สั้นๆซึ้งๆ

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องของพิกเล็ทและหมีพู

เรื่องมันมีอยู่ ว่า.......
ขณะที่พิกเล็ทเดิน ตามหมีพูห์ไปต้อยๆ
รอยเท้าคู่ เล็กๆย่ำไปบนหิมะเคียงข้างกับรอยเท้าของพูห์ไปตลอด ทาง
เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง
ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอ สมควร
และคงไม่ได้คุยอะไรกัน เลย พิกเล็ทเลยต้อง "ขอเสียง" ด้วยการเรียก
"พู ห์"
เมื่อพูห์ขานรับและถามกลับ ว่า "มีอะไรหรือพิกเล็ท"
พิกเล็ทกลับเกาะมือพู ห์ไว้
ก่อนตอบว่า "เปล่า ไม่มี อะไร
แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันเท่านั้น เอง"
ภาพ นี้ ถ้อยสนทนานี้ เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง

สังเกต ไหมว่าพูห์เดินนำควรจะเป็นพูห์มากกว่าที่น่าจะเป็นฝ่าย
"ขอ เสียง"

จากพิกเล็ทว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือ ไม่

นั่นหมายถึงว่าเป็นความกังวลในใจพิกเล็ทเอง ที่เกรงว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆอย่างเขา

น ชีวิตเราทุกคนก็คงเคยผ่านพบมิตรภาพที่แสนดี
แต่มีกี่คนที่รักษา มันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหว

วันคืนแห่งชีวิต กลืนกินและฉุดดึงเรารุดไป หันกลับมามองข้างหลังอีก ที

อาจจะเศร้าใจหากพบว่าคนที่เราไว้ใจไม่เดิน ตามเรามาอีก แล้ว

ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ

ไม่อยากตามหลังเช่นกัน กลัวตามไม่ทัน กลัวเธอทำฉันหล่น หาย

อยากให้เราเดินเคียงกันไป
อยากอุ่นใจมั่นใจว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาว ไกล

...... เรายังมีกันและกันไปตลอด ทาง......

ในชีวิตของความเป็นจริง
คงไม่มีใครที่อยากเดินอยู่คนเดียวท่าม กลางความหนาวเหน็บของความเหงา
ความเศร้า
หรือ ความทุกข์ทั้งนั้น....แต่จงอย่าลืมว่าถ้าคุณไม่เริ่มที่จะเดินหาเพื่อนร่วมทาง ของคุณก่อน
...คุณอาจไม่มีโอกาสที่จะได้เดินบนเส้นทางของความ อบอุ่นเลย...นะคับ***

และ...ถ้าคุณกำลังเดิน หรือวิ่งนำอยู่ข้างหน้า
จงอย่าลืมนึกถึงความรู้สึกของคนที่เดิน หรือวิ่งตามหลังคุณโ
ดยเฉพาะบนเส้นทางที่มืด เปลี่ยวและ อันตราย
เพราะว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นมากับคนที่อยู่ข้างหลัง คุณ
อาจจะสายเกินไปที่จะแก้ไขแล้วก็ ได้

***
ให้รู้ว่าเราไม่ควร ทิ้งเพื่อน(คนรัก)ในยามที่เพื่อน(คนรัก)มีทุกข์หรือมีปัญหา
ถ้า คุณไม่อยากเป็นคนที่ถูกทิ้ง....นะ คับ