คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : อดีต...
4
อดีต...
“ ควา...อควา...อควา!!!” ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อจีอาเรียกฉันเหมือนคนหูหนวก = =
“ อะไร เสียงดังไปไหนอยู่กันแค่นี้เอง” ยัยจีอายื่นมือมาผลักหัวฉันเบาๆด้วยความหมันไส้เต็มทน
“ เรียกจนคอฉันจะหมดเสียงแล้วเธอก็ยังไม่หัน ถ้าไม่พูดดังๆเธอจะหันมามั้ยล่ะ เหม่อทั้งวันเลยนะ” จีอาเถียงกลับ
“ เออ ฉันผิดเองแล้วมีอะไรล่ะ เรียกอยู่ได้” คำถามของฉันทำให้สีหน้าจีอาเปลี่ยนไปทันที
“ อควา ฉันถามเธอจริงๆนะ ที่เธอเอาแต่เหม่อทั้งวันเพราะเรื่องเมื่อวานใช่มั้ย” มือของ
จีอาเลื่อนมากุมมือฉันเบาๆ
“ มันไม่ใช่เธอเลยนะอควา ฉันไม่สบายใจที่เห็นเธอเป็นแบบนี้..... ฉันอยากรู้เรื่องของเธอกับพี่กีซอบ” ใจฉันสั่นอีกแล้ว ครั้งนี้มันสั่นเพราะความกลัว....... กลัวว่าอดีตพวกนั้นมันจะกลับมาทำร้ายฉัน
“ ฉันก็บอกเธอแล้วนี่ว่าเขาคือ ผู้ชายในอดีตของฉัน” ฉันตอบแบบเลี่ยงๆ แล้วฉันก็ไม่อยากให้จีอามารับรู้อดีตที่น่าสมเพชของฉัน จนเธอเอาแต่ห่วงฉันจนลืมเรื่องของตัวเอง
“ ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากเล่า..... แต่ครั้งนี้ฉันขอเถอะอควา ฉันไม่อยากเห็นเธอเก็บความทุกข์ไว้คนเดียวหรอกนะ” สายตาของจีอาตอนนี้แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอเป็นห่วงฉันจริงๆ
“ ฉันต้องยอมเธออีกแล้วใช่มั้ย ยัยจีอาตัวแสบ” ใจอ่อนทุกครั้งเลยสิน่า ที่เจอสายตาแบบนี้ ทำเป็นเข้มแข็งแต่แค่เจอสายตาเป็นห่วงของเพื่อนตัวเองก็อ่อนแล้ว อย่างนี้สินะใจฉันถึงสั่นเวลามองตาพี่กีซอบ ไม่ไหวเลยจริงๆ....... ฉันต้องเข้มแข็งให้มากกว่านี้
ถ้าเธอไม่อยากมีงานอดิเรกกรีดใจตัวเองเล่นเธอต้องทำให้ได้!!!
“ เอาเป็นว่าฉันจะเล่าให้ฟัง คืนนี้สองทุ่มที่บ้านฉันนะ” จีอาพยักหน้ารับก่อนที่จะเดินออกไป ที่ฉันเล่าตรงนี้ไม่ได้ก็เพราะตอนนี้เป็ฯเวลาเบกซ้อมละคร แล้วถึงแม้ตรงนี้จะเป็นหลังเวทีแต่มันก็ง่ายต่อการแอบฟัง ฉันรู้สึกได้ว่ามีคนแอบมองฉันอยู่ ฉันเลยนัดจีอาที่บ้านไงล่ะ....
@ home’s aqua
“ อ่ะนี่~! ฉันซื้อมาเผื่อยังไงวันนี้ก็ไม่ได้ไปที่คลับ ดื่มกันที่นี่แหละ” จีอาวางเครื่องดื่มที่เตรียมมาลงบนโต๊ะก่อนที่จะทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วดึงฉันให้นั่งตาม
“ พร้อมแล้ว..... เล่ามา” ล่าแล้วเชียวเรื่องพวกนี้ไม่เคยปล่อยให้เสียเวลาเลยนะ
“ อืม...... เรื่องมันเกิดตอนฉันอยู่ ม. ต้น และ พี่กีซอบอยู่ ม. ปลาย ฉันเป็นยัยเด็กเฉิ่ม ขี้แย อ่อนแอ โดนแกล้งสารพัด อย่างที่เธอเห็นฉันตอนนั้นแหละจีอา จนวันหนึ่งที่ฉันนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวพี่กีซอบก็เดินเข้ามา”
‘ อ่า~ มานั่งร้องไห้คนเดียวทำไมครับ’ พี่กีซอบพูดด้วยรอยยิ้มอบอุ่นของเขา
‘ ปล่าวนะคะ’ ฉันโกหกคำโตออกไป
‘ โกหก คราบน้ำตายังเปื้อนอยู่เลย’ ผ้าเช็ดหน้าสีน้ำเงินแตะลงเบาๆที่ใบหน้าฉันเขาค่อยๆเช็ดคราบน้ำตาพวกนั้นออกไป ตอนนั้นฉันใจเต้นแรงมาก
‘ ขอบคุณค่ะ’ ฉันพูดได้แค่นั้นเพราะตอนนั้นฉันเขินมาก
‘ โดนยัยพวกนั้นแกล้งมาล่ะสิ’ เขาถามขึ้นเหมือนรู้ทุกอย่าง
‘ คือ.....’ ฉันไม่กล้าบอกไปเพราะถูกรุ่นพี่พวกนั้นบังคับไม่ให้บอกใคร ไม่อย่างนั้นจะโดนหนักกว่าเดิม ด้วยความที่ฉันกลัวมากเลยโกหกออกไป
‘ ปล่าวค่ะ’
‘ จริงเหรอ~ อ่า~ พี่เชื่อก็ได้ ^ ^ งั้นพี่ขอเหตุผลที่แท้จริง’ เขาพูดเหมือนไม่เชื่อแต่ก็ไม่ได้คาดคั้นอะไร
‘ ฉันรอคุณพ่อมารับค่ะ แต่ยังไม่มาเลย วันนี้คงต้องกลับเอง’ อันนี้ฉันไม่ได้โกหก คุณพ่อฉันเอาแต่สนใจเรื่องงานจนไม่มีเวลามาแลฉันเลน ตั้งแต่คุณแม่เสียไป.....
‘ งั้นเอาเป็นว่ากลับกับพี่นะ ทุกวันเลย’ เขายื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างหูฉัน ใบหน้าฉันขึ้นสีทันที
‘ ค่ะ///’
‘ ดีมาก อควา’ ฉันตกใจมากที่เขารู้ชื่อฉัน
‘ พี่รู้?’ ฉันถามเขากลับ
‘ ใช่~ อ้อ พี่ชื่อ กีซอบนะ...... ป่ะ~ กลับบ้านกัน’ พี่กีซอบเดินมาลูบผมฉันเบาๆ ความอบอุ่นและความอ่อนโยนของเขาทำให้ฉันหลงรัเขาตั้งแต่วันนั้น
เรากลับบ้านด้วยกันทุกวันจนสนิทกัน เริ่มไปกินข้าวด้วยกัน ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน จนวันหนึ่งเขาก็ขอฉันเป็นแฟน
‘ อควาคบกับพี่นะ’ เขาพูดด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ตอนนั้นฉันไม่ลังเลอะไรเลย เพราะฉันเองก็รู้สึกเหมือนเขามาตลอด
‘ ค่ะ’ เมื่อคำตอบของฉันคือ เยส พี่กีซอบก็สวมกอดฉันด้วยความรู้สึกหลากหลายทั้งดีใจ เขิน และ รัก ฉันรักอ้อมกอดของเขามาก มันอบอุ่นและคอยปกป้องฉันยามที่อ่อนล้า
‘ พี่จะดูแลอควาเอง..... พี่สัญญา’ จากการกระทำของเขา คำพูดทุกอย่าง ทำให้ฉันไว้ใจและรักเขามาก
“ โอเค ขอขัดแป็ปนึง จากที่ฟังมาเนี่ยก็ไม่เห็นว่าพวกเธอจะมีปัญหาอะไรเลย... ทำไม?” จีอาถามขึ้นหลังจากที่ฉันเล่ามาถึงตอนนี้
“ คำสัญญานั่นไง... เฮ้อ~ ฉันขอเล่าแค่นี้ก่อนได้มั้ย ฉัน.....” คำพูดของฉันหยุดอยู่แค่นั้นเมื่อจีอาเข้ามาสวมกอดฉันเบาๆ
“ โอเค ไว้เธอพร้อม ฉันรอได้”
“ แล้วอย่างนี้เวลาอยู่ใกล้เขาเธอไม่รู้สึกหวั่นไหวบ้างมั้ย?” จีอาถามคำถามแทงใจฉันอีกแล้ว นั่นสิ ทั้งๆที่พยายามปิดกั้นตัวเองจากความรัก และ เรื่องของเขาแล้วแท้ๆ
“ ไม่มีทางแล้วล่ะ จีอา หัวใจฉันด้านชาไปหมดแล้วล่ะ” ปากฉันมันพูดไปแบบนั้นหัวใจฉันก็ต้องเป็นแบบนั้นด้วย
ฉันจะลืมมันให้หมด อดีต ก็คือ อดีต ...
>< เป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ ในที่สุดอควาก็ยอมเล่า อดีต ของเธอแล้ว อิอิ
ยังไงไรเตอร์ก็ฝากเพื่อนๆติดตามด้วยนะคะ เม้น โหวต กันเยอะๆนะคะ
ความคิดเห็น