ระบบสร้างประเทศสหรัฐอเมริกา (ภาคเสาหลักอำนาจ)

ลำดับตอนที่ #11 : ภาคทหารรับจ้าง ตอนที่ 11 งานฉลองหลังสงคราม

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 6 วันที่ 19 เวลา 18.31 น.

ตกเย็นของวันนี้เองหลังจากที่พวกเรามั่นใจว่าพวกมันถอยกลับประเทศพวกมันไปหมดแล้ว พวกเราก็ได้เก็บอาวุธและกระสุนกลับขึ้นรถและเดินทางกลับไปยังหมู่บ้าน ส่วนแนวสนามเพลาะที่ตอนนี้ค่อนข้างเละเทะนั้นเธอก็ปล่อยยเอาไว้ไม่ได้กลมมันทิ้งไป เพราะเธอขี้เกียจแล้วแถมพวกทหารเองก็เหนื่อยมากๆแล้ว และพวกเขาเองก็อยากจะพักผ่อนแล้วอีกต่างหาก

*บรื้นนน บรื้นนน บรื้นนน…เอียดด…

เสียงของรถบรรทุกM35จำนวนกว่า 20 คันได้ขับกลับมายังหมู่บ้านแห่งนี้อีกครั้งนึง ซึ่งเหล่าชาวบ้านที่รอการกลับของพวกเราที่ได้ยินเสียงรถบรรทุกมาแต่ไกล พวกเขาก็รีบออกมาต้อนรับการกลับมาของพวกเราในครั้งนี้ทันที

ชาวบ้าน1"โอ้! พระเจ้าพวกเขากลับมากันแล้ว!"

ชาวบ้าน2"พวกคุณดูเหนื่อยล้ากันสุดๆไปเลยนี่น่า"

ชาวบ้าน3"แล้วการต่อสู้เป็นยังไงบ้างมีใครได้รับบาดเจ็บหรืออะไรกันไหม?"

ฮานะ"ไม่ต้องห่วงไปพวกเราขับไล่พวกมันออกจากดินแดนแห่งนี้ไปแล้ว และพวกเราก็ไม่ได้รับบาดเจ็บมากมายอะไรนอกจากข้อเท้าพลิกเล็กน้อยกับ กระดูกหักกันไม่กี่ท่อนแค่นั้นเพราะฉะนั้นสบายใจกันนะได้!"

ชาวบ้าน1"ขอบคุณพระเจ้านี่มันปาฏิหารกันชัดๆทำสงครามแต่กลับไม่มีใครเสียชีวิต!"

ชาวบ้าน2"แบบนี้พวกเราต้องจัดงานเลี้ยงฉลองพวกเขาแล้ว!"

ชาวบ้าน4"ไปบอกทุกคนให้ช่วยกันเตรียมงานเลี้ยงให้พวกเขาเร็ว!"

และหลังจากนั้นก็มีงานเลี้ยงฉลองครั้งใหญ่เกิดขึ้นที่หมู่บ้านโดยฉลองสองอย่่าง 1 หมู่บ้านปลอดภัยแล้วและพวกเขาทำโควต้าได้ทันเวลาพอดี นั้นทำให้พวกเขาได้รับเงินจากทางการมาเป็นจำนวนมากและพวกเขาก็เอาเงินพวกนั้นมาจัดงานฉลองครั้งใหญ่ให้แก่หมู่บ้าน ในคืนนั้นทั้งคืนก็เต็มไปด้วยงานฉลองที่อาหารทั้งหมดนั้นทางพ่อครัวของพวกเราเป็นคนเตรียมทั้งหมด ส่วนหลังงานจบโรงอาบน้ำของหมู่บ้านก็เต็มไปด้วยชายชาติทหารซึ่งฮานะเธอก็ได้ควักเงินทำการจ่ายค่าที่พักทั้งในโรงเตี้ยมและโรงแรมของหมู่บ้านทุกห้องสำหรับให้พวกทหารได้ไปนอนพักผ่อนกันได้อย่างสบายใจ

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 6 วันที่ 20 เวลา 11.30 น.

ช่วงสิบเอ็ดโมงครึ่งของวันต่อมาพวกทหารพวกเขาก็ได้ออกมาจากที่พักและมารวมตัวกันที่จุดเดินที่พวกเราเคยตั้งแคมป์เอาไว้ก่อนที่จะออกไปรบ และเมื่อพวกเขากลับมารวมตัวกันแล้วฮานะเธอก็สั่งให้พวกทหารช่วยกันเคลียร์พื้นที่สำหรับการสร้างฐานทัพทหารขนาดเล็กขึ้นในดินแดนแห่งนี้โดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาติจากทางการ แต่ทางหัวหน้าหมู่บ้านอนุญาติมอบที่ดินให้พวกเราไปแล้ว

ฮานะ"ทางนั้นน่าจะอีกสักพักนึงเลยกว่าที่พวกเขาจะจบสงครามฝั่งนั้นเสร็จและมาสำรวจที่หมู่บ้านแห่งนี้…เพราะฉะนั้นแล้วเราคงจะต้องสร้างที่พักสำหรับพวกเราไปก่อนล่ะนะ ที่ดินขนาด 80x80 เมตร(4 ไร่)สินะ เอาเถอะถึงจะมีต้นไม้รกไปหน่อยแต่ก็แค่ถางออกก็พอแล้วล่ะ"

ซึ่งพวกเราใช้เวลาไปทั้งหมด 4 วันเต็มๆไปกับการถางที่เนื่องจากทหารจำนวน 3 ใน 4 นั้นถูกส่งออกไปช่วยชาวบ้านทำงานมีแค่ที่เหลืออีก 1 ใน 4 ในการช่วยกันถางที่ และใช้เวลาอีก 1 วันในการกางเต้นท์ทหาร 42 เต้นท์ สร้างกระท่อมที่เอาไว้เป็นคลังเก็บของ 5 หลัง พร้อมกับขุดพื้นที่เป็นวงกลมเอาปืนต่อต้านอากาศยานไปวางไว้ 2 มุม และขีดพื้นที่สำหรับโรงจอดรถ ใจกลางของค่ายก็จะมีบ่อน้ำ ส่วนที่เหลือก็จะเป็นจุดที่เอาไว้ใช้ในการสันทนาการอย่างสนามอเมริกันฟุตบอล

ฮานะ"ที่เหลือก็แค่ถางป่ารอบๆออกสัก 100 เมตรเพื่อความปลอดภัยของทหารในค่ายสินะ…อนาคตอาจจะเพิ่มเรือนกระจกเข้าไปเพิ่มสำหรับการปลูกพืชได้ตลอดปีสัก 5 หลัง…แต่ดูเหมือนว่าพวกเราคงจะต้องรอให้ประเทศของพวกเราเกิดขึ้นมาก่อนล่ะนะ จะได้มีวัสถุดิบดีๆทำทีเดียวเลย"

หลังจากที่ฐานทัพถูกสร้างเสร็จเธอก็ให้ทหารไปทำหน้าที่อื่นๆกันต่อเพื่อหาP$ต่อเรื่อยๆในทันที แต่ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยรุ่งเท่าไหร่เนื่องจากรายได้มันมากกว่าค่าอาหารและน้ำดื่มนิดเดียวเอง นั้นทำให้ในช่วง 1 สัปดาห์ต่อมาเธอก็คิดในใจว่า

ฮานะ'หรือว่าธุรกิจสงครามมันจะไปไม่รุ่งเท่าไหร่กันนะ…เราเปลี่ยนเป็นธุรกิจอาหารดีไหมนะ เพราะดูท่าพวกชาวบ้านเองก็ชอบอาหารของพวกเราด้วยล่ะนะ แต่ก็นะวัฒนธรรมการกินของที่นี่มันห่วยแตกเหมือนอาหารอังกฤษนี่เนอะ'

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 8 วันที่ 1 เวลา 15.29 น.

เวลาก็ได้ผ่านไปเดือนกับอีกสิบกว่าวันหลังจากที่สร้างฐานทัพเสร็จในช่วงบ่ายของวันนี้เองนั้นก็ได้มีม้าเร็ววิ่งเข้ามาในหมู่บ้าน ซึ่งคนที่เป็นม้าเร็วนั้นก็ถึงกับตื่นตะลึงเนื่องจากเขาเองก็ได้ข่าวมาว่าที่นี่ถูกกองทัพ 20,000 คนเข้าโจมตีแถมพวกทหารรับจ้างที่ตระกูลดรอฟลันได้เสียเงินไปฟรีๆนั้นพวกนั้นมันก็ดันหนีทัพไปพร้อมกับเงินนั้น 

แต่ทำไมหมู่บ้านแห่งนี้ยังคงตั้งตะหงาดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั้นทำให้เขารีบไปหาหัวหน้าหมู่บ้านในทันทีเพื่อถามไถ่ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เขาจะได้คำตอบอันหน้าเหลือเชื่อพูดได้อย่างเต็มปากเลยว่ามันคือปาฏิหารกลับมา

ม้าเร็ว"ท่านจะบอกว่ากำลังทหารรับจ้างแค่สองร้อกว่าคนที่ว่านั้นสามารถหยุดยั้งการบุกของพวกจักรวรรดิมังกรแดงได้งั้นหรอ!?"

หัวหน้าหมู่บ้าน"ก็ประมาณนั้นแหละครับ…ถึงจะไม่รู้รายละเอียดเท่าไหร่แต่ดูเหมือนพวกเขายังไม่ได้ทำความสะอาดเก็บซากสนามรบนะครับ มันน่าจะอยู่บริเวณทิศเหนือของหมู่บ้านเราประมาณร้อยกว่ากิโล แต่หลักฐานมันก็น่าจะยังพอมีอยู่บ้านถึงเวลามันจะผ่านไปเกือบ 2 เดือนแล้วก็ตามที"

เมื่อได้คำตอบเจ้าตัวก็รีบขี้ม้าไปจุดที่เคยเป็นสนามรบในทันทีซึ่เขาก็ใช้เวลาไปเกือบ 4 ชั่วโมงเมื่อเขามาถึงก็พบกับเซษซากจากสงครามอย่างโครงกระดูกมนุษย์เต็มเกลือนแม่น้ำกับเส้นทางที่ขึ้นมาบนเนินเขา จุดที่เขาได้ยืนอยู่ที่มีการขุดดินเป็นแนวยาวอยู่

ม้าเร็ว"นี่มัน…ปีศาจชัดๆ"

หลังจากนั้นเขาก็ได้วิ่งกลับไปยังเมืองดรอฟลันที่เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเขตเหนือที่ 1 ของอาณาจักรดรายไลท์ เพื่อไปแจ้งข่าวให้กับคิรินดอร์ ดรอฟลันผู้ว่าจ้างกองทัพทหารรับจ้างระดับปีศาจนามว่าBlackwaterในทันที

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 8 วันที่ 5 เวลา 8.46 น.

ไม่กี่วันถัดมาเขาก็ได้กลับมาพร้อมกับคำเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองหลังจบสงครามที่พวกเขาสามารถสร้างความเสียหายให้แก่กองทัพศัตรูมากจนพวกมันต้องถอนกำลังออกไป แต่ถึงอย่างนั้นในสงครามครั้งนี้เองพวกเขาเองก็สูญเสียกำลังทหารไปมากเช่นกัน นั้นทำให้งานเลี้ยงฉลองนั้นไม่ได้จัดขึ้นใหญ่โตอะไร

ฮานะ"คำเชิญร่วมงานฉลองที่คฤหาสน์ส่วนตัวของตระกูลดรอฟลัน?"

ม้าเร็ว"ครับนายท่านคิรินดอร์ได้เชิญท่านผู้เป็นหัวหน้ากองทหารรับจ้างBlackwaterพร้อมกับผู้ติดตามอีกนิดหน่อยให้เข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองในครั้งนี้"

ฮานะ"แล้วงานเริ่มวันไหนล่ะจะได้ออกเดินทางไปได้ถูกเวลา"

ม้าเร็ว"เป็นวันที่ 15 ที่กำลังจะมาถึงนี้ช่วงกลางคืนที่ปราสาทดรอฟลันขอรับ และก็ภายในงานอาจจะมีการมอบรางวัลด้วย"

ฮานะ"อีก 10 วันเลยสินะ…เอาเถอะได้เลย"

ม้าเร็ว"รับนี้ไปด้วยเมื่อถึงหน้าประตูเมืองก็ยืนสิ่งนี้ให้กับคนเฝ้าประตูเขาจะให้พวกท่านเข้าในทันที"

แล้วเธอก็รับเหรียญตราที่สลักตาอะไรสักอย่างมาก่อนที่ม้าเร็วคนนั้นจะเดินทางกลับไป

ฮานะ'ระยะทางจากนี่ไปที่เมืองนั้นประมาณ 600 กิโลเมตรสินะ…ออกเดินทางวันที่ 13 ก็แล้วกัน'

หลังจากนั้นเธอก็ไปเลือกว่าจะเอาทหารหน่วยไหนเดินทางไปพร้อมกับเธอเพื่อไปยังเมืองดรอฟลันจำนวน 4 หมู่หรือรถ 4 คันเพื่อให้ที่เหลืออยู่ปกป้องหมู่บ้านแห่งนี้ต่อไปได้ และก็เพื่อลดความอึดอัดในการเดินทางแต่เมื่อมาถึงแถวนอกเมือง เธอก็จะจอดรถทิ้งเอาไว้โดยให้ทหาร 2 หมู่เฝ้ารถทั้ง 4 คันเอาไว้และอีก 2 หมู่ก็จะเดินตามเธอเข้าเมืองไป

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 8 วันที่ 13 เวลา 13.30 น.

รถM35จำนวน 4 คันก็ได้ขับออกจากหมู่บ้านไปมันเป็นเวลาหลังจากที่พวกทหารกินข้าวกลางวันไปได้ครึ่งชั่วโมง ซึ่งรอบนี้ฮานะเธอไม่ได้ขับเองแต่ให้หัวหน้าหมู่ขับแทนแต่ก็ออกคำสั่งให้ขับได้ไม่เกิน 60 กม./ชม. เพื่อที่ไปเจอชาวบ้านตามเส้นทางจะได้หักหลบได้ ซึ่งวันแรกของการเดินทางพวกเราก็จะเดินทางกันครึ่งทางโดยหยุดแวะพักกันที่หน้าททางเข้าป่าใหญ่

ซึ่งพวกเราก็ไม่นอนกันในรถหรอกมันร้อนนั้นทำให้พวกเราต้องลงไปกางเต้นท์ทหารนอนกันในคืนนี้ และพวกเราทุกคนก็ได้นั่งกินอาหารเย็นด้วยกันเหมือนกับคืนแรกที่เธอมายังโลกแห่งนี้ และแน่นอนตลอดการเดินทางนั้นมีอะไรใหม่ๆให้เห็นเยอะมากทำให้ในช่วงกลางคืนเธอก็นั่งเขียนไดอารี่การเดินทางของวันนี้อย่างสนุกมือก่อนจะไปนอนเวลาเดิม

.

ปฏิทินกลางศาสนจักร ปี 1000 เดือน 8 วันที่ 14 เวลา 7.00 น.

และในวันถัดมาพวกเราก็ได้เดินทางกันต่อทันทีหลังจากที่เก็บแคมป์เสร็จในช่วงเวลาเช้าๆ ซึ่งในวันนี้เองเราก็จะต้องนั่งรถผ่านป่าขนาดใหญ่ที่กั้นขวางระหว่างเขตในและเขตนอกของเขตเหนือที่ 1 ของอาณาจักรดรายไลท์พูดง่ายๆก็แบ่งระหว่างเขตชนบทกับเขตเมืองหรือชานเมืองอะไรประมาณนั้น 

ซึ่งตลอดการเดินทางภายในป่านั้นพวกเราก็ถูกพวกโจรดักปล้นอยู่หลายรอบรวมไปถึงพวกมอสเตอร์ด้วยเช่นกัน แต่พวกเราก็จัดการทั้งหมดในเวลาอันรวดเร็วแต่ก็ใช้เวลานานกว่าที่กำหนดเอาไว้ชั่วโมงนึงเต็มๆเลยทีเดียว นั้นทำให้พวกเรามาถึงจุดที่เธอจะจอดรถทิ้งเอาไว้มันห่างจากเมืองประมาณ 20 กิโลเมตรได้ นั้นทำให้พวกเราเดินชิวๆต่อกันเองประมาณ 4 ชั่วโมง ซึ่งกว่าที่เราจะมาถึงก็ 5 โมงเย็นแล้วพอดี

ฮานะ"เรามาถึงกันแล้วสินะ…เป็นเมืองที่ใหญ่พอควรเลยนะ ที่นี่น่าจะมีคนอาศัยอยู่เป็นแสนคนได้เลยนะเนี่ย…เอาเถอะพวกเราลงไปต่อแถวกันได้แล้วล่ะ"

พูดจบเธอก็เดินลงไปข้างล่างหน้าประตูทางเข้าเมือง

ทหารยาม"พวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่"

ฮานะ"พอดีได้รับเชิญมาร่วมงานน่ะ"

แล้วเธอก็ยืนเหรียญตราที่ม้าเร็วคนนั้นให้มาไปให้พวกทหารยามดูซึ่งเมื่อพวกเขาดูใกล้ๆแล้วนั้น พวกเขาก็ถึงกับเบิกตาโตและปล่อยให้เข้าในทันที

ทหารยาม"นี่มัน---ตราสัญลักษณ์ตระกูลดรอฟลันนี่ ขออภัยที่เสียมารยาทครับแขกของท่านเจ้าเมือง เชิญเข้าได้เลยขอรับ"

เมื่อเข้ามาเธอก็หาร้านอาหารก่อนเป็นอย่างแรกก่อนที่จะไปหาโรงแรมสำหรับพักอาศัยในคืนนี้ เมื่อได้ห้องแล้วเธอก็เดินออกมาเพื่อหาร้านสั่งตัดชุดสำหรับเข้าร่วมงานโดยจะเป็นชุดราตรีเปิดไหล่

ฮานะ"เร็วสุดทำให้ได้ภายในกี่ชั่วโมงหรอคะ?"

พนักงาน"ขออภัยครับแต่ว่าอย่างต่ำ-"

ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบเธอก็หยิบเหรียญทองขึ้นมา 10 เหรียญ

พนักงาน"เช้าวันพรุ่งนี้เลยครับ"

ฮานะ"ถ้างั้นก็ดีเดียวพรุ่งนี้มารับนะ"

ตัด ตัด ตัด 

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[17.15] [18/4/2567]