ฉันไม่ใช่แค่นักพัฒนาเทคโนโลยีในองค์กรลับเสียหน่อย

ลำดับตอนที่ #8 : United Nation of Earth

หลังจากเหตุการณ์นั้นเวลาก็ได้ผ่านไปจนครบ 10 เดือนเสียทีอะไรหลายๆอย่างเริ่มที่จะลงตัวแล้ว ในตอนนี้เหล่าชาติมหาอำนาจทั้งหลายเริ่มที่จะตกลงกันได้แล้ว เหลือเวลาอีกไม่นานไม่เกินครึ่งปีหรือ 3 เดือนก่อนที่การฑูตครั้งแรกของมนุษย์ชาติกับเอเลี่ยนจะเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการพวกเขาก็น่าจะหลอมรวมจิตใจกลายเป็นหนึ่งได้ ซึ่งการโหวตจากหลายประเทศเกินครึ่งนั้นก็ได้ขอให้ปกครองแบบประชาธิปไตยแบบสภาเดียว

และในวันนี้เองการประชุมหลอมรวมโลกให้เป็นหนึ่งครั้งที่ 10 ก็ได้เกิดขึ้นมาอีกครั้งเพื่อพูดคุยในการพูดโต้วาทีในการโน้มน้าวใจทั้งสองฝ่ายให้เห็นด้วยกับการรวมกัน ซึ่งในตอนนี้ทางสองจากสามประเทศมหาอำนาจอย่างUSและRUก็ได้เห็นด้วยที่จะเป็นระบบประชาติปไตยเหลือเพียงCNเท่านั้นในตอนนี้ที่ยังไม่เห็นด้วย ซึ่งการโต้วาทีครั้งนี้ในห้องประชุมสหประชาชาตินั้นก็ถูกไลฟ์สดไปทั่วโลกอีกครั้งเพื่อให้ทุกๆคนได้เห็นทั้งสองด้านของเหรียญแต่ล่ะอุดมการณ์

ณ ห้องนั่งเล่นของบ้านนาโนโกะ สองพี่น้องหญิง 1 ชาย 1 ได้มานั่งอยู่ที่หน้าทีวีเพื่อดูข่าวการรวมโลก และทั้งคู่ก็ได้ขอให้พวกเขาทำสำเร็จโดยเร็วเพราะพวกเธออยากเจอพี่สาวที่พวกเธอรักมากที่สุด

สเวกต็อก"คิดถึงพี่จ๊าจังเลย…เมื่อไหร่พวกผู้ใหญ่จะจับมือปรองดองกันได้สักทีนะ"

เวลิชี"นั้นสิผมเองอยากเจอพี่จ๊าแล้วเหมือนกัน…"

ซึ่งถึงแม้ทั้งคู่จะต้องอยู่กันแค่ 2 คนเนื่องจากพ่อกับแม่ของพวกเธอนั้นจะต้องทำงานต่อไปเพราะมีเหตุจำเป็นจะต้องอยู่ต่อ แต่นั้นก็ไม่เป็นอะไรเลยเพราะคัทยูช่าเองก็ได้แอบกลับมาเอาข้าวเช้าและข้าวกล่องสำหรับเป็ฯข้าวกลางวันมาให้ทุกๆเช้า ซึ่งพวกเขาต่อให้ดักรอมากแค่ไหนแต่พวกเธอก็ไม่เห็นตัวของพี่สาวของเธอแม้แต่ครั้งเดียว 

แถมบางครั้งอยู่ๆอาหารก็มาอยู่บนตักของพวกเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เมื่อดักรอ พร้อมกับโน็ตที่เขียนว่า‘ไปนอนเถอะ…ไม่ต้องรอหรอกยังไง ฉันก็ยังไม่กลับไปหาในเร็วๆนี้หรอก’นั้นทำให้เธอคอยอธิษฐานให้พวกผู้ใหญ่จับมือกันได้สักที

.

และแล้ววันนั้นก็มาถึง 2 เดือนต่อมา…ด้วยการแก้ปัญหาด้วยการพูดคุยแบบลูกผู้ชายที่เวลาที่ทั้งสองฝั่งจะเข้าใจกันนั้น ใช่แล้วประธานาธิปดีของUSและของCNทั้งคู่ได้มาต่อยแลกหมัดกันอย่างลับๆ จนในที่สุดในการประชุมครั้งที่ 13 พวกเขาก็ได้ทำสำเร็จ 

ทุกๆประเทศได้ยกมือรวมตัวกันอย่างเป็นเอกฉันท์ไม่มีการคัดค้านหรือแม้กระทั่งงดออกเสียงแม้แต่เสียงเดียว  แล้วกระพูดสุนทรพจน์ของประธานสภาของสหประชาชาติก็ได้เริ่มต้นขึ้นมาในตอนที่พวกเขาสามารถรวมตัวกันได้สำเร็จ

ประธานสภา"วันนี้…วันนี้…พวกเรานั้นขอแสดงความยินดีกับการรวมโลกทั้งใบให้เป็นหนึ่งภายใต้ธงของUnited Nation of Earthโดยไร้การเปื้อนเลือดไร้สงครามจากทุกที่ *บลาๆๆๆ… โดยปัจจุบันตอนนี้วันนี้พวกเรามนุษย์จากดาวโลกแห่งนี้พวกเราได้ทำสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้มาก่อนตลอดประวัติศาสตร์มนุษย์ชาติของพวกเรา นั้นก็คือการรวมตัวกันโดยไร้การหลั่งเลือด ไร้การสูญเสีย ไร้สงคราม ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนมันอาจจะเป็นเรื่องเพ้อฝัน"

แล้วเขาก็หลับตาลงก่อนจะชูมือขวาออกมาข้าหงหน้าแล้วกำหมัดแน่น และพูดออกมาพร้อมๆกัยลืมตาขึ้นมา

ประธานสภา"แต่ตอนนี้พวกเรานั้นสามารถทำมันได้แล้ว และตอนนี้พวกเราได้รวมตัวกันอย่างยิ่งใหญ่โดยไร้สิ่งที่กล่าวมาข้างต้น *บลาๆๆๆ… พวกเราจะก่อตั้งUnited Nation of Earthมันขึ้นมาด้วยศรัทธาอันแรงกล้าของคนเด็กหนุ่มจำนวนมากที่กระหายในสันติภาพ เอกภาพทั้งหลาย และพวกเขาเองก็กำลังจะเป็นหนุ่นสาวในวันข้างหน้านี้ในการดำรงที่เหนือกว่าเดิมของจุดที่พวกเราได้ยืนอยู่ โดยปราศจากการเหยียดหยามภายในของพวกเราเอง" 

เมื่อถึงตรงนี้เขาก็เอามือมาทุบที่อก 2 ครั้งแล้วพูดต่อ

ประธานสภา"และไม่ว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์ไหนที่มีสติปัญญาในดาวของพวกเราในอนาคตที่พวกเราได้ยึดครอง พวกเราเองก็จะนับพวกเขาเป็นพลเมืองของเราโดยชอบธรรมเพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเราไม่ใช่คนโหดร้ายทั้งต่อกันเองและต่อเผ่าพันธุ์อื่น!!! เพราะฉะนั้นแล้วมันถึงเวลาที่พวกเราจะทำการเปลี่ยนการนับวันเวลาจากปฏิทินเก่าที่พวกเราใช้มันมามากกว่า 2018 ปี ให้กลายเป็นศักราชใหม่ตั้งแต่วันนี้และวันนี้เองก็เป็นวันขึ้นปีใหม่อีกด้วย และมันจะถูกกำหนดให้มันปฏิทินของพวกเราต่อจากนี้เป็นต้นไป และวันนี้เองจะเป็นปีที่ 0 ของพวกเรา!!!"

แล้วประธานก็ชูมือขวาขึ้นฟ้าไปพร้อมๆกับการกำมือ และหลังจากการพูดสุนทรพจน์จบทุกคนในโลกที่ดูการถ่ายทอดสด และทุกคนในห้องประชุมสภาสูงแห่งสหประชาชาติก็ได้ลุกขึ้นมาตบมืออย่างต่อเนื่องเป็นเวลากว่า 3 นาที

ไอน์สไตน์"สำเร็จแล้วสินะ…เอาเถอะที่เหลือก็แค่รอยัยนั้นออกมาสินะ"

ปธน.GER"แล้วทีนี้…พวกเราจะติดต่อกับเธอยังไง?"

ทางด้านไอน์สไตน์เองที่ยืนอยู่ในตำแหน่งพิเศษสำหรับนักวิทยาศาสตร์ระดับโลกเท่านั้นก็ได้พูดออกมาเบาๆ พร้อมกันนั้นทางด้านปธน.ของประเทศGERก็ได้เปิดไมค์พูดถามขึ้นมา แล้วในตอนนั้นเองก็มีเสียงตบมือดังขึ้น 3 ครั้งขึ้นมาถึงแม้จะเบาแต่ท่ามกลางความเงียบงันนั้นพวกเขาก็ได้ยินมันได้ชัดเจนแต่ไม่รู้ทิศทางว่ามาจากทางไหน ก่อนที่เสียงของคนที่พวกเขาได้ถามหาจะได้ดังขึ้นมา

*แปะ แปะ แปะ

คัทยูช่า"ไม่ต้องไปตามหาที่ไหนไกลหรอกนะ แต่ก็นะ~กว่าพวกนายจะรวมตัวกันได้เนี่ย~ ใช้เวลานานเอาเรื่องเลยทีเดียวเชียวนะ~"

ทุกคน"!!!!?"

ในตอนนั้นเองละอองแสงสีทองและสีน้ำเงินก็ได้ปรากฎขึ้นมาทั่วห้องประชุม ก่อนจะถูกดูดมารวมตัวเข้าที่ด้านหน้าของโต๊ปประธานสภาอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงเสี้ยววินาทีคัทยูช่าเธอก็ได้มายืนอยู่ที่ด้านหน้าของประธานสภาแล้ว และเธอก็คว้าไมค์ของประธานมาด้วยความรวดเร็วและสูดอากาศหายใจเข้าลึกๆ

คัทยูช่า"พร้อมที่จะรับคลื่นใหม่ของยุคแห่งการตื่นรู้ทางปัญญารอบใหม่กันรึยังเจ้าพวกเด็กน้อยทั้งหลาย!? กัดฟันกันให้ดีล่ะเตรียมตัวพบกับเทคโนโลยีใหม่กันทุกสัปดาห์ได้เลย!!"

พูดจบเธอก็โยนไมค์ขึ้นฟ้าไปแล้วดีดนิ้วเปลี่ยนให้ไมค์ตัวนั้นกลายเป็นข้อมูลไปอย่างรวดเร็ว พร้อมๆกับคัทยูช่าที่วาร์ปไปโผล่ที่ด้านหลังของไอน์สไตน์

คัทยูช่า"แล้วเจอกันในห้องแลปรออีกสักแปปนะ อย่าพึ่งไปไหนไกลล่ะเจ้าหนู"

ไอน์สไตน์"!!? เดี๋ยวเจ๊?!---"

แล้วไอน์สไตน์ก็ถูกวาร์ปหายไปจนตรงนั้นไปและคัทยูช่าก็หายไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็เกิดความวุ่นวายเล็กน้อยหลังจากที่เธอได้ปรากฎตัวแบบวึบๆวับๆแล้วก็หายตัวไปอีกครั้งนึง ในระดับที่ไม่มีใครคาดคิด…

ณ บ้านนาโนโกะ

*ก็อก ก็อก ก็อก 

คัทยูช่า"พี่กลับมาแล้วล่ะ"

*ตึกๆๆๆๆๆ! ปัง!

สเวกต็อก/เวลิชี"พี่จ๊า!!!"

ทันทีที่ประตูหน้าบ้านเปิดออกมาทั้งคู่ก็กระโดดเข้ากอดในทันที ซึ่งเธอก็อ้าแขนรับททั้งคู่ด้วยความสุข

(ไรท์:เรื่องนี้ก็จบเร็วหน่อยนะพอไรท์ดีเขียนไปเขียนมาแล้วรูู้สึกว่าจะไม่ถนัดแนวรีแอคชั่นสักเท่าไหร่น่ะ)

--The End--