รักนายได้ไหมถ้าหัวใจนายยังว่าง

ลำดับตอนที่ #3 : จูบ&%เรื่องราวของฉัน

"น้องน้ำหวานครับ   น้องน้ำหวานมีแฟนรึยังครับ"

"หวานยังไม่มีแฟนค่ะ   ทำไมเหรอค่ะพี่ดิว   จะหัวเราะหวานล่ะซิ"

"เปล่านะ    พี่อยากจะคบกับน้องน้ำหวานได้ไหมครับ"

พี่ดิวกำลังก้มหน้าลงมา   พี่ดิวกำลังจะจูบฉัน.....
....
....
...
..............................................
อยู่คนเดียวมานานกับความเหงาใจ   วันเวลาผ่านไปก็นานแสนนาน

เสียงโทรศัพท์ฉันนี่น่า......อ้าก....เมื่อกี้ฉันฝันไปหรือเนี่ย    ฉันฝันถึงตาบ้านั่นได้ไงอ่ะ   แถมยังฝันว่าตานั่นมาชอบเราอีก   จะบ้าไปกันใหญ่แล้วยายหวาน

"ดี  ยายดิว  มีอะไรเหรอแก"

"จะชวนแกมาที่บ้านน่ะ  วันนี้ไม่ทำงานไม่ใช่เหรอ  "เพื่อนรักฉันโทรมาแต่เช้าเลยล่ะ

"อือ    ได้    กี่โมง"

"10  โมงจ๊ะ   เดี๋ยวพี่ดิวไปรับน่ะ"

"หา!!!!!             ไม่ต้องเลย           ฉันไปเอง"

"เอามานี่ยายดาว"เสียงใครหว่าคุ้นๆจัง

"เดี๋ยวพี่จะไปรับน้องน้ำหวานนะ     อย่าดื้อ  โอเค?    ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าพี่ไม่เตือน"เสียงตาบ้านั่นนี่หว่า

"เอ่อ  ฉันไปเองได้น่า      "

"ถ้าไปแล้วไม่เจอล่ะ    คอยดู"

หลังจากวางโทรศัพท์ไปฉันก็มานั่งคิดกับตัวเอง   จะบ้าแล้วเหรอให้เราไปกับตาบ้านั่นอีกแล้ว     ไม่เอาอ่ะใครจะยอม    อยากลองของเหมือนกัน  อิอิ

หลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็รีบออกจากบ้านทันที     บ้านหลังนี้เป็บ้านของพ่อกับแม่ที่สร้างไว้ที่กรุงเทพ   แต่ตอนนี้ท่านไปอยู่ต่างจังหวัดซะแล้ว   ฉันเลยมาอยู่บ้านนี้ตัวคนเดียว   แต่ดีนะ   ที่มันไม่อันตรายเท่าไหร่

หลังจากที่ออกจากบ้านก็ต้องเดินไปขึ้นรถที่หน้าปากซอย   ระหว่างทางมีรถคันนึงบีบแตรเรียกฉัน   พอหันกลับไป +++++รถของตาบ้านี่น่า  

"พี่บอกให้น้องน้ำหวานรอพี่ไม่ใช่เหรอครับ"

"เอ่อ   พอดีฉันเกรงใจนายน่ะ"

"อยากลองเหรอ  ว่าการลงโทษจะเป็นอย่างไร"

"นายไม่ใช่พ่อฉันนะ   นายไม่มีสิทธิ"
ทันใดนั้นตาบ้านี่ก็ล็อคประตูรถไม่ให้ฉันออกไปได้     แล้วก็จับหน้าฉันไว้     แล้วนายก็++++++++จูบฉัน+++++++++++
ตาบ้านั่นทำให้ใจฉันเต้นรัว     หายใจแทบไม่ออก    ฉันได้แต่อึ้งไม่ทันได้ขัดขืนอะไร   เหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ   ถึงฉันจะเคยมีแฟน  แต่เราก็ไม่เคยทำกันแบบนี้นะ      แล้วตาบ้าก็ค่อยๆคลายริวฝีปากที่จูบฉันออกไป    แล้วเรามือลูบที่ริมฝีปากฉัน 

"อยากให้พี่ทำแบบนี้ต่อไหม"เพียงเท่านี้แหละ   ทำให้ฉันเริ่มได้สติผลักนายนั่นออกไปนั่งที่ที่นายควรนั่ง
"ฮึๆ   พี่บอกน้องน้ำหวานแล้วนะ  บอกให้รอพี่ไง   แต่น้องน้ำหวานดื้อครับ   พี่เลยต้องลงโทษ  อีกอย่างพี่ไม่ใช่พ่อน้องน้ำหวาน   พี่เลยไม่ทำแบบที่พ่อเค้าทำกับลูกเวลาลูกดื้อไงครับ   พี่เลยทำแบบนี้แทน"

"นายอยากตายรึไงห้า       ตาบ้า....รีบขับรถไปเลยนะ   ฉันอยากไปหาดิวแล้ว"หน้าฉันเริ่มแดงขึ้น   เพราะความอายอยู่ดีๆก็โดนจูบเฉยๆ   จูบกับคนที่เราไม่ได้รักสักหน่อย

"หวานสมชื่อนะ"นายนั่นเหมือนบ่นกับตัวเอง   แต่หูของฉันมันดันไปได้ยินเข้า   ฉันอยากบ้าตาย   อยู่ใกล้นายฉันได้บ้าตายกันพอดี

บ้านเกียรติโสภณ

"ยัยหวาน  มาแล้วเหรอ    คุณพ่อกับคุณแม่ของฉันอยู่ด้านในน่ะ   วันนี้ท่านว่างเลยชวนเธอมาบ้าน   คุณพ่อคุณแม่ฉันจะได้รู้จักเธอไง   เราจะได้มาทำรายงานของอาจารย์จิมมี่ที่บ้านฉันเลย"

"อือ    จ๊ะ"

"งั้นไปทานข้าวกันก่อนนะแก   มาได้เวลาอาหารเที่ยงพอดีเลย   ไปค่ะพี่ดิว"

หลังจากที่ฉันมาถึง    ได้ไหว้พ่อแม่ยายดาว   แล้วเราก็ทานอาหารกัน   มาถึงก็ได้ทานข้าวฟรีเลยนะเรา!!!!   นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาบ้านยายดาวนะเนี่ย   ใหญ่เป็นบ้าเลย   ดูจากข้างนอกก็หรูหราใหญ่โต   เข้ามาข้างในหรูกว่าข้างนอกซะอีก    โต๊ะอาหารก็ยาว   อาหารก็หรูๆทั้งนั้นเลย   ชีวิตฉันจะหาเงินได้ขนาดนี้ไหมเนี่ย   ฉันอิจฉาแกจริงๆเลยดาว 

ระหว่างที่ทานอาหารไม่มีใครพูดอะไรกันเลย   จนเมื่อทานอาหารเสร็จ

"คุณพ่อค่ะ  คุณแม่ค่ะ  นี่เพื่อนซี้ดาวค่ะ  ชื่อน้ำหวาน  ที่ดาวเล่าให้ฟังบ่อยๆไงค่ะ"

"หน้าตาคมคายนะค่ะคุณ   น่ารักซะด้วย"คุณหญิงเพ็ญแม่ของยายดาวพูดกับคุณศิลป์ผู้เป็นสามี

"ได้ข่าวว่าหนูทำงานพิเศษเหรอจ๊ะ"คุณศิลป์ถามขึ้น

"ค่ะ  หนูทำงานพิเศษที่ร้านSweet Dream ค่ะ  คุณท่านทั้งสองชอบทานไหมค่ะ   โอกาสหน้าหนูจะได้เอามาฝาก  ที่ร้านทำอร่อยค่ะ"ฉันตอบอย่างเด็กซื่อ

"แหมน่ารักแถมยังนิสัยดีอีกนะค่ะคุณ   แล้วที่บ้านหนูทำอะไรเหรอจ๊ะ"คุณเพ็ญถามบ้าง

"หนูเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ   ที่บ้านก็ทำสวนค่ะ"ฉันตอบตามความจริง

"อ้าวแล้วนี่หนูอยู่กับใครล่ะจ๊ะ   อยู่กับญาติที่ กรุงเทพเหรอ"คุณเพ็ญถามอีก

"หนูอยู่คนเดียวค่ะ  พอดีคุณพ่อกับคุณแม่ท่านเคยทำงานในกรุงเทพเลยซื้อบ้านเอาไว้ค่ะ   "

"ไม่กลัวเหรอจ๊ะ   มาอยู่กับเราไหม   "คุญเพ็ญพูดด้วยท่าทางที่ใจดี

"ดีเลยค่ะ   ดาวจะได้มีเพื่อนค่ะ   น้ำหวานเค้าเรียนเก่งด้วยนะค่ะคุณแม่"ดาวพูดขึ้น

"ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ   เกรงใจท่านทั้งสองเปล่าๆ   "

"ยังไงซะก็มาเที่ยวที่นี่บ่อยๆนะ   บ้านเกียรติโสภณยินดีต้อนรับหนูนะจ๊ะ"ท่านประมุขของบ้านพูดขึ้น

"ค่ะ     "ฉันยิ้มตอบท่านทั้งสองไป

ที่น่าแปลกใจไม่มีคำพูดใดๆของผู้ชายที่นั่งตรงข้ามฉันเลย    เป็นอะไรรึเปล่านะ    แต่ฉันไม่เห็นต้องสนใจเรื่องของเขาเลยนี่น่า

+++ผมได้แต่นั่งมองเธอ    ทำไมผมมองเธอแล้วไม่เบื่อเลย   เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงเลยคนที่ผมเคยเจอ   ไม่เสแสร้งแกล้งทำเหมือนผู้หญิงทั่วไป    บ้านเธอจนเธอก็พูดตามความจริง   คนทำสวน....ฮึ...ทั้งที่มันอาจจะเป็นเรื่องน่าขำสำหรับบ้านผม  แต่เธอก็ไม่อายในอาชีพของพ่อแม่เธอ   ผมอยากนั่งเก็บรายละเอียดในตัวเธอมากกว่าที่จะนั่งแซวเธอ    แล้วเรื่องที่ผมจูบเธอ  ไม่รู้ว่าผมทำไปได้อย่างไร  ผมแค่รู้ว่า  ผมอยากจูบริมฝีปากบางๆของเธอดูสักครั้ง   แต่เมื่อผมมารู้สึกตัวอีกที   ผมก็ได้จูบเธอไปแล้ว   ไม่รู้ผมโรคจิตรึเปล่า   แต่ผมชอบให้เธอด่าผม    มากกว่าผู้หญิงคนอื่นที่เค้าชอบมาอ้อนผม   ฮึๆ   แต่ผมดีใจอยู่อย่างนึงล่ะ    เธอไม่เคยจูบใครมาก่อน    สาวน้อยของฉัน







-----------------

ฉันนั่งอยู่หน้าคอมของยายดาวเพื่อหารายงานของอาจารย์จิมมี่มานานพอสมควรจะฉันเริ่มปวดตาซะแล้ว   

"หวาน....เดี๋ยวฉันมานะ  ไปหาอะไรมาให้แกกินน่ะ   กินไหม"
"กินซิ   ฉันหิวแล้วล่ะ   ฉันขอนอนพักสายตาบนเตียงแกหน่อยนะดาว"

"ได้เลยจ๊ะ   เพื่อน"

หลังจากที่ยายดาวออกไปฉันก็ไปนอนบนที่นอนยายดาว   ผ่านไปสัก10นาทีฉันก็เผลอหลับไป    โดยไม่รู้เลยว่าพี่ชายของเพื่อนกำลังจะเข้ามาในห้องนี้

"เวลาหลับก็ยังน่ารักแหะ!!!"

ผมพูดกับตัวผมเอง     แล้วผมก็นึกอยากจะจูบริมฝีปากบางๆนั่นอีกสักครั้ง    ผมเลยก้มลงไปจะจูบเธอ   แล้วก็

"เอ้ย   นายจะทำบ้าอะไรน่ะ   ตาบ้า!!!"ฉันตื่นขึ้นมา  แล้วก็ต้องตกใจ  ตาบ้านี่จะทำอะไรนะ

"ฮึ   ไม่บอก"นายนี่ทำหน้ากวนประสาทฉันอีกแล้ว

"ดาวไปไหนน่ะ   ฉันจะไปหาดาว"  ฉันพูดเสร็จก็รีบเดินออกไป  แต่  มือของตาบ้านั่นก็มาจับแขนฉันไว้  

"กลัวพี่เหรอ  " อ้าก!!!~ตาบ้านั่นมากระซิบที่หูฉันจากด้านหลัง   ทำให้ฉันตัวแข็งทื่อไปหมด

"รู้ไหมครับ   น้องน้ำหวานจูบไม่เป็นเอาซะเลย"นั่นแหละทำให้ฉันอยากจะฆ่านายนี่ซะ

"ฉันจูบไม่เป็นแล้วมันเกี่ยวอะไรของนายเล่า   แล้วนายมาจูบฉันทำไมล่ะ  ตาบ้า!!!"

"งั้นพี่สอนให้เอาไหมครับ  "แล้วนายนั่นก็ทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน

"ไม่เอา"แล้วฉันก็รีบเดินไปที่โต๊ะคอมเพื่อที่จะทำงานต่อ   ทำไมไม่เดินออกจากห้องนะเหรอ   ก็ที่นี่มันกว้างยังกะอะไรดีล่ะ   ถ้าออกไปมีหวังหลงทำไง

เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นอยู่ในสายตาของอีกสามคน   นั่นคือคุณพ่อคุณแม่ของยายดาวและยายดาว   โดยที่เค้าและฉันไม่รู้ตัวเลย

"เข้าไปได้แล้วล่ะยายดาว   เพื่อนเราคงเขินแย่แล้ว  "

"ค่ะคุณแม่"

หลังจากที่สองสามีภรรยาเดินออกไป  คุณเพ็ญก็ได้พูดกับสามีว่า"สงสัยเราคงได้ว่าที่ลูกสะไภ้แล้วล่ะ   ฉันล่ะค่อยสบายใจหน่อยนะคุณ   นึกว่าจะได้หนูเมนี่ซะแล้ว"

~
~
~
~
%
%
ก่อนที่ฉันจะกลับ   ก็มีรถสปอตสีน้ำเงินอีกคันมาจอดก่อนที่ตาบ้าจะไปส่งฉัน    แล้ว...โอ้วแม่เจ้า!!!!!เซ็กซี่อะไรปานนี้   กระโปรงรัด  แถมสั้นจู๋   แล้วจะเสื้อคล้องคอ  เผยแผ่นหลัง   โอ้ว  สุดยอด

หลังจากเธอลงจากรถเธอก็มาคล้องคอตาบ้านี่ทันที     แถมยืนเด้งอีกตังหาก  ให้ท่าชะมัด

"ดิวขา    ไปเที่ยวกับเมนี่นะค่ะ"โอ้ว   ชื่อเมนี่ซะด้วย
"ไม่ได้หรอกครับ   ผมต้องไปส่งน้องน้ำหวาน"
ยายนี่หันมาหาฉัน   เพิ่งสังเกตุเหรอย่ะว่าฉันยืนอยู่น่ะ
"ก็ให้คนรถไปส่งซิค่ะ  ไม่เห็นต้องไปเองเลยนี่ค่ะ"

"ไม่ได้หรอกครับ    แฟนผมจะให้คนอื่นไปส่งให้ได้ไง"

"ห้า   !!!!!"ฉันกับยายเมนี่ร้องออกมาพร้อมกัน

"เด็กกระโปโลคนนี้เนี่ยนะ   ฟ แฟน"

"ใช่ครับ   ผมไปก่อนนะครับ"

ก่อนที่ฉันจะมีสติ   นายนี่ก็เข้ามาลากตัวฉันขึ้นรถซะแล้ว

"นายพูดออกไปอย่างนั้นได้ไง   ใครเป็นแฟนนายกันน่ะ"ฉันเริ่มบทสทนาเมื่อเราอยู่ในรถกันเพียงสองคน

"ก็น้องน้ำหวานไงครับ    แหม!!ช่วยพี่หน่อยนะครับ   คือ  แบบว่าเมนี่และสาวๆชอบมาตามตื้อพี่น่ะครับ   พ่อแม่พี่ท่านเลยไม่ค่อยสบายใจ   ก็แต่ละคนที่น้องน้ำหวานเห็น  ก็ประมาณเมนี่อ่ะครับ   พี่เลยไม่รู้ทำไง   เพิ่งคิดแผนการออกเมื่อกี้  ก็เลยอยากให้น้องน้ำหวานช่วยเป็นแฟนกำมะลอของพี่หน่อย   คนมันหล่อทำไงได้"ไอ้คำหลังเนี่ยทำเอาฉันอยากจะอ้วก

"แล้วทำไมไม่ให้คนอื่นช่วยเล่า    ทำไมต้องเป็นชั้นล่ะ"

"ก็พี่คิดว่าถ้าเป็นคนอื่นเค้าอาจจะเกิดชอบพี่จริงๆก็ได้นิครับ    แต่ถ้าเป็นน้องน้ำหวาน   น้องน้ำหวานคงไม่มีทางชอบพี่แน่   พี่เลยให้น้องน้ำหวานช่วยไงครับ   หรือน้องน้ำหวานกลัวใจตัวเอง   กลัวจะหักห้ามใจไม่ให้ชอบพี่ไม่ได้ครับ"ดูหน้านายซิกวนชะมัดใครจะไปชอบลงล่ะ

"บ้าเหรอ   ฉันไม่เหมือนกับพวกผู้หญิงของนายนะ"ฮึ   บ้าจริงๆ

"งั้นแปลว่าตกลง   "
"ก็ได้    แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"
"อะไรครับ    พี่ยอมได้ทั้งนั้นเลย"
"ต้องมีค่าจ้างด้วย   ฉันไม่ยอมทำให้นายฟรีๆหรอก   ว่าไง"เรื่องอะไรฉันจะต้องเปลืองตัวฟรีๆล่ะ
"งกจัง      แต่ได้ครับ   เท่าไหร่ว่ามา"เขาได้แต่ขำกับข้อเสนอของฉัน   มันน่าขำตรงไหนกัน
"นายจะให้ฉันไปแฟนนานเท่าไหร่ล่ะ"
"ตลอดไป   อ่ะ  ล้อเล่น  ดูทำหน้าเข้า   3เดือนครับ  แล้วน้องน้ำหวานจะเอาค่าจ้างเท่าไหร่ล่ะ"
"133บาทต่อวัน   แพงไปไหมอ่ะ"จะแพงไปรึป่าวนะ
"อิอิ   งั้นพี่ให้น้องน้ำหวานวันละ 500บาทเลย   ตกลงนะ"
"เอ่อ   มันมากไปป่าวอ่ะ"
"ไม่หรอก   ตกลงนะ"

แล้วหมอนั่นก็พาฉันมาส่งที่บ้าน   จะเป็นอะไรรึป่าวนะเราที่ไปตกลงแบบนั้นน่ะ    เห่อคิดแล้วกลุ้ม