ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Risky love ลองเสี่ยงดูสักครั้งให้หัวใจได้เจอรัก

    ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 13 ต.ค. 54


     บทนำ

     

                   ฉันชอบเธอนะ... คบกับฉันได้มั้ย

                  “ ก็ฉันบอกว่าฉันไม่ชอบไง  เซ้าซี๊อยู่ได้ฉันตอบผู้ชายหน้าตาพอปานกลางที่มาสารภาพรักกับฉันออกไปอย่างเอือมระอา ก็ฉันไล่เขาไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งก้อยังตื้ออยู่ได้!!

                  “ ทำไมล่ะ  ฉันไม่ดีตรงไหน ฉันมีอะไรขาดตรงไหนเธอบอกฉันมาสิ ฉันจะปรับปรุงตัวก็ได้... แต่ได้โปรดคบกับฉันเถอะ!!!!”  โอ๊ยยยย  โอดครวญอยู่ได้! แถมไม่พูดปล่าวนายนี่ยังคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมทั้งกอดขาของฉันไว้แน่นอีกแล้วมันก็เป็นเหตุให้ฉันตกเป็นเป้าสายตาของคนในมหาลัยที่อยู่แถวๆนี้ จนได้ = =* จริงๆเลยนะ  ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ  ได้!! ในเมื่อพูดดีๆแล้วไม่ฟังมันก้อต้องเล่นไม้แข็งแล้วล่ะ

                  “ ชอบฉันมากเหรอ?”  ฉันถามเขาด้วยท่าทางเฉยชาสุดๆ

                  “ ใช่ !! ชอบมาก ชอบมานานแล้วด้วย”  นายนี่พูดด้วยท่าทางดีใจ  ยิ้มเข้าไปเถอะ ยิ้มให้พอเพราะประโยคต่อจากนี้ที่ฉันจะพูดให้นายฟังนายจะไม่สามารถเหยียดริมฝีบากให้เป็นเส้นโค้งรูปรอยยิ้มได้เลย!

                  “ ดี ...งั้นฉันจะบอกอะไรนายอย่างหนึ่ง

                  “ อะไรเหรอ

                 “ความรู้สึกของฉันที่มีต่อนายไง ^^” ฉันยิ้มอย่างเยือกเย็นให้กับหมอนี่

                 “ จริงเหรอ ธะ เธอ จะบอกความในใจที่มีต่อฉันนายนี่พูดด้วยท่าทางตื้นเต้นเป็นที่สุดและรีบกระตือรือร้นลุกขึ้นมายืนต่อหน้าฉัน เพื่อเขาจะได้รับรู้ ความในใจจากปากของฉัน

                 “ ฉันน่ะนะ เกลียดการสารภาพทุเรศๆแบบนี้ที่สุด  มันทั้งน่ารำคาญ  น่าเบื่อ  ฟังแล้วไม่มีอะไรสร้างสรรค์เลยล่ะ  เพราะฉะนั้นได้ยินแบบนี้แล้วก็เลิกตอแยฉันสักที  เข้าใจมั้ยทันที่ทีฉันพูดจบหน้าของนายนี่ ไม่เหลือสีอีกต่อไปเพราะมันซีดยิ่งกว่ากระดาษ ดวงตาเบิกกว้างเหมือนไม่เชื่อในคำพูดเหล่านี้มันจะออกมาจากปากของฉันเอง

              “ มะ ไม่ ไม่!!!  ไม่จริงใช่มั้ย ฮ่าๆๆ ธะ เธอ ล้อฉันเล่นสินะนายนี่รัวคำพูดที่ฟังแทบจะไม่เป็นภาษาออกมา ท่าทางของเขาตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับคนสติหลุดไปแล้ว

              “ จริงสิ ฉันจะล้อนายเล่นทำไมเมื่อฉันพูดจบประโยคฉันก็เตรียมจะเดินหนีแต่หมอนี่ก็ยังไม่ลดละ วิ่งเข้ามากอดขาฉันไว้(อีกแล้ว = =**)

              “ ได้โปรดอย่าปฏิเสธฉันเลย ฉันชอบเธอมากนะ ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจฉันจะคอยรับส่งเธอ  ฉันจะไม่ล่วงเกินเธอเลย  แล้วอีกอย่างฉันจะดูแลเธอเอง!!” เขาพรีเซ็นต์ตัวเองเต็มที่ ทุกอย่างที่คิดว่าดีที่สุด แต่มันก็ไม่ได้เข้าหูของฉันเลย  แต่เมื่อมาถึงประโยคสุดท้ายมันก็สะดุดหูฉันเข้าจนได้  เพราะมันคือคำที่ฉันไม่ชอบเอามากๆเลยล่ะและมันก็ทำให้อารมณ์ของฉันที่คิดว่าเย็นแล้วมันกลับคุกรุ่นขึ้นมาอีก  ปากของฉันเลยหลุดประโยคที่ทำร้ายจิตใจผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างเจ็บปวดที่สุด

                “ พอสักทีเถอะ!!  ฉันรำคาญจะแย่อยู่แล้ว  ฉันอยู่ของฉันเองได้ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาดูแลฉัน  นายกลับบ้านไปหากระจกมาส่องตัวเองก่อนมั้ย  ว่าตัวเองทำตัวน่าขยะแขยงแบบนี้แล้วมาสารภาพรักกับฉันแล้วฉันจะยอมรับนายได้เหรอ!!........ เฮอะ!!  ได้ยินชัดแล้วก็ปล่อยฉันซะ  ฉันรำคาญ!!!”  ทุกอย่างรอบตัวนิ่ง เงียบ ราวกลับถูกหยุดเวลาไว้ด้วยคำพูดที่แสนโหดร้ายของฉันเอง  เขาดูจะตกใจมากจนแข็งเป็นหินไปทั้งตัว  ผู้คนที่มุงดูสถานการณ์ต่างไม่มีใครกล้าแม้แต่จะเดินเข้ามาช่วยนายนี่เลย   ช่วยไม่ได้นะ  นายดันเป็นลาโง่ เข้ามาติดกับฉันเอง  เสียใจด้วย  

                       ในขณะที่ทุกคนยังอึ้งกับเหตุการณ์(ไม่หายสักที) ก็มีใครคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาด้านหลังฉันแล้วก็พูดประโยคที่เริ่มทำให้ทุกคนหายใจออกสักที

     อควาจ๋า >o<  พอเถอะ ดูหน้าเขาสิจะร้องให้อยู่แล้วว ฮ่าๆๆๆ”  จะเป็นใครไม่ได้เลยที่กล้าเล่นหัวกับฉันขนาดนี้นอกจากยัยจีอา  เธอเป็นผู้หญิงที่ร่าเริง อ่อนโยน น่ารัก ในสายตาคนทั่งไปที่รู้จัก แต่จริงแล้วมีแต่คนที่สนิทเท่านั้นที่รู้ว่าเธอร้ายขนาดไหน

                แต่เธอก็ยังเป็นคนที่ดีคนหนึ่งเลยล่ะ  ฉันรู้จักกับจีอาต้อนขึ้นม.ปลาย  เธอคอยช่วยเหลือฉันมาตลอด คอยปกป้องฉันที่เคยอ่อนแอให้ ยืนขึ้นได้อีกครั้ง  จนฉันสามารถที่จะดูแลตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งใคร  ฉันถึงไม่ชอบให้มาพูดกับฉันว่า จะดูแลเธอเอง  น่าเบื่อที่สุด เพราะ คนที่เคยพูดคำนี้กับฉันเขาก็ทำมันไม่ได้...

     

    เธอนี่ก็ไม่เปลี่ยนเลยน้า ชอบหักอกพวกนี้อยู่เรื่อยเลย”  เมื่อเดินพ้นตรงนั้นออกมาจีอา ก็เริ่มเปลี่ยนกิริยาใหม่ทันทีจากน่ารัก เป็น สวยดุ ยังไงล่ะ

    ก็ฉันไม่ชอบหนิ จีอา  น่ารำคาญจะตาย

    จ้า รู้แล้วๆ

    ว่าแต่มีเรื่องอะไรเหรอ ยังไม่ถึงเวลานัดเราเลยนี่??” ฉันถามจีอา อย่างสงสัย เพราะเธอมาเร็วกว่าปกติ เพราะทุกวันฉันกับจีอา จะนัดกันที่ ไนท์คลับ   YC  ทุกครั้งน่ะ

    พอดีอาจารย์เรียกไปพบน่ะ   เห็นว่ามีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย ท่าทางเครียดน่าดูเลยล่ะ

    เหรอ  แล้วเธอว่าอาจารย์เรียกเราไปทำไมกัน  ร้อยวันพันปี ไม่เคยเห็นกัน -__ -“

    สงสัยเรื่องงานสิ้นปีของทางมหาลัย  นี่แหละมั้ง............  ไปเถอะ!! อควาที่รัก  อยากรู้ก็ต้องตามไปดูว่ามันจะเป็นเรื่องเด็ดๆ รึปล่าว ^0^”   เรื่องเด็ดๆเหรอ  อืม  น่าสนใจแฮะ

                    


    เป็นยังไงกันบ้างคะเพื่อนๆ สนุกไม่สนุกยังไงฝากเม้นด้วยนะคะ
    ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจเขียนต่อไป ^^อีกอย่างไรเตอร์ชอบเขียนผิด ต้องขอโทษด้วยนะคะ 
    ยังไงจะปรับปรุงตัวนะคะ  ไรเตอร์เป้นนักเขียนหน้าใหม่ ฝากตัวด้วยนะคะ




    nueng
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×