รักนายได้ไหมถ้าหัวใจนายยังว่าง

ลำดับตอนที่ #7 : ก้าวแรกของดาว&อุบัติเหตุของฉัน

หาดพูดว่าเหนื่อยไหมกับการรักใครสักคน  ฉันคงตอบได้ว่าไม่เหนื่อย   เพราะการที่เราคบกับใครสักคน  มันไม่ใช่เรื่องที่คนสองคนต้องมาทนนิสัยต่อกัน   แต่ถ้าถามฉันว่า  หากมีแฟนแล้วไม่เหนื่อย  แล้วทำไมฉันจึงไม่มี    เพราะอะไร  ก็เพราะการที่จะรักใครสักคนคงจะไม่ใช่เรื่องยาก   แต่การที่จะรักแล้วเข้าใจ  แล้วเรากับเขาไปด้วยกันได้ดีน่ะ  ยากมาก  ถ้าไม่แน่ใจจริงๆคงยากที่จะให้คิดเป็นแฟน  !!!!!








วันนี้ฉันก็ไปเรียนตามปกติ  หลังจากที่เลิกเรียนฉันก็กำลังจะออกจากมหาลัยเพื่อที่จะไปร้านSweet Dream

"ค่ะ  พี่ไอซ์  มีอะไรรึเปล่าค่ะ"พี่ไอซ์โทรมาหาฉัน

"พี่จะไปหาน้องน้ำหวานนะ  เดี๋ยวเราไปร้านพร้อมกันนะ  "

"ค่ะ  ได้ค่ะ  ให้หวานรอที่ไหนค่ะ"

"หน้าตึกศิลป์นะ   เดี๋ยวพี่ขอเคลียงานแปบ"

"ค่ะ  ได้ค่ะ  แล้วเจอกัน"

ขณะที่ฉันกำลังจะเดินข้ามถนนเพื่อจะไปตึกศิลป์  ฉันกำลังฟังเพลงจากหูฟังที่ต่อจากมือถืออยู่โดยไม่ทันระวังเรื่องรถ  ทำให้มีรถคันนึงมาเฉี่ยวฉัน

"คุณครับ  เป็นอะไรรึเปล่าครับ"คนที่ขับรถรีบลงจากรถเพื่อมาดูฉัน

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ  ฉันขอโทดด้วยนะค่ะ  ที่ไม่ทันระวัง  ไม่ดูให้ดีซะก่อน"

"เอ่อ  ผมก็ขอโทดครับ  พอดีขับหันไปหยิบของเลยไม่ทันระวังเหมือนกัน"

"อึ๋ย   เลือดออก"

"เอ่อ  ผมว่าไปทำแผลดีกว่านะ"

"ก็ได้ค่ะ"

หลังจากที่ฉันขึ้นไปบนรถเพื่อที่จะให้ผู้ชายคนนั้นพาไปทำแผล  ฉันจึงโทรหาพี่ไอซ์เพื่อไม่ให้พี่เค้ารอ   แต่ว่า  โทรไม่ติดอ่ะ!!!!

"ดาว  ช่วยอะไรฉันหน่อยซิ"

"อะไรล่ะ  ฉันจะกลับบ้านแล้วนะ"

"ตอนนี้ยังไม่ออกจากมหาลัยใช่ไหม"

"อืม  ทำไมเหรอ"

"ช่วยไปเจอพี่ไอซ์ที่หน้าตึกศิลป์หน่อย   พอดีฉันนัดพี่เค้าไว้น่ะ  แต่ตอนนี้ไปไม่ได้"

"พี่ไอซ์เหรอ  ได้ๆ  แต่เอ๊ะ  ทำไมแกไปไม่ได้ล่ะ"

"รถเฉี่ยวน่ะ  เลือดออกนิดหน่อย  ก็เลยจะไปทำแผล"

"แกเป็นอะไรมากรึป่าว   "

"ป่าวหรอก  ก็แค่หัวเข่ามีแผลนิดหน่อยน่ะ  แกไปบอกพี่ไอซ์ให้ฉันก่อนดีกว่านะ"

"อือ  ได้  ดูแลตัวเองด้วยล่ะ"

"จ้า   ThankZZZZ"

"พี่ไอซ์  แฟนหรือครับ"ผู้ชายคนนั้นถามฉัน

"ป่าวค่ะ  พี่ที่ทำงานพิเศษนะค่ะ  ทำไมหรือค่ะ"

"ป่าวครับ  แล้วน้องชื่ออะไรครับ"

"น้ำหวานค่ะ   ตรงนี้ค่ะตรงนี้  ห้องพยาบาลอยู่ตรงนี้ค่ะ"

"ครับ"

หลังจากที่ฉันเข้าไปทำแผล  พอออกมาก็ไม่เจอคนๆนั้นแล้ว  ฉันเลยคิดว่าจะกลับไปร้าน  เลยเดินออกมา  แต่พอเดินออกมาได้สักแปบ  ก็เห็นคนๆนั้นเดินถือน้ำมาจากร้านขายน้ำ

"ทานน้ำหวานหน่อยซิครับ   ผมอุส่าไปซื้อมา"

"ค่ะ  ขอบคุณค่ะ"

"น้องน้ำหวานจะไปไหนต่อครับ"

"จะไปที่ร้านที่ทำงานพิเศษนะค่ะ"

"ให้ผมไปส่งนะครับ   ผมชื่อหนึ่งครับ  พอดีผมมาหาน้องสาวนะครับ  แต่โทรไปหาเธอบอกจะไปส่งเพื่อนน่ะ  ผมก็เลยไม่รู้จะไปไหนดี  ว่างๆน่ะ"

"คงไม่ดีมั้งค่ะ  เดี๋ยวหวานไปเองได้ค่ะ"

"ไม่ต้องเกรงใจครับ  ถือว่าเป็นการไถ่โทด"

"ก็ได้ค่ะ"

อีกด้านหนึ่ง

"นาย  ยืนทำอะไรน่ะ"

"รอน้องน้ำหวาน  แล้วเธอล่ะ"

"ก็มาหานายน่ะ   "ดูทำหน้าเป็นหมางงไปได้

"มาหาทำไม"

"คิดถึงน่ะ    มีรายปะ"คิคิ 

"บ้า  แล้วน้องน้ำหวานล่ะ"หมอนี่เขินแหะ  แต่น้อยใจจังถามถึงแต่ยายหวาน
"หวานติดธุระมาไม่ได้  ถามถึงแต่ยายหวานนะ  น้อยใจจัง"
"น้อยใจเรื่องอะไร  ท่าจะบ้า"
"จะไปไหนล่ะ  เดี๋ยวไปส่ง  จะไปร้านขนมใช่ไหม  ให้ดาวไปส่งนะ"
"ไม่ล่ะ   ไปเองได้"ทำหน้าดุอีกแล้วนะคุณพี่ไอซ์"
"นะนะ  ให้ดาวไปส่งนะ"
"มาตื้อทำไมเนี่ย  ไม่ไปก็บอกไม่ไปซิ"
"ก็อยากไปส่งนิ   ไปส่งไม่ได้รีไง  แค่นี้ก็ไม่ได้เหรอ"
"อืมก็ได้"

หลังจากที่พี่ที่แสนดุขึ้นรถ    เค้าก็เอาแต่เงียบจนฉันอยากจะบ้าตาย
"พี่ไอซ์  ไม่คุยกับดาวหน่อยเหรอ "
"อยากมาส่งก็ให้มาแล้วไง  ยังจะให้คุยอีกเหรอ"
"โห  ไมโหดจัง   "แล้วฉันก็เลี้ยวรถเข้าที่สวนสาธารณะ
"มาทำไม  อ่ะ"
"ชอบยายหวานละซิ   "พ่อคนแสนดุ  ฉันดูคุณออกหรอกน่า
"หืม  เอาอะไรมาพูด"
"ความจริงไง  หรือว่าไม่จริง"มีหน้ามาทำหน้าตายอีก
"แล้วไง   เกี่ยวอะไรกับเธอล่ะ"
"ฉันแค่จะบอกว่ายายหวานน่ะมีคนที่เค้าชอบแล้วล่ะ  อย่าสนใจเลย"
"ไม่ให้ชอบน้องหวานให้ชอบเธองั้นเหรอ"
"ใช่"แล้วฉันก็เขย่งปลายเท้าขึ้นไปจูบพี่ไอซ์ทันทีที่พูดจบ  

"เธอทำอะไรของเธอห้า"พี่เค้าตวาดฉันล่ะ

"จะต้องให้ทวนเหรอว่าทำอะไร"

"เธอ   แก่แดดจริงๆ   เป็นน้องเป็นนุ่งจะจับตีก้นซะให้เข็ด"

"ไม่อยากเป็นน้อง  อยากเป็นแฟนได้ปะ"

"โธ่โว้ย   "แล้วพี่เค้าก็เดินไปเรียกรถแท็กซี่   ทำให้ฉันในตอนนี้ยืนหันหลังพิงรถแล้วยิ้มอยู่คนเดียว