รักนายได้ไหมถ้าหัวใจนายยังว่าง

ลำดับตอนที่ #8 : วิธีทำให้แผลหายเร็วขึ้น

"ทางนี้ใช่ไหมครับ"

"ค่ะ   จอดที่มีรถสีดำข้างหน้านั่นน่ะค่ะ"ฉันบอกทางจนจวนจะถึงร้าน

"บ้านอยู่แถวนี้เหรอครับ"

"ป่าวค่ะ  น้ำหวานมาทำงานพิเศษน่ะค่ะ  "ดูพี่หนึ่งเป็นสุภาพบุรุษจัง!!!

"ทำงานพิเศษ?    งานอะไรครับ"

"เป็นพนักงานในร้านเบเกอรี่นะค่ะ   ร้านนี้แหละค่ะ"ฉันคุยกับพี่หนึ่งจนเกิอบลืมลงจากรถ

"งั้นผมขอเข้าไปหาอะไรทานด้วยดีกว่า  ชักหิวแล้วซิ"เขาพูดด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้ม  จนทำให้ฉันคิดถึงนายนั่นขึ้นมา  ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ

"ได้ซิค่ะ   งั้นตามน้ำหวานมาค่ะ  มื้อนี้น้ำหวานเลี้ยงเองนะ"













"เป็นไงค่ะ  ขนมอร่อยไหมค่ะ"ฉันเดินออกจากเคาเตอร์เพื่อมาถามอย่างมารยาท

"สงสัยผมต้องเป็นลูกค้าร้านนี้บ่อยๆแล้วแน่เลย"พี่เค้าตอบมาพร้อมรอยยิ้ม

"มาบ่อยๆเนี่ยคงต้องจ่ายเองนะค่ะ  หวานเลี้ยงทุกครั้งไม่ได้นะ"ฉันก็ตอบไปแบบยิ้มๆเช่นกัน

"คร้าบ  ผมรู้น่า!!!"

"งั้นหวานขอไปทำงานก่อนนะค่ะ"แล้วฉันก็เดินออกมาทำงานหน้าเคาเตอร์อย่างเดิม  แต่นั่นนายนั่นนี่น่า  แล้วเค้าคุยอะไรกับพี่หนึ่งนะ  ชักอยากจะรู้แล้วซิ

ระหว่างผมกับพี่หนึ่ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"นายมาทำอะไรที่นี่ !!!!"พี่หนึ่งถามผม

"ผมมาทำงานพิเศษครับ  เอ่อ  พี่รู้จักหวานด้วยเหรอ"ผมไม่อยากให้สองคนนี้รู้จักกันเลย

"พึ่งรู้จักกันน่ะ  พี่ขับรถเกือบชนน้องเค้า  ทำให้น้องเขามีแผลพี่เลยพาไปทำแผลแล้วก็มาส่ง"ทำไมมันบังเอิญแบบนี้ว่ะ

"แล้วหวานเค้าเป็นอะไรมากรึป่าวอ่ะ"ผมถามอย่างเป็นห่วงยัยตัวยุ่งของผม

"ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก  แต่ดูท่าทางนายจะเป็นห่วงมากเกินไปนะ  น้ำหวานเป็นแฟนนายรึไง"พี่เค้าเริ่มดูผมออกแล้วซิ   หรือผมแสดงท่าทางออกไปมากเกินไปนะ

"เอ่อ  ไม่ใช่หรอก  - -!  แต่ต่อไปไม่แน่"ผมอยากเป็นแฟนน้ำหวานอยากที่พี่บอกนั่นแหละ

"หมายความว่านายชอบเธองั้นซิ"ถามตรงๆเลยเหรอเนี่ย

"อ่า  ครับ  ทำไมเหรอ"ผมเริ่มอาการไม่ดี    กลัวจะเหมือนเมื่อก่อน

"พี่ก็รู้สึกถูกชะตากับน้องเค้า   งั้นเรามาลองดูกันไหม  ว่าใครจะได้ใจน้ำหวานไป"ผมคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้  แค่เห็นท่าทางที่พี่คุยกับหวานผมก็ดูออก  พี่ไม่ใช่คนที่จะคุยกับผู้หญิงเรื่อยเปื่อย  แล้วนี่ยังมาส่งอีก

"ทำไมต้องเป็นคนนี้   ไม่ใช่คนนี้ไม่ได้รึไง"ผมไม่อยากให้เรื่องมันซ้ำรอย

"ตอนแรกก็แค่ชอบเฉยๆ  แต่พอรู้ว่าเป็นคนที่นายชอบ  ยิ่งอยากเข้าไปเกี่ยวด้วย  ฮึๆ   หรือว่านายกลัวว่าจะเป็นแบบเมื่อก่อนล่ะ"พี่หนึ่งยิ้มให้ผมแบบกวนๆ

"ผม............"ไม่มีคำพูดอะไรอีกที่ออกจากปากผม   

"งั้นพี่กลับก่อนดีกว่า   ถ้านายกลัวจะแบบเมื่อก่อน  ถอนตัวเหอะ  ไปล่ะ"แล้วพี่หนึ่งก็เดินไปที่น้ำหวาน  คงไปบอกลาล่ะมั้ง

"น้ำหวาน  เธอชอบพี่บ้างรึเปล่านะ"ผมได้แต่พึมพำกับตัวเอง   ผมบอกตรงๆตอนนี้ผมรู้สึกกลัวว่าจะเสียน้ำหวานไปเหมือนกับ......















"นาย         รู้จักพี่หนึ่งเหรอ  เห็นคุยกันนายเชียว"ตาบ้านั่นเป็นอะไรอ่ะ  มองหน้าฉันใหญ่เลย

"เอ่อ   พี่ชายพี่เอง   หวานยังไม่รู้จักเหรอ"อึ๋ยพี่นาย

"พี่นาย   ทำไมมันบังเอิญแบบนี้ล่ะ"จะบ้าตายทำไมมันบังเอิญแบบนี้นะ

"อืม  พี่หนึ่งขับรถเกือบชนหวานเหรอ  ไหนมาดูแผลซิ"ตาบ้านี่มาจับมือฉันได้ไง  เอ๊ะจะลากไปไหนเนี่ย 

"นั่งนี่ซิ  ให้พี่ดูแผลหน่อย"ทำไมฉันต้องเชื่อด้วยนะ

"อืม  นั่งแล้ว"เอ๋    นายนี่คุกเข่าทำไมนะ

"ไหน   เป็นแผลตรงไหน  โตเป็นสาวแล้วนะ  ถ้าเป็นแผลเป็นแล้วไม่สวยจะทำไง  ไม่ดูแลตัวเองบ้างเลย"ดูบ่นเข้า   มาเป็นพ่อฉันตั้งแต่เมื่อไหร่

"เนี่ย  ที่ตรงนี่อ่ะ"ขืนไม่บอก  โดนบ่นอีกแน่เลย

"เห่อ  ขนาดไม่เป็นแผลยังไม่มีแฟนเล้ย  แล้วนี่เป็นแผลอีก   จะมีใครขอไหมเนี่ย"ตาบ้า   บังอาจมาพิพากวิจารณ์ฉันเหรอ

"เรื่องของฉันน่า   ถึงไม่มีใครขอฉันก็ไม่ตายหรอก"นึกว่าจะโรแมนติก  ที่ไหนได้  ทำไมวันนี้ปากนายถึงเน่างี้นะ

"โทษฐานที่พี่ดูแลน้ำหวานไม่ดี   พี่ยอมเป็นสามีให้ก็ได้   หึหึ"

"เชอะ   ยาก  ใครจะให้เป็น   อย่างนายน่ะเป็นได้แค่คนขับรถหรอก"  พูดแค่นี้ทำไมต้องทำหน้าเสียด้วยนะ   เราพูดผิดไปเหรอ

"ไม่มีโอกาสเลยเหรอ    "ทำไมทำหน้าเศร้าว่ะ   พูดแค่นี้เอง   ทำให้ฉันได้แต่เงียบค่ะ  ไม่รู้จะพูดไงดี

"พี่มีวิธีรักษาแผลให้หายเร็วขึ้น   หลับตาก่อนซิ"เห่อ  อยู่ดีๆก็กลับมาทำหน้าตาทะเล้นอีกล่ะ  เปลี่ยนสีหน้าเร็วจัง 

"ทำยังๆไง  บอกมาก่อน"

"หลับตาเร็วซิ   เดี๋ยวแผลหายช้าเกิดเป็นแผลเป็นด้วยไม่รู้นะ"นั่นยิ่งทำให้ฉันต้องรีบทำตามเพราะกลัวว่าจะเป็นแผลเป็นขึ้นมาจริงๆ

"หายเร็วๆนะ"เอ๋  มีอะไรมาโดนที่แผลนะ   ว้าย  ตานี่จูบแผลฉัน  อึ้ง  ขอบอกว่าอึ้งมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    เมื่อเค้าเงยหน้าขึ้นมามองฉัน   แล้วหน้าฉันก็เปลี่ยนเป็นสีชมพู   แบบว่าเขินค่ะ

ไอซ์++++

คนที่น่าจะอึ้งที่สุดคงเป็นผมล่ะ  ผมเข้ามาเห็นตั้งแต่ที่ดิวพาน้ำหวานไปนั่ง   จนตอนนี้   ผมจะทำยังไงดี   ในเมื่อผมชอบน้ำหวานแต่เก็บมาตั้งนานแล้ว   แล้วตอนนี้อยู่ๆก็ไม่รู้มีใครจะมาแย่งเธอไปจากผม   ผมควรจะปล่อยเธอไปดีไหม   หรือควรรักเธอต่อไป      แต่เอ๊ะ    อยู่ๆภาพยายนั่นก็เข้ามาในหัวผม      อึ๋ย!!!ใครจะไปชอบเธอล่ะ   กล้าบ้าบิ่นซะไม่มี    ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย!!!!




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอคอมเม้นเยอะๆน้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!