ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Crazy Boy !!! นายเท่านั้นที่หยุดหัวใจฉันได้

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 (50%)

    • อัปเดตล่าสุด 16 มิ.ย. 56


    บทที่ 1
    ตึกๆๆ!!!

    "สายแล้วเรา สายแล้ว  สายแล้ว" ทำไมวันนี้ฉันถึงตื่นสายได้น่าา +=^= ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยตื่นสายแม้แต่จะตื่นเกิน 6ยน:00 A.M. เลยนะ สงสัยเมื่อคืนฝันดีไปหน่อย(คงไม่เกี่ยวมั่ง)

    กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง!

    เสียงออดโรงเรียนดังแล้วซึ่งนั้นก็แปลว่า ประตูโรงเรียนก็จะปิด แล้วฉันจะเข้าโรงเรียนยังไงล่ะเนี่ยYoY?????!!!!! อ่าคิดออก แล้วก็แค่ปีนรั้ว โรงเรียน แค่นี้เอง เราเนี่ยฉลาดๆจริงเลย(หลงตัวเอง)ขณะที่ฉันกำลังปีนอยู่ก็มีเสียงหนึ่งตะโกน

    "นี่! เธอกำลังทำอะไรน่ีะ??" เพราะเสียงนั้นเองจึงทำให้ฉันตกใจจนตกลงมาก้นกระแทกเลย อ๊ากกกก!!! เจ็บ!!!!

    "เธอก็จะปีนกำแพงเหมือนกันหรอ"

    "ใครน่ะ?!" ฉันรีบหันไปมองอย่างเร็วด้วยความโกรธที่บังอาจทำให้ฉันตกลงมาก้นจูบกับพื้น แต่ฉันก็ต้องตกใจว่าหมอนั้น คือ........

    "คาตะ"

    "นึกว่าใครที่แท้ก็ยัยเตี้ย จอมโก๊ะนี่เอง"

    "ปากเสีย! นายมาเรียกฉันอย่างนี้ได้ไงห๊ะ!!"

    "ก็เรียกตามลักษระไง" ผู้ชายคนนี้ ชื่อ คาตะ หมอนี้เป็นผู้ชายที่สุนัขมากที่สุดที่ฉันเคยเจอมาเลย หน้าตาก็ดีแต่นิสัยเนี่ยจะผ่านมากี่ปีก็ไม่เคยเปลี่ยน เป็นผู้ชายที่แหวกกฎของโรงเรียนเกือบทุกวัน แต่หมอนี้ก็มีข้อดีเรื่องกีฬาเหมือนกันนะ

    "นายน่ะ......หัดแต่งตัวให้เรียบร้อยหน่อยได้ไหม"

    "มันเรื่องของฉันเธออย่ามายุ่ง :p" หนอยแหนะอีต้าบ้าน....อ่ะ!ว่าแต่นี่มันไม่ใช่เวลาที่จะมายื่นทะเลอะอยู่กับหมอนี่นี้น่า

    "พวกนายน่ะ...จะปีนก็รีบปีนสิเดี๋ยวยายแก่หน้ายักษ์ก็จับได้หรอก" โถ่...คราวนี้ใครอีกล่ะ แถามยังมีน่ามาสั่งฉันอีก

    "นายคิดว่านายเป็นใคร ถึงกล้ามาสั่งฉันให้รีบๆปีนห๊ะ" ฉัรค่อยๆหันไปแล้วกฌพบว่าหมอนี่คือฝาแฝดของ คาตะ ชื่อ กาตะ หมอนี่มีนิสัยที่ไม่ต่างจากคาตะซักเท่าไรจะว่าเหมือนกันเลยก็ว่าได้นะ แต่ยกเว้นบฃางส่วนที่ไม่เหมือนกัน ข้อแรกคาตะถึงจะไม่ทำการบ้านแต่ก็สอบผ่านผิดกับกาตะไม่ทำการบ้านไม่พอยังเอาเกมส์มาเล่นเวลาเรียนอีกบางครั้งก็ไม่เข้าเรียนแถามยังสอบตกอีก ฝาแฝดแบบไหนกันนะ ส่วนข้อแตกต่างที่ 2 ก็คือสีผม คาตะน่ะ สีผมตรงไม่ชี้และสีผมก็ออกสีดำน้ำเงินผสมกันส่วนกาตะน่ะผมตั้งแล้วสีผมแดงชมพู เลยทำให้แยกออกง่ายมาก

    "เธอน่ะ รีบๆปีนหน่อยได้ไหมห๊ะ"

    "ค่ะๆ >.<"

    ตุบ! ตุบ! ตุบ!

    ในที่สุดฉัน กาตะและคาตะก็ทำรายการปีนกำแพงโรงเรียนได้สำเร็จจากนั้นเราจะต้องใช้วิชาเนียนๆของเราขึ้นไปบนห้องเรียนโดยที่ไม่มีใครรู้พร้อมพี่น้องจอมปากสุนัขอีก 2 ตัว(แรกมากค่ะ)

    "เอาละ! เข้าเรียนกันเถอะ"

    "รับทราบครับ!" เสียงของคาตะตอบมาด้วยความเต็มใจ

    "ไม่ไปอ่ะ"

    "นายว่าไงนะ"

    "ไม่ไป"

    "ทำไม"

    "ขี้เกียจ" หลังจากพูดจบคาตะก็หันหลังแล้วก็เดินไปที่โรงยิม

    "น้องนายเนี่ยเป็นแบบนี้ตลอดเลยน่ะ"

    "อ่อ! งั้นหรอ" คาตะตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้ม

    13:00 P.M. Lunch Time!!!

    "เค้ก! ทำไมเมื่อเช้าแกมาสายจัดอ่ะ ฉันคิดถึงนะเนี่ย"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×