ระบบสร้างประเทศสหรัฐอเมริกา (ภาคเสาหลักอำนาจ)

ลำดับตอนที่ #13 : ภาคพัฒนาประเทศ ตอนที่ 13 ก่อตั้งสหพันธรัฐอเมริกา(FSA)

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1001 เดือน 1 วันที่ 1 เวลา 8.00 น.

ฮานะ"นี่ก็ 10 เดือนแล้วสินะหลังจากที่ฉันถูกส่งมาที่ต่างโลกน่ะ…มันก็เป็น 10 เดือนที่เร็วดีเหมือนกันนะและก็ผ่านเหตุการณ์อะไรมาเยอะเหมือนกัน หึหึ…แต่เอาเถอะถึงเวลาของจริงแล้วสินะได้เวลาก่อตั้งประเทศอเมริกาขึ้นมาใหม่ในโลกแห่งนี้แล้วล่ะ ถึงราคาอย่างต่ำจะอยู่ที่ 1000 P$ ก็เถอะแต่ขอใหญ่ๆไปเลยก็แล้วกันถึงเวลาที่ฉันจะเสีย 1500P$ แล้ว"

:สหรัฐอเมริกา:	:แต้ม 1590 P$:
:สกิลติดตัว:	:ทรัพยากร:
:ร้านค้า:	:ขายอาวุธ:
:เทคโนโลยี:	:สิ่งก่อสร้าง:

:สหรัฐอเมริกา:

จ่ายอย่างต่ำ 1,000 P$ เพื่อสร้างทวีปขึ้นมาใหม่สำหรับการสร้างประเทศของท่านขึ้นมาในโลกใบนี้

ท่านจะจ่าย P$ เท่าไหร่ในการสร้างทวีปใหม่ครั้งนี้? (ขั้นต่ำ 1000 P$)

-ระบุจำนวนP$-

ท่านต้องการจะจ่าย 1500 P$ ในการสร้างทวีปขึ้นมาใหม่หรือไม่

Yes / No

ฮานะ"Yes Yes Yes … YES!!"

พูดจบเธอก็กดจ่ายในทันทีและในตอนนั้นเองก็เกิดแผ่นดินไหวอ่อนๆขึ้นมาประมาณ 2 ริกเตอร์ นั้นทำให้เกือบทุกคนบนโลกแทบไม่รู้สึกถึงแผ่นดินไหวในครั้งนี้ ก่อนที่เธอจะกดวาร์ปเพื่อไปยังทวีปแห่งใหม่เมื่อวาร์ปมาถึงแล้ว สิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือทุ่งหิมะสีขาวโคลนโล่งกว้างไกลสุดลูกหูลูกตาเลยทีเดียว และในตอนนั้นเองระบบก็ได้แจ้งเตือนเข้ามา

[ทำการสุ่มพรประจำทวีป…เสร็จสิ้น]

[ยืนยันทวีปแห่งนี้ได้รับ พรแห่งเหมืองแร่ ระดับ V]

[คำอธิบาย ปริมาณทรัพยากรแร่ในทวีปแห่งนี้เพิ่มขึ้น 100% และจะเพิ่มมากขึ้นทุกๆปีปีล่ะ 5% แบบทบต้น]

[ทำการมอบแผนที่ทวีป]

ฮานะ"ดูเหมือนฉันจะได้ของดีมาเลยสินะ…อืม เดียวนะพื้นที่นี่มันอเมริกาบวกกับแคนนาดาชัดๆ! แบบนี้ก็หวานแจ๋วเลยสิ!…เอาล่ะเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าต้องซื้ออาหารน้ำดื่มและก็ประชาชนมาก่อนจากร้านค้าสินะ…โอเค เอาอันนี้ตามที่วางแผนไว้เลยก็แล้วกัน"

-USA City Starter Pack by พ่อค้าผู้เคยโดนเกรียน-
ประกอบไปด้วย
ประชาชนคนทั่วไป 100 ครอบครัว(พ่อ,แม่,ลูกสอง)
ข้าวกล่อง 108,000 ชุด(10 รูปแบบ)(แบ่งจ่ายให้ประะชาชนไปเท่ากัน)
น้ำดื่มขวดลิตร 27,000 ขวด(แบ่งจ่ายให้ประะชาชนไปเท่ากัน)
สกิลติดตัวของประชาชนเป็นแบบสุ่ม(*)
-ทั้งหมดนี้ในราคาเพียง 20 P$-
รีวิวจากผู้ซื้อทั้งหมด 918 คน (☆4.6/5)

ฮานะ"ซื้อมาสัก 4 แพ็คก็จะได้ประชากรเริ่มต้นที่ 1600 คนแล้วให้พวกเขาเริ่มทำงานก่อนเลยก็แล้วกัน…แล้วเราค่อยขยับไปข้างหน้าแบบช้าๆอย่างมั่นคง ไม่จำเป็นจะต้องรีบเร่งเพราะยังไงถ้าหากรากฐานเราปูมาไม่ดีมันก็ล้มลงได้ง่ายล่ะนะ…แต่จะว่าไปที่นี่มันหนาวจังเลยนะเนี่ย"

หลังจากนั้นเธอก็จัดชุดนั้นมาในทันทีก่อนที่จะใช้เวลาไปครึ่งชั่วโมงกับการดูสกิลติดตัวของพวกเขาและคัดแยกแรงงานออกไปทำตามงานที่พวกเขาถนัดเพื่อให้เมืองได้เริ่มต้นถูกสร้าง โดยที่บ้านทั้งหมดทุกหลังนั้นเป็นบ้านไม้ทั้งหมด หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆจัดแจงงานและเรียกทหาร 5 หมู่กลับมาจากฐานทัพนั้นเพื่อมาออกสำรวจพื้นที่โดยรอบ และเมื่อถึงช่วงกลางคืนเธอก็ขึ้นมากล่าวสุนทรพจน์แห่งการเริ่มต้น

ฮานะ"สุภาพบุรุษ สุภาพสตรี แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน…วันนี้เรายืนอยู่ต่อหน้ารุ่งอรุณของยุคใหม่ ซึ่งเป็นโอกาสสําคัญที่จะจดจำและจารึกมันไว้เป็นภาพประวัติศาสตร์สําหรับคนรุ่นต่อๆไป ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและจิตวิญญาณที่พุ่งทะยานขึ้นสูง ตอนนี้ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้ประกาศการก่อตั้งประเทศที่จะยืนหยัดเป็นสัญญาณแห่งความหวังความเจริญรุ่งเรืองและความงดงาม ประเทศที่เกิดจากวิสัยทัศน์ความสามัคคีและความมุ่งมั่นที่ไม่เปลี่ยนแปลง

จงมองและจดจำภาพวินาทีการก่อตั้งประเทศของสหพันธรัฐอเมริกาซึ่งเป็นประเทศที่ความฝันนั้นได้โบยบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและความทะเยอทะยานอย่างไม่มีขอบเขตของพวกเรา จากหุบเขาเขียวชอุ่มไปจนถึงยอดเขาสูงตระหง่านจากทะเลสีฟ้าไปสู่ที่ราบสีทองดินแดนของเรานั้นประดับประดาด้วยความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ถึงความยิ่งใหญ่และความงดงามของพวกเรา

แต่ไม่ใช่แค่แผ่นดินที่กําหนดเราขึ้นมาเท่านั้น มันเป็นจิตวิญญาณของพวกเราทุกคนได้หลอมรวมกันในความหลากหลายผูกพันด้วยคุณค่าร่วมกันของเสรีภาพ ความยุติธรรม และความเสมอภาคในทุกมุมของประเทศของเรา ตั้งแต่เมืองที่พลุกพล่านไปจนถึงหมู่บ้านที่เงียบสงบ ตั้งแต่ประชาชนคนธรรมดาไปจนถึงนักวิชาการ จากผู้บุกเบิกไปจนถึงผู้มีวิสัยทัศน์จิตวิญญาณแต่ละดวงมีส่วนช่วยในการสร้างพรมอันอุดมสมบูรณ์ของอัตลักษณ์ส่วนรวมของพวกเรา

ขณะที่เราได้เริ่มต้นการเดินทางครั้งประวัติศาสตร์นี้ ขอให้พวกเราทุกคนนั้นยอมรับความท้าทายที่รออยู่ข้างหน้าด้วยความกล้าหาญและความอดทน ให้เราสร้างอนาคตและนวัตกรรมอันไร้ขอบเขต ที่ซึ่งความรู้เป็นที่เคารพนับถือ และที่ซึ่งความก้าวหน้าไม่หยุดยั้ง ขอให้พรมแดนของเราเปิดกว้างไม่เพียงแต่เพื่อการค้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความคิดวัฒนธรรมและมิตรภาพด้วยเพราะผ่านความร่วมมือและความเข้าใจว่าพวกเราจะเจริญรุ่งเรือง

วันนี้เราวางรากฐานของสหพันธรัฐอเมริกาไม่ใช่แค่อิฐหรือปูน แต่เป็นความหวังและแรงบันดาลใจของผู้คนของเรา ขอให้เราสร้างประเทศที่ความยุติธรรมครองอํานาจสูงสุด ที่ซึ่งโอกาสมีมากมายให้สําหรับทุกคน และที่ซึ่งเปลวไฟแห่งเสรีภาพแผดเผาและลุกโหมขึ้นไปชั่วนิรันดร์

ขอให้เราร่วมกันเขียนบทต่อไปในเรื่องราวของมนุษยชาติ บทที่เต็มไปด้วยคํามั่นสัญญา ความเจริญรุ่งเรือง และสันติภาพ ขอให้สหพันธรัฐอเมริกาเปล่งประกายเจิดจรัสท่ามกลางประชาชาติต่างๆทั่วโลก ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ถึงจิตวิญญาณที่ไม่ย่อท้อของประชาชน

ขอให้เสรีภาพแห่งสหพันธรัฐอเมริกานั้นคงอยู่ตลอดไป! ขอให้มีอิสรภาพและความเจริญรุ่งเรือง! และสุดท้ายนี้ดิฉันขอขอบคุณทุกๆท่านที่มาฟังสุนทรพจน์ในครั้งนี้ และดิฉันเองก็เป็นเกียรติอย่างยิ่งในการพูดสุนทรพจน์ขอบคุณค่ะ"

*เฮฮฮฮฮ!!!!! แปะๆๆๆๆๆๆๆ!!!

และเสียงตะโกนพร้อมกับเสียงตกมือของประชาชนทุกๆคนก็ได้ดังขึ้นด้วยความปิติยินดีให้แก่การก่อตั้งในครั้งนี้

[ขอแสดงความยินดี ท่านได้ก่อตั้งประเทศสำเร็จแล้ว ทำการปลดล็อคระบบ:เทคโนโลยี:และ:สิ่งก่อสร้าง:]

[เริ่มต้นปีที่ 0 ของสหพันธรัฐอเมริกา(Federal States of America)]

ฮานะ"ธงชาติเดิมนั้นแหละขี้เกียจหาเปลี่ยน…"

หลังจากนั้นเธอก็ใช้เวลาช่วง 1 เดือนอยู่ที่นี่เพื่อแก้ไขปัญหาที่มีมาใหม่ทุกวันซึ่งด้วยนโยบายของเธอที่ออกมาเป็นชิ้นแรกก็คือไม่เก็บภาษีเป็น 1 ปีสำหรับทุกคนที่เข้ามาใหม่ในประเทศนี้ ซึ่งนั้นทำให้พวกเรามีรายได้จากทางเดียวก็คือต่างประเทศ แถมอาหารของพวกเขาก็จะหมดใน 3 เดือนแรกทำให้เธอจะต้องวางแผนเตรียมซื้อวัสถุดิบผ่านตลาดและส่งมาที่นี่หลังจากช่วงเดือนที่ 4 ที่เป็นช่วงเริ่มต้นฤดูการปลูกพืชของประเทศ

พูดง่ายๆเลยว่าในช่วงปีแรกของปการก่อตั้งประเทศนั้นแทบจะมีแต่ปัญหาอย่างเดียวเลยแต่ก็ยังดีที่มันสามารถใช้เงินในการแก้ปัญหาไปได้ในช่วงแรก และแน่นอนด้วยระดับเทคโนโลยีตอนนี้นั้นอยู่ยุคช่วงประมาณ 1945 ทำให้หลังจากผ่านช่วง 3 เดือนแรกไปได้เริ่มมีการก่อตั้งของบริษัทที่เกิดจากประชาชนในประเทศขึ้นมาเป็นบริษัทเล็กๆจำนวนมาก และเธอก็คิดว่าอีกไม่นานก็น่าจะเกิดการควบรวมกันขึ้นแน่ๆทำให้เธอเริ่มวางแผนนโยบายมากขึ้นตามสถานการณ์ในตอนนี้

ตัด ตัด ตัด (ไรท์:ตอนนี้อยู่บริเวณเมืองบอสตัน)

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[14.34] [22/4/2567]