คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รู้เขารู้เรา -.-
“โห....อีตานี่ก็hotเหมือนกันแฮะ”
นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มที่ดูล้ามากเป็นพิเศษเพราะจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์มาทั้งวันถูกซ่อนอยู่ใต้แว่นตาเหลี่ยมกรอบหนาสีดำ นี่ก็ผ่านมาสามวันแล้วหลังจากที่ไปรับพนันมา แต่มันแทบจะไม่มีอะไรคืบหน้าเลย วันนี้ทั้งวันทิชาใช้เวลาเกือบทั้งหมดเพื่อหาข้อมูลที่เกี่ยวกับนายทีรวิชจากเว็บไซด์ของพวกแฟนคลับของหมอนี่ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นรูปภาพซึ่งมีเกือบจะทุกมุม ไม่ว่าจะหันซ้าย เอียงขวา หน้าตรงหรือแม้แต่ข้างหลัง สิ่งที่เก็บเกี่ยวได้จากเว็บเหล่านี้มักจะเป็นแรงใจที่แฟนคลับส่งให้ เช่น หนูรักพี่ทีมาก อยากให้พี่ทีออกอัลบัมใหม่เร็วๆ หรือว่าพี่ทีน่ารักจังเลยยิ่งตอนเล่นละครเรื่อง**** และที่ดูจะเยอะเป็นพิเศษก็คือ ข่าวซุบซิบว่าเป็นแฟนกับดารานางแบบคนโน้นคนนี้
“แถมยังเจ้าชู้ด้วยนะเนี่ย”ทิชาบ่นพึมพำกับตัวเอง พลางจดอะไรยุกยิกลงบนกระดาษ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก.......
“ใครค่ะ”เสียงทิชาตะโกนถามคนที่มาหน้าห้อง ขณะที่พาร่างบางวิ่งไปเปิดประตู
“ช้าชะมัดเลยนะ ทำอะไรอยู่เนี่ย” เสียงใสของยัยน้ำส้มดังขึ้นทันทีที่ประตูเปิดออก ทิชาเพียงแค่ยิ้มรับ ก่อนจะเหลือบไปเห็นว่ายัยน้ำส้มหอบของมาพะรุ่งพะรัง
“ซื้ออะไรมาเยอะแยะยะ” ทิชาเอ่ยถามพร้อมเอื้อมมือไปดึงของจากมือเพื่อนมาช่วยถือ น้ำส้มเบียงตัวแทรกผ่านทิชาเข้ามาในห้อง
ทิชาอาศัยอยู่ในคอนโดคนเดียวแต่บ้างครั้งก็มีน้ำส้มมานอนค้างด้วย ห้องที่ทิชาใช้เป็นที่กินที่นอนนี้ถูกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีขาวที่ทิชาชอบเกือบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นโซฟาตัวยาวสีขาว โต๊ะหรือตู้ต่างๆก็ถูกทาให้เป็นสีขาวซึ่งนั่นก็รวมถึงเตียงนอนด้วย นอกจากนี้ยังมีดอกไม้ต้นไม้ที่ถูกประดับไว้ที่ระเบียงที่สามรถมองผ่านประตูกระจกที่อยู่ตรงข้ามทางเข้าห้องพอดี สีสันของดอกไม้เหล่านี้ช่วยเพิ่มความสดใสให้ห้องได้เป็นอย่างดีพอๆกับภาพวาดสีน้ำฝีมือของยายทิชามี่ประดับแขวนไว้บนผนังห้อง
“ห้องนี้ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลยเนอะ”ยายน้ำส้มพูดขึ้นเมื่อเดินสำรวจไปทั่วห้องและไปหยุดอยู่ที่ระเบียง
“การที่แกกลับบ้านนอกไปสองสามวันเนี่ย แกจะให้ฉันเปลี่ยนอะไรได้มากมายยะ”ทิชาเอ่ยแซวเพื่อน ขณะที่มือก็แกะอาหารเย็นที่ยัยน้ำส้มซื้อมากินด้วยกันใส่จาน
“แล้ววันนี้แกจะค้างกับฉันรึเปล่า” ทิชาถามต่อ
“แล้วแกอยากให้ฉันค้างรึเปล่าล่ะ”น้ำส้มย้อนถาม แต่ก่อนที่ทิชาจะได้ตอบอะไรน้ำส้มก็ยื่นของบางอย่างมาตรงหน้าพร้อมกับยิ้มหน้าบาน มามุขไหนนะยัยนี่
“รับไปสิ”ยัยน้ำส้มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นทิชาเอาแต่ทำหน้างง
“เดี๋ยวพอแกเปิดดู แกก็จะรู้ว่าฉันเป็นเพื่อนที่ดีกับแกแค่ไหน แกต้องยอมให้เพื่อนที่แสนดีอย่างฉันนอนค้างด้วยแน่ๆ” น้ำส้มพูดอย่างมั่นใจ
“แกนี่เหน่อไม่เปลี่ยนเลยนะ” ทิชาพูดแกล้งพูดสำเนียงเหน่อๆล้อเพื่อน ขณะที่ก้มหน้าก้มตาแกะห่อของขวัญ แต่แล้วนัยน์ตาสีน้ำตาลก็ต้องเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยบอกความงุนงง พลิกดูของในมือแล้วก็เงยหน้าขึ้นมามองเพื่อน
“ซีดีเพลงของทีรวิช” ทิชาถามด้วยน้ำเสียงที่บอกถึงความไม่เข้าใจ
“ก็ใช่น่ะสิ ก็แกกำลังจะจีบเค้าใช่ม้า เพราะฉะนั้นแกก็ต้องลองฟังผลงานของเค้าดูบ้าง”
“ฉันแค่จะชนะพนันยะ ไม่ใช่จะไปเป็นแฟนเค้า”
“แล้วอีกอย่างนะ ในกล่องยังมีรูปทีรวัชหลายแอคเลยนะ แกเอาไปใส่กรอบรูปแล้วตั้งบนหัวนอนสิ” น้ำส้มยังแหย่เพื่อนไม่หยุด
“กินข้าวกินข้าว”ทิชารีบตัดบทก่อนที่หน้าจะแดงมากไปกว่านี้ นี่เราต้องไปจีบผู้ชายก่อนจริงๆเหรอเนี่ย โอ๊ยเพราะปากพล่อยๆของฉันแท้ๆ ดันไปรับพนันซะได้
“แล้วนี่แกดำเนินการแผนของแกไปถึงไหนแล้วเนี่ย” น้ำส้มเอ่ยถามขึ้นหลังจากตักข้าวคำแรกใส่ปาก
“แผนอะไรนะ”
“รู้เขารู้เรายะ” ทิชาตอบก่อนตักข้าวใส่ปาก
“ฉันก็รู้อะไรขึ้นเยอะแล้วล่ะ”ทิชาพูดเสียงอู้อี้เพราะเคี้ยวข้าวอยู่ในปาก พร้อมกับเดินไปหยิบกระดาษที่วางอยู่ข้างคอมพิวเตอร์ แล้วเดินมายื่นให้น้ำส้ม
“ที่ได้เป็นข้อมูลทั่วๆไปแหละ อย่างเช่นหมอนี่ชอบสีอะไร อาหารจานโปรด หรือว่าวันเกิด” ทิชาพูดก่อนตักข้าวใส่ปากอีก
“ตั้งชื่อแผนซะหรู ก็อีแค่หาข้อมูลเนี่ยนะ” พูดจบน้ำส้มก็ก้มลงอ่านกระดาษในมือ
“อายุ 23 ที่ที่ชอบไปคือทะเล ชอบกินน้ำพริกปลาทู เหมือนแกเลยทิชา” ยัยน้ำส้มบ่นพึมพำหลังจากหายไปอยู่หลังกระดาษพักใหญ่ ทิชาเพียงแค่หยักไหล่ตอบ ไม่เห็นแปลกตรงไหน น้ำพริกปลาทูน่ะอร่อยจะตายใครเคยกินก็ต้องติดใจทั้งนั้นแหละ
“วันเกิด”น้ำส้มยังคงพึมพำต่อไป
“ 9 เมษา” น้ำส้มพูดเสียงตื่นเต้นพร้อมทำตาโตใส่เพื่อนที่ตอนนี้ยกน้ำขึ้นดื่มอย่างไม่ใส่ใจ
“นี่ทิชาเค้าเป็นพี่แกแค่วันเดียวเองนะ” ทิชาย่นคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยแสดงความงุนงงต่ออาการของเจ้าเพื่อนตัวดีที่บัดนี้ดูตื่นเต้นใหญ่
“ฉันชอบคำถามนี้” คำพูดของน้ำส้มคราวนี้ดึงดูดความสนใจของทิชามาจากอาหารตรงหน้าได้สำเร็จ
“ส่วนไหนของร่างกายคุณที่คุณชอบที่สุด” น้ำส้มพูดต่อแถมยังยื่นหน้าเค้ามาใกล้ๆ
“ดวงตาเพราะดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ”สองสาวพูดประสานเสียงกันก่อนจะพากันหัวเราะยกใหญ่
“อีตานี่เสี่ยวซะมัดเลยเนอะ”ทิชาพูดไปหัวเราะไป
“อะไร!! น่ารักดีออก” น้ำส้มพูดเสียงที่เล่นที่จริง
หลังจากจัดการกับกับข้าวบนโต๊ะจนเกลี้ยง ทิชาก็ไปอาบน้ำในขณะที่ยัยน้ำส้มนอนกลิ้งอยู่บนเตียง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับการอ่านกระดาษโน้ตเรื่องของนายทีรวิชที่ทิชาจดไว้
“นี่ทิชา แล้วพวกที่อยู่กับเบอร์โทรล่ะ” น้ำส้มเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นทิชาเดินออกจากห้องน้ำ
“ที่อยู่น่ะยังไม่รู่หรอกนะ ส่วนเบอร์โทรเนี่ยฉันได้มาเป็นสิบๆเบอร์ แต่ส่วนใหญ่จะเป็น” ทิชาหยุดพูดพลางยกแก้วน้ำมาดื่ม ก่อนจะพูดต่อ “หมายเลขที่ท่านเรียกยังไม่เปิดใช้บริการหรือไม่ก็เบอร์ใครก็ไม่รู้”
“ทำอะไรของแกเนี่ย”ทิชาถามขึ้นเมื่อเห็นน้าส้มกำลังก้มหน้าก้มตาค้นหาของอะไรบ้างอย่างในกระเป๋าถือใบเล็กๆของเจ้าหล่อน
“นี่ไง” ยัยน้ำส้มตะโกนสียงดังพร้อมชูเศษกระดาษเล็กๆในมือ
“อะไรของแกอ่ะ” ทิชาเดินเข้าไปนั่งบนเตียงข้างๆเพื่อนสาวก่อนแย่งเศษกระดาษนั้นมาอ่าน
“ก็เบอร์โทรกับที่อยู่ของคุณทีรวิชไง”
“แกไปเอามาจากไหน”ทิชาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเพื่อนรักด้วยแววตาที่ดูงุนงงไม่อยากจะเชื่อ ฉันใช้เวลาทั้งวันยังหาไม่ได้แล้วอย่างยัยน้ำส้มจะไปเอาที่อยู่ของดาราดังขนาดนั้นมาได้ยังไง หรือว่ายัยนี่หลอกฉันนะ
“เฮอะน่า ฉันเอามาได้ก็แล้วกัน อันเนี่ยของจริงไม่มีมั่ว” เมื่อเห็นยัยทิชาจะถามต่อยัยน้ำส้มก็รีบลุกจากเตียง ไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วจะหนีเข้าห้องน้ำ
“จะหาของแบบเนี่ยมันก็ต้องหาจากแหล่งที่ถูกต้อง” ยัยน้ำผึ้งพูดอะไรงงชะมัด แถมยังไงไม่ทันจะได้ถามรายละเอียดก็หนีเข้าห้องน้ำไปซะและ
ทิชาก้มลงมองเบอร์โทรบนกระดาษอย่างชั่งใจว่าจะโทรดีไม่โทรดี ก่อนเงยหน้าขึ้นไปดูนาฬิกา อีกห้านาทีสี่ทุ่ม เอาว่ะยังไงก็ต้องทำไม่งั้นคงแพ้พนันพวกนั้น แต่แปลกชะมัดทั้งๆที่วันนี้ก็โทรไปตามเบอร์ที่ได้มาจากอินเตอร์เน็ตตั้งไม่รู้กี่เบอร์แล้วแต่ทำไมคราวนี้ใจมันเต้นเร็วแปลก ทั้งที่ไม่น่าจะตื่นเต้นแต่รู้สึกเหมือนมือที่กำลังกดเบอร์มันเย็นไปหมด ใจมันหวิวๆยังไงชอบกล
The smile on your face let’s me know that you need me……
เสียงรอสายที่ดังขึ้นทำให้หัวใจทิชาเต้นรัวและแรงขึ้นอีก หมอนี่เป็นคนโรแมนติกรึไงนะถึงได้เลือกเพลงหวานขนาดนี้เป็นเสียงรอสาย หรือว่าจะมีแฟนแล้ว ใช่ต้องมีแฟนแล้วแน่ๆ โอ๊ยยย!!!เอาไงดีเนี่ย เอาไงดี ถ้าเกิดเค้ารับสาย เราจะพูดว่าอะไรล่ะ แล้วนี่เราทำอะไรอยู่เนี่ย โอ๊ยยย!!! ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว
ทิชากดสายทิ้ง ถอนหายใจเฮือกใหญ่ กอดทิ้งตัวลงไปนอนหงายอยู่บนเตียงนุ่ม
ใจที่เคยเต้นเร็วบัดนี้สงลงแล้ว แต่สมองกลับกำลังทำงานหนัก ตั้งแต่ลืมตาดูโลกมาไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะต้องมาจีบผู้ชายก่อน แถมผู้ชายคนนี้ยังเป็นซุปเปอร์สตาร์ เป็นที่หมายปองของสาวๆทั่วประเทศ ฉันต้องบ้าแน่ๆที่คิดว่าพนันครั้งนี้จะชนะ
.........นะนะน่ะน๊า นะนาน่ะนาว...............
เสียงเพลงที่เพิ่งดังขึ้นปลุกทิชาให้ตื่นจากภวังค์ เมื่อหันไปที่ต้นกำเนิดเสียง จะใครซะอีกล่ะ ก็เพื่อนตัวดีที่เพิ่งจะเปิดเพลงของหมอนั่น แถมยังยิ้มหน้าบานโยกซ้ายย้ายขวาราวกับเต้นรำอยู่กับใครสักคน แล้วก็ทิ้งตัวลงมานอนข้างๆ
“พรุ่งนี้มีแผนไงต่อ”
“พรุ่งนี้เราจะไปบ้านหมอนั่นกัน”
.................................................................................
อ่านมาถึงตอนสองแล้วนะคะ
เปนกำลังใจให้เราแล้วก็นางเอกด้วยนะ
ความคิดเห็น