คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รักเล็กๆของเด็ก ม.6 ::ตอนที่2::
มาต่อแล้วนะคะ เห็นวิวพุ่งพรวดเลย เม้นบ้างก็ได้ค่ะ คนแต่งไม่กัด T^T
หมายเหตุ : เปลี่ยนชื่อเรื่องมาจาก ก็เรา..ไม่ได้ชอบผู้ชายนี่นานะคะ :)
++++++++++++++++++++++
[i]..... "แต่......ยิม ยิมมีแฟนแล้วไม่ใช่หรอโรส..."[/i]
.
.
.
"เค้าก็ไม่แน่ใจอ่ะมิ้น หน้าตาแบบนี้มันจะมีแฟนก็ไม่แปลกนี่นา" โรสกระซิบกลับแล้วหันมายิ้มหวานให้ตาล (ได้ทุกสถานการณ์)
"ฟา..วันนี้ว่างไหม ไปทานข้าวเย็นด้วยกันได้ไหมครับ"
"เอ่อ...คือว่า..." ฟาทำท่าลังเลใจนิดๆ เหลือบตาไปสบกับโรส โรสยักคิ้วให้หน่อยๆ ส่วนมิ้นกับตาลได้แต่มองฟายิ้มๆ
"เพื่อนๆของฟาคงไม่หวงหรอกใช่มั๊ยเนี่ย ^^"
"เอาเพื่อนเราไปได้เลยยิม เราให้.. แอร่ก~!" ยิมลูบหัวป้อยๆ
"นี่แน่ะ ตาบ้า พูดจาเข้า" โรสปรามด้วยท่าทางน่าหมั่นเขี้ยว
"อะไรเล่าาที่รักก~" แล้วก็ซบเข้าที่ไหล่เล็กๆของโรส
"เอ่อ..คือ จะว่าว่างก็ว่างอ่ะค่ะยิม ..แต่...ฟาติดทำรายงานอยู่อ่ะค่ะ.."
"ให้ยิมช่วยเอาป่าว งั้นดีเลย ฟามาทำงานที่บ้านยิมเลยดีไหม^^"
พรืด~ .. มิ้นสะดุ้งกับคำพูดของยิมเล็กน้อย (นี่นายจะเอาเพื่อนฉันไปทำอะไรรึป่าวเนี่ย)
"เกรงใจยิมอ่ะ แม่ยิมไม่ว่าเราหรอ"
"ไม่เป็นไรหรอกฟา แม่เรายินดีต้อนรับอยู่แล้ว งั้นตกลงตามนี้ โอเคนะครับคนน่ารัก~" ยิมเอ่ยซะเสร็จสรรพ ฟาได้แต่ทำหน้าเอ๋อๆ
"ว๊า~ที่จริงฟาก็ไม่อยากไปนี่เอง ยิมเสียใจจังเลย" ยิมทำท่าทางเหมือนเด็กงอน แก้มป่อง
"อุ๊บ.." ฟาแอบหันไปกลั้นหัวเราะอีกด้านเบาๆ
"อะไรอ่ะฟา ฟาขำเราหรอ" ร่างสูงมองตรงไปที่สาวน้อยตัวเล็กที่ตัวสั่นไหวเบาๆจากการ(กลั้น)หัวเราะ
"ก็...ก็ยิมน่ารักทำไมเล่า" หญิงสาวตอบอย่างตรงไปตรงมา ทำเอาเพื่อนๆอมยิ้ม(แต่ทำเป็นไม่ได้ยิน) ส่วนยิมนั้น..แก้มปริไปแล้ว
"ถ้ายิมน่ารักแล้วฟาราชอบ ยิมก็จะน่ารักให้มากๆ ฟาราจะได้ชอบยิมมากๆไง"
"...." ฟาพูดไม่ออก หน้าแดงยิ่งกว่าเก่า เกาหัวแก้เขินน้อยๆ
"เฮ้ย ถ้าเป็นตาลนะ เห็นกิริยาน่ารักๆของฟางี้ ไม่ตกหลุมรักก็บ้าแล้วว่ะ > <" ตาลอดไม่ได้ แอบยอนิดนึงแล้วรีบหันไปกอดโรส "แต่ตอนนี้เค้ารักตัวคนเดียวนะคะที่รัก" ..โดนโรสหยิกแก้มไปอีก 1 ที
"หวานอยู่ได้คู่นี้ หมั่นไส้ๆ ฮ่าๆ" มิ้นบอก
"ก็...งั้นวันนี้ เดี๋ยวเจอกันละกันนะ"
"เดี๋ยวยิมไปรับฟาถึงที่เลย ^^"
" ..//"
"แล้วเจอกันนะนางฟ้า > <"
"นางฟ้าอะไรเล่า...////" หน้าแดงขึ้นกว่าเก่า(อีก) แล้วยิมก็เดินจากไป โดยที่สาวๆที่พ่อทอมเท่เดินผ่านมองตามกันเป็นทาง
"แอบมีใจให้เค้าอ่ะดิ" ตาลกลับมาหยอกฟาอีกรอบ
"อะไรเล่าา"
"ปิดไม่อยู่แล้วฟา~ โถ่สาวน้อยของโรส กำลังจะกลายเป็นของคนอื่นซะแล้วหรอเนี่ย~" "ไม่ได้นะ! โรสเป็นของยิมคนเดียว -3-"
"อ่..."
"งั้น.."
..แล้วกลุ่มพวกเธอก็คุยเล่นกันไปตามประสาเพื่อน .. โดยหารู้ไม่ว่า มีสายตาคู่หนึ่ง จับจ้องมองเธออยู่..
"ฟารา..เธอกล้ายุ่งกับพี่ยิมหรอเนี่ย.." เบาดั่งพูดกับตัวเอง ..ปลาย เด็ก ม.4 ท่าทางมั่นใจในตัวเอง ที่ยืนกอดอกจับตาดูเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อกี้ไม่วางตา
..
กริ๊งงง ง ~
เสียงออดหมดเวลาคาบสุดท้าย ฟาที่กำลังเก็บข้าวของใส่กระเป๋านักเรียนอยู่นั้น ได้เหลือบไปมองเห็นสาวหล่อที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องพร้อมรอบยิ้มบาดใจ (โดยที่สาวๆรอบกายเป็นต้องใจลอยเมื่อพบเห็นทุกคน)
"มาเร็วจัง.." พึมพำกับตัวเองเบาๆ
"เราช่วยป่าวฟา" เสียงนั่นได้เข้ามาไกล้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ฟาสะดุ้งจนปากกาที่เธอถืออยู่นั่นหล่นลงพื้น
พรึ่บ ..
"อ๊ะ.." เมื่อเธอรีบนั่งลงเก็บของชิ้นนั้น มือเธอได้แตะลงบนมือกว้างของสาวหล่อผู้อยู่ตรงหน้า
"...."
รู้ตัวอีกทีปากกาก็ได้ถูกวางอยู่บนมือของเธอแล้ว
"อ่ะนี่ ยัยซุ่มซ่าม ตกกะใจอะไรมากมายเนี่ย ^^"
แล้วยิมก็ช่วยดึงฟาราลุก โดยที่สาวเจ้ายังคงใจเต้นไม่หาย ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆธรรมดา แต่ทำไมถึงเป็นขนาดนี้นะ
"ก็นายอะแหละ .. อะไรไม่รู้ จะมาก็มา ไม่ให้ซุ่มให้เสียง..." ก้มหน้าหงุดๆเก็บของต่อ
"อ่าว ก็เห็นว่าฟาเห็นยิมแล้วไงครับ เลยว่าจะเดินเข้ามาช่วย" ยิ้ม..ยิ้มทุกที ยิ้มทุกเวลา คนอะไร.. ฟาแอบคิดในใจ..
"อื้อๆไม่เป็นไร ฟาเก็บเสร็จแล้วแหละค่ะ"
"งั้นป่ะ ยิมถือกระเป๋าให้นะ" พร้อมดึงกระเป๋าของฟาไปถือ
"เอ่ออ..ยิม.."
"ไม่เป็นไรน่ะ ดูสีหน้าฟาสิ ไม่ต้องเกร็งใจเราหรอก" ยิมพูดพร้อมจับมือฟาเดินออกมาจากห้องเรียน
โดยเพื่อนร่วมห้องได้ส่งรังสีต่างๆนาๆมาให้ทั้งคู่ ด้วยความแอบอิจฉาเล็กๆ..
และเมื่อเดินลงมาถึงข้างล่าง
"เวรกรรม..ฝนตกซะงั้น" ร่างบางยืนมองสายฝนที่กำลังโปรยปรายพร้อมลูบมือตัวเองไปมา
"เราก็ไม่ได้เอาร่มมาด้วยสิ.. "
"คือฟาก็..ไม่ได้พกมาเหมือนกันน่ะ แหะๆ"
"ทำไงดีล่ะเนี่ย..ตัวเราอะไม่เป็นไรหรอกนะ แต่ฟาน่ะสิ..เดี๋ยวเป็นหวัดทำไง"
"แหน่~ เป็นห่วงฟาหรอ" ฟาถามเล่นๆ แต่ในใจแอบเต้นนตึกตัก..
"อื้ม..ก็แน่สิ .. เราเป็นห่วงฟานะ.."
"...."
แล้วมือยิมก็วางลงบนหน้าผากฟาเบาๆ
"แต่ฟา..ไม่เป็นไรน่ะยิม ฟาออกจะลุยฝนบ่อยๆ แฮะๆ^^"
"อ้าว จะเอางั้นจริงหรอ"
"เรามาลุยฝนเล่นกันดีกว่ายิม"
"แต่ว่าฟา..."
"ไม่เป็นไรหน่าา เดี๋ยวฟาก็หนีกลับบ้านเลยนี่"
"หน่ะ .. โอเคๆ งั้นไป บ้านยิมไม่ไกลหรอก เดินไปแป๊บเดียวก็ถึง"
"...."
แล้วทั้งสองก็เดินลุยฝนออกจาากตึกไป ยิมเอากระเป๋าตัวเองบังหัวให้ฟาพร้อมกอดที่เอวบางไปด้วย
"...." ฟาได้แต่เงียบและแอบเหลือบมองดูยิมเป็นระยะๆด้วยความแอบเขินหน่อยๆ
แต่ยิ้มส่งยิ้มให้ฟาตลอดที่ฟาเห็น เหมือนจ้องเธออยู่ตลอดเวลา
"มองเราอะไรมากมาย เราเขินนะ //" ฟาก้มมองถนนที่เปียกแฉะไปด้วยน้ำฝน
"ก็มองคนน่ารักไงฟา.."
แล้วซักพัก ยิมก็หยุดเดิน..
"...."
แล้วหันหน้ามาเผชิญกับฟา ใช้นิ้วโป้งปาดน้ำฝนออกจากแก้มของฟาเบาๆ
"น่ารักแบบนี้ ยิมไม่ยอมให้เป็นของใครหรอกนะ ^^"
..
.
.
.
+++++++++++++++
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น