คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โทรศัพท์พาซวย
"กริ้งๆๆๆๆๆๆๆ"โอ้ย ใครมันโทรมาเนียนาเบื่อจริงๆเลย
"Hello" ฉันกรอกเสียงลงไปในโทนศัพท์
"นี้ยัยพรทำไมลูกถึงไม่ยอมกลับมาบ้านบ้างฮะ"เสียงผู้หญิงวัยมีอายุ หรือนั้นก็คือ
"แม่พรยังไม่อยากกลับประเทศไทยเลยอะ อีกอย่างพรพึ่งจะได้ทำงานมา 1 ปีเองนะแม่จ๋า"ฉันพูดอ้อนแม่ไปเพราะฉันขี้เกียจกลับอะ
"ถ้าลูกไม่กลับมานะแม่แม่จะตัดลูกออกจากกองมรดกเลยค่อยดู"แล้วงานหนูละค่ะแม่จะทำยังไงอะ"ฉันอ้างแม่ไปเพราะว่าขี้เกียจกลับก็ลาออกจากงานสะสิ แล้วมาทำงานกับคู่หมั้นของลูกสะ"
"ฮะอะไรนะแม่จ๋าคู่หมั้นเหรอ"ฉันว่าแม่ล้อฉันเล่นแน่ๆเลย
"แม่ไม่ได้ล่อเล่นนะ สีเรียดนะเนีย"ฉันพูดอยู่ในใจแม่รู้ได้ไงเนีย
"จริงเหรอที่ว่าลูกนะมีคู่หมั้น"ขอให้มันไม่จริง สาธุธุธุ
"ก็ใชนะสิ เขานะทั้งหล่อ การงานก็ดีนะลูก ใจดีอีกต่างหาก"
"แต่..........."ฉันพูดได้แค่เพียงคำว่าแต่ แล้วแม่ก็พูดแทรกว่า
"ไม่มีแต่ทั้งนั้น เรื่องงานแม่จะโทรไปบอกเขาว่าลูกจะลาออก แล้วลูกก็ต้องกลับมาที่เมืองไทยเดียวนี้ แม่จะส่งตั๋วไปให้
ฮือออออออออออเสียดายงานจังเลย"ก็ได้ค่ะ"แม่ใจร้ายอะ
ฉันพูดไปงั้นแหละฮิฮิ เพราะฉันคิดแผ่นร้ายๆออกแล้วละเกี่ยวกับเรื่องของคู่หมั้นนี้แหละอิอิ 555+
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
..................................................................
พึ่งจะมีเวลามานั่งเขียนให้นี่แหละอิอิ
ความคิดเห็น