คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2-.....หา?
เสียงจอกแจกจอแจในห้องเรียนยามเช้า ทำให้อารมณ์ของเด็กหนุ่มขุ่นมัวอย่างบอกไม่ถูก ไม่สิ เขาอารมณ์ไม่ดีก่อนหน้านั้น ตั้งแต่เจอเธอคนนั้น เขาก็แทบจะคุมตัวเองไม่ได้เลย
ทำไมกันนะ หัวใจของเขามันถึงเจ็บปวดทุกทีที่เธอมองใครอีกคน
ราวกับว่า เธอกับเขาอยู่กันเสียคนละโลก
เธอจ้องมองเขาคนนั้น
ส่วนเขาก็จ้องมองเธอ
มองอย่างไม่รู้จักเบื่อ หัวใจของเขากลับมีแต่รอยยิ้มของเธอ
มันวิ่งวุ่นไปมาอยู่ในอก รู้สึกเจ็บแปลบอย่างบอกไม่ถูก
“โกคุเดระ นายเป็นอะไรหรือเปล่า”เสียงของยามาโมโตะ ทาเคชิ เรียกเขาให้ตื่นจากภวังค์
“มันเกี่ยวอะไรกับแกหรือไง ไอ้บ้าเบสบอล”เขาตอกกลับอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะคว้ากระเป๋าเดินออกไปนอกห้อง
“นายจะไปไหน จะเริ่มเรียนแล้วนะ”เสียงทักท้วงไม่ทำให้เขาหันกลับมาแต่อย่างใด
“บอกรุ่นที่สิบให้ด้วยว่าวันนี้ฉันจะโดด”
“อ อืม”
ตึกตึกตึก
ร่างสูงวิ่งไปตามถนนอย่างไม่คิดชีวิต พลางมองหาใครบางคนที่น่าจะอยู่แถวนี้
ขอให้มันเป็นอย่างที่เขาคิดเถอะ โกคุเดระปาดเหงื่อบนหน้าผากตัวเอกอย่างลวกๆก่อนจะชะงักเมื่อเห็นใครบางคนที่เขาตามหา
มิอุระ ฮารุยังคงยืนพิงกำแพงบ้านซาวาดะเหมือนเมื่อเช้านี้ เป็นอย่างที่เขาคิด
วันนี้โรงเรียนมิโดริหยุดเรียน แต่เธอยังดึงดันใส่ชุดนักเรียนเพื่อที่จะมีข้ออ้างมาหาเขา
นี่หรือความรัก?
มันช่างน่าอดสูเหลือเกิน
“นี่ ยัยเอ๋อ”เสียงเรียกของเขาทำให้เธอหันมามองอย่างช้าๆ แววตาตกใจแต่ไม่ตื่นตระหนกของเธอกำลังเปื้อนไปด้วยน้ำตา
“คุณโกคุเดระ....ทำไมคุณไม่ไปโรงเรียนละคะ”เธอพูดพร้อมยกมือเปื้อนๆมาเช็ดน้ำตาบนหน้า
ซึ่งมันทำให้เขาทนไม่ไหวจึงต้องยกมือขึ้นไปเช็ดน้ำตาของเธอแทน
“หน้าเธอเลอะหมดแล้ว ไปทำอะไรมา”
“คุณโกคุเดระยังไม่ตอบคำถามของฮารุเลยนะคะ...”
“เออ ฉันโดด พอใจหรือยัง เพราะเธอนั่นแหละ”ประโยคสุดท้ายเขาทำได้เพียงกระซิบเบาๆเพื่อให้มันไปกับสายลมเท่านั้น
“เด็กไม่ดีเลยนะคะเนี่ย”เธอกล่าว
“ช่างฉันสิ ชีวิตของฉันมันไปหนักหัวใครไม่ทราบ”
.....แต่ทำไมชีวิตของเธอ ฉันถึงต้องรับรู้ด้วยนะ
“ฮึ่ย คุณนี่มันแบดบอยจริงๆนะคะ ไม่เอาแล้วฮารุไม่คุยกับคุณแล้วฮารุจะกลับบ้าน”
มือหนาพุ่งไปหาแขนของเธออย่างรวดเร็วจนคนที่โดนจับถึงกับชะงัก
“คิดจะกับบ้านสภาพนี้หรือไง ไปอาบน้ำที่ห้องฉันก่อนก็ได้”เขาพูดพลางเช็ดคราบโคลนบนเสือเด็กสาว
“ไม่เอา เดี๋ยวคนโกคุเดระทำอะไรมิดีมิร้ายฮารุอีก คุณยิ่งแดนเจอรัสอยู่ด้วย” เธอพูดพร้อมสะบัดหน้าหนีทำให้เขาเหลืออดเต็มทน
“คิดว่าน้ำหน้าอย่างเธอจะมีใครกล้าทำอะไรหรืองไง! ถึงฉันจะมีผู้หญิงหลายคนแต่ฉันก็เลือกนะเฟ้ยย”โกคุเดระโวยวายเสียงดังก่อนจะออกแรงลากยัยตัวดีไปที่ห้องพักของเขา
คอนโดมิเนียมหรูระดับ5ดาวใจกลางโตเกียวที่เต็มไปด้วยนักธุรกิจระดับตัวเอ้ที่เดินพลุกพล่านไปมา
เพราะอย่างนั้นการที่เด็กมัธยมจะมาเดินไปมาในนี้จึงเป็นเรื่องแปลก โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงที่ตัวเปื้อนไปด้วยโคลน
“อ๊ะคุณโกคุเดระ นั่นมันมิยาโนะซังที่กำลังเป็นข่าวอยู่ตอนนี้นี่ค่ะ”ฮารุพูดพร้อมชี้ไปที่ดาราสาวที่เธอพึ่งเดินผ่านมาเมื่อกี้
“ยัยนั่นอยู่ที่นี่ พักอยู่ห้องตรงข้ามฉัน”
“เห!!! อย่าบอกนะว่าคุณอยู่ที่นี่ ฮารุคิดว่าคุณแค่มีธุระที่นี่เฉยๆซะอีก”เธอพูดอย่างแปลกใจ
“จะถามอะไรนักหนาว่ะ จะถึงอยู่แล้วเนี่ย รีบๆเดินสิ”เขาพูดพร้อมลากเธอเข้าไปในลิฟต์แก้ว
มือเรียวยกขึ้นกดไปยังชั้น30ซึ่งเป็นชั้นสูงสุด
“ชะ..ชั้น30เหรอค่ะ! มันน่ากลัวไหมค่ะเนี่ย”
“เงียบๆน่า ตึกที่นี่เตี้ยกว่าอีตาลี่ตั้งเยอะ”เขาพูดดดยลืมไปว่าคนที่อยู่ข้างๆนั้นไม่รู้อะไรสักเรื่องในอิตาลี่
ติ๊ง!
ลิฟต์สีใสที่ขึ้นมาอย่างรวดเร็วหยุดลงบนชั้นที่สูงระฟ้า
พรมสีแดงปูยาวที่ได้อารมณ์แบบในวังสุดๆทำให้ฮารุถึงกับนิ่งค้าง
แต่ที่หน้าแปลกบนทางเดินชั้นนี้กลับมีประตูเพียง2ประตูบนทางเดินเท่านั้น ต่างกับชั้นอื่นๆ
คิ้วเรียวขมวดมุ่ยอย่างแปลกใจก่อนคำเฉลยจะออกจากปากคนตัวสูง
“ชั้นนี้เป็นVIP มีแค่2ห้องคือฉันกับยัยดารานั่น”
“ฮาฮิ! แล้วอย่างนี้มิยาโนะซังก็โดนคุณทำมิดีมิร้ายหมดแล้วสิค่ะ”เธอพูดอย่างตกตะลึกก่อนที่มือใหญ่จะโขกลงมาที่หัวของเธออย่างแรง
“โอ้ย! เจ็บนะคุณโกคุเดระ”
“เลิกพูดบ้าๆซะที ยัยผู้หญิงแบบนั้นฉันไม่อยากไปยุ่งด้วยหรอก พาผู้ชายเข้าห้องไม่เว้นแต่ละวัน เหอะ!”เขาหัวเราะแค่นในลำคออย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะลากเธอเข้าห้องสุดหรูของเขาไป
ซ่า ซ่า
เรือนร่างอรชรที่อยู่หลังประตูฝ้าที่ดูเหมือนจะทำไว้เพื่อการนี้กำลังทำให้หัวใจมาเฟียเต้นตุ๊บๆอย่างไม่เป็นจังหวะ
.....เอาไงดีฟ่ะ เออ! หาเรื่องชวนคุยดีกว่า
“นี่ยัยเอ๋อ เธอยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าเธอไปหาอะไร”
เสียงของน้ำเงียบหายไป จนคนข้างนอกรู้สึกถึงการอยู่นิ่งของอีกคนในห้องน้ำ
ทำให้ความสงสัยของเขายิ่งทวีเพิ่มขึ้นไปอีก
“ว่าไง เธอไปคลุกโคลนหาอะไรมา”
“.....”เงียบ
ไมมีเสียงขานใดๆจากคนในห้องน้ำ จนเขารู้สึกเป็นห่วง
“เห้ย ยัยโง่ ยังอยู่ดีหรือเปล่า”
“.....หัวใจค่ะ ฮารุไปตามหาหัวใจ”
16/04/13
ไม่เคยมีความเท่ากันในแต่ละบทเอาซะเลย=w=;
อ่านแล้วอย่าลืมเม้นด้วยนะคะ
เม้นเดียวฟูก็จะร้องไห้แล้ว;w;
ความคิดเห็น