คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2 ::ツ You're Can Only Mine
Chapter 2
ผมเดินถือจานไปที่โต๊ะ ก่อนจะพบฝูงผู้ชายหน้าตาดีฝูงหนึ่ง ช่างทำให้หัวใจของข้าวผัดมีความสุขยิ่งนัก แต่จู่ๆ ก็มีมือๆ นึงมาปิดตาผมไว้ เฮ้ย ย ปิดทำไม จะดูๆ
“เลิกลวนลามเพื่อนกูผ่านสายตาได้แล้ว เพื่อนกูเขาไม่ชอบ”
โด่ว มึงเป็นเพื่อนมึงเหรอถึงได้รู้ว่าเขาไม่ชอบ
“คิกๆๆๆๆๆ อะไรของมึงไอ้ชา ลวนลามพี่ได้ตามสบายนะครับ พี่ชอบ”
หนึ่งในนั้นพูด อา งั้นไม่เกรงใจนะฮะ ผมพยายามแกะมือปลาหมึกองไอ้คนที่ปิดตาผมอยู่ โว้ย ย เอาออกดิ
“เอาออกไปนะเว้ย!”
ผมตะโกนเสียงดัง เอาออกไป๊ ! จะดูผู้ชายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ถ้ายังไม่เลิกแหกปาก แล้วนั่งกินเงียบๆ กูจะจับมึงกดกลางวงแน่!”
ทำเป็นขู่เหรอ? เอาดิ เอาเลย ย กดกูเลย แต่เอาเป็นที่ลับๆ หน่อย เขิน น เอ๊ย ย ไม่ใช่ๆ ผมเลิกแหกปากก่อนที่พี่มันจะพาไปนั่งเกาอี้ที่ว่างอยู่ ก่อนจะวางจานเนื้อ ผัก ของกินทั้งหลายแล่ลงโต๊ะ แล้วผมกกวาดตาสำรวจทันที ทั้งโต๊ผมมีมนุษย์ผู้ชายหน้าตาดีรวมๆ ประมาณเกือบสิบคน ไอ้พี่น้ำชา น้องน้ำหวานสุดหล่อ ว่าที่น้องเขย และว่าที่สามีผมเอง (โดนถีบ) ผม (หล่อสุด สวยสุด) น้องข้าวปั้น พี่ข้าวต้ม และผู้ชายหล่อ และสวย ไม่ทราบนามอีกสามท่าน
“รู้สึกมึงอยากจะรู้จักเพื่อนกูมากนะ”
มันพูดด้วยน้ำเสียงกวนตีน ทำไมล่ะ กูอยากหาลูกเขยให้พ่อ ให้แม่ ผิด???
“มึงเลิกทำหน้ากวนตีนซะ!”
ชิส์ ทำเป็นขู่ โด่ว ว ว ว
“มึงเห็นไอ้คนที่ดูกะหล่อนๆ พูดเก่งๆ มนุษย์สัมพันธ์ดีมั้ย?”
เห็นๆ ว่าที่สามีในอนาคต
“มันชื่อ ‘เชสเตอร์’ กูขอแนะนำว่ามึงอย่ายุ่ง”
ผมทำท่าจะถามมันว่าทำไม แต่ตามันบอกว่าให้ผมอยู่เงียบๆ แล้วฟังมันพล่ามต่อไป
“ไอ้คนสวยๆ นั้นน่ะ ชื่อ ‘ซันชายด์’ “
สวยแบบนี้ไม่เอาหรอก ไม่อยากมีสามีสวยกว่า ไม่อยากแข่งสวย ถึงจะชนะก็เหอะ
“ถึงหน้ามันจะสวย แต่ใจมันหล่อ เสียบมา ทุกคนบอกติดใจ”
อึ้ง งง คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ จ
“ส่วนไอ้คนที่หล่อๆ นิ่งๆ พูดน้อยๆ นั้น...”
“คนนี้แหละสเป็ค! ขอเบอร์ ชื่อ ที่อยู่หน่อย จะ...”
โป้ก ก
ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ กำปั้นมันก็ทาบมาที่หน้าผากผมเรียบร้อย โอ๊ย ย แม่งเจ็บนะ
“มันชื่อ ‘พาร์ท’ ห้ามมึงจีบ”
ทำไมว่ะ ???
“มึงไม่เหมาะกับมัน มึงมันแรด ร่าน เพื่อนกูเหมาะกับคนที่ดีกว่านี้”
หนอยย ย เห็นว่าไม่ด่า ว่า อะไรมึงเอาใหญ่นะ หนอยๆๆ
“แล้วไง? มึงเป็นเพื่อนมึงรึไง? บางทีเขาอาจจะถูกใจกูก็ได้”
เชิดใส่แม่งเลย ย เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับข้าวผัด ไม่เคยมีชายใดปฏิเสธข้าวผัด! โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆ บีบปากทำไม ม
“หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขออึ้งคำพูดของมันสิบวิ กริ๊ด ด ด แบบนี้มันจะจีบผมใช่มั้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ต้องเล่นตัวหน่อย ย เดี๋ยวเขาว่าเราใจง่าย ย
“ดูวันนี้พี่ข้าวผัดจะดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษนะฮะ”
พี่ก็อารมณ์ดีแบบนี้ทุกวันแหละครับข้าวปั้น น แหมๆ ว่าแต่พี่ ใครแถวนี้น้า ยิ้มไม่หุบ ตั้งแต่ให้ของขวัญเจ้าน้ำหวานไป แก้มนี้แดงเชียว ว หมั่นเขี้ยวน้องตัวเองวุ้ย
“หึๆ สงสัยเห็นคนหล่อๆ ไงครับข้าวปั้น แถมได้สวีทกับเพื่อนสุดหล่อของพี่ด้วยหนิ”
ไม่ต้องมาทำเสียงประชดประชัน ตัวเองอิจฉาเค้าล่ะสิ รู้หรอกนะ ไม่มีหนุ่มมาจีบล่ะซี้ สมๆๆๆๆๆ
“อย่างข้าวต้มน่ะ... แค่ถุยน้ำลาย ก็มีคนเอาแก้วมารองสิบกว่าคนแล้วครับ”
อะไร รร ทำไมอ่านใจผมออก ก ไอ้ใจเวร ร เปิดเสียงให้นอื่นได้ยินทำไม?? ปิดเสียงไปเลยไป๊
“หึ... ไอ้น้องบ้า”
ไอ้พี่ข้าวต้มพูดยิ้มๆ ก่อนจะเดินมายีหัวผม แล้วเดินเข้าบ้านไป อะไรๆ ยิ้มอะไรของมัน โด่ว ว บู่ อารมณ์เสีย
“คิกๆ เข้าบ้านกันดีกว่านะฮะ”
เจ้าข้าวปั้นพูดยิ้มหวานให้ผม ทำไมมีแต่คนยิ้มว่ะ แล้วทำไมต้องยิ้มแบบนั้น น น เปลี่ยนแบบรอยยิ้มไม่เถอะ แล้วเจ้าน้องรัก รักน้องนะ จุ๊บๆ ก็เดินมาควงแขนผมเข้าบ้านไป สนใจมานอนห้องกับพี่ไหมจ้ะ ลองแล้วจะติดใจ จ
“พี่ชายทะลึ่งจัง คิกๆ”
แล้วมือนุ่มๆ ของเจ้าข้าวปั้น ก็มาจับแก้มผมเบาๆ ก็จะบีบแรงๆ ทีหนึ่ง แล้วเดินเข้าห้องตัวเองไป ทำไมแต่ละคนรู้ใจผมล่ะ... อ่านใจผมออกเหรอ? ผมคิดในใจนะ ทำไมทุกคนรู้ อะไรกัน นี่มันอาร๊าย ย ย !!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมเดินกลับมาที่ห้องก่อนจะรีบเข้าไปห้องน้ำ อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน เตรียมเข้านอน น เฮ้อ อ วันนี้มีอะไรให้คิดเยอะแยะเลยแฮะ
‘หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
อะไรๆๆ คิดอะไรอยู่เนี่ย ย ออกไปๆๆๆๆๆๆๆ
‘หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
มันก็แค่ไม่อยากให้ผมไปจีบเพื่อน น แค่หวงเพื่อน
‘หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
‘หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
‘หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
‘หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
ออกไปจากหัวกูเดี๋ยวนี้น้า กูไม่ได้หวั่นไหวอะไรทั้งนั้น น ใจเย็นๆ ข้าวผัด มันแค่พูดไปงั้นแหละ อย่าเผลอไปหวั่นไหว ว ท่องไว้ๆ
‘หึ... คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
ไม่ได้มีแค่มึงหรอกหน่า คนหล่อมีอีกเป็นพัน คนหล่อมีอีกเป็นพัน ท่องไว้ๆๆๆๆๆๆๆ
ติ๊ดๆ
ข้อความหรอก? ใครส่งมาเนี่ย ย ดึกแล้วนะ ไม่นอนรึไง???
‘คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
โว้ย ย มึงจะพูดอะไรนักหนาว่ะ พรุ่งนี้มึงพาพ่อ กับแม่มาขอกูเลยแล้วกัน น แม่ง ผู้ชง ผู้ชาย ตำนง ตำแหน่งผัว แฟน กูให้มึงหมดเลย ย คนที่จะมาเป็นผัวกูคือมึง โอเคมั้ย ย ย
ครืนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วตลอดทั้งคืนผมก็แทบไม่ได้นอน... เพราะไอ้บ้าหนึ่งคนส่งข้อความมาหาผม พอตั้งสั่น... โทรศัพท์ผมก็สั่นแรงเกินไป... แล้วข้อความนั้นผมก็ไม่จำเป็นต้องเปิดหรอก เพราะมันส่งมาข้อความเดิมๆ แบบเดิมๆ แต่แปลก... ผมกลับยิ้มไม่หุบเนี่ย !!!
‘คนที่เหมาะกับมึงหน่ะ มีได้แค่กู!’
__________________________________________________________________________________________
Wruter : Talk
ตอนนี้หวานไม่หวานไม่รู้ รู้แค่ดีกรีความแรดของนายเอกมันพุ่ง ง ง ออกมาเหมือนเป็นแบบสามมิติ อ่านคอมเม้นแล้วดีใจ เป็นคนชอบอ่านคอมเม้น เม้นเกรียนๆ ก็ดีใจแล้ว ว ฮาา า
ความคิดเห็น