นิยาย ไปสร้างประเทศกับคู่หู ณ ต่างโลก (จบ) > ลำดับตอนที่ #25 : รุ่นอรุณที่ 22 จบสงครามครั้งที่2 ของสาธารณรัฐรัสเซียอเมริกา กับการพูดคุยกับเหล่าผู้กล้า (ภาครุ่นอรุณแห่งสงคราม) : Dek-D.com

ไปสร้างประเทศกับคู่หู ณ ต่างโลก (จบ)

ลำดับตอนที่ #25 : รุ่นอรุณที่ 22 จบสงครามครั้งที่2 ของสาธารณรัฐรัสเซียอเมริกา กับการพูดคุยกับเหล่าผู้กล้า (ภาครุ่นอรุณแห่งสงคราม)

เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
1.19K

82

25 ส.ค. 65

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1201 เดือน 7 วันที่ 23 เวลา 15.00 น.

ณ น่านฟ้าแห่งหนึ่งระหว่างอาณาจักรพีม่ากับอาณาจักรชาร์

นักบิน1(F-15)"เติมน้ำมันครบหมดแล้วครับ!!"

แซม"ดีมาก…เอาล่ะเครื่องบินเติมน้ำมันกลับไปได้!!!"

นักบินเติมน้ำมัน"รับทราบครับ ขอให้ไปมาอย่าสันติภาพครับ!!!"

แซม"เตรียมตัวเราจะมุ่งหน้าไปยังสนามรบแล้ว"

นักบิน2(F-16)"รับทราบ!"

แซม"เอาล่ะไปทำภารกิจได้!!!"

*ฟู่วววว!!!! ฟ้าววว!!!

ทันทีพูดจบก็เร่งเครื่องแล้วบินตรงไปทันที

ไม่กี่นาทีต่อมาฝูงบินก็บินมาถึงน่านฟ้าอาณาจักรพีม่า

แซม"เริ่มเฟสแรกของการบุกได้!!!"

แล้วเริ่มให้เครื่องที่ติดระเบิดมาทำการทิ้งระเบิดใส่โรงเก็บไวเวิร์นทันทีซึ่งเป็นเฟสที่จะเรียกกองทัพอากาศที่เหลือรอดจากการทิ้งระเบิดออกมาแล้วจัดการให้หมด

*ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม… ตู้ม…

เครื่องบินจำนวน 10 ลำได้ลงไปทิ้งระเบิดทันทีที่แซมสั่งการ เสียงระเบิดดังขึ้นมาถึงที่ความสูง 10 กม.

บางลำหลังจากที่ทิ้งระเบิดเสร็จก็บินเข้าไปแถวโรงนอนทหารแล้วเริ่มกราดยิง ก่อนจะรีบเชิดหัวขึ้นและบินกลับฐานทันที

ไม่ถึงนาทีกองทัพอากาศของพวกมันก็บินขึ้นมาประมาณ 80 ตัว และเมื่อแซมลองมองไปทุกๆทีดูแล้วก็ไม่พบว่าจะมีที่พวกไวเวิร์นจะออกมาได้จึงได้สั่งให้เครื่องบิน 80% ลงไปจัดการได้ ส่วนแซมจะคอยมองว่ามีอะไรผิดปกติรึป่าวอยู่ข้างบน

และไม่กี่สิบวินาทีต่อมาเสียงโหยหวนจากอัศวินไวเวิร์นจำนวนมาก็ได้ดังขึ้นมา พวกนั้นไม่อาจจะมีโอกาศได้ตอบโต้หรือได้แม้กระทั้งหลบลูกจรวดAIM-9และAIM-7 สุุดท้ายทัพอากาศพวกนั้นก็ไม่หมดไปในเวลาไม่ถึง 10 นาที เปิดโอกาศให้เครื่องบินขนส่งอย่างC-130เข้ามาส่งทหาร 10 กองร้อยลงมายึดเมือง และเมื่อไม่มีอะไรแล้วเครื่องที่เหลือ 20% จากตอนแรกก็ได้คุ้มกันเครื่องบินขนส่งกลับบ้านให้ได้อย่างปลอดภัย

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1201 เดือน 7 วันที่ 23 เวลา 21.00 น.

6 ชั่วโมงต่อมาแซมก็มาถึงสนามบินและเอาเครื่องลงก่อนจะรีบขับรถไปวอชิงตัน ดีซี. เพื่อที่จะรีบเข้าเพนดราก้อนไปห้องวางแผนเพื่อที่จะได้สั่งแนวรบได้ถูก เพราะคนวางแผนรองอย่างคัทยูช่าก็ออกไปถล่มกองเรือของศัตรูอยู่

*บรืนนน…

แซม"ชิ ไม่ได้ออกไปรบด้วยตัวเองรู้สึกๆแปลกแฮะ"

2 ชั่วโมงต่อมา…

*เอียดด…ตึกๆๆๆๆ….แอ็ด….

หลังจากที่เข้ามาถึงก็ใกล้จะเป็นอีกวันแล้ว

*ปัง!

สุดท้ายแซมก็มาถึงห้องวางแผนแล้วก็กดปุ๋มเริ่มทำงานโหมดวางแผน และภาพโฮโลแกรม 3 มิติโผล่ขึ้นมา

แซม"ขอรายงานสถานการณ์แต่ล่ะจุดหน่อย…"

ดัสลาส(ท.)"ยึดเมืองหลวงของอาณาจักรชาร์ได้แล้วครับ"

เจม(ท.)"กำลังตั้งแนวป้องกันอยู่รอบนอกของเมืองหลวงอาณาจักรชาร์ทางฝั่งตะวันตกอยู่"

เร็กษ์(ท.)"ยึดเมืองหลวงของอาณาจักรพีม่าได้แล้วครับ และจับกุมราชาของอาณาจักรได้แล้วเช่นกัน"

มาคารอฟ(ท.)"ตั้งแนวป้องกันรอบเมืองหลวงอาณาจักรชาร์ทางทิศเหนือเสร็จแล้วครับ!"

แซม"…ดัสลาสไปช่วยฝั่งทิศเหนือกับมาคารอฟ ส่วนเร็กษ์ตั้งกันไว้ในเมือง"

มาคารอฟ,ดัสลาส,เจม,เร็กษ์(ท.)"รับทราบครับท่าน!"

แซม"คัทยูช่าทางนั้นเป็นไงบ้าง"

คัทยูช่า(ท.)"จัดการหมดแล้วกำลังจะไปถล่มที่พีม่าต่อ"

แซม"รับทราบแล้ว"

แล้วแซมก็นั่งดูการรบผ่านภาพโฮโลแกรมต่อ การรบที่ชาร์นั้นเป็นไปอย่างง่ายดายไม่ลำบากมากเพราะแซมสั่งให้เครื่องa-10กับsu-25ไปช่วยป้องกันตลอดมีเพียงที่พีม่าเท่านั้นที่ลำบากเพราะว่าไม่มีการสนับสนุนทางอากาศมีเพียงปืนใหญ่และรถถังจำนวนไม่มากที่ต้องตั้งรับทหารหลายแสนคนโดยที่ไร้MLRS

แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้โดยไร้การสูญเสียมีเพียงบาดเจ็บจากการโดนแรงกระแทกจากเวทย์ระเบิด ไม่ก็โดนโดนกระสุนปืนคาบศิลายิงโดนที่ตัวแต่ก็ไม่ตายเพราะมีเกราะกันอยู่แต่ก็โดนกระสุนฝั่ง

และก็ลากราชาของประเทศทั้งสองเข้าโต๊ะเจรจาได้สำเร็จ แน่นอนว่าสัญญาก็เหมือนประเทศแรกที่พ่ายแพ้ให้แกประเทศของเรา

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1201 เดือน 7 วันที่ 25 เวลา 12.00 น.

ในวันนี้เป็นวันที่ทำสนธิสัญญา

สนธิสัญญาอาณาจักรพีม่า

-สนธิสัญญา-

-ให้เหล่าขุนนางและเชื้อพระวงศ์ทั้งหมดสละตำแหน่งกลับไปเป็นคนธรรมดา

-ยกเลิกระบบทาสทั้งหมด

-เปลี่ยนระบอบการปกครองเป็นประชาธิปไตย

-ห้ามตั้งกองทัพเกินสองแสนห้าหมื่นนาย

-ทางสาธารณรัฐรัสเซียอเมริกาจะขอทิ้งทหารไว้ 1 กองร้อยเพื่อป้องกันประเทศแห่งนี้จากประเทศรอบข้างเพื่อความปลอดภัยจนกว่าจะตั้งตัวได้

-ทางสาธารณรัฐรัสเซียอเมริกาจะขอทำการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานเมืองเพื่อป้องกันโรคระบาด

สนธิสัญญาชาร์

-สนธิสัญญา-

-ให้เหล่าขุนนางและเชื้อพระวงศ์ทั้งหมดสละตำแหน่งกลับไปเป็นคนธรรมดา

-ยกเลิกระบบทาสทั้งหมด

-เปลี่ยนระบอบการปกครองเป็นประชาธิปไตย

-ห้ามตั้งกองทัพเกินสองแสนห้าหมื่นนาย

-ทางสาธารณรัฐรัสเซียอเมริกาทางสาธารณรัฐรัสเซียอเมริกาจะทำการสัมปทานเหมืองแร่ทางทิศใต้ 1 เหมืองเป็นเวลา 10 ปี และจะทำการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานเมืองเพื่อป้องกันโรคระบาด

สุดท้ายทั้งสองฝ่ายก็ได้ยอมรับและทำตามถึงแม้ว่าจะมีบางคนไม่ยอมบ้างแต่สุดท้ายก็โดนกดดันจนต้องทำตามไป

ซึ่งหลังจากที่ชนะทั้งสองอาณาจักรโดยไร้การสูญเสียและยังเปลี่ยนระบอบการปกครองเป็นประชาธิปไตยอีกก็เหมือนกับประกาศออกไปว่า'ถ้าอยากเป็นประชาธิปไตยนักก็ประกาศสงครามเข้ามาสิ'

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1201 เดือน 7 วันที่ 31 เวลา 12.00 น.

หลังจากที่จบสงครามครั้งที่ 2 มา 6 วันแซมก็ได้เรียกให้ทหารพาพวกผู้กล้ามานั่งคุยกันเพราะว่าพวกนั้นน่าจะมาจากโลกเก่าเหมือนกัน

แซม"พวกนั้นจะโดนfakenewsมายังไงบ้างนะอย่างรู้จังเลย"

คัทยูช่า"ถ้ารู้แล้วเราจะได้คำนวณทิศทางพวกศาสนจักรได้ถูกเพิ่มด้วย แหม ดีจังเลยแฮะ"

POV มิคาโตะ:

ตัวของมิคาโตะตอนนี้อยู่ในห้องเดียวที่มีความกว้างไม่มาก แต่ก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิตประจำวัน เช่นเตียง โต๊ะ-เก้าอี้ มีสมุด และก็มีอาหารให้กินวันละ 2 มื้อ แต่ในห้องก็ไม่มีห้องน้ำเวลาจะเข้าห้องน้ำก็ต้องเรียกผู้คุมให้พาไป ก็เรียกได้ว่าครบเกือบทุกอย่าง

*ครืดดด…

เสียงประตูกระจกแบบพิเศษที่ทำจากแร่ที่รับแรงกระแทกได้ดีและยังดูดซับเวทมนต์เพื่อเอากลับมาซ้อมแซมตัวมันเอง มันได้เปิดขึ้นก่อนที่จะมีชาย 3 คนคาดว่าจะเป็นทหารเดินเข้ามา

ดัสลาส"ยกมือขึ้นแล้วเอาหน้ามองผนังเอาไว้"

ทันทีที่ได้ยินมิคาโตะก็ทำตามทันที

เจม"เร็กษ์นายเข้าไปค้นตัวซ่ะ"

เร็กษ์"ครับ…"

หลังจากที่เร็กษ์ตรวจสอบเสร็จก็ใส่กุญแจมือที่ทำจากวัสดุเดียวกับประตูกระจกและก็คลุมหัว ก่อนจะพูดออกมา

เร็กษ์"ปลอดภัยพาตัวออกไปได้"

เจม"รับทราบ"

แล้วทั้งสามก็คุมตัวมิคาโตะออกไปขึ้นรถทันที ส่วนแม็ก,เจฟ,โทนี่ก็ได้พาตัวผู้กล้าอีกคนไปที่รถ โดยพาผู้กล้าไปคันล่ะ 2 คน ส่วนเศษก็นั่งรถโดนคุมเดียวไป

15 นาทีต่อมา

พวกทหารก็พาพวกเขาลงรถและพาเข้าไปในสถานที่แห่งหนึ่งก่อนจะมาหยุดที่ห้องสอบสวนแห่งหนึ่งและก็โดนจับให้นั่งลงและก็ปลดกุญแจมือและเปิดผ้าคลุมหัวออก ก็แห่งคนที่พวกเขาคิดว่าแข็งแหร่งที่สุดในชีวิตอยู่ข้างหน้าเขาพร้อมกันถึง 2 คน

แซม"โยว่…"

เหล่าผู้กล้า"…"

แซม"ไม่ต้องเกรงไปหรอก ไม่มีใครทำร้ายพวกนายก่อนหรอกในห้องนี้น่ะ"

เหล่าผู้กล้า"…"

คัทยูช่า"ไม่เอาน่า พูดมาสักคำหน่อยก็ได้ไม่เห็นต้องเกรงอะไรเลย"

เหล่าผู้กล้า"…"

แซม"ให้ตายเถอะ ทำไมไม่พูดสักหน่อยล่ะ"

คัทยูช่า"อืม…งั้นเอาเป็นว่าพวกเธอชื่อว่าอะไรกันบ้างล่ะ เริิ่มจากคนซ้ายสุดแล้วกันนะ"

คัทยูช่าพูดด้วยรอยยิ้มอันสดใส

มิคาโตะ/ฟูจิวาเสะ/อิซามิ"เฮือก!!"

มิคาโตะ"ผผ-ผม มิคาโตะ นาโนะเสะครับ"

ฟูจิวาเสะ"ผม ฟูจิิวาเสะ นาคามิครับ"

อิซามิ"ผม อิซามิ เซ็นกิครับ!!"

ทั้งสามพูดออกมาพร้อมกันอย่างรวดเร็ว

มายุมิ/นานามิิ"เห้ย พวกนาย 3 คนจะตอบเธอกลับทำไมเดียวก็โดนคำสาปตามที่หลวงพ่อบอกหรอก!!!"

คัทยูช่า"อ่า ว่าแล้วเชียว เธอชื่อว่า นาโนะเสะ มิคาโตะ,นาคามิ ฟูจิิวาเสะ,เซ็นกิ อิซามิสินะ"

มิคาโตะ"เดียวสิผมชื่อว่า มิคาโตะ นาโนะเสะต่างหากครับ"

คัทยูช่า"หืม…พวกเธอไม่ใช่คนญี่ปุนงั้นหรอ?"

แซม"พวกเราเข้าใจผิดหรอ?"

ทั้งคู่ตอบกลับเป็นภาษาญี่ปุนเนื่องด้วยความสามารถติดตัวอย่างแปลและพูดได้ทุกภาษา หรือแม้กระทั้งภาษาที่เข้ารหัสก็ตาม

เหล่าผู้กล้า"!!!"

มิคาโตะ"หรือว่าพวกคุณก็-"

แซม"ถึงจะมาไม่เหมือนพวกเธอและก็ไม่ใช่คนญี่ปุนด้วยล่ะนะ แต่ก็คงใช่แหละนะ"

คัทยูช่า"เอาล่ะพวกเธอยังไม่รู้ชื่อฉันสิินะ ฉันคัทยูช่าคะ"

แซม"ผมแซมครับ สั้นๆ…แล้วเธออีก 2 คนชื่ออะไรกันบ้างล่ะ"

มายุมิ"อิซาระ มายุมิ ค่ะ!"

นานามิิ"ชิริกิ นานามิิ ค่ะ!"

แซม"อืมๆ ดีมากเอาล่ะเรามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและข้อเท็จจริิงที่ได้รับกันหน่อยไหมล่ะ?…เริ่มจากพวกเธอมาที่นี่ได้ยังไง?"

มิคาโตะ"เอ่อ ทางศาสนจักรอัญเชิญพวกเรามา และบอกกับพวกเราว่าให้มาช่วยปกป้องโลกใบนี้น่ะครับ"

แซม"ปกป้องจากอะไรล่ะ?"

มิคาโตะ"พวกปีศาสที่คอยทำสงครามล้างบางประชากรโลก และคอยสร้างภัยพิบัติครับ"

แซม"อืม แล้วพวกเธอไม่อยากกกลับบ้านหรอ"

นานามิิ"ก็อยากกลับอยู่แล้วคะ แต่ว่า…"

ฟูจิวาเสะ"พวกกเขาบอกว่าคอร์โกเลมโบราณมีไม่มาพอที่จะส่งพวกเรากกลับไปน่ะครับ"

แซม'หืม…'

แซม"งั้นหรอๆ เอาล่ะตาพวกเธอถามเพื่อแลกเปลี่ยนข้อเท็จจริงกลับมาได้เลย"

มิคาโตะ"พวกคุณเป็นนายพลของประเทศนี้หรอ"

แซม"ถ้าเป็นฉันก็ใช่แหละนะ แต่ถ้าเป็นคัทยูช่าตอนนี้เธอเป็นประธานาธิบดีของประเทศเราอยู่น่ะ"

ฟูจิวาเสะ"ประธานาธิบดี? หมายความว่ายังไง-"

คัทยูช่า"ก็ชื่อประเทศมันก็บอกอยู่แล้วนะว่ารบบการปกครองเป็นอะไร"

อิซามิ"ชื่อประเทศ?…เอ่อ ใช่พวกเรายังไม่รู้ชื่อประเทศเลยทางบาทหลวงบอกแค่ว่า…"

แซม"อ่า เข้าใจแล้ว พวกนั้นไม่บอกแม้กระทั้งชื่อประเทศเลยสินะ…เอาล่ะชื่อประเทศแห่งนี้ก็คือ…สาธารณรัฐรัสเซียอเมริกา"

มิคาโตะ,ฟูจิวาเสะ,อิซามิ"เหะ…"

นานามิิ,มายุมิ"หะ…"

ฟูจิวาเสะ'อะไรคือการเอาชื่อสองประเทศที่โคตรไม่ถูกกันมาตั้งรวมกันฟ่ะ'

มิคาโตะ'อะไรนะชื่อโคตรแปลกเลย'

คัทยูช่า"ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไงล่ะนะ"

แซม"ชื่อเท่ดีใช่ไหมล่ะ"

มิคาโตะ,ฟูจิวาเสะ,อิซามิ'ตรงไหนกันฟ่ะ'

แซม"เอาล่ะมาต่อดีกว่าเราออกทะเลไปไกลล่ะ…อะฮึม…ก็อย่างที่รู้ชื่ออเมริกามีความหมายว่ายังไง…อะไรนะยังไม่รู้อีกหรอใช่แล้ว นั้นคือประชาธิปไตยยังไงล่ะ!"

มิคาโตะ"ประ"

ฟูจิวาเสะ"ชา"

อิซามิ"ธิป"

นานามิิ,มายุมิ"ไตย?"

แซม"ใช่แล้วประชาธิปไตยยังไงล่ะ!!! อเมริกาดินแดนแห่งเสรีภาพที่พร้อมจะเสริฟประชาธิปไตยไปที่หน้า(มึง)บ้านพวกเผด็จการ"

คัทยูช่า"ใจเย็นๆน่า…เอาล่ะตาฉันถามคืนบ้างล่ะนะ"

คัทยูช่าได้หลับตาลงก่อนจะลืมตาขึ้นมาจากดวงตาสีฟ้าสดใสกลายเป็นสีแดงฉาน

คัทยูช่า"พวกปีศาจศาสนจักรบอกอะไรกับพวกเธอบ้างล่ะ"

มิคาโตะ"อึก…"

แซม"น่าๆไม่เห็นต้องโมโหขนาดนั้นเลยนี่"

คัทยูช่า"นายเองก็ไม่ต่างกันไม่ใช่รึไงกัน"

แซม"เอ่อสิ ส่งจดหมายเนื้อความปัญญาอ่อนมาอีกแล้วเมื่อวานเนี่ย"

นานามิ"เอ่อ พระสันตปาปาท่านเขียนอะไรมาหรอคะ"

แซม"อ่อ เรื่องนั้นก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่พวกนั้นน่ะ…"

*ตึงง!!!

คัทยูช่าได้เอาจดหมายหน้าโง่นั้นทุ่มลงกับโต๊ะชี้ให้ดู

คัทยูช่า"พวกปีศาสพวกนั้นบอกให้พวกเรากำจัดกึ่งมนุษย์ทั้งหมดเนี่ย ไอห่าคนดีๆที่ไหนมันจะทำฟะ!!!"

เหล่าผู้กล้าที่หลังจากทีได้อ่านและตรวจสอบลายมือก็ได้จิตตกทันทีเพราะมันเป็นอย่างที่คัทยูช่าได้พูดออกมาจริง

แซม"เอาล่ะบอกมาได้รึยังว่าพวกปีศาสพวกนั้นมันเป่าหูพวกเธอว่ายังไง"

มิคาโตะ"คือว่า…"

แล้วเหล่าผู้กล้ากก็ได้ทำการเล่าสิ่งที่ศาสนจักรบอกมาทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นให้พวสกเขามารบกับกองทัพปีศาสที่พึ่งเข้ามายึดอาณาจักรลอเรียส ทำให้อาณาจักรพันธมิตร(หรือป่าววะ)อย่างพีม่า และชาร์ต้องการกอบกู้อาณาจักรลอเรียส พวเขาจึงอาสาเข้ามารบปลดปล่อยอาณาจักรลอเรียสและขชับไล่ดกองทัพปีศาสออกไป

แซม"เฮ้อ มันก็ไม่ได้ต่างจากที่คิิดไว้เท่าไหร่หรอกนะ แต่ว่านะ…ฉันมีข่าวร้ายอย่างนึงมาบอกล่ะนะ"

เหล่าผู้กล้า"ข่าวร้าย?"

คัทยูช่า"อ่า ใช้แล้วล่ะข่าวร้ายมากๆเลยล่ะ นั้นก็ค่ือ…พวกเธอไม่สามารถกลับโลกได้แน่นอน"

นานามิ"อะไรกัน ไหนหลวงพ่อบอกว่า-"

แซม"พวกนั้นเชื่อถือได้ทีไหนกัน การที่จะไปมาระหว่างโลกได้นั้นต้องมีคนอัญเชิญเท่านั้นซึ่งโลกฝั่งนั้นไม่มีเวทมนต์ด้วยซ้ำ"

มายุมิ/อิซามิ"ม-ไม่จริงน่า"

มิคาโตะ/ฟูจิวาเสะ/อิซามิ"คุณพ่อ คุณแม่ครับ…."

แซม"แต่ถึงพวกเธออยากจะกลับแค่ไหนก็คงกลับไปไม่ได้อยู่ตัดใจเสียและทิ้งอดีตไปเถอะ ชีวิตยังคงต้องเดินต่อไป เลิกร้องไห้ไปเถอะ"

ฟูจิวาเสะ"แล้วพวกคุณล่ะไม่อยากกลับบ้านกันบ้างหรอ"

แซม"ก็…พวกเราไม่มีที่ให้กลับไปแล้วน่ะ"

เหล่าผู้กล้า"เอ๋-"

แซม"พวกเราได้ตายจากโลกใบนั้นไปแล้วน่ะ พวกเราสองคนน่ะโดนคอมระเบิดอัดหน้าน่ะ"