NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ระบบสร้างประเทศสหรัฐอเมริกา (ภาคเสาหลักอำนาจ)

    ลำดับตอนที่ #2 : ภาคทหารรับจ้าง ตอนที่ 2 Blackwater

    • อัปเดตล่าสุด 31 มี.ค. 67


    ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 3 วันที่ 1 เวลา 15.00 น.

    หลังจากที่ออกรถมาได้เกือบ 7 ชั่วโมงแบบไม่ได้พักเลยพวกเราก็ได้เดินทางมากันแล้วเกือบ 280 กิโล ผ่านทั้งทุ่งหญ้าที่กว้างสุดลูกหูลูกตาผ่านทั้งป่าลึกที่กินระยะทางนับร้อยกิโล ในที่สุดพวกเราก็ขับมาถึงจุดที่มีการสัญจรไปมาของพวกเกวียนซึ่งดูได้จากร่องรอยของล้อเกวียนที่พื้นนั้นทำให้พวกเราเลือกที่จะหยุดพักกันก่อน เนื่องจากเธอขับรถมาเหนื่อยแล้ว

    ฮานะ"เฮ้อ…เห็นร่องรอยการเดินทางของชาวบ้านสักที หยุดพักกันแถวนี้ก่อนก็แล้วกันพรุ่งนี้เช้าค่อยเดินทางต่อ"

    หัวหน้าหมู่"รับทราบคำสั่ง…ทุกนายลงไปตั้งแคมป์ได้แล้วพวกเราจะหยุดพักกันก่อน พรุ่งนี้เช้าเราจะเดินทางกันต่อ"

    สิ้นเสียงของหัวหน้าหมู่ทหารทุกนายก็ตอบกลับมาในทันทีพร้อมกับที่พวกเขาได้กระโจนลงจากรถพร้อมๆกับแบกอุปกรณ์ตั้งแคมป์กับเต้นท์ทหารลงไปด้วย ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานประมาณสิบกว่านาทีพวกทหารก็ติดตั้งแคมป์และเต้นท์ทหารทั้งหมด 3 เต้นท์จนเสร็จ โดยที่เต้นนึงนอนได้ 6 คนทำให้ 2 เต้นท์จะเป็นเต้นของทหารและอีกเต้นท์เป็นเต้นท์ส่วนตัวของเธอ

    ฮานะ"เอาMREไปแจกจ่ายทีนะ แล้วบอกพวกเขาด้วยว่าให้พวกเขาแบ่งกลุ่มกันเป็นคู่ แล้วให้แต่ล่ะคู่พวกเขาเฝ้ายามคู่ล่ะ 2 ชั่วโมงตั้งแต่ 6 โมงเย็นไปจนถึง 6 โมงเช้า"

    หัวหน้าหมู่"รับทราบครับ…"

    แล้วหัวหน้าหมู่ก็เอาMREไปแจกคนล่ะ 1 ถุงสำหรับมื้อเย็นวันนี้ ซึ่งเวลาที่เหลือก่อน 2 ทุ่มเวลานอนที่เธอจะตั้งขึ้นมาใหม่ก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร จึงเอาไปนั่งเขียนบันทึกการเดินทางประจำวันกับตั้งชื่อกลุ่มพร้อมออกแบบโลโก้ของกลุ่มแทน

    ฮานะ"Blackwater…ชื่อนี้แหละชื่อบริษัททหารรับจ้างของอเมริกาแต่ก็ไม่มีใครมาเก็บลิขสิทธิ์จากเราหรอก ก็นะเราอยู่ต่างโลกแล้วนี่เนอะ…ส่วนโลโก้ก็เอาโลโก้มันมาทั้งดุ้นเลยก็แล้วกัน"

    SNAFU!: Blast from the past....Blackwater JLTV.

    .

    ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 3 วันที่ 2 เวลา 6.02 น.

    เช้าวันถัดมา…ฮานะเธอได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเธอจึงค่อยๆลุกจากถุงนอนที่ได้จากชุดอุปกรณ์ตั้งแคมป์ แล้วเดินออกไปนอนเต้นท์ซึ่งก็พบว่าพวกทหารกำลังออกกำลังกายกันอยู่ ซึ่งเมื่อหัวหน้าหมู่เห็นเธอเขาก็ได้เดินมาหาเธอในทันที

    หัวหน้าหมู่"อรุณสวัสดิ์ครับท่านประธานาธิปดี"

    ฮานะ"อรุณสวัสดิ์ค่ะ…ปกติแล้วพวกคุณใช้เวลาออกกำลังกายนานไหม?"

    หัวหน้าหมู่"ประมาณ 2 ชั่วโมงครับตอนนี้ก็ผ่านมาแล้ว 1 ชั่วโมงครับ"

    ฮานะ"จะฝึกถึงประมาณ 7 โมงเช้าสินะ…เอาเถอะอย่าลืมเอาMREไปแจกจ่ายตอน 7.30 ด้วยนะแล้ว 8 โมงเราจะออกเดินทางกันต่อแล้ว"

    หัวหน้าหมู่"รับทราบครับ!"

    แล้วหัวหน้าหมู่แกก็กลับไปออกกำลังกายตอนเช้าพร้อมๆกับลูกน้อง ซึ่งในระหว่างที่รอนั้นเธอไม่รู้จะทำอะไรจึงวิ่งออกกำลังรอบแคมป์แทนเพราะตอนอยู่โลก เธอก็เป็นนักเรียนในชมรมนักวิ่งมาก่อนจึงจำเป็นจะต้องขยันที่จะซ้อมนิดหน่อย และเมื่อมาต่างโลกแล้วเธอก็ยังคงทำเหมือนเดิมนั้นแหละเพื่อสุขภาพที่ยั่งยืน

    .

    ซึ่งเธอก็ใช้เวลา 1 ชั่วโมงไปกับการวิ่งและนั้นเองก็ทำให้เธอก็กินข้าวเวลาเดียวกับพวกเขาด้วยเช่นกัน นั้นทำให้บรรยากาศการกินข้าวเช้านั้นมันก็ออกจะเงียบๆจนเธอต้องบอกว่าไม่ต้องเกรงใจ เพราะเธอไม่ได้ชอบบรรยากาศแบบนี้สักเท่าไหร่

    ฮานะ"ไม่ต้องเกรงใจกันก็ได้พวกนายจะคุยอะไรก็เชิญได้เลยฉันไม่ว่าหรอกนะ"

    หลังจากนั้นก็ใช้เวลาสักพักหลังจากที่เธอพูดจบไปกว่าจะเริ่มมีคนพูดคุยกันไปมามากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนช่วงแรกพวกเขาจะต้องปรับตัวกันสักเล็กน้อย ไม่นานหลังจากนั้นพวกเราก็กินข้าวเช้ากันเสร็จแล้วเธอก็สั่งให้เก็บที่พักให้ทัน 8 โมงเวลาที่รถจะออก

    ฮานะ"เตรียมอาวุธให้พร้อมด้วยเผื่อมีพวกโจรที่ดักปล้นหรืออะไรก็แล้วแต่ซุ่มโจมตีระหว่างการเดินทาง…โอเค นี่ก็ 8 โมงพอดีแล้วเราจะเริ่มออกเดินทางกันแล้วขึ้นรถมาได้แล้ว"

    ทหารทุกนาย"รับทราบครับ!!"

    *กึกๆ ตึกๆๆๆ บรื้นนน…

    ถึงแม้คุณภาพของถนนที่เธอขับอยู่ในตอนนี้นั้นจะไม่ดีไม่ได้คุณภาพสักเท่าไหร่ แต่มันก็ดีกว่าเมื่อวานเยอะเลยล่ะนะนั้นทำให้เธอกล้าที่จะขับเร็วขึ้นมาจากเมื่อวาน 40 กม./ชม. เป็น 60 กม.ชม. นั้นทำให้การเดินทางของพวกเรานั้นเร็วขึ้นเป็นอย่างมาก ไม่นานหลังจากนั้นประมาณ 3 ชั่วโมงในระหว่างที่กำลังขับรถอยู่นั้นพวกเราก็เห็นควันไฟอยู่ไกลๆนั้นทำให้ฮานะรู้ได้ทันทีว่าข้างหน้ามีเรื่องอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นแน่ๆ

    ฮานะ"…เตรียมตัวเข้าสู่สนามรบ"

    หัวหน้าหมู่"ทุกคนลงจากรถ!! เตรียมตัวป้องกันอันตราย!!"

    สิ้นเสียงทหารทุกคนที่อยู่หลังรถก็กระโดดลงมาทั้งหมดในทันทีรวมไปถึงตัวของหัวหน้าหมู่ด้วย

    หัวหน้าหมู่"10 คนเดินคุ้มกันรอบรถเสบียงอีก 2 คนไปตรวจเช็คจุดเกิดเหตุซ่ะ!"

    นายทหาร1"พวกผมสองคนไปเอง!"

    หัวหน้าหมู่"เตรียมกระสุนให้พร้อมด้วย!"

    นายทหาร2"เรียบร้อยแล้วครับจ่า"

    หลังจากนั้นพวกเขาก็วิ่งขึ้นหน้าไปอย่างรวดเร็วส่วนทางด้านรถm35ที่เธอขับอยู่เองก็เคลื่อนที่ขึ้นตามไปอย่างช้าๆ ประมาณ 4 กม./ชม. เพื่อให้ทหารรอบๆสามารถเดินคุ้มกันรถได้อย่างปลอดภัย ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นก็มีเสียงปืนดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

    *ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!!

    ซึ่งรูปแบบการยิงนั้นเหมือนจะเป็นการสลับกันยิงคนนึงยิงอีกคนก็รีโหลดของสองคนมากกว่าจะเป็นการยิงปะทะกัน นั้นทำให้พวกเรารู้ได้ทันทีว่าสองคนที่ส่งไปสอดแนมนั้นกำลังยิงปะทะกับอะไรบางอย่างที่เป็นศัตรูอยู่ ซึ่งนั้นทำให้ฮานะตัดสินใจให้ทุกคนขึ้นรถมาและจะขับไปสมทบโดยด่วนในทันที

    ฮานะ"ที่เหลือขึ้นรถมาเร็วฉันจะขับไปส่งที่หมายโดยเร็วแล้ว!"

    *บรื้นนน!

    ไม่ถึงนาทีพวกเราก็ขับมาถึงจุดที่เกิดการยิงต่อสู้กันซึ่งเธอก็เห็นคนที่น่าจะเป็นพวกโจรนอนตายเกลื่อนกับพวกที่กำลังวิ่งมีที่พวกทหารของเธอ นั้นทำให้หัวหน้าหมู่สั่งให้ทุกคนลงไปตั้งแถวยิงในทันที

    หัวหน้าหมู่"ทุกคนกระโดดลงจากรถเร็ว!! แล้วไปตั้งแถวยิง!!"

    .

    ตัดไปที่ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 นาทีก่อน

    POVทหาร1-หลังจากที่พวกเราได้วิ่งมาได้เรื่อยเพื่อไปยังจุดที่ไฟไหม้นั้นพวกเราก็ได้พบกับหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่มีเสียงร้องโหยหวนของชาวบ้านดังมาแต่ไกล นั้นทำให้พวกเขาชักปืนM1 Garandขึ้นมาเตรียมต่อสู้ในทันที และเมื่อพวกเขาเดินเข้ามาถึงใจกลางของหมู่บ้านก็เห็นกลุ่มคนใส่ผ้าปิดหน้ากำลังยืนล้อมพวกชาวบ้านที่พวกมนุษย์สัตว์อยู่

    ทหาร1"นั้นมันพวกมนุษย์สัตว์นี่"

    ทหาร2"ไอพวกนี้มันน่าจะเป็นพวกโจรที่ถูกพ่อค้าทาสจ้างมาจับพวกนี้เป็นทาสแน่ๆเลยหว่ะ"

    เมื่อพวกเขาพอจะรู้สถานการณ์แล้วทำให้พวกเขาค่อยๆชักปืนขึ้นมาเตรียมยิงใส่พวกมันในทันที

    ทหาร1"กระสุนในรังเพลิงของพวกเราทั้งคู่มี 16 นัดเพราะฉะนั้นในชุดแรกพวกเราจะต้องยิงจัดการพวกมันให้ได้มากที่สุด แล้ววิ่งถอยกลับไปตั้งหลักตรงหน้าทางเข้าหมู่บ้านและยิงสลับกันเพื่อไม่ให้พวกมันโถมมาตอนที่พวกเรารีโหลดกระสุนกันอยู่"

    ทหาร2"กระสุนที่เอามาไม่น่าจะพอยิงพวกมันหมด คงจะต้องยิงแบบประหยัดกระสุนและยื้อจนกว่าพวกของเราที่เหลือจะตามมาสมทบเพราะเสียงปืน"

    ทหาร1"นั้นเป็นแผนที่ดีเลย"

    แล้วพวกเขาก็ยกปืนเล็งไปที่พวกมันและหาโอกาศ…และในขณะที่กำลังรอโอกาศอยู่นั้นหูของพวกเขาก็ได้ยิงสิ่งที่พวกมันพูดทั้งหมดเลย

    โจร1"หัวหน้าครับพวกชาวบ้านที่พวกเราจับมาได้มีผู้หญิง 43 ตัวคนแก่ 21 ตัวเด็ก 18 ตัว ที่เหลือเป็นตัวผู้หมดครับ"

    หัวหน้าโจร"อืม…จำนวนขนาดนี้น่าจะได้เงินเยอะพอควรแล้วล่ะเตรียมตัวกลับได้แล้ว"

    โจร2"หัวหน้าครับพวกเราก็จับมาได้ตั้งเยอะ แต่ว่าก่อนจะเอาพวกมันไปขายพวกเราไม่สนุกกับของเล่นกันก่อนหรอครับ?"

    หัวหน้าโจร"แบบก็โดนพ่อค้ากดราคากันพอดีสิวะ!…แต่ว่าก็หน้าสนใจนะสักตัวสองตัวมันคงไม่รู้หรอก หึหึหึ" 

    โจร2"หึหึหึ กำลังรออยู่เลยครับ! เห้ยพวกแก! ไปคัดพวกผู้หญิงมาสัก 2-3 คนซิ! แล้วพวกเราจะได้สนุกกันคืนนี้!"

    โจร3"เห้ย! แกน่ะ! แกนั้นแหละไม่ต้องหันไปมองทางไหนเลย! ลุก!"

    ชาวบ้าน1"ไม่นะ! ไม่อย่านะ!"

    เด็ก1"ไม่เอาอย่าเอาแม่หนูไป! อย่านะ!---โอ้ย!"

    *เพี้ยะ!

    โจร3"เงียบซ่ะไอเด็กเวรนี่!---"

    แต่ในตอนนั้นเองก็มีลูกตะกั๋วปริศนาขนาด 7.62 พุ่งทะลุหัวของมันจนระเบิดออกมา

    *ปัง!!…

    หัวหน้าโจร"เห้ย! เกิดบ้าอะไรขึ้น!?---"

    *ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!! 

    ทหาร2"แม่งยิงไม่ให้สัญญาณเลยนะ!"

    ทหาร1"ขอโทดทีพอดีห้ามไม่ใจไหวแล้วน่ะ แกก็เหมือนกันสินะเลือดขึ้นหน้าขนาดนั้นน่ะ!"

    โจร4"พวกนักเวทย์ที่มันโจมตีพวกเรามันอยู่นั้น!"

    โจร5"ไปจับมันมาหักแขนหักขาเร็ว! แก้แค้นที่มันทำพวกเรา!"

    แล้วพวกทหารทั้งสองคนก็วิ่งถอยไปยังหน้าทางเข้าหมู่บ้านพร้อมกับรีโหลดกระสุนไปด้วย และเมื่อมาถึงเขาก็กระโดนกระโจนตัวลงไปหมอบที่พื้นและยิงสวนกลับในทันที ก่อนจะเริ่มยิงแบบสลับกันยิงอย่างแม่นยำ

    โจร1"หยุดซ่ะไอพวกนักเวทย์ถ้าไม่หยุดข้าจะข้าพวกชาวบ้านนี่ทิ้งซ่ะ!"

    ทหาร1"หุบปากไปเลยเฟ้ย! พวกกูก็แค่หมั่นใส้พวกมึงเฉยๆเลยมาไล่จัดการ!"

    มันจิตวิทยาที่ทำให้อีกฝ่ายคิดไปว่าเจ้าตัวไม่ได้สนใจตัวประกันแม้แต่นิดเดียว ต่อให้มีไปก็ไม่ได้ทำให้เปลี่ยนสถานการณ์อะไรได้ ก่อนที่ทหารคนนึงจะยิงสวนกลับไปผ่านหัวทำทีว่าไม่ได้สนใจตัวประกันจริงๆ นั้นทำให้มันโยนพวกตัวประกันที่พามาด้วยทิ้งไป และหาที่หลบในทันที

    ไม่นานนักเสียงรถก็ได้ดังขึ้นนั้นทำให้พวกทหารยิ้มออกมาในทันที

    *บรื้นน! เอี้ยดดด!!

    หัวหน้าหมู่"ทุกคนกระโดดลงจากรถเร็ว!! แล้วไปตั้งแถวยิง!!"

     

     

     

     

     

    ตัด ตัด ตัด 

     

     

     

     

     

    วันนี้พอแค่นี้ก่อน

    [11.30] [31/3/2567]

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×