้นก็อุ่นใจขึ้นเยอะเลย"

1 ชั่วโมงต่อมา…

แซม(ท.)"ห๋า? จะให้คัดเลือกคนที่เก่งๆ 100 นายไปเป็นกองกำลังอาสาที่เซวีมหรอ"

คัทยูช่า"ใช่ เพราะถ้าเราไม่ทำแบบนั้นพันธมิตรนอกทวีปเพียงหนึ่งเดียวของเราตอนนี้จะหายไปเราจะออกจากทวีปนี้ยากขึ้นอีกมากเลยนะ"

แซม(ท.)"อืม…ก็ได้ๆ เดียวหาให้"

คัทยูช่า"เอ่อ จริงสินายต้องไปด้วยด้วยนะ เพราะว่าฉันมีพวกที่อยากให้นายเจอน่ะ"

แซม(ท.)"ผู้กล้า- เอ้ย ไม่สิเพื่อนเก่าสินะ ก็ได้ฉันอยากจะไปซัดหน้าไอพวกหมานั้นอยู่พอดีเลย"

คัทยูช่า"เผื่อฉันด้วยนะ"

แซม(ท.)"ได้เบย(เลย) เดียวฉันจัดให้ 2 เท่าเลย…อ้า จะหักแขนหรือหักขาดี ไม่สิตัดไอนั้นทิ้งแล้วให้หมากินดีกว่า"

คัทยูช่า"แหมๆ อยากไปด้วยจังเลยนะ แต่ว่ามันติดงานนี่สิ"

แซม(ท.)"จริงจบล่ะ….เอาเถอะ เลือกเสร็จแล้วเดียวโทรกลับไป"

คัทยูช่า"จ้าๆ"

*ตรู๋ด

คัทยูช่า"เอาล่ะเดียวทางนี้ไปเตรียมยุทโธปกรณ์ทั้งหมดสำหรับการรบให้ก็แล้วกันจะได้ไม่ว่าง"

แล้วคัทยูช่าก็ทำการเขียนอาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหมดลงคอมประกอบไปด้วย

ยุทโธปกรณ์

AK-74M / M16A2                                                      อย่างละ 100 กระบอก กระสุนรวม 1,000,000

SA-16 Igla / FIM-92 Stinger                                         อย่างละ 10 ชุด กระสุนรวม 1,000  

AT-4 Fagot / M-47 Super-Dragon                                 อย่างละ 20 ชุด กระวุนรวม 2,000

C3 equipment                                                          200 ชุด

MRE                                                                        10,000 ชุด

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1202 เดือน 10 วันที่ 27 เวลา 18.00 น.

ก่อนสงครามเริ่ม 1 วัน

แซม"ก่อนที่สงครามจะเริ่มฉันจะให้พวกนายทุกคนไปพักผ่อนเอาแรงจากที่ฝึกรอบสุดท้ายที่พึ่งผ่านไป ให้มีแรงเหลือสำหรับวันพรุ่งนี้ และสุดท้ายนี้ขอให้เสรีภาพคุ้มครองพวกท่านในวันพรุ่งนี้"

*โอ้!!!

เสียงของเหล่่าทหารกล้านับหมื่น(ทหารรัสเซียอเมริกา 100 นาย,ทหารวินเชสเตอร์ 1,500 นาย ทหารปืนคาบศิลา 2,800 นาย ทหารราบหอก/ดาบ 10,000 นาย นักเวทย์ 70 คน)

หลังจากที่พูดเสร็จแซมก็เดินลงไปและเดินเข้าที่ห้องบัญชาการ 

แซม"ตีดาบให้เสร็จแล้วสินะ เหอะๆ"

ก่อนหน้านี้ 1 ปีแซมได้สั่งตีดาบในระบบโดยส่งโลหะเวทมนต์ กับไทเทเนียม(40/60)ทั้งสองหนักรวมกัน 2.5 ตัน และใช้วิธีตีดาบแบบพิเศษโดยการอัดวัสดุที่มีขนาดใหญ่ให้เล็กลงจนกลายเป็นดาบที่จับได้พอดีไม่ใหญ่จนเกินไป กับปืนลูกโม่(ใช้กระสุุนเวทมนต์)โลหะเวทมนต์ผสมกับไทเทเนียม(60/40) และตอนนี้มันก็อยู่ในกล่องลายทหารข้างหน้านี้

*แอ็ด…

แซม"แหม รู้ใจจริงๆเลยนะ"

หน้าตาดาบ

แล้วแซมก็หยิบขึ้นมาและเหน็บไว้เอวทันที ส่วนลูกโม่ก็หยิบขึ้นมาและใส่ซองเก็บปืนที่สั่งทำแบบพิเศษทันที

แซม"หนักอยู่นะเนี่ย แต่ก็ใช้ๆงานดีๆ"

แซม'แค่นี้ก็ใช้ได้ล่ะอยู่บ้านเบียวฝึกมานาน เหอะๆฉันนี้มันฉลาดจริงๆเลยที่เบียวตอนนั้นน่ะ'

(ไรท์:น่าจะเมากาวจริงๆแหละ)

แซม"เอาล่ะได้เวลาวางแผนเบื้องต้นก่อน"

2 ชั่วโมงต่อมา…

แซมได้แอบออกจากค่ายและไปแอบลองดาบคนเดียวที่ป่าไผ่หลังค่ายไป 12 กม. เพื่อไม่ให้รบกวนทหารในค่าย

แซม"…ชึบ!…"

แซมชักดาบจากเอวขึ้นมาแล้วฟันดาบไปเป็นแนวนอนปาดไป 150 องศาก่อนจะเก็บดาบเข้าฝักไปอย่างรวดเร็ว

*ชิ้ง!…

หลังจากที่ฟันไปแล้วท่อนไผ่จำนวนมากก็ยังอยู่ที่เดิมเนื่องจากตัดเป็นแนวนอนพอดี

แซม"ความคมก็ใช้ได้เลยนี่น่า…เอาเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้วของระบายหน่อยก็แล้วกันพรุ่งนี้จะได้ไม่พลั้งมือฆ่าพวกแม่งไปเดียวสะเนียกจะติด"

แล้วแซมก็วิ่งไปมารอบป่าแล้วฟาดดาบไปมาอย่างรวดเร็วรุนแรงและหนักหน่วงจนต้นไผ่จำนวนมากได้ขาดแบบไม่มีชิ้นดีจำนวนมาก

*ฮ่าๆๆๆๆ…

เสียงหัวเราะได้ดังออกจากป่าได้ยินไกล 1 กม. แต่ก็ไม่ได้มีผลกระทบใดๆกับทหารที่อยู่ในค่ายที่ห่างออกไปถึง 12 กม.

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1202 เดือน 10 วันที่ 28 เวลา 6.00 น.

เช้าวันต่อมา

หลังจากที่ทุกคนตื่นทุกอย่างก็อยู่ในความตึงเคลียดทันทีเพราะว่าตอนนี้พวกเขาเห็นค่ายกองทัพของศัตรูห่างไปเพียง 50 กิโลที่ตั้งอยู่บนเนินเขาเท่านั้น และยังเห็นการจัดทัพนับแสนอีกด้วย

ทำให้ทุกคนต้องนั่งกินข้าวอย่างระแวง

และหลังจากที่ทุกคนกินข้าวเสร็จก็เข้าประจำการรบในทันที แล้วทุกคนก็นึกถึงแผนที่เคยเตรียมเอา

‘ถ้าพวกมันบุกเข้ามาที่แนวรบก็ให้พวกที่มีืนทั้งหลายสะกัดไปให้ได้มากที่สุด ถ้าพสกมันอยู่ในระยะ 50 เมตรแล้วก็ให้โยนอาวุธระยะไกลลงในสนามเพาะให้หมดแล้วชักอาวุธระยะใกล้ขึ้นมาสำหรับรบระยะประชิด ส่วนทหารหอกจะจัดแถวกันรบเป็นแนวกระดาน ส่วนทหารดาบให้จัดเป็นรูปสามเหลียมตามจุด ถ้าไม่ไหวก็ให้ถอยเข้าป่าเพื่อที่จะกุมความได้เปรียบ และที่สำคัญอย่าลืมเก็บปืนสำคัญๆกลับไปด้วย’

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาหลังจากนั้น พวกนั้นก็เริ่มกรีฑาทัพเข้าบุกแนวหน้าทันที ส่วนพวกผู้กล้าก็ดันมาที่นี่ครบ 18 คนพอดี 

แซม"ชุดที่ 1(AK-74M M16A2) เตรียมพร้อม!!!….ยิงได้!!!"

ทันที่พวกมันวิ่งเข้าสู่ระยะ 500 เมตรแซมก็สั่งยิงในทันที

*ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! 

หลังจากการกราดยิงไปเหล่าทหารของศัตรูก็ล้มลงกันระนาว (3,000)

แซม"ชุดที่ 2(วินเชสเตอร์) เตรียมพร้อม!!!….ยิงได้!!!"

ทันที่พวกมันวิ่งเข้าสู่ระยะ 300 เมตรแซมก็สั่งยิงในทันที

*ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! 

เมื่อกระสุนถูกลั่นออกไปศัตรู้ก็ได้ล้มลงตายกันเยอะกว่าจากช่วงแรกมาก (10,000)

แซม"ชุดที่ 3(ปืนคาบศิลา) เตรียมพร้อม!!!….ยิงได้!!!"

ทันที่พวกมันวิ่งเข้าสู่ระยะ 100 เมตรแซมก็สั่งยิงในทันที

*ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! 

และเมื่อถึงระยะ 100 เมตรปืนต่างๆได้ทำการยิงอย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม และการระดมยิงตลอด 3 ช่วงทำให้เสียทหารไปกว่า 70,000 นายไปในระยะเวลาที่รวดเร็ว

แซม"ทิ้งอาวุธระยะไกลแล้วชักดาบออกมาแล้วปกป้องที่นี่เอาไว้ใครหลุดมาจัดการให้เรียบ!!! หน่วยหอกและดาบลุกขึ้นและดันไปเลย!!!"(ตอนแรกพวกนี้หมอบอยู่ข้างหน้าเพื่อไม่ไปบังกระสุนปืนและไม่ต้องตั้งแถวเสียเวลาอีกด้วย)

หลังจากที่พูดจบแซมก็ได้ทำการวิ่งขึ้นจากสนามเพาะวิ่งไปแนวหน้าจุดปะทะในทันที

และเมื่อมาถึงจุดปะทะ ก็ทำการกระโดดผ่านแนวหน้าเข้าไปใจกลางของศัตรู ซึ่งระหว่างกระโดดก็ใช้มือซ้ายจับดาบอย่างรวดเร็วและทำการใช้เวทย์เสริมความเสียหายและเวทย์ไฟให้ติดดาบทันที ก่อนจะใช้มืออีกข้างชูไปจุดที่มีนักเวทย์ของศัตรูอยู่แล้วสั่ง…

แซม"JAM!!!" (เนื่องจากฝักดาบและที่เก็บปืนมีความสามารถต่อต้านเวทมนต์อยู่แล้วทำให้ต่อให้โดนแจมเวทย์ก็ยังเข้าดาบบได้อยู่)

หลังจากที่JAMเสร็จก็ทำการชักดาบออกมาและใช้มือขวาเข้ามาจับดาบแล้วทำการเหวี่ยงดาบลงไปที่พื้นส่งผลให้ไฟจากดาบทำการระบิดออกมาเผาพลาญทุกชีวิตที่อยูในระยะเป็นจุล

แซม"เอาล่ะได้เวลาล่าแล้ว!!!"

แล้วแซมก็วิ่งตรงไปจุดที่พวกผู้กล้าอยู่อย่างสัตว์ร้ายที่ใครขวางทางก็โดนฟันจนขาดครึ่งกันทั้งหมด

.

ตัดไปที่เหล่าผู้กล้้า

แดน"นี่พวกเราฉันว่ามันมีบางอย่างมันพุ่งเข้ามาทางเรานะ แจ็กนายเห็นอะไรไหม"

แจ็ก"…หืม ทำไมฉันใช้พรไม่ได้ละ!?"

แดน"นายว่ายังไงนะ?"

แจ็ก"ฉันใช้พรไม่ได้เมื่อกี้ยังดูได้อยู่เลย"

มาร์ค"มึงมันไร้ประโยชน์ว่ะ"

เจน"อย่าพูดอย่างงี้กับเพื่อนสิ"

หูโตว"ก็มันใช้ไม่ได้ก็ไร้ประโยชน์ไม่ใช่รึไง"

มาร์ค"จริงฮ่าๆๆๆ"

ปลื้ม"ไม่หรอก มานาแถวนี้มันอยู่ๆก็แห้งเหือดไปเลยน่ะ"

แดน"จริงอย่างที่นายว่าปลื้ม… เพราะงั้นเลิกทะเลาะกันได้แล้ว"

*เพล้ง! ฉับ!!

อยู่ๆก็เกิดเหมือนมีเสียงอะไรแตกและเสียงฟัันที่ตัดขาดอะไรสักอย่าง

มาร์ค"เสียงอะไ-ไร"

*เปล้ง!!!!!!

เหมื่ออาร์คหันไปที่ต้นเสียงก็เห็นคนกระโดดอยู่กลางอากาศ และกำลังตั้งท่าจะฟันดาบใส่ ทำให้ปปฏิกิริยาร่างกายชักดาบออกมากันทันพอดี

แซม"ว่าไงไอพวกผู้กล้าไม่สิ ไอพวกเพื่อกรัก!!!"

แล้วแซมก็สั่งเปิดเพลง ก่อนจะกระโดดออกมา

---

---

ทันทีที่ทุกคนหันมาและมองเห็นหน้าของชายที่บยุกเข้ามาซึ่งก็ทำให้ทุกคนตกตะลึงกับคนที่ไม่คิดมาก่อนว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง

แซม"เป็นไงล่ะ เห็นหน้าฉันแล้วเป็นเอ๋อเลยหรอ"

มาร์ค"!!!คึ หน่อยไอเวรปากดีนี่ คราวก่อนโดนไถ่ตังค์ไปยังปากหมาอยู่อีกหรือไง"

แล้วมาร์คก็ชี้นิ้วใส่ แต่ทันใดนั้นนิ้วของมันก็ถูกตัดด้วยความเร็วที่ไม่มีใครตอบสนองทัน

แซม"หยุดเอานิ้วเน่าๆนั้นชี้มาทางนี้ได้แล้วไอสวะ"

มาร์ค"แก!!! ไม่ต้องพูดอะไรแล้วเดียวฉันจะฆ่าแกให้ตายตรงนี้แหละ"

แซม"ก็ดีสิ Let's dance"

แล้วแซมก็วิ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว ก่อนจะง้างดาบแล้วฟันใส่อย่างหนักทำให้ดาบของมาร์คที่เข้ามารับการโจมตีหลุดมือไป

แซม"อะไรกันแรงมีแค่นี้รึไงอ่อนแอชะมัดเลยไม่ใช่รึไงเนี่ย"

มาร์ค"มึงจะไม่ได้ตายดีแน่!!!"

แล้วมันก็พุ่งเข้ามาหมายจะใช้หมัดขวาชกใส่

*ฉับ…. !!!!

ทันทีมันชกมาก็โดนดาบผ่าตั้งแต่มือยาวไปถึงแขน และถูกผ่าออกไปจนเห็นกระดูกที่เหลือเพียงครึ่งเดียว

มาร์ค"อ้ากกกก!!! แขนฉัน!-"

*ฉับ…

แซมไม่ปล่อยให้เสียเวลาตัดแขนขวาทิ้ง ก่อนคมดาบจะไปตัดเส้นเลือดใหญ่ที่ลำคอ จนเลือดกระชูดออกมา

มาร์ค"อ็อค-"

แล้วแซมก็กระโดดหมุนตัวเตะก้านคอจนสลบไป

แซม"เอาล่ะไอตัวเวรไหนที่ยังไม่ยอมแพ้ใส่หัวกลับไป อย่าหวังว่าฉันจะกลับไปครบ 32 เลย!!!"

แดน"นะ-นายทำแบบนี้ทำไม!!?"

แดนคนที่ได้สติคนแรกได้ตระโกนถามขึ้นมาด้วยน้ำโห

แซม"มันเป็นเเพราะภารกิจน่ะ"

แล้วแซมแสยะยิ้มขึ้นมา และปล่อยจิตสังหารจำนวนมากออกมา หลังจากที่ตอบไป

แดน"อึก- "

แซม"เอาเถอะในเมื่อพวกแกไม่กลับไปก็ไม่ต้องพูดต่อแล้ว!!!"

แล้วแซมก็ฟันดาบไปข้างหลังที่มีครีปวิ่งเข้ามา แต่ก็โดนฟันจนตัวขาดครึ่งโดยที่เจ้าตัวลงมืออย่างหน้าตาเฉย

ปลื้ม"นาบทำอะไรลงไปรู้ไหม!!?"

แซม"แล้วฉันทำอะไรผิดล่ะ สงครามก็คือการรบราฆ่าฟันกัน เพราะฉะนั้นฉันผิดตรงไหน…หมับเข้าให้"

หลังจากที่พูดไปสักพักแซมก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างทำให้แซมตัดสินจับในสิ่งนั้นในทันที ซึ่งสิ่งที่แซมจับได้ก็คือมีดที่แคลลอบลบตัวตนแท่งเข้ามา

แซม"โอะโอ ก็นึกว่าใครแคลนี่เอง แหม พึ่งเจอกันได้ไม่นานจะแท่งกันแล้วหรอไม่ไหวๆมารยาทคนสมัยนี้…เพราะงั้นไงเดียวฉันจะสอนมารยาทเธอเอง"

แคล"!!?!"

ทุกคน"อย่านะ!!!

*กร็อบบ…

แซมได้จับแขนสองข้างแล้วหักทิ้งก่อนจะตัดแขน(ตั้งแต่ศอกลงมา) ก่อนจะบีบหน้าไม่ให้ส่งเสียงร้องก่อนจะต่อยเข้าที่กรามจนหลุดและสลบไป

แซม"เอาล่ะไหนรายต่อไป…ถ้าไม่เข้ามาฉันจะไปล่าแล้วนะ!!!"

พูดจบแซมก็เก็บดาบ ก่อนจะทำท่าจับดาบก่อนจะวิ่งเข้าใส่พวกที่เหลือด้วยความเร็วที่ไม่มีใครตามตามทัน และไล่ตัดแขนบ้าง ตัดขาบ้าง จนครบทุกคนจนไม่มีใครยืนไหว ทำให้เหล่าทหารที่กำลังสู้อยู่กำลังใจลดลงอย่างเห็นได้ชัดเนื่องจากทั้งจอมพลก็โดนสังหารไปแล้ว และผู้กล้าก็โดนจัดการในระดับที่ส่วนไม่ได้ และนักเวทย์ก็โดนยิงจนตายหมดแล้ว ไม่นานพวกนั้นก็แตกทั้งทัพหนี

สรุปการสูญเสีย

ฝั่งบริติช

-สูญเสียทหารราบจู่โจมเบาไป                             78,000 นาย

-สูญเสียทหารราบจู่โจมหนักไป                            46,000 นาย

-สูญเสียม้าจู่โจมไป                                           8,000 นาย

-สูญเสียนักเวทย์ไป                                           200 นาย

ฝั่งเซวีม

-สูญเสียทหารราบเบาจู่โจมเบาไป                          10,000 นาย

-สูญเสียทหารราบจู่โจมหนักไป                             2,000 นาย

-ทหารปืน                                                      ไร้การสูญเสีย

ตัด ตัด ตัด 

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[21.45] [10/9/2565]