(FIC EXO)SWEET LOVE AllxSUHO

ลำดับตอนที่ #6 : ChristmasDay (All X Suho)

warning ก่อนอ่านเรื่องนี้ขอให้ทุกคนคิดว่า
"พี่จุุนมี่ของเราอายุเพียง 6 ขวบเท่านั้น!!!"
และที่เหลืออยู่ปี2


25.12.13
"นี่จุนมยอนหันมาหน่อยสิ"เสียงใสของเด็กสาวเรียกเพื่อนตัวเล็กที่กำลังก้มหน้าก้มตาระบายสีอยู่อย่างตั้งใจ
แชะ!
แต่พอหันไปก็ต้องพบกับแสงแฟรชสีขาวจากกล้องโพลารอยด์สีสวยเข้าเต็มๆมือเล็กของคนที่ถ่ายรูปชูฟิลม์สีขาวพร้อมกับสบัดไปมาสองสามที
"รูปนี้จุนมยอนน่ารักจังเลยเราเอาไปให้เพื่อนดูนะ"ยังไม่ทันที่คนตัวขาวจะได้ตอบอะไรเด็กสาวก็วิ่งนำไปเสียแล้วเมื่อคิดได้ดังนั้นจุนมยอนก็รีบวิ่งตามเพื่อนหน้าสวยไปทันที
"คริสตัลเอามานะไม่เอาไม่ให้เพื่อนดูนะ!"เสียงหวานตะโกนลั่นไปทั่วบริเวณจนใครหลายๆคนในห้องต้องมองแต่ยังวิ่งไปไม่ถึงไหนคนตัวเล็กก็ต้องสะดุดขาตัวเองล้มหน้าคว่ำจนคุณครูคนสวยต้องรีบวิ่งมาดู
"ฮึก..เจ็บ..ฮึก..ฮือ~"น้ำตาที่เอ่อคลอในหน่วยตากลมโตบัดนี้ได้ไหลลมาอาบแก้มขาวเรียบร้อยร้อยนิ้วเรียวของคุณครูคนสวยเกลี่ยเบาๆที่แก้มใสอย่างเบามือพร้อมกับอุ้มเล็กน้อยไปยังห้องพยาบาลทันที
ครืด....
"ครูคยูคะช่วยทำแผลให้จุนมยอนหน่อยนะคะพอดีแกวิ่งหกล้มมาหน่ะค่ะ"เจสสิก้าพูดพลางวางเด็กตัวเล็กไว้บนเตียงอย่างเบามือ
"ได้ครับครูเจสกลับไปเฝ้าเด็กเถอะครับเดี๋ยวผมจะพาจุนมยอนไปส่งที่ห้องเอง"
"ขอบคุณมากค่ะ"พูดจบครูคนสวยก็เดินออกไปจากห้องส่วนคุณครูประจำห้องพยาบาลก็เดินไปเตรียมอุปกรณ์ทำแผลสำหรับเด็กน้อยที่นั่งซึมอยู่ที่เตียง
"ไหนครูขอดูแผลหน่อยนะครับ"นิ้วเรียวแตะไปที่แผลเบาๆแต่เด็กน้อยก็ร้องซี้ดออกมาพราะความแสบที่แผลน้ำตาเอ่อคลอดวงตากลมโตอีกรอบเนื่องจากน้ำเกลือที่ราดมาที่แผลนั้นทำให้แสบอยู่ไม่น้อย
"ฮึก..ฮึก..ครูคยู..แสบ..ฮึก"
"อีกนิดเดียวนะครับทนหน่อยนะจะเสร็จแล้ว"มือใหญ่ของคนเป็นครูหยิบพาสเตอร์ลายการ์ตูนน่ารักๆมาติดที่แผลของเด็กน้อยอย่างเบามือก่อนจะเก็บอุปกรณ์ทำแผลให้เรียบร้อยแล้วเดินมานั่งข้างๆเด็กน้อยที่นั่งร้องไห้อยู่นิ้วเรียวปาดน้ำตาที่เปอะเปื้อนแก้มใสอย่างเอามือแล้วอุ้มเด็กน้อยมานั่งบนตัก
"ไม่ร้องนะครับหายแสบแล้วนะครับ"คยูฮยอนพูดไปพลางลูบหัวเด็กน้อยไปจูบที่หน้าผากเล็กเบาๆหนึ่งทีเป็นการปลอบ
"ถ้าน้องจุนหยุดร้องไห้นะครูจะให้อมยิ้มเราสองอันเลยดีไหม"และทันทีที่พูดจบประโยคจุนมยอนก็หยุดร้องไห้ในทันทีมือเล็กปาด น้ำตาตัวเองลวกๆแล้วยิ้มหวานให้ครู
"น้องจุนไม่ร้องไห้แล้วก็ได้ฮะ"มือหนาเอื้อมไปยีผมคนตัวเล็กอย่างเบามือก่อนจะล้วงหยิบลูกอมสีหวานให้กับเด็กน้อยไปตามที่สัญญา
"ครูคยูใจดีที่สุดเลยจุ้บ~"จุนมยอนยิ้มกว้างก่อนจะยืดตัวไปจุ้บที่แก้มครูอย่างน่ารักจนคุณครูอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มนิ่มไปหนึ่งที
'ก็คิมจุนมยอนเป็นเด็กน่ารักขนาดนี้จะไม่ให้ใครไม่รักได้ยังไงหล่ะทั้งขี้อ้อน ขี้งอน ขี้อาย แล้วยังทำตัวน่ารักๆใครต่อใครเขารักอีก'
"ไปครับกลับห้องกัน"
"ครูคยูอุ้มนะฮะน้าๆๆๆ"เด็กน้อยพูดพร้อมกับกระพริบตาปริบๆ
"ก็ได้ครับแล้วรางวัลของครูที่อุ้มน้องจุนหล่ะ"จุนมยอนกลอกตาไปมาก่อนจะจุ้บเบาๆที่ปากอีกคนแล้วยิ้มหวานให้จนตากลายเป็นเสี้ยวพระจันทร์แขนเล็กคล้องคอครูประจำห้องพยาบาลไว้หลวมๆพร้อมกับวางหัวกลมๆไว้บนไหล่กว้าง
"จุนมยอน!เป็นยังไงบ้างครูเจสบอกว่าจุนมยอนหกล้มเราขอโทษนะเราไม่ได้ตั้งใจ"คริสตัลรีบวิ่งเข้ามาขอโทษเพื่อนทันทีเมื่อเห็นคนที่เพิ่งหกล้มไปเข้ามาในห้องโดยมีครูคยฮยอนอุ้มอยู่ส่วนคนที่ถูกเพื่อนบอกขอโทษก็ส่ายหัวไปมาแล้วยิ้มหวานให้
"ไม่เป็นไรหรอกแต่ห้ามเอารูปให้เพื่อนดูนะ"คนฟังพยักหน้ารัวๆ
"อื้มไม่ให้ดูแล้วหล่ะสัญญาเลย"
"สัญญาแล้วนะ"พูดจบคยูฮยอนก็วางร่างของเด็กน้อยให้ยืนบนพื้นแต่แขนเล็กที่คล้องคอของคนเป็นครูไว้ก็ยังไม่ปล่อยออกทำให้คยูฮยอนต้องอุ้มไว้เหมือนเดิมหัวกลมถูไปมากับไหล่กว้างอย่างออดอ้อนแล้วส่งยิ้มหวานให้
"ขอบคุณที่อุ้มมาส่งนะฮะ"
"อ้อนแบบนี้จะเอาอะไรอีกหล่ะหืม~"มือหนาเอื้อมไปบีบจมูกเล็กเบาๆ
"เปล่าฮะครูคยูปล่อยน้องจุนลงสิฮะน้องจุนจะไปทำการ์ดให้พวกพี่ๆต่อ"
"ครับๆ"คนฟังปล่อยร่างเล็กลงอย่างว่าง่ายพอคนตัวเล็กได้ลงปุ๊ปก็รีบวิ่งดุ๊กดิ๊กกลับไปยังโต๊ะของตัวเองทันทีพร้อมกับโบกมือบ้ายบายคนที่มาส่งตัวเองแล้วก้มหน้าก้มตาทำการ์ดต่อ
.
..

...
เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนเจ้าของมือขาวก็จัดการเก็บของลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็วแล้วรีบเดินออกนอกห้องไปยังม้าหินอ่อนที่เจ้าตัวนัดกับพี่ชายเอาไว้รอไปได้ซักพักชายหนุ่มร่างสูงโปร่งที่มาในเครื่องแบบของนักศึกษาก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเด็กน้อยที่นั่งแกว่งขาตัวเองเล่นไปมาอยู่ใบหน้าหวานเงยมองคนที่อยู่ตรงหน้าตัวเองแล้วก็ยิ้มกว้างออกมาก่อนจะโถมตัวเข้าไปกอดขาอย่างเต็มแรง
"พี่ฮุน!!!วันนี้มารับช้านะฮะ"
"อ่า..พี่ขอโทษครับอาจารย์ปล่อยช้าไปหน่อยแต่พอเลิกเรียนพี่ก็ตรงดิ่งมารับน้องจุนเลยรู้ไหมไม่ได้พักเลยนะเนี่ย"มือหนาเอื้อมมายีหัวคนตัวเล็กเบาๆอย่างเอ็นดูส่วนเด็กน้อยที่ได้ฟังว่าพี่ชายตัวสูงรีบมารับตัวเองทั้งๆที่ยังไม่ได้พักเลยเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าคมที่มีเม็ดเหงื่อเล็กๆผุดขึ้นเต็มไปหมดแล้วส่งยิ้มหวานให้
"พี่ฮุนนั่งลงมาสิฮะ"เด็กน้อยดึงที่กางเกงพี่ชายเบาๆคนตัวสูงก็ยอมนั่งยองๆลงแต่โดยดีมือเล็กๆจับแก้มของคนเป็นพี่ไว้แล้วจุ้บที่ปากเบาๆพร้อมกับรอยยิ้มหวาน
"พี่ฮุนหายเหนื่อยหรือยังฮะจุ้บๆของน้องจุนช่วยให้พี่ฮุนหายเหนื่อยได้หรือเปล่า"เด็กน้อยเอียงคอถามอย่างน่ารักจนคนเป็นพี่อดไม่ได้ที่จะหอมแก้มขาวที่เริ่มขึ่นสีแดงนิดๆไปสองสามที
"แต่พี่ยังเหนื่อยอยู่เลยนะไม่เห็นหายเลย"
"งื้อ~ทำไมหล่ะเอาใหม่ๆสงสัยต้องจุ้บนานกว่านี้"พูดจบเด็กน้อยก็ทาบริมฝีปากของตัวเองลงมาบนริมฝีปากหยักแต่คนตัวเล็กจะรู้หรือเปล่านะว่านี่ หน่ะไม่ใช่แค่จุ้บแล้วแต่เป็นจูบต่างหากคนตัวเล็กถอนจูบออกมาแล้วเอียงคอถามพี่ชายเหมือนเดิม
"หายรึยังฮะพี่ฮุน"
"หายเป็นปลิดทิ้งเลยหล่ะป่ะๆกลับบ้านกัน"มือหนาจับมือเล็กของเด็กน้อยออกแรงดึงเบาๆให้เด็กน้อยเดินตามมาแต่คนตัวเล็กกลับดึงแขนเอาไว้ไม่ยอมเดินใบหน้าหวานมองพี่ชายอย่างอ้อนๆก่อนจะเอาหน้าถูไปมากับขาของเป็นพี่อย่างน่ารัก
"พี่ฮุน~อุ้มๆๆๆ"จุนมยอนชูแขนขึ้นหวังจะให้พี่ชายสุดหล่ออย่างโอเซฮุนอุ้มตัวเองและก็ได้ผลเซฮุนยิ้มให้กับความน่ารักของเด็กน้อยก่อนจะอุ้มร่างเล็กให้มาอยู่ในอ้อมแขนแกร่ง
"เย้ๆพี่ฮุนใจดีที่สุดเลย!"จุนมยอนพูดก่อนจะหอมแก้มเซฮุนไปหลายทีและภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงรถกบนซ์คันหรูก็เคลื่อนตัวเข้ามาจอดในคฤหาสหลังใหญ่คนที่รับหน้าที่เป็นสารถีอย่างเซฮุนก็รีบลงจากรถมารับเด็กน้อยที่นั่งอยู่อีกฝั่งพอเปิดประตูรถก็พบกับดวงตากลมโตที่เป็นประกายพร้อมกับยิ้มหวานเซฮุนก็พอรู้ว่าจุนมยอนจะอ้อนอะไรเลยอุ้มเด็กน้อยลงมาจากรถแล้วพาเข้ามานั่งที่โซฟาตัวหรู
"พี่ดีโอน้อนจุนหิวจังเลยมีอะไรกินไหมฮะ"คนถูกถามยิ้มให้เด็กตัวเล็กแล้วพยักหน้าให้
"มีสิพี่กับพี่เลย์ทำเค้กอยู่เดี๋ยวเอามาให้นะ"
"ขอบคุณฮะพี่ดีโอจุ้บ~"เด็กน้อยจุ้บเบาๆที่แก้มของพี่ชายตาโตแล้วก็ต้องยิ้มกว้างอีกเมื่อคนที่เพิ่งถูกจุ้บไปเมื่อกี้หอมแก้มกลับมาเสียงหัวเราะดังคิกคักจากห้องรับแขกเรียกให้คนที่ทำเค้กอยู่ในครัวเดินออกมาดูพี่ชายหน้าหล่อแต่ออกไปทางหวานหน่อยๆเห็นเด็กน้อยดูทีวีอยู่ก็ต้องโชว์ลักยิ้มขึ้นมาก่อนจะย่องๆไปปิดตาคนที่ดูการ์ตูนอยู่
"อ๊ะ!ใครอ่าปล่อยมือนะน้องจุนจะดูแคร์แบร์ต่อ"มือเล็กพยายามแกะมือของคนที่ปิดตาตัวเองอยู่แต่แกะเท่าไรก็แกะไม่ออกซักทีใบหน้าหวานของเด็กน้อยอมลมจนแก้มป่องอย่างขัดใจเตรียมพร้อมจะงอนแลวคสที่แกล้งปิดตาอยู่ก็รีบเอามือออกทันที
"พี่เลย์!!"เด็กน้อยตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นว่าใครที่แกล้งตัวเองแล้วกระโดดกอดอย่างดีใจหัวกลมซุกอยู่กับหน้าท้องของคนเป็นพี่แล้วส่ายหัวไปมาอย่างน่ารัก
"พี่เลย์กลับมาแล้วคิดถึ๊งคิดถึง"เสียงอู้อี้อู้อี้ดังออกมาเบาๆแต่ก็ทำให้คนฟังยิ้มได้มือหนาลูบหัวเด็กน้อยก่อนจะจูบที่กลุ่มผมนุ่มสีดำสนิทเบาๆ
"พี่ก็คิดถึงน้องจุนไหนมาจุ้บๆซิ"คนเป็นพี่ก้มหน้าลงมาพร้อมกับเอามือจิ้มๆที่ปากส่วนเด็กน้อยก็ผละออกมาจากหน้าท้องแกร่งแล้วยืดตัวจุ้บอย่างที่คนเป็นพี่บอกพร้อมกับยิ้มหวานให้
"น้องจุนอยู่กับพี่เลย์ก่อนนะเดี๋ยวพี่ขอขึ้นไปนอนก่อน"เซฮุนพูดกับเด็กน้อยที่นั่งอยู่ข้างๆคนตัวเล็กพยักหน้ารัวๆก่อนที่คนตัวสูงจะเดินขึ้นบ้านไป
"น้องจุนอยากเจอพวกพี่คริสไหมหืม~"เพราะเลย์ลู่ฮานเทาและคริสนั้นได้ทุนไปเรียนต่อที่จีนทั้งคู่เป็นเวลา4ปีทำให้ไม่ได้เจอคนตัวเล็กเป็นเวลานานมือหนาเอื้อมไปบีบจมูกเล็กเบาๆคนตัวเล็กก็พยักหน้าตอบแล้วยิ้มกว้างออกมา
"พี่คริสก็กลับมาแล้วหรอฮะพี่เลย์พาน้องจุนไปหาพี่คริสน้าๆๆ"เด็กน้อยพูดเสียงติดอ้อนๆพร้อมกับหอมแก้มคนเป็นพี่ไปหลายที
"ครับๆ"มือใหญ่จับมือขาวเอาไว้ก่อนที่จะออกแรงดึงเบาๆให้คนตัวเล็กเดินตามมาเมื่อมาถึงสนามบาสในใจกลางของหมู่บ้านคนตัวเล็กก็ต้องยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นพี่ชายทั้ง3กำลังเล่นบาสอยู่
"พี่คริส!!!"เสียงตะโกนเรียกดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่กำลังจะชู้ตบาสหยุดชงักแล้วหันไปทางต้นเสียงก็พบกับเด็กน้อยที่กำลังวิ่งมาเจ้าของความสูงเกือบ200เซนอ้าแขนกว้างรอรับเด็กน้อยเข้ามาในอ้อมกอด
ฟรึ่บ..
"พี่คริสกลับมาแล้วพี่คริสกับมาหาน้องจุนแล้ว"เจ้าของเสียงหวานพูดพร้อมกับยิ้มหวานมาให้จนคนเป็นพี่อดไม่ได้ที่จะหอมแก้มนุ่มไปหลายที
"งื้อ~พี่คริสแก้มช้ำหมดแล้ว"มือขาวลูบแก้มตัวองไปมาพร้อมกับยู่ปากอย่างน่ารัก
"แล้วทำตัวน่ารักทำไมหล่ะครับหืม~"มือหนาเอื้อมไปบิดแก้มยุ้ยไปมาแล้วจูบเบาๆที่ปลายจมูกเล็กซึ่งคนที่บ่นว่าแก้มจะช้ำก็หน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างห้ามไม่ได้
"พี่คริสอย่าชมสิน้องจุนเขินนะฮะ"
'ก็ทำตัวแบบนี้ไม่ให้รักได้ยังไงหล่ะครับ'
"อะแฮ่มๆลืมพวกพี่สองคนไปแล้วหรอครับพี่งอนนะ"เสียงกระแฮ่มเบาๆจากพี่หน้าหวานอย่างลู่ฮานดังขึ้นพร้อมกับท่าทางกอดอกเบะปากลงเหมือนเด็กๆซึ่งจื่อเทาเองก็พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของลู่ฮานแล้วทำท่าทางที่บ่งบอกว่า'งอน'เหมือนกัน
"โอ๋ๆพี่ลู่พี่เทาไม่งอนน้องจุนนะฮะน้องจุนไม่ลืมหรอกน้องจุนรักพี่ลู่กับพี่เทาม๊ากมากนะฮะไม่งอนนะๆๆ"เด็กน้อยพูดเสียงอ้อนๆพลางเอื้อมมือไปจับมือของพี่ทั้งสองมาถูหน้าตัวเองไปมาอย่างออดอ้อน
"น้าๆไม่งอนน้องจุนนะฮะพี่ลู่พี่เทาสุดหล่อ"
"งั้นพี่ขออย่างหนึ่ง"คนหน้าหวานพูดขึ้นมาพร้อมกับกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์
"อะไรหล่ะฮะน้องจุนให้ได้หมดเลยพี่เทาอยากได้อะไรไหม"เด็กน้อยพูดพร้อมกับยิ้มหวานมือเล็กดึงมือพี่ทั้งสองลงเพื่อให้ทั้งคู่นั่งลงกับพื้นแล้วตัวเองก็รีบนั่งตักของพี่หน้าหวานทันทีใบหน้าหวานซุกลงที่หน้าท้องแกร่งอย่างน่ารักจนคนที่แกล้งงอนอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มนิ่มไปสองสามที
"น้องจุนจะอ้อนอะไรพี่ลู่อีกหล่ะหืม~"คนที่เพิ่มเดินมาถึงถามพร้อมกับใบหน้าที่มีลักยิ้มประกอบอยู่กมือหนาเอื้อมไปยีผมนุ่มเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว
"ไอ้ลู่กับเทามันงอนน้องจุนนี่ก็ง้อกันอยู่"คริสพูดพร้อมกับเล่นลูกบาสในมือไปด้วยส่วนเด็กน้อยที่กำลังอ้อนพี่หน้าหวานอยู่ก็พยักหน้าหงึกๆให้แล้วพูดเสียงอู้อี้อู้อี้ๆ
"พี่ลู่จะขออะไรหล่ะฮะ"
"วันนี้อาบน้ำด้วยกันนะ"ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองใบหน้าหวานของคนเป็นพี่แล้วพยักหน้าให้ "อ้าวพี่ลู่!ถ้าน้องจุนอาบน้ำกับพี่แล้วผมจะอาบกับใครหล่ะ" เสียงบ่นของจื่อเทาเรียกสายตาของทุกคนหันไปมองเจ้าของดวงตาคล้ำๆเหมือนหมีแพนด้าเบะปากอดอกเหมือนเด็กๆ
"จื่อเทาก็ไปอาบน้ำกับคริสไม่ก็เลย์สิ"พี่หน้าหวานพูดด้วยน้ำเสียงหน่ายๆส่วนคนที่โดนลากไปเกี่ยวข้องด้วยก็รีบส่ายหัวรัวๆมือไม้โบกไปมาเป็นเชิงว่า'ไม่เด็ดขาด'
"พี่เทาวันเดียวเองน้าเดี๋ยวพรุ่งนี้น้องจุนอาบด้วยน้าๆๆ"โดยตากลมโตมองไปยังคนที่นั่งข้างๆแล้วส่งสายตาอ้อนๆไปให้จื่อเทาพยักหน้าแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
"ก็ได้ๆ"
"พี่เทาน่ารักที่สุดเลยจุ้บ~"เล็กน้อยเขยิบไปจุ้บที่ปลายคางของคนเป็นพี่แล้วก็ก้มหน้างุดพร้อมกับอมยิ้มเขินๆจนคนที่งอนๆอยู่อดที่จะแกล้งให้แก้มขาวๆขึ้นสีแดงไม่ได้จื่อเทาก้มตัวลงมาหอมแก้มเด็กน้อยไปแรงๆหนึ่งทีพร้อมกับบีบแก้มยุ้ยเบาๆ
"กลับกันเถอะนี่ก็จะทุ่มแล้วนะ"เลย์พูดขึ้นพลางดูนาฬิกาข้อมือ
"กลับบ้านๆๆ"เด็กน้อยลุกขึ้นจากตักพี่ชายพร้อมกับโยกตัวไปมาอย่างน่ารักส่วนคนอื่นๆก็ลุกขึ้นตาแล้วยิ้มให้ความน่ารักของเด็กน้อย
"พี่คริส~ขอขี่หลังได้ไหมฮะน้าๆๆ"จุนมยอนกระพริบตาปริบๆมองพี่ชายตัวสูงพร้อมกับเอาหัวตัวเองถูไปมากับหน้าท้องแกร่งอย่างอ้อนๆ
"เอาสิๆ"คนตัวสูงนั่งยองๆเพื่อให้คนตัวเล็กขึ้นได้สะดวกจุนมยอนฉีกยิ้มกว้างก่อนจะกระโดดขึ้นหลังของคนเป็นพี่ไปพร้อมกับหอมแก้มคนที่ให้ขี่หลังไปสองสามที
"ไปกลับกันเถอะ"เลย์พูดขึ้นแล้วเดินไปก่อนตามด้วยจื่อเทาลู่ฮานและคริส
"หลังพี่คริสอุ๊นอุ่นน้องจุนชอบจังเลย"เจ้าของเสียงหวานพูดขึ้นแล้วซบหน้าลงกับแผ่นหลังกว้างของคนเป็นพี่นิ้วเล็กๆเขียนอักษรลงบนหลังของพี่ชายแล้วยกยิ้มกว้างก็คำที่จุนมยอนเขียนไปมันคือคำว่า
.
..
...


'รักพี่คริส' ไงหล่ะ
"ทำตัวน่ารักอีกแล้วนะเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปเที่ยวเอาไหมครับ"เด็กน้อยพยักหน้าหงึกๆให้
"ไปฮะน้องจุนอยากไปกับพี่คริสแค่สองคนได้ไหมฮะ"
"ได้เลยครับ"คนเป็นพี่พูดแล้วก็ต้องยิ้มกว้างเมื่อเด็กน้อยหอมแก้มตัวเองแล้วซุกหน้าลงกับแผ่นหลังกว้างอีกครั้ง และเมื่อถึงบ้านปุ๊ปเด็กน้อยก็รีบลงจากหลังพี่ชายตัวสูงแล้วเข้าไปจูงมือพี่ชายหน้าหวานให้ไปอาบน้ำด้วยกัน




"ฮือ~พี่ลู่ใจร้าย" ก็ตลอดเวลาในการอาบน้ำเด็กน้อยก็เอาแต่มองหน้าพี่ชายหน้าหวานทำตาปริบๆและยิ้มหวานมาให้หัวกลมๆถูไปมากับแผงอกกว้างอย่างออดอ้อนจนคนเป็นพี่อดไม่ได้ที่จะจูบตรงซอกคอขาวเนียนจนขึ้นรอยแดงเป็นจั้มใหญ่ๆเมื่อเด็กน้อยเห็นก็ร้องไห้เสียงดังรีบแต่งตัวแล้วออกไปจากห้องน้ำทันที
"พี่แบค~พี่ลู่ฮึก..พี่ลู่"เมื่อเด็กน้อยออกมาจากห้องน้ำก็พบกับพี่หน้าสวยอีกคนแขนเล็กกอดเข้าที่เอวบางไว้แน่นพร้อมกับเบะปากออกมาส่วนคนที่เพิ่งถึงบ้านเห็นก็ตกใจยกใหญ่รีบกอดเด็กน้อยตอบทันทีมือเล็กๆลูบหัวของเด็กน้อยเบาๆก่อนจะย่อตัวให้เท่ากับเด็กน้อยแล้วกับยิ้มให้พร้อมกับนิ้วเรียวที่ปาดน้ำตาออกจากแก้มใสอย่างเบามือ
"น้องจุนเป็นอะไรครับร้องไห้ทำไมพี่ลู่ทำอะไรเราหรอหืม~"แบคฮยอนพูดพลางกอดและลูบหลังคนตัวเล็กเพื่อปลอยประโลมแขนเล็กๆของเด็กน้อยกอดเข้าที่เอวแน่นขึ้นพร้อมกับซบหน้าลงบนไหล่ของพี่ชายตัวเล็ก
"พี่ลู่ฮึก..กัดคอน้องจุน..ฮึกพี่แบคช่วยน้องจุนด้วย..ฮึก..พี่ลู่จะกิน..ฮึกน้องจุน"เด็กน้อยสะอื้นจนตัวโยนคนที่ได้ฟังคำบอกเล่าของจุนมยอนมองที่ต้นคอขาวที่มีรอยแดงๆอยู่ก็ได้แต่กร่นด่าหนุ่มหน้าหวานในใจ
'พี่ลู่นะพี่ลู่กับเด็กยังคุมตัวเองไม่ได้!'
"โอ๋ๆพี่ลู่ไม่กินน้องจุนหรอกพี่ลู่รักน้องจุนหรอกนะเลยทำแบบนี้"พูดจบคนตัวเล็กก็เอียงคอมองอย่างสงสัยกระพริบตาปริบๆอย่างงงๆ
'แต่พี่ลู่กัดคอน้องจุนนะ!!"
"อื้มจะว่ายังไงดีหล่ะเค้าเรียกว่ารอยคิสมาร์คหน่ะที่คอเนี่ย"นิ้วเรียวของคนเป็นพี่ชี้ไปยังบริเวณรอยแดงยิ่งทำให้เด็กน้อยงงเข้าไปอีก
"รอยคิสมาร์คหรอฮะแล้วเค้าทำกันทำไมหล่ะฮะ"แบคฮยอนพยักหน้าให้
"มันก็เหมือนเวลาที่น้องจุนจุ้บๆคนอื่นนานๆเขาเรียกว่าจูบแต่คิสมาร์คเนี่ยเค้าทำไว้ตามตัวก็เป็นการแสดงความรักอย่างหนึ่งนั่นแหละ"เด็กน้อยพยักหน้าแล้วเอ่ยถาม
"ถ้าน้องจุนรักพี่แบคน้องจุนทำรอยแบบนี้ไว้ได้ไหมฮะ"
"ไม่ได้นะๆเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องสำหรับผู้ใหญ่ไว้น้องจุนโตเดี๋ยวก็เข้าใจเอง"คนเป็นพี่พูดพลางใช้มือเกลี่ยปอยผมเล็กๆที่หล่นลงมาปกปิดใบหน้าหวานของเด็กน้อยแล้วยิ้มใหญ่ซึ่งเด็กน้อยก็ยิ้มหวานตามแล้วหอมแก้มคนเป็นพี่ไปหลายที
"แสดงว่าพี่ลู่ไม่ได้จะกินน้องจุนแต่พี่ลู่แค่รักน้องจุนม๊ากมากใช่ไหมฮะ"
"ใช่ครับ"
"แล้วพี่แบคขึ้นมาทำไมหรอฮะ"คนตัวเล็กถามแล้วเอียงคอมองอย่างน่ารัก
"ขึ้นมาตามพี่ลู่น้องจุนแล้วก็เซฮุนไปกินข้าวหล่ะสิพี่ดีโอเค้าทำไว้เต็มเลยมีของโปรดน้องจุนด้วยนะ"เมื่อได้ยินคำตอบเด็กน้อยก็ยิ้มกว้างจนตาปิดจนคนเป็นพี่อดหมั่นเขี้ยวไม่ได้ต้องหอมแก้มนุ่มๆไปสองสามที
"พี่แบคลงไปเถอะฮะเดี๋ยวน้องจุนตามพี่ฮุนเองพี่ฮุนเขาหลับอยู่หน่ฮะ"
"โอเคครับแต่เร็วๆนะพี่ชานยอลเขาหิวจนจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
"ได้ฮะน้องจุนจะรีบๆเลย"เด็กน้อยรับคำสั่งจากพี่ชายหน้าสวยก่อนที่จะรีบวิ่งไปยังห้องของคนที่หลับอยู่มือเล็กๆเคาะที่ประตูสองสามครั้วก่อนจะค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้องภายในห้องตกแต่งด้วยสีขาวและดำไม่ว่าจะเป็นเฟอร์นิเจอร์ต่างหรือผนังห้องเด็กน้อยค่อยๆย่องเข้าไปยังเตียงกว้างหลังใหญ่เมื่อเห็นพี่ชายหลับอย่างสบายก็หัวเราะคิกคักอยู่คนเดียวก่อนที่จะปีนขึ้นไปบนเตียงกว้างพร้อมกับคร่อมตัวพี่ชายเอาไว้ใบหน้าหวานโน้มลงมาอยู่กับอกของพี่ชายแล้วถูหน้าไปมาอย่างน่ารักหวังจะให้อีกคนตื่นแต่ก็ไม่เป็นผลเด็กน้อยเบะปากออกมานิดๆก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มกว้างเมื่อคิดอะไรดีๆออก คนตัวเล็กโน้มตัวไปจุ้บเบาๆที่ปากของพี่ชายและผละออกมาแต่ก็ไม่ทันมือของพี่ชายที่ประคองหน้าตัวเองเอาไว้พร้อมกับมอบจูบแสนอ่อนหวานไปให้เด็กน้อยที่ตอนแรกเหมือนจะดูตกใจนิดๆก็จูบตอบอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวตามประสาเด็กมือเล็กๆกำเสื้อของพี่ชายไว้แน่นก่อนที่คนตัวสูงจะผละจูบออกมาเพราะเด็กน้อยเริ่มจะหายใจไม่ออกแล้วก็ต้องยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นคนที่นั่งคร่อมตัวเองอยู่จากใบหน้าขาวๆกลายเป็นสีแดงลามไปไหนถึงไหนแล้ว
"แอบจุ้บพี่ตอบหลับหรอครับหืม~"มือหนาเอิ้อมไปบีบจมูกเล็กๆเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวเด็กน้อยยู่ปากน้อยๆเพราถูกจับได้ก่อนที่จะตอบเสียงอ้อมแอ้ม
"น้องจุนไม่ได้แอบจุ้บนะน้องจุนปลุกพี่ฮุนดีๆแล้วแต่พี่ฮุนไม่ยอมตื่นเองน้องจุนก็เลยต้องใช้จุ้บๆปลุกพี่ฮุนก็แอบจูบน้องจุนเหมือนกันนั่นแหละว่าแต่น้องจุน"เมื่อฟังเด็กน้องพูดจบคนเป็นพี่ก็ยิ้มกว้างออกมาก่อนที่จะลุกขึ้นนั่งดีๆแล้วจับให้เด็กน้อยนั่งที่ตักตัวเองพร้อมกับหอมแก้มนุ่มไปมาอย่างชอบใจ
"แล้วมาปลุกพี่มีอะไรครับ"
"อ้อ!พี่แบคบอกให้ไปกินข้าวได้แล้วฮะแล้วก็รีบๆด้วยนะฮะเพราะพี่ชานยอลหิวจะตายอยู่แล้ว" "ปะงั้นเราไปกินข้าวกันเถอะ"คนเป็นพี่พูดพร้อมกับจูงมือเด็กน้อยไปยังโต๊ะอาหารพอไปถึงเด็กน้อยก็ยกยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าใครนั่งร่วมโต๊ะทานข้าวด้วยก่อนที่จะวิ่งไปอ้อนเพื่อขอนั่งตักทันที "พี่หมินๆนั่งตักน้าๆนั่งตักๆๆ"เด็กน้อยพูดพลางจับมือพี่ชายมาถูแก้มตัวเองไปมาอย่างน่ารัก "เจอกันก็อ้อนเลยนะมาๆนั่งตักๆ"คนเป็นพี่พูดพลางอุ้มเด็กน้อยมานั่งตักพร้อมกับหอมแก้มนุ่มเป็นค่าตอบแทนท่ามกลางรอยยิ้มของทุกคน
"กินข้าวกันเถอะวันนี้เราทำเต็มที่เลยนะ"คนตาโตพูดขึ้นพร้อมกับตักข้าวใส่จานให้ทุกคน
            ความจริงคฤหาสหลังนี้ก็มีแม่บ้านเป็นสิบๆคนแต่เนื่องจากช่วงนี้เป็นเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่ เจ้าของคฤหาสหลังนี้ก็ให้กลับบ้านกันหมดแม้จะมีบางคนที่อยากจะ อยู่ทำงานแต่ก็ต้องยอมกลับแต่โดยดีและแม่ฮีซอลของจุนมยอนก็เรียกให้เหล่าแฟนของลูกชายตัวน้อยมาอยู่เป็นเพื่อนถึงแม้ว่าจุนมยอนจะไม่เลือกใครซักคนแต่ทุกคนก็ยอมรับซึ่งกันและกันแถมออกจะดีด้วยซ้ำได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ด้วยคำพูดเพียวประโยคเดียวของเด็กน้อยก็ทำให้ทุกคนรักจนโงไม่ขึ้นเลยทีเดียว
'น้องจุนรักพี่ๆทุกคนจะไม่นอกใจไปหาคนอื่นด้วย!'

  เสียงพูดคุยกันภายในโต๊ะอาหารดังขึ้นเป็นระยะๆทุกคนต่างยิ้มให้กันและกันมอบเสียงหัวเราะให้กันและกันจนเมื่อทุกคนทานอาหารเสร็จก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนจะเหลือก็แต่คนที่เป็นเวรสำหรับการล้างจานในวันนี้เมื่อคนตัวเล็กเห็นว่ามีพี่ชายตาโตกับพี่ชายผิวสีแทนทำอยู่สองคนก็เกิดการอยากช่วยขึ้นมาเลยรีบวิ่งไปยังห้องครัวพร้อมกับดึงที่กางเกงของพี่ชายตาโตเบาๆแล้วยิ้มหวานให้
"พี่ดีโอน้องจุนช่วย~"
"อืม~จะให้น้องจุนทำอะไรดีน้า"คนเป็นพี่พูดแล้วยิ้มหวานให้เด็กน้อย
"งั้นน้องจุนช่วยล้างฟองให้ออกจากจานให้หมดให้หน่อยได้ไหมครับ"เด็กน้อยพยักหน้ารัวๆก่อนจะปีนขึ้นเก้าอี้เพื่อให้ตัวเองล้างจานได้สะดวกๆ
"แล้วล้างเสร็จแล้วให้เอาไปไว้ที่ไหนหรอฮะ"
"ให้พี่ไคนะเดี๋ยวพี่เค้าจะเช็ดจานให้"
"ฮะ!"เด็กน้อยรับคำสั่งอย่างแข็งขันก่อนจะทำตามหน้าที่ของตนเองไปพร้อมกับสายตาความเอ็นดูจากคนเป็นพี่เด็กน้อยเดินออกมาจากห้องครัวก่อนที่จะมองหาใครบางคนในห้องนั่งเล่นแล้วก็ต้องยกยิ้มกว้างออกมาเมื่อเจอคนที่หาแล้วสองเท้าเล็กๆเดินย่องๆไปทางด้านหลังของโซฟาที่คนเป็นพี่นั่งอยู่พร้อมกับมือขาวที่จัดการปิดตาของคนที่นั่งอยู่แล้วหัวเราะคิกคักออกมา "ให้ทายใครเอ่ย"เสียงหวานพูดออกมาจนคนฟังต้องยกยิ้ม
"อืม~ใครน้าไม่รู้อ่า"พูดจบคนตัวเล็กก็ปล่อยมือที่ปิดตาคนเป็นพี่ออกก่อนจะวิ่งอ้อมโซฟาไปขอนั่งตักด้วย
"พี่ลู่น้องจุนไม่โกรธพี่ลู่แล้วนะที่กัดคอเอ้ยๆไม่ใช่ที่จูบคอน้องจุนพี่แบคบอกน้องจุนแล้วว่ามันคืออะไร"เด็กน้อยพูดพลางยิ้มหวานให้จนคนที่นั่งฟังเด็กน้อยพูดอยู่ต้องหอมแก้มนุ่มไปหลายที "แล้วมันคืออะไรหล่ะครับหืม~"พี่หน้าหวานพูดขึ้นพร้อมกับเอาจมูกตัวเองถูกับจมูกของคนตัวเล็กอย่างน่ารัก
"พี่แบคบอกน้องจุนว่ามันคือรอยคิสมาร์คคนที่เค้าทำต้องรักกันม๊ากมากถึงจะทำใช่ไหมฮะ"คนเป็นพี่พยักหน้าให้ก่อนที่จะชี้ไปยังอีกฝากหนึ่งของโซฟาเด็กน้อยหันไปตามมือของพี่ชายแล้วก็ต้องยิ้มกว้างเพราะคนที่เด็กน้อยบ่นหาแต่เช้ามาถึงแล้วร่างเล็กๆลุกออกจากตักพี่ชายหน้าหวานก่อนที่จะโถมตัวเข้าใส่คนที่นั่งอยู่ด้วยความคิดถึง
"พี่เฉิน~น้องจุนคิดถึงพี่เฉินมากๆเลยพี่เฉินคิดถึงน้องจุนไหมฮะ"เด็กน้อยพูดพลางมองหน้าพี่ชายด้วยรอยยิ้มริมฝีปากจิ้มลิ้มจุ้บที่ปากอีกคนเบาๆแล้วก็ต้องก้มหน้างุดเหมือนเคยเมื่อได้รับสายตาหยอกล้อมาจากพวกพี่ๆทั้งหมด

'อะไรกันน้องจุนแค่จุ้บๆเฉยๆเองนะทำไมต้องมองอย่างั้นด้วยเล่าน้องจุนเขินนะ!'

"คิดถึงสิคิดถึงมากๆเลยด้วย"คนเป็นพี่พูดพร้อมกับบิดแก้มยุ้ยๆของเด็กน้อยด้วยความหมั่นเขี้ยว "พี่เฉินวันนี้นอนด้วยกันนะฮะๆๆ"เด็กน้อยพูดพลางทำท่าทางน่ารักๆด้วยการยิ้มหวานบ้างกระพริบตาปริบๆบ้างหอมแก้มคนเป็นพี่จนโดนหอมแก้มคืนไปหลายทีแล้วก็เหมือนเด็กน้อยจะชอบใจโดยการหัวเราะคิกคักเป็นชุดใหญ่
"ได้เลยครับๆ"
"พี่เฉินไปเที่ยวที่ฮ่องกงเป็นยังไงบ้างอ่าน้องจุนอยากไปบ้างจังเยย"เด็กน้อยพูดพร้อมกับมองหน้าพี่ชายตาแป๋วจนโดนหอมแก้มไปสองสามทีมือหนาหยิบกล้องที่วางไว้ข้างๆตัวก่อนจะเปิดรูปภาพให้ดูและในการดูภาพครั้งนี้ก็ควบคู่ไปกับเสียงหวานของเด็กน้อยที่พูดว่า
'โห!สวยจังเลย'
'น้องจุนอยากไปบ้าง'
'ขนมอันนี้น่ากินน้องจุนอยากกิน'




     ผ่านไปได้สักพักก็ถึงเวลานอนของเด็กน้อยแล้วโดยตากลมโตที่ดูสดใสและซุกซนตลอดเวลาได้ปรือลงเล็กน้อยมือเล็กๆปิดปากตอนที่หาวพร้อมกับหัวทุยๆที่ซบอยู่กับอกกว้างของคนเป็นพี่แล้วยิ้มหวาน
"พี่เฉิน~ไปนอนกันน้า"เด็กน้อยพูดไปก็ขยี้ตาตัวเองเบาๆและก็ต้องหาวออกมาอีกชุดใหญ่ๆเมื่อความง่วงเข้าจู่โจอีกครั้งคนเป็นพี่พยักหน้าให้ก่อนที่จะบอกให้จุนมยอนไปบอกฝันดีกับพี่ๆคนอื่นให้หมดแล้วเด็กน้อยก็ทำตามอย่างว่าง่ายรีบไปจุ้บแก้มจุ้บปากของพี่ๆแต่คนทีสองทีแล้วเดินกลับมายังเฉินตามเดิม
"ไปครับนอนๆ"คนเป็นพี่อุ้มเด็กน้อยให้มาอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะพาขึ้นไปยังห้องนอนสุดน่ารักของเด็กน้อยโดยที่ไม่ลืมให้คนตัวเล็กแปรงฟันก่อนนอนแล้วเดินนำไปยังเตียงกว้าง
"พี่เฉินกอดๆๆๆ"เด็กน้อยพูดพร้อมกับขยับตัวไปซุกกับอกกว้างของคนเป็นพี่และจะได้รับจูบราตรีสวัสดิ์มาหนึ่งทีก่อนที่จะหลับไปในอ้อมกอดของกันและกัน
"เมอรี่คริสมาสครับเด็กน้อย..จุ้บ"



สวัสดีค่ะทุกคนนนนน
ไรต์เป็นเพื่อนของทรายน้าาา
ชื่อฝ้าย ฟิคนี้จะลงตั้งนานแล้วแต่ไม่มีเวลาเลยยยย
ต้องอ่านหนังสือสอบบบ
โมเม้นนี้คือ พี่จุนเป็นเด็กที่น่ารักมากๆได้รับแรงบันดาลใจมาจากเด็กน้อยข้างบ้าน55
อาจจะมีคำผิดไปบ้างก็อย่าว่ากันนะ 

G  Minor!