คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เพราะพี่เค้าเป็นถึงดาวมหา'ลัย>>หล่อวุ๊ยหล่อ
ตอนที่ 4
“เดี๋ยว!!”
“อะไร”
“ไปด้วย”
“มาตั้งแต่ทีแรกก็สิ้นเรื่อง...มัวแต่ฟรอมอยู่นั่นแหล่ะ”
ตาบ้าเอ๊ย เสียแรงที่อุตส่าห์ชม
ตานั่นพาฉันปีนออกมาทางหน้าต่าง
ทำไมโรงเรียนนี้ต้องยกตึกให้สูงจากพื้นด้วยย่ะ
สูงเป็นบ้า ( เมตรเดียวเนี่ยนะ)
“เร็วๆได้มั้ย”
“นี่ฉันรีบที่สุดแล้วนะ”
“ยัยเตี้ยเอ๊ย”
หมอนั่นพูดแล้วก็ลากแขนฉันไปที่ไหนก็ไม่รู้
ฉันยิ่งไม่ค่อยจะรู้ทิศเหนือทิศใต้อยู่ด้วย
โรงเรียนนายเล็กที่ไหนกันเล่า
ขืนเป็นแบบนี้ฉันก็หลงทางติดแง่กอยู่ในโรงเรียนพอดี
“เน่!!...นายจะพาฉันไปไหน”
“เถอะน่า”
พอพูดจบไอ้บ้านั่นมันก็ลากฉันไปต่อจนถึงหน้าห้องๆหนึ่ง
ห้องบ้าอะไรอีกว๊า~!!!
“อย่าบอกนะว่าจะให้.........”
“พูดมากน่าเข้าไปได้แล้ว”
เย้ย......ได้ไง
แกกล้าถีบก้นฉันหรอ
ไอ้ทัชบ้า
แกกล้าถีบก้นฉันเรอะ
น่าตบจริงๆ
ไอ้หมอนั่น
ไอ้ปีศาจในร่างทัตซึยะ มันถีบฉัน
มันถีบก้นฉ้าน น น น น~
“ถีบฉันทำไมย่ะ”
“ก็เธอเรื่องมาก...........ไม่ยอมเข้ามาซักที...........ถ้าไอ้พวกนั้นตามมาทัน.......ฉันก็แย่พอดีน่ะสิ”
“นายจะกลัวพวกนั้นทำไมยะท่าทางนายก็ดูเหมือนจะตีเก่งนิ่.........แล้วทำไมต้องกลัวพวกนั้นด้วย”
“เก่งไม่เก่งแต่พวกนั้นมันหลายตรีนนะน้อง.........ขืนพี่ลุยพี่ก็เละน่ะสิ”
“ที่จริงแล้วนายขี้ขลาดไม่กล้าลุยก็ว่ามาเถอะน่า”
“เขาเรียกว่าถอยมาตั้งหลักก่อน”
ถอยมาตั้งหลักงั้นเหรอ
เชอะ แล้วทำไมต้องลากฉันมาด้วยล่ะย่ะ
ตาบ้านั่นหยิบโทรศัพท์ออกมา
แล้วกดเบอร์โทรหาใครบางคน
“เฮ๊ย.......ตอนนี้กรูอยู่โรงละครหลังตึกศิลป์.........รีบมาหากรูด่วน.........ว่าไงนะ.........ตามหาน้องไอ้ไนซ์อยู่........มันมีน้องตั้งแต่ตอนไหนวะ........เออๆ.........เดี๋ยวค่อยตามหาได้มั้ยวะ........มาหากรูก่อน........กรูจะแย่อยู่แล้วเนี่ย......มีอยู่หัวเดียวกระเทียมลีบ”
พอพูดจบหมอนั่นก็วางโทรศัพท์แล้วหันมามองหน้าฉัน
“เมื่อกี้นายคุยกับใครหรอ”
“ยุ่งน่า”
“คือว่าฉันเป็นน้องของ.....”
“หุบปากซักทีได้มั้ย !!! ......รำคาญว๊อย.......ไปนั่งรออยู่ตรงนั้นไป”
แล้วทำไมต้องตวาดเค้าด้วยง่า U/\U
“แล้วทำไมนายไม่ปล่อยฉันไปเล่า Y/\Y ”
“ปล่อยไปให้พวกนั้นมันฆ่าเธอน่ะหรอ !!!”
“แล้วทำไมต้องตะคอกด้วยเล่า !!!”
“ก็เธอพูดมากนี่นา.......ช่วยหุบปากซักทีได้มั้ย.......รำคาญเว๊ย”
ตานี่ผีเข้าผีออกชัดๆ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
“ต่อจากนี้ไปเวลาเธอจะทำอะไรก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน.........ผู้หญิงพวกนั้นเห็นเธออยู่กับฉันหมดแล้ว”
“เรื่องอะไรแล้วทำไมฉันต้องระวังตัวด้วย”
“ถ้าเธอไม่อยากตายก็ทำตามที่ฉันบอก........แต่ถ้าไม่ก็เชิญ”
ตึ้ง!!!
ฉันและไอ้ทัช ( Touch ) เลวมากๆ มากมากกกกกกกกกก
หันไปตามต้นเสียงนั้นทันที
ใครบางคนที่วิ่งเข้ามาในห้องหอบแห่กๆ
พลางเอามือค้ำที่กำแพง
แล้วก็มีผู้ชายอีก 2 คนวิ่งตามเข้ามาอีก
ทั้ง 2 คนนั้นนอนกองอยู่ที่พื้นระเนระนาด
“ไอ้เตี้ย”
เสียงเหนื่อยๆของผู้ชายคนหนึ่งเรียกฉัน
ฉันหูฝาดรึไงเนี่ย
ไม่นะ ไม่ ตาฉันคงฝาดด้วยล่ะมั้ง
ก็ผู้ชายที่ยืนค้ำกำแพงแล้วหอบแห่กๆคนนั้นมันคือพี่ชายของฉันเอง
“ไอ้พี่สาระเลว !!!.........แกทิ้งฉัน”
“+.+”
ตาบ้าทัชทำหน้าเอ๋อ
“มันเกิดอะไรขึ้น”
“เอาไว้เดี๋ยวกรูเล่าให้ฟัง......ก่อนอื่นเมิงมียาดมมั้ย......กรูเหนื่อย~!!”
“ไม่มีว๊อย>o<”
“เมิงกล้าร้องใส่กรูงั้นหรอไอ้น้องเวร”
“แกมันก็ไอ้พี่ชั่วแกทิ้งฉันได้ไงห๊า !!!........ไอ้ไนซ์”
“กรูไม่ได้ทิ้งเมิง”
“แล้วทำไมอยู่ดีๆก็หายไปแบบนั้น”
“ก็พวกอริกรูมันกำลังวิ่งมานี่นา.......แถวๆนั้นมันถิ่นของพวกมัน........พอพวกมันมากรูก็ต้องเผ่นนะสิ.......จะยืนให้มันฆ่ากรูตายรึไง”
“ก็เมิงไม่ได้บอกนี่นา”
แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่ตอนแรกกรูไม่ผิดนะเว๊ย
“ว่าแต่แกไอ้ทัชทำไมได้ไปแถวแถวนั้น”
“กรูไปเดินเล่น”
“หาที่เดินเสี่ยงโดนตรีนจิงจิงน๊าเมิง”
“ใครจะไปรู้ว่าพวกไอ้เฟร์มันจะมาโผล่ตอนเช้าๆแบบนี้ได้”
“จะว่าไปว่ามาแล้ว........กรูว่าวันนี้มันก็แปลกๆยังไงไม่รู้..........พวกของไอ้อิคคิวก็เหมือนกัน........กรูก็เผ่นเกือบตาย.......ตอนนี้ถิ่นมันเริ่มลามมาเรื่อยๆแล้ว.........กรูว่าเราต้องทำอะไรซักอย่างแล้ววะ........มันเริ่มลามมาที่ตึกฝรั่งเศสแล้วนะเว๊ย”
ผู้ชายอีกคนหนึ่งที่หน้าตาเหมือนเคตะ วง W-!nds ยังไงอย่างงั้น
เริ่มออกความคิดเห็นหลังจากหายเหนื่อย
หล่อเป็นบ้าเลย
นี่มันอะไรกันวะ
หล่อๆทั้งนั้นเลยเพื่อนไอ้ไนซ์เนี่ย
“แบบนี้มันก็อยู่ติดกับชายแดนถิ่นเราแล้วน่ะสิ........เป็นแบบนี้กรูว่ามันต้องตั้งใจจะยั่วโมโหเราแน่ๆเลย”
ผู้ชายอีกคนที่ดูท่าทางเด็กเรียนเด็กเรียนใส่แว่นตา
ดูหน่อมแน๊ม
แต่งตัวเรียบร้อย พูดพลางขยับแว่น
แววตาสีน้ำตาลอ่อนเป็นประกาย
เหมือนกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ในสมอง
ใบหน้าที่คล้ายกับคิบอมอย่างกับแกะ
ถูกปกปิดริมฝีปากไว้ด้วยมือสวยๆ
หล่อสุดๆเลย
หล่อกว่าไอ้ไนซ์ด้วย หล่อกว่าเทปเป หล่อกว่าเคตะ
แต่ยังไงก็สู้พี่ทัชไม่ได้
พี่ทัชเลิศมากค๊า
“งั้นเราก็อยู่เฉยเฉยไปก่อนมันลงมือเมื่อไหร่.......เราค่อยจัด”
พี่ทัชพูดอย่างจริงจัง
พลางเอนหลังใส่พนักพิงเก้าอี้
และยกแขนสองข้างขึ้นมากอดอกไว้
“แต่พวกนั้นมันแบคเยอะเราจะสู้ไหวหรอวะ”
ดูเหมือนพี่เคตะจะกังวลมากจนต้องอ้าปากถามพี่ทัชทันที
“ไหวอยู่แล้ว”
ไอ้บ้าไนซ์พูดพลางกำหมัดไว้แน่น
ดูท่าทางแกจะมั่นใจจริงๆเลยนะ
“ไม่ได้เว๊ยไนซ์......จะสู้กับพวกไอ้เฟร์กับไอ้อิคคิวพวกใช้แต่แรงกับอำนาจมาข่มคนอื่น.......พวกโง่ๆอย่างมันก็เล่นแค่หมาหมู่.......ขืนเราลุยแบบนั้นก็มีแต่แพ้กับแพ้.......จะสู้กับคนอย่างพวกมัน........ต้องใช้สมอง.......เราต้องมีแผน”
พี่ทัชพูดพลางเอื้อมมือไปข่มมือไอ้ไนซ์ที่กำลังกำหมัดลงอย่างช้าๆ
เท่มากค๊า เยี่ยมยอด
“ถ้างั้นเมิงจะทำยังไง”
ไอ้ไนซ์ถามพี่ทัชด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ
พลางทำหน้ากวนตรีนใส่
“กรูคิดออกแล้ว........เอาไว้ให้กรูเช็คความคืบหน้าก่อนแล้วกัน........วันไหนได้จังหวะกรูจะบอกแล้วกัน”
พี่คิบอมพูดอย่างใจเย็น
ตอนนี้ใบหน้าเข้มๆเมื่อตะกี้กลับกลายเป็นใบหน้าน่ารักๆขึ้นมาทันใด
คนหรือกิ้งก่าเนี่ย เปลี่ยนสีหน้าไวจัง
แต่ถ้ากิ้งก่าหล่อขนาดนี้
ฉันนี่แหล่ะจะซื้อมาเลี้ยงเป็นคนแรกเลย ^ ^
ฉันยอมเสียเงินเลี้ยงกิ้งก่าไว้ลวนลาม (ยัยหื่น)
“เออๆยังไงก็ได้.........งั้นกรูขอแนะนำ........นี่น้องสาวกรูเอง........ชื่อนัตตี้”
ไอ้บ้าไนซ์พูดพลางตบที่บ่าฉันแรงๆ
กรูไม่ใช่ตะปูนะเว๊ย
กะจะทุบให้จมดินเลยรึไง
ไอ้เปรตนี่แรงเยอะเป็นบ้าเลย
“นี่หรอ........กรูคิดว่าน้องเมิงจะสวยกว่านี้ซะอีก”
ไอ้ปากห...มา ไอ้เคตะปากห...มา
ไม่น่าชมมันเลย ดูมันว่าฉัน
แกคิดว่าหน้าแกอินเตอร์แล้วมีสิทธิมาว่าสาวสวยหน้าไทยอย่างฉันรึไง
“พี่ล้อเล่น ^ ^.......สวยกว่าที่คิดไว้ซะอีก ^ ^ ”
พี่ที่หน้าเหมือนเคตะ (เรียกดีขึ้นมาเชียวนะ)
พูดพลางยกแขนขึ้นมากอดอก
“พี่ชื่อการ์ด(Card)นะ ^ ^.........มีอะไรก็มาหาพี่ได้ ^ ^ ”
พี่การ์ดน่ารักจังเรย
“ส่วนพี่ชื่อปาร์ค(Park)คับ ^ ^ ”
พี่คิบอมพูดพลางยิ้มน่ารักๆส่งมาให้ฉัน
คนหล่อๆพวกนี้นิสัยดีเป็นบ้าเรย
ไม่เหมือนไอ้ไนซ์
คนพวกนี้มาเป็นเพื่อนกับมันได้ไงนะ
“ส่วนพี่......รู้แล้วนี่นา ^ ^ ”
พี่ทัชพูดแล้วก็เกาหัว หล่อเป็นบ้า ^ ^
“พี่ทัชอยู่ห้องไหนหรอคะ”
“พี่อยู่ห้อง 1”
ห้องคิงซะด้วย
“แล้วนัตล่ะอยู่ห้องไหน”
“นัตอยู่.....- -*......พอดีนัตยังไม่มีห้องเลย.......กำลังจะดูแต่มันก็ดัน”
“เมิงอ่ะอยู่ห้อง 2 กรูดูให้แล้ว”
เอ๊าะเร๊อะ~ ไม่ได้ขอให้ดูให้ซะหน่อย
ไอ้ไนซ์บ้าเอ๊ย
“ว่าแต่......พี่ทัชอยู่ห้องเดียวกันกับไอ้หัวเน่านี่หรอคะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ^ ^ เปล่าหรอก.......ไอ้ไนซ์มันอยู่ห้อง 7”
พี่ทัชหัวเราะเบาๆก่อนที่จะตอบคำถามของฉันอย่างยิ้มแย้ม
ว่าแล้วเชียวอย่างมันไม่เคยหนีพ้นห้องบ๊วย
ฮ๊าฮ๊าฮ๊าฮ๊าฮ๊าฮ๊า ^o^
“แล้วพี่ปาร์คล่ะคะ^ ^”
“พี่อยู่ห้อง 1 จ๊ะ^ ^”
ทำไมเหมือนอย่างนี้
ทำไมพี่ปาร์คถึงได้เหมือนคิบอมขนาดนี้
“ส่วนพี่อยู่ห้อง 5 ^ ^ ”
พี่การ์ดตอบฉันพลางยิ้มน่ารักๆให้
ที่จริงแล้วยังไม่ได้ถามซะหน่อย
แต่ก็ขอบคุณนะคะ
ที่กรุณาเอาหน้าเคตะมาให้ฉันดูถึงประเทศไทย
“นี่ก็สองโมงสิบห้าแล้วกรูว่าเรารีบขึ้นห้องเถอะ”
พี่ปาร์คพูดขึ้น
สายตาจดจ้องไปที่นาฬิกาเรือนใหญ่ที่แขวนอยู่ที่ผนัง
“ไอ้ทัชกรูฝากไปส่งไอ้นัตด้วย.......มันยังไม่รู้ทิศเหนือทิศใต้........ไปส่งมันที่ห้องด้วยนะ”
ไอ้ไนซ์พูดอย่ารีบๆ
พลางวิ่งไปที่ประตู
“แล้วเมิงจะไปไหน”
“....------------------------....”
ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆตอบคำถามที่พี่ทัชถามเลย
“อะไรของมันวะ”
พี่ทัชพูดอย่างงงๆพลางคลำหัวตัวเองป้อยๆ
ช่วยคลำมั้ยค่ะ ทั้งลูบทั้งคลำก็ได้นะ
ฮ๊าฮ๊าฮ๊าฮ๊าฮ๊า ^o^ (นางเอกรึมารร้ายเนี่ย)
“งั้นก็ช่วยไม่ได้.......เดินตามมาแล้วกัน”
พี่ทัชพูดก่อนที่จะเดินไปที่ประตูทิ้งให้ฉันยืนเว๋ออยู่คนเดียว
“+.+”
“นี่......บอกให้ตามมาไง!”
“O.O!”
เสียงของพี่ทัชทำให้อาการเว๋อของฉันหายไปในพริบตา
แค่เสียงของพี่ทัชกระทบเข้าที่แก้วหูของฉัน
มันก็ทำให้ประสาทการรับฟังของฉันดีขึ้นทันทีทันใด
“ใจเย็นๆสิวะไอ้ทัช.......ร้องแบบนั้นน้องเค้าตกใจแย่......เมิงเนี่ยน๊า......แบบนี้ทุกที”
หมายความว่าไงแบบนี้ทุกที - -*
“หุบปากได้แล้วเมิงไอ้การ์ด.......เดี๊ยว ~ กรูเอารองเท้ายัดปากซะเลย..........ขืนเมิงปริปากนะ.......กรูฆ่าเมิงแน่”
“อาการแบบนี้เขาเรียกกันว่าเขิน........ไอ้ทัชเนี่ยเวลามันเขินมันชอบเอาเสียงขึ้นข่มอาการมันไว้........เป็นอย่างงี้ทุกทีแหล่ะน้อง”
“ไอ้การ์ด.........เมิงอยากจะกินมากนักใช่มั้ยตรีนกรูเนี่ย”
พี่ทัชพูดพลางไล่เตะก้นพี่การ์ดตลอดทางเดินไปตึกเรียน
ฉันหันไปมองหน้าพี่ปาร์ค
ที่เดินไปโดยที่ไม่สนใจไอ้ลิงสองตัวที่ไล่บี้ก้นกันอยู่
“ไอ้สองตัวนี้เป็นแบบนี้ประจำ.......กัดกันไม่เลิก”
พี่ปาร์คพูดขึ้นมาอย่างเรียบๆ
“ดีนะที่เหลือแค่สองคนถ้าไอ้ไนซ์อยู่อีกคนล่ะก็........มีหวังวุ่นวายกว่านี้แหง.......ว่ามั้ย ^ ^ ”
ประโยคสุดท้ายพี่ปาร์คหันมามองหน้าฉันแล้วยิ้มหวานๆให้
หล่อจัง ^ ^
ความคิดเห็น