NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ระบบสร้างประเทศสหรัฐอเมริกา (ภาคเสาหลักอำนาจ)

    ลำดับตอนที่ #3 : ภาคทหารรับจ้าง ตอนที่ 3 งานแรกของBlackwater

    • อัปเดตล่าสุด 2 เม.ย. 67


    ทันทีที่พวกทหารกระโดดลงรถมาตั้งแถวยิงแล้วนั้น ความโกลาหลก็ได้เกิดขึ้นแก่ฝั่งพวกกองโจรในทันที

    โจร1"เห้ย!? พวกมันแค่้ 2 ตัวก็จะชิบหายหมดแล้วนะโว้ยยังจะมาเพิ่มอีกหรอ!?"

    โจร2"ช่างแม่งแล้วหัวหน้าก็ตายไปแล้ว หนีเอาตัวรอดดีกว่า!! อยู่ต่อไปก็ตายป่าว!"

    ฮานะ"จัดการพวกมันให้หมดอย่าให้พวกมันกลับมาทำความผิดได้อีกครั้ง!!"

    หัวหน้าหมู่"ได้ยินคำสั่งแล้วใช่ไหม!! เพราะงั้นก็ไปล่าพวกมันกันเลย!!"

    *ปัง!!ๆๆๆๆๆ ปัง!!ๆๆๆๆๆ ปัง!!ๆๆๆๆๆ

    การเดินหน้าไล่จัดการนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วพวกโจรกว่าร้อยตัวได้ลดลงมาเป็นจำนวนมากในเวลาอันสั้น

    ฮานะ"จบแล้วสินะ…แบ่งคนเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกไปช่วยชาวบ้านอีกกลุ่มไปเอาศพพวกโจรมากองรวมกันซ่ะ"

    ทหาร1"รับทราบครับ!"

    หลังจากที่ออกคำสั่งเสร็จพวกทหารก็ออกไปทำหน้าที่ของพวกเขาในทันที

    หัวหน้าหมู่บ้าน"เอ่อ…พวกท่านเป็นใครกัน?"

    ฮานะ"ทหารรับจ้างที่บังเอิญผ่านทางมา และก็เป็นพวกไม่ชอบพวกโจรอยู่แล้วด้วยน่ะ"

    หัวหน้าหมู่บ้าน"ทหารรับจ้าง? พวกท่านเป็นจอมเวทย์ไร้สังกัดงั้นสิ แล้วพวกท่านเดินทางมาจากประเทศใดกัน? ข้าไม่เคยเวทมนต์แบบนั้นมาก่อนเลย"

    ฮานะ"เอ่อ…มาจากประเทศสหรัฐอเมริกาน่ะ"

    ชาวบ้าน1"สหรัฐอเมริกา? ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย"

    ฮานะ"แน่นอนพวกเราอยู่ห่างไปทางตะวันตกอันแสนห่างไกลน่ะ ถึงจะมีการติดต่อซื้อขายกับต่างประเทศบ้างแต่คงไม่ได้ดังอะไรมาก เพราะพวกเราก็ยังคงปกปิดประเทศของพวกเราจากโลกภายนอกอยู่น่ะ"

    หัวหน้าหมู่บ้าน"ถ้าหากท่านเป็นทหารรับจ้าง…พวกเราอยากจะจ้างพวกท่านในการปกป้องขบวนเดินทางชาวบ้านของพวกเรา พวกเราจะต้องเดินทางหนีจากที่นี่ไปยังหมู่บ้านข้างๆ"

    ชาวบ้าน1"เดี๋ยวสิครับท่าน ท่านหมายความว่ายังไงว่าพวกเราต้องหนีจากที่นี่กัน?"

    หลังจากนั้นหัวหน้าหมู่บ้านแกก็อธิบายถึงภูมิศาสตร์ระดับนรกของหมู่บ้านแห่งนี้ที่ถึงแม้เมื่อก่อนเกือบร้อยปีมันจะไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย จนกระทั่งจักวรรดิมังกรแดงได้ขยายอาณาเขตมาจนประชิดชายแดนของอาณาจักรแห่งนี้ ซึ่งก็ไม่นานหลังจากนั้นพวกโจรมันก็แห่มาจากจักรวรรดิมาล่าเอาเงินจับคนไปขายเป็นทาสแถมปีนี้พวกชาวบ้านก็ป่วยเพราะยาพิษพวกมันอีกหลายคนจนมีคนตายไปแล้ว

    ซึ่งพวกเขาเองก็กำลังจะย้ายออกพอดีแต่ก็เกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน

    ฮานะ'อ่า ปัญหาจากพวกจักรวรรดินิยมสินะ…เอาเถอะดูเหมือนว่าพวกเราจะได้งานแรกแล้วสินะ'

    หัวหน้าหมู่บ้าน"ก็อย่างที่ข้าได้เล่าให้ฟังนั้นแหละ ตอนนี้เองพวกเราก็มีคนเจ็บเยอะมากการเดินทางน่าจะทำให้ช้าไปด้วย พวกเราอาจจะถูกซุ่มโจมตีระหว่างทางก็เป็นได้ เพราะฉะนั้นข้าต้องการจะจ้างพวกเจ้าที่เป็นกลุ่มจอมเวทย์ไร้สังกัดที่ใช้เวทมนต์ที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน ช่วยคุ้มกันพวกเราในการเดินทางด้วยที"

    ฮานะ"ระยะทางเท่าไหร่จากหมู่บ้านแห่งนี้ไปยังหมู่บ้านที่พวกคุณต้องการจะไป? และก็ขอจำนวนคนในหมู่บ้านด้วย"

    หัวหน้าหมู่บ้าน"ประมาณ 160 กิโลเมตร กับ 160 คนครับ"

    ฮานะ"…5 เหรียญทองอาจจะลดราคาได้นิดหน่อย ถ้าหากเจ้ามีแผนที่ดีๆมาให้"

    หัวหน้าหมู่บ้าน"ข้าพอจะมีแผนที่ของอาณาจักรของพวกเราให้อยู่กรุณาสักครู่"

    แล้วหัวหน้าหมู่บ้านแกก็วิ่งไปยังซากอาคารหลังหนึ่งก่อนจะพยายามขุดหาแผนที่ที่ต้องการ

    ทหาร2"ท่านครับพวกเรารวบรวมเงินของพวกโจรมาได้ทั้งหมดแล้วครับ"

    ฮานะ"ทั้งหมดมีเท่าไหร่?"

    ทหาร2"20 เหรียญเงินครับ"

    ฮานะ"ประมาณ 0.2 P$สินะ เอาไปเก็บที่ท้ายรถก่อน…เดี๋ยวรวมกับค่าจ้างวันนี้แล้วเปลี่ยนเป็นP$ทีเดียวก็แล้วกัน"

    ไม่นานหลังจากนั้นหัวหน้าหมู่บ้านก็วิ่งกลับมาพร้อมกับแผนที่ของอาณาจักรมันเป็นแผนที่ของอาณาจักรที่ไม่ได้ใหญ่อะไรมากดูจะอุดมสมบูรณ์ดี แต่มันก็เป็นประเทศแลนด์ล็อคไม่มีทางออกสู่ทะเลทำให้การค้าขายทำได้แค่กับประเทศเพื่อนบ้านเท่านั้น

    ฮานะ"อืม…4.8 เหรียญทอง"

    หัวหน้าหมู่บ้าน"โอเค ดีลครับ…ทุกคนไปเก็บของซ่ะพวกเราจะต้องรีบย้ายไปหมู่บ้านข้างเคียงแล้ว! ส่วนคนเจ็บนอนรอไปเฉยๆ!"

    ทุกคน"ครับ/ค่ะ!!"

    หลังจากนั้นประมาณ 2 ชั่วโมงชาวบ้านทุกคนก็มารวมตัวกันที่ทางเข้าหมู่บ้านซึ่งเธอก็ได้ค่ามัดจำมาก่อนครึ่งนึง และในระหว่าง 2 ชั่วโมงนั้นหัวหน้าหมู่บ้านก็ได้ส่งม้าเร็วไปยังหมู่บ้านดั่งกล่าวเพื่อให้เตรียมพร้อมรับพวกเขา ซึ่งหัวหน้าหมู่บ้านก็เอาเงินประมาณ 20 เหรียญทองไปให้ด้วยเพื่อให้หัวหน้าหมู่บ้านฟังนั้นซื้อที่ให้กับชาวบ้านของพวกเขาด้วย

    ฮานะ"มากันครบแล้วใช่ไหม?"

    หัวหน้าหมู่บ้าน"ครับพวกเรามากันครบแล้ว"

    ฮานะ"ถ้างั้นก็ออกเดินทางกันได้แล้วล่ะ"

    แล้วเธอก็เดินไปสตาร์ทรถในทันที

    หัวหน้าหมู่บ้าน"เกวียนไม่มีม้าแบบนี้มันคือเกวียนเวทมนต์ของพ่อค้าสินะ ถึงหน้าตาจะไม่เหมือนเท่าไหร่ก็เถอะ"

    ฮานะ"…"

    แต่เธอก็ไม่ได้ตอบอะไรและเริ่มออกเดินทางในทันทีโดยที่ขบวนเดินทางนั้นด้านหน้าสุดก็จะมีทหาร 3 คนประกอบไปด้วยทหารธรรมดา 2 คนและหัวหน้าหมู่ 1 คน ท้ายขบวนก็จะมีรถm35ที่มีฮานะและทหารอีก 3 คน ที่สองฝั่งซ้ายขวาตามจุดก็จะมีทหาร 6 คนคอยเดินประกบข้างอยู่…ระยะเวลาการเดินทางคราวๆนั้นตามที่เธอคิดเอาไว้จะใช้เวลาประมาณ 4 วันอาจจะบวกเพิ่มนิดหน่อยแต่ไม่เกิด 8 ชั่วโมงและก็ไม่มีน้อยกว่านี้ 4 วันแน่นอน 

    วันแรกของการเดินทางนั้นพวกเราแทบไม่มีปัญหาอะไรเลยพวกเราไม่ถูกซุ่มโจมตีจากสัตว์ป่าหรือพวกโจรแม้แต่ครั้งเดียว และในช่วงเย็นตอนที่ตั้งแคมป์กันนั้นพวกเราก็ล่ากวางกับหมูป่ามาได้ 8 ตัวพวกเราจึงเอาไปแจกจ่ายให้กับชาวบ้านโดยที่ไม่ได้คิดเงินอะไรเพิ่มโดยพวกเขาก็กินไม่หมดภายในวันเดียวแน่นอน จึงจำเป็นจะต้องรมควันพวกมันเอาไว้ด้วย

    วันที่สองของการเดินทางพวกเราเริ่มออกเดินทางอีกครั้งในช่วงเช้ามืดพวกเราไม่มีปัญหาอะไรเลยในช่วงแรก จนกระทั่งช่วงบ่ายเกวียนของพวกชาวบ้านได้พังไปประมาณ 3 เกวียนจากสภาพของเกวียนที่เก่ามากแถมสภาพพื้นถนนเองก็ไม่ได้ดีอะไรมาก นั้นทำให้พวกเราต้องเสียเวลาเพิ่มเล็กน้อยแต่เธอก็ไม่ได้ใจร้ายเธออนุญาติให้คนที่เกวียนพังเอาสัมภาระที่จำเป็นจริงๆหรือหนักมาไว้บนท้ายรถได้ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรแล้ว

    วันที่สามของการเดินทางในช่วงสายพวกเราก็เดินทางกันมาถึงครึ่งทางโดยมีสัญลักษณ์เป็นแอ่งน้ำแห่งหนึ่งจนได้ซึ่งก็เสียเวลาอยู่ตรงนั้นประมาณ 1 ชั่วโมงเนื่องจากพวกชาวบ้านต่างพากันไปเติมน้ำ ซึ่งในระหว่างนั้นเองพวกเราก็ถูกกลุ่มก็อบลินโจมตีเข้าให้ทำให้เกิดการต่อสู้ขึ้นแต่พวกเราก็จัดการพวกมันสองร้อยกว่าตัวไปได้อย่างง่ายดายไม่มีใครได้รับบาดเจ็บสักคน แล้วพวกเราก็ออกเดินทางกันต่อ

    วันสุดท้ายของการเดินทางในช่วงเช้ามืดช่วงที่ชาวบ้านและพวกเรากำลังเก็บเต้นท์นั้นพวกเราก็ถูกฝูงหมาป่าที่ตัวใหญ่กว่า 2 เมตรจำนวน 12 ตัวเข้ามาซุ่มโจมตีนั้นทำให้พวกเราต้องสู้ สุดท้ายจบออกมาที่ทหาร 1 นายได้รับบาดเจ็บโดนกันเข้าที่แขนแต่ก็ปฐมพยาบาลโดยใช้ชุดปฐมพยาบาลไป 1 ชุด ก่อนที่ชาวบ้านคนนึงจะเดินเข้ามาคุยกับพวกเราว่าหนังของหมาป่าขนเทานี่มันขายได้ราคาดี พวกเราจึงแล่เอาหนังมันมาเพื่อเอาไปขาย

    ก่อนจะเริ่มออกเดินทางกันซึ่งในระหว่างการเดินทางนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรมากเท่าไหร่ นอกจากคนเจ็บเริ่มทนไม่ไหวแล้วทำให้พวกชาวบ้านคนอื่นเริ่มเร่งฝีเท้ากันมากขึ้น จนกระทั่งตกเย็นเวลาที่ปกติเราจะหยุดตั้งแคมป์กันแต่พวกเรายังเดินทางไปยังไม่ถึงขาดอีกแค่ 7 กิโลเมตรเองเท่านั้นและคนเจ็บเริ่มไม่ไหวแล้ว นั้นทำให้พวกเราตัดสินใจเดินทางต่อในช่วงกลางคืน

    และสุดท้ายพวกเราก็มาถึงหมู่บ้านจนได้

    ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 3 วันที่ 5 เวลา 19.44 น.

    หัวหน้าหมู่บ้าน"ขอบคุณพวกท่านมากด้วยนะครับ ถ้าหากไม่มีพวกท่านการเดินทางในครั้งนี้อาจจะมีคนตายเกิดขึ้นก็ได้…นี่ครับอีก 2.4 เหรียญทองที่เหลือ"

    ฮานะ"ไม่เป็นอะไรหรอก ยังไงพวกเราก็ถูกจ้างอยู่แล้วนี่นะ"

    ฮานะ'แค่เท่านี้ก็เท่าทุนแล้วล่ะนะ…'

    ฮานะ"ไปพวกเราไปตั้งแคมป์นอกเขตหมู่บ้านก่อนดีกว่าคืนนี้"

    ทหารทุกนาย"ครับ!!"

    (1 เหรียญทอง~1,000 ดอลล่า)(1 เหรียญเงิน~10 ดอลล่า)(1 เหรียญทองแดง~1 ดอลล่า)

     

     

     

     

     

    ตัด ตัด ตัด 

     

     

     

     

     

    วันนี้พอแค่นี้ก่อน

    [14.05] [2/4/2567]

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×