ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Risky love ลองเสี่ยงดูสักครั้งให้หัวใจได้เจอรัก

    ลำดับตอนที่ #14 : นาทีชีวิต

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 55


     บทที่

    11

    นาทีชีวิต

     

           เฮ้ๆๆ นี่พวกเธอจะรีบไปไหนกันน่ะ

     

           หุบปากนายก่อนได้มั้ยกัส พวกฉันกำลังรีบมากๆด้วยขอบใจนะเฮียที่ช่วยเบรกกัสไว้ก่อนที่ นายนี่จะพูดมากจนฉันหมดความอดทนก่อน

     

            ชิ! ก็ได้แล้วจะกลับคืนนี้เลยเหรอ  มาเที่ยวทั้งทียังไม่ได้สนุกเลย

     

           ใช่!! น้องฉันกำลังช๊อคอยู่ที่ ICU !! นายจะให้ฉันมีเวลาสนุกอีกมั้ยไปกันเถอะ  ความอดทนฉันขาดลงทันทีที่กัสหลุดพูดประโยคนั้นออกมา    สัมภาระทุกอย่างถูกขนขึ้นรถคันเดิมที่พวกเรานั่งมาและเตรียมที่จะออกตัวไปสนามบินในไม่ช้านี้……. แอล รอพี่หน่อยนะ รอพี่ก่อน

     

           โรงพยาบาล

     

           แฮกๆ คุ.. คุณหมอ..คะ  น้องฉันเป็นัยงไงบ้างคะ

     

           ตอนนี้อาการไม่คงที่เลยครับ ความดันสูง ชีพจรเต้นเร็วมาก และมีอาการหัวใจบีบตัวอย่างรุนแรง  ลมหายใจของฉันตอนนี้ที่แทบจะหายใจไม่ทันอยู่แล้ว กลับยิ่งรู้สึกเหมือนร่างกายจะขาดอากาศหายใจไปเสียดื้อๆ   แอลอย่าเป็นอะไรนะ ขอร้องเถอะๆ

     

           แล้วอาการพวกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงคะ

     

           จากการวิเคราะห์หมอว่า คนไข้น่าจะตกใจหรือช๊อคกับอะไรบางอย่างครับ  ตกใจ? ช๊อค? กับอะไรบางอย่าง   คนดูแลน้องฉันต้องรู้เรื่องนี้แน่ สายตาของฉันกวาดไปทั่วบริเวณหน้าห้อง ICU ก็เจอเข้ากับร่างผอมบางของนางพยาบาลสาวที่ตอนนี้หน้าซีดจนหมดความสวยลงไปทันทีที่สบตากับฉัน

     

          มันเกิดอะไรขึ้น

     

          มะ มะ ไม่ทราบค่ะ

     

          คิดดีๆ สิ มันเกิดอะไรขึ้น บอกฉันมาตรงๆ  น้ำเสียงของฉันตอนนี้ยิ่งเย็นจับขั้วหัวใจเข้าไปอีก เมื่อนางพยาบาลไม่ยอมเอ่ยปากพูด

     

           ไม่ทราบจริงๆค่ะ

     

           ไม่ทราบได้ยังไง!!!  น้องฉันทั้งคนเธอดูแลยังไงฮะ!!!!  ฉันเสียเงินจ้างเธอมานะไม่ใช่จ้างมาฟรีๆ!!!”  กล้าพูดมากนะ!! ไม่ทราบ เสียงโวยวายของฉันเริ่มทำให้ทั้งคนไข้และหมอ แตกตื่นกัน  พี่กีซอบเลยต้องเข้ามาจับฉันไว้ก่อนที่อะไรๆแย่ๆมันจะเกิดขึ้น

     

           ใจเย็นก่อนอควา  คนอื่นเค้าตกใจกันหมดแล้ว

     

           เอาล่ะ คุณพยาบาลครับ  ผมถามจริงๆนะครับแอลเป็นแบบนี้ได้ยังไง  เธอดูจะใจชื้นขึ้นมาหน่อยสินะ ที่พี่กีซอบเป็นคนสอบสวนแทนฉัน ก็ไม่ละไปจากเธออยู่ดี

     

           คะ คือ  ตอนนั้นฉันกำลังอาหารและจัดยาให้คุณแอลอยู่ในห้องครัวค่ะ  ระหว่างที่ฉันจัดยาอยู่ก็ได้ยินเสียงเหมือนคุณแอลคุยกับใครอยู่ ก็เลยตะโกนถามดู คุณแอลก็บอกว่าคุยกับ คุณ ฟาเอล เพื่อนบ้านที่ห้องนอติดกัน ฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่สักพักเสียงคุยก็เงียบไปและฉันจัดอาหารเสร็จพอดี เลยขึ้นไปดู ก็เห็นคุณแอลนั่งนิ่งไม่ขยับอยู่บนเก้าอี้ ฉันตกใจมากเลย ตะโกนถามคุณฟาเอลว่าพูดอะไรกับคุณแอล  เขาก็บะ บะ บอก วะ ว่า…”

     

           บอกว่าอะไรครับ?”

     

            วะ ว่า  ทะ ที่คุณแม่ของคุณแอลเสียก็เพราะ คุณพ่อของคุณแอลเป็นคนผลักให้คุณแม่ตกระเบียงห้องนอนของคุณแอลลงมาค่ะ!”  อุณหภูมิในร่างกายที่กำลังร้อน ลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว นี่มัน เรื่องอะไรกัน เด็กนั่นเอาอะไรมาพูด มันรู้ได้ยังไงว่าเป็ฯแบบนั่น ไม่จริงๆ

     

           อควาใจเย็นนะจีอารีบเดินเข้ามากอดปลอบฉันที่ตัวแข็งไปแล้ว

     

            คุณอควาครับ ตอนนี้อาการคุฯแอลแย่มากครับ ต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจด่วน กรุณาให้คุณอาเนลเซ็นรับรองการผ่าตัดด้วยครับ  ผ่าตัด? ไหนหมอบอกแอลไม่อันตรายถึงขั้นนี้ไง ทำไมนะ แล้วพ่อก็อยู่ต่างประเทศด้วย ฉันจะทำยังไงดี

     

           ฉันเซ็นแทนได้มั้ยคะ

     

           ไม่ได้ครับ ต้องเป็นคุณอาเนลเท่านั้น   โถ่เว้ยยย !! ทำยังไงดี ใช่ โทรหาพ่อ แค่พ่อยืนยันเท่านั้น ฉันคิดได้อย่างนั้นก็หยิบโทรศัพท์ต่อสายหาพ่อทันที

     

           พ่อคะ!! น้องแย่แล้วค่ะ

         (อะไรอีกอควา ก็ไปหาหมอสิ พ่องานยุ่ง)

           แต่พ่อคะน้องต้อง ผะ/ ตื้ดๆๆๆๆๆๆ     ตัดสายทั้งเหรอแล้วแอลล่ะ แอลจะเป็นยังไง พ่อเห็นงานสำคัญกว่าลูกตัวเองงั้นเหรอ !!

     

          ว่าไงบ้างอควา

     

           จีอา  พ่อตัดสายทิ้ง

     

            คุณอควาครับ ได้รับการรับรองรึยังครับ  ตอนนี้หัวใจคุณแอลหยุดเต้นแล้วนะครับ!!”  ไม่!!!!!!!  แอล  จะต้องไม่เป็นอะไร แต่ฉันจะหาทางออกได้ที่ไหนไม่มีสักทาง มันมืดไปหมดแล้ว ได้โปรดพระเจ้าคะ ช่วยแอลด้วย ช่วยเค้าด้วย

     

     

           อควาเป็นไงบ้าง  อ่า ที่นี่ รพ เหรอ แล้วฉันมานอนอยู่นี่ได้ยังไง เกิดอะระ….! 

     

           แอล~!!”  สมองสั่งการในทันทีให้ฉันลืมความเจ็บปวดของตัวเอง เพื่อไปหาคนที่ฉันรัก แอล

     

           ไม่ต้องห่วงนะ แอลปลอดภัยแล้ว พี่ให้คุณลุงที่เป็นผอ. โรงพยาบาลนี้เซ็นรับรองให้น่ะ^^”

     

           จริงเหรอคะ  พี่กีซอบไม่ได้พูดเล่นใช่มั้ยคะ

     

           จริงสิ^^”

     

          พี่ กีซอบ ฮึก.. ฮึก ....  หยดน้ำตาที่ตลอดเวลาได้เก็บซ่อนมันเอาไว้  กำลังไหลออกมาภายใต้อ้อมกอดของเขา ที่อบอุ่นฉันปฏิเสธไม่ได้เลยว่าฉันต้องการมันในเวลานี้

     

           ร้องมาให้หมดนะความทุกข์ทุกอย่าง  พี่จะรับมันไว้เอง

         ขอบคุณค่ะ

     

    http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie2/f14.gif
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×