ฉันไม่ใช่แค่นักพัฒนาเทคโนโลยีในองค์กรลับเสียหน่อย

ลำดับตอนที่ #4 : The ARK

---

ตัวอย่าง

"……" พูดปกติ

'……' พูดในใจ

[……] คอมเม้น

*… เสียงฝูงชนและเสียงที่เกิดจากแหล่งกำเนิดเสียงต่างๆที่ไม่ใช่เสียงพูด

……ตัวอักษรเอียง บรรยายฉากในความทรงจำ

"……" พูดคุยในความทรงจำ

'……' พูดในใจในความทรงจำ

*… เสียงฝูงชนและเสียงที่เกิดจากแหล่งกำเนิดเสียงต่างๆที่ไม่ใช่เสียงพูดในความทรงจำ

---

หลังจากนั้นไม่นานเวลาก็ได้เร่งด้วยความเร็วจาก 3 ชั่วโมงเหลือ 30 วินาทีซึ่งมันถึงเวลาที่พวกเราจะต้องออกยานพอดี นั้นทำให้ในตอนนี้นั้นเจ้าหน้าที่ทั้งหมด 15+2 คนได้ขึ้นมาบนยานขนส่งกันหมดแล้วโดยในภารกิจนี้จะมี 15 คนเป็นเจ้าหน้าที่ภาคพื้นรวมตัวของเธอแล้วและอีก 2 คนเป็นนักบินและผู้ช่วยนักบินสำหรับในภารกิจนี้

นักบิน"เรากำลังจะออกเดินทางไปถึงจุดGound ZeroของโซนMในอีก 5 นาที โปรดตรวจเช็คของกันรอบสุดท้ายด้วยนะครับ"

ซึ่งเจ้าหน้าที่เกือบทุกๆคนนั้นได้สวมชุดปฏิบัติการที่มีเกราะหนาพอสมควรและยังมีเอ็กโซสเกเลตันสำหรับเพิ่มด้านพลักำลังทางกายภาพอีกต่างหาก ซึ่งคนที่ไม่ใส่อะไรพวกนั้นเลยนั้นก็จะมีแค่คัทยูช่าคนเดียวเพราะเธอได้สวมชุดกาวอยู่คนเดียวในกลุ่ม ซึ่งเจ้าหน้าที่ทุกๆคนก็ไม่ได้พูดอะไรแม้แต่น้อยกลับกันพวกเขากำลังตรวจเช็คอุปกรณ์ที่จะต้องใช้อยู่เพียงเท่านั้น 

แล้วเมื่อครบเวลานักบินก็ได้แจ้งเตือนและเริ่มการบินออกจากสถานีอวกาศเพื่อลงไปดาวThe ARKในทันที ด้วยความเร็วของตัวยานนั้นก็ทำให้พวกเราเข้ามาถึงชั้นบรรยากาศของดาวดวงนี้ได้แล้ว แต่ด้วยแรงดึงดูดเข้าสู่ศูนย์กลางดาวของดาวดวงนี้นั้นมากมีแรงมากกว่าของโลกถึง 5 เท่าด้วยขนาดตัวของดาวเองที่มีขนาดใหญ่มากกว่าโลกถึง 5 เท่า ทำให้พวกเขาจำเป็นจะต้องเปิดให้เครื่องยนต์ทำงานตลอดเวลา

แต่เมื่อเวลาได้ผ่านไปประมาณ 3 นาทีหลังจากที่เข้ามายังชั้นบรรยากาศแล้ว ยานก็ได้ลงมาถึงในระดับต่ำกว่าเมฆแล้วมันเผยให้เห็นวิวทิวทัศน์ที่เป็นป่าต้นสนที่กว้างใหญ่แบบสุดลูกหูลูกตา โดยมีภูเขาขนาดมหึมาที่ตั้งตะหงานอยู่สุดสายตามาสูงเลยก้อนเมฆขึ้นไป หลังจากนั้นตัวยานก็ได้ขับไปยังจุดที่เรียกว่าพื้นที่Gound Zeroเป็นเวลากว่า 15 นาทีกว่าจะถึงจุดลงจอดที่เป็นทุ่งหญ้าโล่งกว้าง

*ฟืดดดด….วืดดด…ตึง!

นักบิน"ลงจอดเสร็จสิ้นไร้ความเสียหายตัวต่อยาน…ทำการเปิดประตูยานและเริ่มการดับเครื่องชั่วคราว"

แล้วประตูก็ได้เปิดออกมาเจ้าหน้าที่ทั้งหมดก็ได้ลุกขึ้นยืนและเริ่มขนทุกๆอย่างลงจากตัวยาน และเมื่อคัทยูช่าได้เดินลงมานั้นเธอก็ได้กดกางห้องที่เอาไว้เป็นที่พักสำหรับคืนนี้ทันทีทั้งหมด 5 ห้อง ก่อนที่เจ้าหน้าที่คนนึงจะเอาเสาบางอย่างมาปักไว้ตรงกลางก่อนแล้วเสานั้นก็ปล่อยโล่พลังงานออกมา

คัทยูช่า"สำหรับคืนแรกแค่นี้ก็…คงพอแล้วล่ะ"

[สรุปกล่องมันหนักหรือเบากันแน่วะ? เธอยกแบบสบายเลยแต่ไอพวกเจ้าหน้าที่คนอื่นกลับต้องใส่ชุดเอ็กโสนั้นเนี่ย]

[มันอาจจะเบาบางกล่องก็ได้มั้ง? โอ๊ะ ยานจะออกแล้วสิ]

[Gound Zeroเนี่ยชื่อของจุดลงจอดสินะ]

[ยานมันเร็วมาก! เข้าไปถึงชั้นบรรยากาศได้ในเวลาแค่ 3 นาทีทั้งๆที่ระยะทางเนี่ยแทบจะจากโลกไปดวงจันทร์เลยนะ!]

[ลงมาแล้ว--- ภาพวิวแม่งโคตรสวยเลยต้นไม้แม่งโคตรเยอะ เหมือนป่าที่ยังไม่ถูกบุกรุกเลย]

[ก็นั้นมันต่างดาวนะโว้ จะให้ถูกบุกรุกได้ยังไงฟร่ะ แถมหน้าที่ขององค์กรตามที่เธอได้บอกก็คือการอนุรักษ์พวกนั้นไม่น่าจะลงไปทำลายหรอก]

[เซ็ตอัพจุดที่พักเสร็จกันเร็วจริงๆ!]

[โล่พลังงาน!? ไม่สิถ้าเทียบเรื่องแค่นี้กับวงแหวนนั้นแล้วฉันไม่ควรจะมาแปลกใจแล้ว]

หลังจากนั้นไม่ภาพก็ตัดไปที่ตอนกลางคืนที่พวกเรากำลังตั้งแคมป์กันอยู่ซึ่งเจ้าหน้าที่ทั้งหมด 17 ชีวิตก็ได้นั่งล้อมวงรอบกองไฟตามปกติซึ่งด้านบนท้องฟ้านั้นก็เต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับความสวยงามอยู่ในระดับที่โคตรจะน่าหลงไหลอยู่จำนวนมากและมีเส้นทึบที่เป็นของสถานีอวกาศวงแหวนอยู่เป็นเส้นยาวรอบดาว และเสียงรอบๆนั้นก็เป็นเสียงของแมลงสายพันธุ์ต่างๆที่พวกเขาได้เคยเอามาปล่อยก่อนหน้าเพื่อสร้างระบบนิเวศ

และบรรยากาศรอบกองไฟนั้นพวกเราก็ผลัดเล่าเรื่องของตัวเองอย่างสนุกเฮฮาเหมือนกับการมาปาร์ตี้ไม่เหมือนกับการมาทำงานเลยสักนิด หลังจากนั้นเวลาก็ได้ผ่านจนเลยเที่ยงคืนไปแล้วพวกเขาต่างพากันไปนอนสำหรับการทำภารกิจในวันพรุ่งนี้ ส่วนตัวของคัทยูช่านั้นเธอไม่ได้นอนแต่กลับไปนั่งทำงานในส่วนของเธอต่ออย่างเงียบๆท่ามกลางหมู่ดาวจำนวนมาก

เช้าวันถัดมา…ในตอน 6 โมงนั้นพวกเราก็เก็บอุปกรณ์ทุกๆอย่างลงไปพร้อมกับเอาพวกมันกลับขึ้นยานไป ก่อนที่จะสั่งให้ยานอยู่ในโหมดพรางตัวแล้วเริ่มเดินทางเข้าป่าไปโดมีโดรนบินอยู่เหนือต้นไม้ในการแบกของจำเป็นสำหรับภารกิตไปด้วย บรรยากาศภายในป่าตอนเช้านั้นก็ดูมืดหน้ากลัวพอสมควรแต่ก็ร่มเย็นเหมือนกัน พวกเราได้เดินตามที่ระบบนำทางบนสถานีอวกาศได้ประสานงานมาเรื่อยๆจนเวลาได้ผ่านไปประมาณ 15 ชั่วโมงด้วยการเดินทางแบบวิ่งตลอดเวลานั้นทำให้พวกเราได้เดินทางมาเป็นระยะทางกว่า 240 กิโลเมตร

ซึ่งพวกเราก็อยู่ที่ใจกลางป่าที่เงียบสงัด

คัทยูช่า"เอากล่องหมายเลข 4 ลงมาได้เลย"

เจ้าหน้าที่1"รับทราบครับ สั่งให้มันเอาลงมาได้แล้ว"

เจ้าหน้าที่2"รับทราบครับ!"

หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่คนนึงก็ได้สั่งให้โดรนบินลงมาเพื่อนำกล่องที่ใส่ไข่ของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ลงมา และเมื่อลำเลียงลงมาถึงพื้นแล้วนั้นพวกเราก็เริ่มเปิดกล่องออกมาในทันที ภายในนั้นเป็นไข่ขนาดพอๆกับไข่นกกระจอกเทศที่มีสีเขียวเข้มมีลวดลายจุดสีน้ำตาลอยู่ตามใบ

ก่อนที่คัทยูช่าจะเอาเครื่องสแกนมาตรวจสอบเสร็จมันก็อยู่ในช่วงกำลังจะออกจากไข่่พอดี ทำให้เธอได้รีบเอามันไปวางลงกับพื้นพร้อมกับเอาหุ่นยนต์รูปแบบมนุษย์ออกมาวางข้างๆเพื่อให้มันเป็นพี่เลี้ยงสำหรับสิ่งที่กำลังจะถือกำเนิดขึ้น แล้วพวกเราก็ถอยออกไปจากบริเวณนี้เพื่อไปดูมันจากห่างๆ 5 นาทีต่อมาเสียงไข่ร้าวได้ดังขึ้นมา นั้นทำให้หุ่นยนต์ที่ทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงก็ได้เริ่มขยับตามคำสั่งที่ได้รับเอาไว้ในทันที และในตอนนั้นสิ่งมีชีวิตที่ได้สูญพันธุ์ไปนานแล้วอย่างไทเซอราท็อปก็ได้ออกมาจากไข่ทั้งหมด 10 ฟองด้วยขนาดของพวกมันในตอนนี้มันตัวเล็กพอๆกับหมาไซบีเรียนฮัสกี้ได้เลย

ไม่นานหลังจากนั้นตอนที่มันฟักออกจากไข่เสร็จกันหมดแล้วBOB-01(ชื่อรุ่นหุ่นยนต์)ก็ได้พาพวกมันไปหาอะไรกินในทันที ด้วยระบบสแกนหาสิ่งที่พวกมันกินได้และระบบฟื้นฟูตัวเองนั้นทำงานตามปกติก็ทำให้เพวกเราเริ่มเปลี่ยนไปยังจุดอื่น เพื่อปล่อยไดโนเสาร์ประเภทสามเขาในวงตระกูลใกล้เคียงกันในบริเวณรอบๆจำนวนกว่า 8 ที่ 8 สายพันธุ์ในวงตระกูลเดียวกัน

[เชี่ย!!! แม่งโคตรน่ารักอ่ะ!!]

[นั้นคือไดโนเสาร์จริงๆสินะ!]

[ไทเซอราท็อป! นั้นไทเซอราท็อปแน่นอนรูปร่างกระโหลกแบบนั้น!]

[หุ่นนั้นเป็นพี่เลี้ยงให้พวกนั้นหรอเนี่ย? นั้นสินะพวกมันเกิดมาโดยที่ไม่มีหาอาหารให้คงไม่รอดสินะ]

ตัด ตัด ตัด (ไรท์:มีจำนวนตอนรวมแค่ 8 ตอนนะเรื่องนี้ และวันนี้ก็ลงสองตอน)

วันนี้พอแค่นี้ก่อน

[13.06] [20/1/2567]