คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียนของหนูอยู่บนดอยลั่นลันล๊า~~!!
ตอนที่ 2
ทันทีที่ออกจากบ้านฉันก็รู้ได้เลยว่า
น้ำมันตราเต่ามีจริงบนโลกใบนี้
“ทำเป็นคุย.......นี่หรอที่เมิงบอกว่ารถเมิงแรง.......ไอ้บ้าเอ้ย.....นี่มันเต่าชัดๆ”
“ทำไมว่ะ”
“กรูว่าเมิงเปลี่ยนคันใหม่เถอะ.......ป๊ากับแม่ก็มีเงิน.......เราไม่ได้ยากจนซะหน่อย”
“ทำไมก็กรูชอบของกรูแบบนี้ง่ะ”
“รถเก่าๆแบบนี้เนี่ยนะ”
“อย่าดูถูกโมโมโกะของกรูนะเว้ย”
“อะไรโมโมโกะ”
“ก็เวสป้าคันนี้ไง”
“ชาตินี้จะไปถึงโรงเรียนรึเปล่าก็ไม่รู้”
“ถึงแน่นอนกรูมาเรียนแบบนี้มาตั้ง 2 ปีแล้วนะเว้ย”
“งั้นก็แปลว่าตลอด 2 ปีแกไปสายทุกวันเลยใช่มั้ย”
“ไอ้นี่นิ่.........อย่าบ่นมากนั่งเฉยๆไปเลย”
“แต่มัน....”
“หุบปาก.......ไม่งั้นกรูจอดนะเว๊ย”
ก็ได้ก็ได้ กรูหุบปากก็ได้
ไอ้พี่บ้าเนี่ย ฉันไม่น่าเกิดมาเป็นน้องมันเลย
ในที่สุด T-T
ในที่สุดเราก็มาถึงซักที
POTOTYPE PROTOPLASM CONVAN ที่รักจ๋า
โอ๊ย อยากจะก้มลงจูบพื้นดินเลยทีเดียว
“สวรรค์หรอเนี่ย ^ ^ ”
โป๊ก ~ !!
ทำไมซาตานขึ้นมาอยู่บนสวรรค์ได้ฟะ
“ไอ้บ้าไนซ์ตบหัวกรูทำไม”
“รำพึงรำพันอะไรของเมิงอยู่.......ตามกรูมา”
“ไปไหน”
“ไปรายงานตัว......แล้วก็ไปเอากุญแจล็อคเกอร์ไง”
ไอ้บ้านั่นพูดพลางเดินนำฉันไป
มีเด็กผู้หญิงมองตามหมอนั่นตาละห้อยกันใหญ่เลย
พี่ชายฉันหล่อใช่ม๊า ภูมิใจในตัวพี่ชายจริงจริ๊ง
แต่ทำไมจ้องฉันแบบนั้นล่ะจะกินฉันรึไง
ฉันมองตามหลังไอ้บ้านั่นที่ไกลออกจากฉันไปเรื่อยๆ
ไอ้ขายาวเอ๊ย ฉันต้องเปลี่ยนจากเดินเป็นวิ่งตามมัน
ชุดที่หมอนั่นใส่ก็คล้ายๆฉัน
ด้านในเป็นเสื้อแขนยาวสีขาว
ส่วนไทต์เป็นสีน้ำตาล
สเวตเตอร์สีเหลือง
เสื้อนอกสีเหลือง กางเกงขายาวสีน้ำตาล
รองเท้าหนังสีน้ำตาล
ของฉันก็สีน้ำตาลเหมือนกันเก๋ดีจัง
กระเป๋าของนักเรียนชายเป็นกระเป๋าผ้าฝ้ายสะพายหลังสีน้ำตาล
หมอนั่นเอาเข็มกลัดโหดๆมากลัดไว้เต็มไปหมด
เชอะ อยู่โรงเรียนทำเป็นเก๊ก
อยากจะตีฆ้องร้องป่าว ว่าอยู่ที่บ้านไอ้บ้านี่มัน เด็กป.ญ.อ. ชัดๆ
“ครูครับน้องสาวผมย้ายมาใหม่จะรายงานตัวได้ที่ล็อคไหนครับ”
“ชั้นไหนล่ะจ๊ะ”
“เกรด 10 ครับ”
“เกรด 10 งั้นหรอ C-11 จ๊ะ ^ ^ ”
“ขอบคุณครับ ^ ^ ”
เกรด 10 งั้นหรอ
แถวบ้านฉันเรียก ม.4 ย่ะ
“สวัสดีค่ะหนูชื่อพร้อมพลอย นาวานันทปรีชาค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ ^ ^ ”
“ ^ ^* ”
“มาได้แล้ว ~ !! ”
ไอ้บ้าไนซ์พูดพลางกระชากหัวฉันออกมาจากเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์
โรงเรียนอะไรเนี่ยทำไมมันหรูเลิศไฮโซแบบนี้
นี่มันโรงเรียนหรือรีสอร์ท 5 ดาวกันแน่เนี่ย
อย่างกับเดินหลงเข้ามาในเทพนิยายกรีก
“อ่ะ......เอาใบนี่ไปยื่นที่ล็อค C-11 แล้วมาหาฉันที่นี่นะ”
“อือ ( - - )( _ _ ) ( - - )( _ _ )”
“แล้วรู้มั้ยว่าไปทางไหน”
“(- - )( - -)(- - )( - -)”
“ = . =* ”
“ ^ ^ ”
“งั้นรอแปปกรูลงทะเบียนก่อน”
“ ^ ^ ”
นั่นมันตู้ลงทะเบียนหรอกหรอ
ฉันนึกว่าเอทีเอ็มซะอีก
อะไรกันเนี่ย อะไรมันจะหรูเลิศขนาดนั้น
ฉันน่าจะมาอยู่ตั้งนานแล้ว เสียดายจัง
“มาตามมา”
ฉันเดินตามหมอนั่นต้อยๆๆ
เป็นครั้งแรกในชีวิต ฉันไม่เคยง้อมันขนาดนี้มาก่อน
“กดรหัสตามใบนี้นะแล้วก็ยื่นใบเข้าช่องนั้นไป”
“อือ 2 0 3 3 2”
ตี๊ด ด ด ด ~ !!
“ฉันเปล่าทำอะไรนะอยู่ๆมันก็ดังขึ้นมาเอง”
โป๊ก ~ !!
ตบหัวฉันกี่รอบแล้วย่ะวันนี้เนี่ย
“ไอ้โง่.......เอาใบสอดเข้าในช่องดิ”
ฉันรีบเอาใบรายงานตัวสอดเข้าในช่อง
“ทำไมของกรูทำยากจังของเมิงนิดเดียวเอง”
“ก็เมิงย้ายเข้ามาใหม่นิ่.......จะให้ง่ายๆเหมือนเด็กเก่าอย่างกรูได้ไง”
“กุผิดใช่มั้ย”
“เออ ^ ^ ”
หมอนั่นทำหน้ากวนตรีนใส่ฉันอีกแล้ว
ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ~ ! ! ครืด ด ด ด ด ~ !!
“หยิบเอาการ์ดนั่นซะแล้วตามฉันมา”
“จะไปไหน”
“ไปถ่ายรูป”
“ที่ไหน”
“แหกตาดูบนจอซะ”
E-6 อะไรอีกเนี่ย
“สอดการ์ดเข้าไปในช่องซะ.......แล้วก็รอให้มีไฟแดงขึ้นแปลว่าเตรียมตัว.....พอไฟเดินไปเรื่อยๆจนถึงหลอดสีเขียว........กล้องก็จะถ่ายรูปเมิงแล้วปรินซ์ลงบัตรนักเรียน.......อยู่ที่นี่บัตรนักเรียนจำเป็นมาก.......แกต้องใช้มันทำแทบทุกอย่าง”
ไอ้บ้าไนซ์อธิบายอย่างจริงใจ
“สวดเสร็จยัง...จะได้รีบถ่ายให้มันเสร็จเสร็จ”
ได้แล้วได้แล้ว บัตรนักเรียน บัตรนักเรียน ^ ^
ฉันเป็นเด็ก PT.PP.C เต็มตัวแล้วยาฮู้
“ตามมาจะได้ไปเอากุญแจล็อคเกอร์ซักที”
ฉันเดินตามหลังไอ้หมอนั่นไปติดๆ
แล้วก็ไปถึงที่ห้อง L-10
“เอาบัตรนักเรียนแกให้เค้าดูแล้วเค้าจะเอากุญแจล็อคเกอร์ให้แกทันที”
“โอเค......แล้วของเฮียล่ะ”
“ดีมากอยู่โรงเรียนแกต้องเรียกฉันดีๆแบบนี้แหล่ะถูกต้องแล้ว ^ ^ ”
“ ^ ^ ”
เป็นครั้งแรกที่ฉันพูดดีๆกับมัน
“ของกรู......เอ้ย.......เฮีย L-11”
“อ๋อ”
“แล้วมาเจอกันตรงนี้นะ ^ ^ ”
“โอ๊เค๋ ^ ^ ”
อุ๊ย......ผู้ชายมองด้วยแหล่ะเขินๆๆ ^//^
ย้ายมาอยู่วันแรกก็ป๊อปแล้วหรอเรา
อย่างงี้แหล่ะน๊า คนมันน่ารักนี่นา
เด็กผู้ชายโรงเรียนนี้หน้าตาดีๆทั้งนั้นเลย
แต่ก็ยังอยู่แค่ขั้นใช้ได้ หล่อของจริงต้อง
“เทปเป ~ !!......อุ๊บ”
ทุกคนหันมามองที่ฉันรวมทั้งผู้ชายคนนั้น
ผู้ชายที่หล่อม๊ากมาก
หน้าเหมือนเทปเปเลย นั่นมันเทปเปชัดๆ
หมอนั่นมองหน้าฉันด้วยล่ะ
โอ๊ย ย ละลายแล้วละลายแล้ว
ที่นี่มีเด็กญี่ปุ่นด้วยงั้นหรอ
ดีจัง
กรี๊ด ด ด ด ~ !! >.< หล่อวุ๊ยหล่อ
“นี่......จะเอามั้ยกุญแจล็อคเกอร์น่ะ......ของเธอได้แล้วนะ”
ย่ะยัยป้าอ้วนดำ อ้วนก็อ้วน ดำก็ดำ แถมยังปากจัดอีก
กล้าด่าคนสวยอย่างฉันงั้นหรอ
ฉันหยิบกุญแจจากมือยัยป้านั่นแรงๆ
แล้วอ้าปากกระแทกเสียงใส่ยัยป้านั่น
“ขอบใจOVO!!”
แล้วฉันก็เดินกลับไปรอพี่ชายสุดที่รักของฉัน
ไม่นานมันก็เสด็จมา
“โอเคมั้ย ^ ^ ”
โถ่เอ๊ย ไอ้ฝรั่งดอง
เมิงก็พูดได้แค่ เยส โน โอเค
แค่นี้แหล่ะน่า
“เยี่ยมเลยล่ะ......ที่นี่มีเด็กต่างชาติด้วยหรอ”
“จะเหลือหรอ.......เต็มไปหมด......ทุกวันนี้มันจะยึดโรงเรียนอยู่แล้ว”
ไอ้เวอร์เอ้ย
ต่อให้มันเยอะมากแค่ไหน
มันก็ไม่มีวันยึดโรงเรียนทั้งโรงเรียนได้หรอกนะ
“หรอ”
“ตอนนี้มันอยู่ในโรงเรียนเราเกิน 40 เปอร์เซนต์แล้วรู้ตัวมั้ย”
“ไอ้เวอร์เอ๊ย”
“อ้าวไม่ได้โม้นะเนี่ย”
“เออ......ว่าแต่แล้วเมื่อไหร่จะได้เอาของไปเก็บเนี่ย.......ถือจนตะคริวกินแขนแล้วนะ”
โป๊ก!!
ม...ม...มัน ย...ยังอุตส่าห์เอามือมาทุบหัวฉันได้อีก
ไอ้พี่สาระเลว
“บ่นมากตามมา”
ฉันเดินตามหนุ่มไทยที่หน้าอย่างกับหนุ่มเกาหลีไปต้อยๆ
ทำไมทุกคนในบ้านต้องหน้าเกาหลียกเว้นฉันกับป๊า
ทำไมต้องเป็นฉันที่ต้องงามอย่างไทยเหมือนป๊า
ทำไมฉันต้องหน้าไทยเหมือนป๊าด้วย
อยากโกอินเตอร์วุ๊ยยย
ฉันเดินตามไอ้พี่ชายสาระเลวที่ใครๆก็บอกว่าหน้ามันเหมือน ยู-โนว์
อยากจะรู้จิงๆว่าใช้อะไรมองถึงได้เห็นผีหัวเน่า เป็น ยู-โนว์ สุดหล่อ
ฉันเดินตามมันไปจนถึงห้องโถงห้องหนึ่ง
ห้องนั้นมีแต่ล็อกเกอร์เต็มไปหมด มีเป็นพันๆตู้ได้เลยมั้ง
“ไหนเอามาดูดิ๊ว่าของแกมันอะไร”
ไอ้พี่บ้าถามฉันพลางตบกะโหลกฉันทีนึง
แกถามเฉยๆไม่ได้รึไงฟะ ไอ่หมาลอบกัด
“G-10 A 8 Y 4”
“ตามมา”
ฉันเดินตามหมอนั่นไปจนถึงล็อกเกอร์อันหนึ่ง
ล็อกเกอร์ของฉันนั่นเอง
ล็อกเกอร์ฉัน ล็อกเกอร์ฉัน ^ ^
ยาฮู้ นี่มันล็อกเกอร์ฉัน
“นี่แหล่ะล็อกเกอร์แกขนของใส่ซะ......แล้วไสหัวที่มีปากเน่าๆของแกไปรอฉันด้านนอกเข้าใจ๊ ~ ”
หมอนั่นขึ้นเสียงท้ายด้วยน้ำเสียงแหลมปรี๊ด
พลางทำหน้ากวนตรีนใส่อย่างห้าวหาญ
แกชั่งกล้า เอาไว้ฉันชินกับโรงเรียนนี้เมื่อไหร่
แกตายแน่ ฉันใส่ไม่ยั้งแน่ ฮ๊าฮ๊าฮ๊าฮ๊า ^o^
ความคิดเห็น