คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : หมัดที่ 1 เกิดใหม่
หลังจากแสงนั้นได้หายไปเขาได้ลืมตาขึ้นมา
ยูคิบรรยาย(ขอใช้ว่า ผม นะ)
ผม“เฮือก!!! อึก!!!”หลังจากที่ผมลืมตาขึ้นมาก็มีความทรงจำของเจ้าขอร่างเก่าเข้าสมองมาทันที
เรื่องราวของความทรงจำของร่างนี้มีอยู่ว่า โลกนี้แตกต่างจากโลกเก่าของเขา เพราะโลกนี้นั้น มีสิ่งที่เรียกว่า อัตลักษณ์อยู่ แถมประชากรในโลกนี้นั้น มีถึง 80% ในโลกที่มี อัตลักษณ์ และแต่ละอัตลักษณ์ ก็มีความแตกต่างกันไป และพวกเขาก็นำพลังอัตลักษณ์ ทำให้พวกเขาก่อความไม่สงบไปทั่วเรียกว่าวินเลิน จนต้องมีกลุ่มคนที่มีนามว่า ฮีโร่ มาช่วยปกป้องจากพวกวินเลินพวกนั้นและพอเขารู้ข้อมูลของเจ้าของร่าง จากความทรงจำ ก็รู้ว่าตัวเขานั้น เป็นคนที่ไม่มี อัตลักษณ์ เป็นหนึ่งใน 20% ที่เหลือที่มีพลัง อัตลักษณ์ และพ่อแม่ถูกฆ่าทำให้ต้องมาอยู่ในบ้านเด็กกำพล้าและตอนนี้เขาอายุ 12 ปีแล้ว อยู่ ม.ต้น แล้ว
หลังจากที่เขาได้รู้ยังงั้นจึงคิดว่าจะทำยังไงดีเพราะเขาอยากเป็นฮีโร่
ผม‘ถ้าเราไม่มีอัตลักษณ์งั้นเราก็ใช้แรงกายภาพสิแล้วจะทำยังไงดีละ อืม…’
ผม“โอะ!! คิดออกแล้ว”
ผม‘งั้นเราลองฝึกแบบไซตามะในอนิเมะดูดิกว่าถึงจะไม่รู้ว่าจะเป็นไปได้ไหม’
ผม‘เอาล่ะเริ่มฝึกเลยดีกว่า’
---------------------------------------------------------------------------------------
รายการฝึก(เอาให้เหนือกว่าของไซตามะ 2 เท่าเลย)
วิดพื้น 200 ครั้ง
ซิทอัพ 200 ครั้ง
สควอช 200 ครั้ง
วิ่ง 10 กิโลเมตร
ไม่ใช้เครื่องปรับอากาศ (ไม่ใช้อยู่แล้วเพราะที่เขาอยู่มันไม่ได้หนาวหรือร้อนเลย)
---------------------------------------------------------------------------------------
ทุกวันที่ไปโรงเรียนก็ไม่ได้คุยกับใครยกเว้นเพือนสนิทคนนึงชื่อว่า มิโดริยะ เพราะว่าเรา 2 คนนั้นเหมือนกันทำให้คุยกันได้อย่างถูกคอ
.
.
.
เวลาล่วงเลยไป 3 ปี
วันประกาศผลการเรียนของเทอมสาม นั้นหมายความว่าใกล้เทอมสุดท้ายแล้ว
อาจารย์ประจำชั้นออกมาแนะแนวอาชีพที่อยากเป็น แต่ก็โยนของพวกนั้นออกแล้วก็บอกว่ายังไงทุกคนก็อยากเป็นฮีโร่
บาคุโก“อาจารย์ อย่าเอาฉันไปเหมารวมกับไอพวกกระจอกสิ !”
อาจารย์“จะว่าไปแล้ว โอตะยูคิ และ มิโดริยะอิสึคุ ก็จะไปเรียนที่ UA เหมือนกันสินะ”
เมื่อสิ้นเสียงของอาจารย์เหล่านักเรียนก็มองไปหาพวกเราสองคน พร้อมเสียงระเบิดหัวเรอะออกมาแต่แล้วบาคุโกก็ระเบิดโต็ะของพวกเราแล้วพูดว่า
บาคุโก"พวกแกสองคน !!! อัตลักษณ์ก็ไม่มี…แล้วยังกล้าลงสนามเดียวกับฉันงั้นหรอ"
มิโดริยะ"มะ…ไม่ใช่นะคัตจัง ฉันไม่คิดจะแข่งกับคัตจังเลยนะ…แต่เพียงเพราะพวกเราสามคนมีความฝันเดียวกันเท่านั้นเอง"
ผม"พอเถอะ น่านายน่ะ อย่ามีเรื่องกันสิ"
บาคุโก"หุปปากไปเลย รึแกอยากจะโดนห่ะ!!"
ผม"ห้าวนักก็เข้ามาสิ!!!"
บาคุโกก็พุ่งไปหาเขา พร้อมกับพลังระเบิด ทุกคนในห้องต่างตกใจจะห้ามบาคุโก แต่ทว่า…
ผม"ระเบิดเบาอย่างงี้เรียกขนนกตกใส่จะดีกว่านะ 555"
บาคุโก“หน่อย แน่แก”
อาจารย์"หยุดเถอะบาคุโก"
.
หลังจากพิธีจบการศึกษาชั้น ม.3 จบลง…ผมและเหล่าเพื่อนๆได้แแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง โดยผมกับมิโดริยะยังดิดต่อกันเหมือนเดิม ในการปิดเทอม 10 เดือนนั้น ผมได้ฝึกแบบเดิมต่อไปอีกแค่ 10 เดือนพอดีก็จะได้พลังสูดสุดแบบ 2 เท่าตามที่ได้ดูอนิเมะมา
ตัด ตัด ตัด
วันนี้พอแค่นั้ก่อน
แต่งตอนนี้เสร็จตอน [22.01] [16/4/2564]
ความคิดเห็น