คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เจ็ดสาวเห็นผี }' ตั้งใจ ? 4 [End]
22.00 นาฬิา
“โอยย ...”
พิมลืมาึ้นอย่าสลึมสลือแล้วสอส่อสายาไปรอบๆ เธอเอามือึ้นุมหัวที่อนนีู้เหมือนว่าเลือบน
หัวะแห้ไปนิหน่อยแล้ว เธอำไ้ว่าเมื่อรู่เธอเพิ่หลบาารู่โมอวิานาแบบสาวเพื่อนรั
อเธอที่้อะเอาีวิเธอให้ไ้ ทว่าเมื่อพิมมอไปรอบๆายลับพบเห็นแ่ลานปูนีเมน์ทีู่เหมือนว่า
ะอยู่มานานพอสมวรเพราะที่รนี้เ็มไป้วยน้ำที่เรอะเ็มพื้น อีทั้ะไร่สีเียวยัเาะเ็มพื้นไป
หม บนลานปูนเ่ายัมีห้อเล็ๆห้อหนึ่ที่มีประูเหล็สีแเ่าๆึ้นสนิมบานหนึ่ั้อยู่บนลานปูนนั้น
้วย
าฟ้า !! ใ่แล้วเธออยู่บนาฟ้า !!
พิมพยายามใ้ำลัายทั้หมที่เธอมีสั่าเรียวยาวอเธอให้ลุึ้นยืนแล้วเินรไปที่ห้อเล็ๆทีู่
เหมือนว่าะเป็นทาลาาฟ้านี้ แ่ทว่า!!ะที่เธอำลั้าวเท้าเินไปยัห้อๆนั้น เธอ็้อ
หยุะัลเพราะสิ่ที่ปราอยู่รหน้าเธอนั้นือผีสาวัวสีำที่มีื่อว่า แนน !!!
พิมมอแนน้วยวามหวาลัว เธอ่อยๆถอยหลัออมาาแนนเรื่อยๆ อนนี้แนนสวมใสุ่เรสสี
าวเปรอะเลือและฝุ่นที่ยาวประมาหัวเ่าอเธอ พิม้อมอุที่แนนใส่มันเหมือนับ ...
เหมือนับุที่แนนใส่่อนที่เธอะายเลย !!!
“แนน ! อย่าทำอะไรันเลยนะ ันไม่ไ้ั้ใ่าเธอริๆนะแนน !! อย่าทำอะไรันเลย”
พิมพยายามร้อบอแนน้วยน้ำเสียที่สั่นและใบหน้าที่ลอไป้วยน้ำา ทว่าเสียบที่ส่ลับมายัพิมนั้น
ไม่ไ้มีน้ำเสียที่สสารหรือให้อภัยเลยสันิ
“มึั้ใ่าู !! มึ้อไ้รับรรมที่มึทำับูไว้อย่าสาสม !!!”
ผีสาวเปล่วาาออมา้วยน้ำเสียที่ทุ้ม่ำและอาาแ้นเป็นที่สุ
พิมยัร้อไห้ไม่หยุ ภาพเ่าๆย้อนเ้ามาในหัวอเธออีรั้ .........
(ภาพที่พิมเห็นในิใ้สำนึ)
สายฝนที่โปรยปรายลมาาฟาฟ้ายัลมาอย่าไม่าสาย
หิสาวหน้าาสวยสะราที่สวมใสุ่เรสสีาวยาวสลวยแ่อนนี้มันเปื้อนโลนเ็มไปหม เธอนั่
อยู่ับพื้นแล้วทำท่าเหมือนะหวาลัวอะไรสัอย่า น้ำาไหลออมาาเบ้าาอย่าไม่าสาย เธอย
มือไหว้พร้อมับเปล่วาาออมา้วยน้ำเสียที่สั่นไหว
“พิมอย่าทำอะไรันเลยนะ!!ันะไม่ทำัวให้เป็นุเ่น ่อไปนี้มีานอะไรันะให้เธอเินุฟินนาเล่
แทนันหมเลยนะ ! เธออย่าทำอะไรันเลยนะ ...”
แสไฟสีเหลือสาส่อมายัใบหน้าาวผ่ออแนนที่อนนี้เธอำลัร้อไห้อยู่รหน้ารถสีาวที่ำลั
ส่อไฟไปหาเธอ พิม!!ที่อนนี้สามารถบัับรถสีาวไ้ำลัสัมผัสเท้าลบนันเร่อรถ เธอเหยียบ
ันเร่อย่าแรพร้อมับะโนออมา
“นัแนน!!แเิมาสวยว่าันทำไม ันไม่เหลืออะไรเลย็เพราะแ านารัน็ไ้่าัวน้อยเพราะว่า
แเป็นัวเ่นลอไล่ะ เพราะะนั้นแอย่าอยู่เลย!!!!”
“อย่านะพิม!!อย่า!!!!” แนนยมือึ้นป้อใบหน้าอเธอ
รถันสีาวพุ่เ้าหาแนนอย่าแร ทำให้ัวอแนนระเ็นไปไล เลือสีแสไหลออมาเรื่อยๆ สาย
ฝนแปรเปลี่ยนเป็นสีแสเมื่อเอับเลืออแนน
(ลับมาปัุบัน)
“แนน...ันไม่ไ้ั้ใริๆนะ มันเป็นแ่อารม์ั่ววูบริๆ”
พิมยัอร้อแนนพร้อมับถอยหลัไปเรื่อยนเธอรู้สึว่าส้นเท้าอเธอสัมผัสเ้าับเหล็เี้ยๆอันหนึ่
นั่นบ่บอว่าเธอถอยหลัมาสุทาแล้ว ถ้าืนถอยไปอีเธอลไปายแน่ๆ
พิมหันไปมอแนนอีรั้้วยน้ำาที่เอ่อล้นเ็มใบหน้า อนนี้ผีสาวยื่นมือมาหาพิมเลือไหลเ็มมืออ
แนนแถมยัไหลมาาัวแนนลสู่พื้น ลานปูนีเมน์เ่าๆอนนี้เ็มไป้วยสีแอเลือ
“ันอร้ออย่าทำอะไรันเลยนะ...”
พิมยัไม่ลละวามพยายาม เธอไ้แ่ร่ำไห้อีวิาแนน แู่เหมือนแนนะไม่ยอมยิ่พิมอเท่าไร
เลือสีแ็ยิ่เยอะึ้นเรื่อยๆ ระทั่แนนพุ่รเ้ามาหาพิม้วยใบหน้าที่เอ่อไป้วยเลือส่ผลให้ร่า
อพิมหล่นลมาาาฟ้าั้น 20 !!! พิมรีร้ออย่าสุีะที่เธอหล่นลมานั้นเธอ็ไ้ยินเสีย
แว่วเ้าหูเธอว่า “ันให้อภัยเธอหมแล้วล่ะ เราไปอยู่้วยันนะ ....”
ร่าอพิมหล่นลมา้วยวามเร็ว เธอลมายัถนนที่เ็มไป้วยรถ ึ่ในะนั้นเอรถันสีาวที่เล่น
มา้วยวามเร็วๆประทะเ้าับัวพิมอย่าเ็มๆ
ร่าอพิมึ่อนนี้เ็มไป้วยเลือระเ็นไปอยู่ร้าถนน เปลือาอเธอ่อยๆับลพร้อมับน้ำ
ใสๆที่รินไหลออาา่อนที่เธอะสิ้นลมหายใไป ............
--------------------------------------------------------
บไปแล้วน๊าา 1 อนเป็นยัไันบ้าเอ่ย ?
ความคิดเห็น