คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Part IV :: พี่ของผม
Part IV :: พี่ของผม
อ้อมแขนของผมยังคงโอบรอบตัวของพี่ซองมินเอาไว้เหมือนเช่นเมื่อคืน คนตัวเล็กยังคงหลับตาพริ้มอยู่ซึ่งเป็นภาพที่น่ามองเอามากๆ เห็นแล้วอยากจะลักหลับเสียจริงๆ
นาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียงของผมบอกเวลาว่าตอนนี้ตีสามกว่าได้แล้ว ไปล้างหน้าล้างตาหน่อยดีกว่าจะได้สดชื่น
ไฟในห้องน้ำที่เปิดอยู่ทำให้ผมรู้สึกแปลกใจนิดหน่อย แต่อาจเป็นพี่ฮีชอลก็ได้ที่ใช้ห้องน้ำแล้วไม่ยอมปิด เพราะพี่เขาก็เป็นแบบนั้นออกบ่อยไป
“อ้า”
ล้างหน้าตอนเช้ามือนี่มันสดชื่นดีจริงๆแบบนี้ผมคงนอนไม่หลับอีกแล้วแน่ๆ ถ้าอย่างนั้นก็อาบน้ำเลยดีกว่าเสร็จแล้วจะได้ไปนั่งดูละครรีรันต่อ พอเช้าแล้วค่อยไปส่งพี่ซองมินที่บ้านก็แล้วกัน
ครืด~
“เฮ้ย”
ผมร้องออกมาอย่างตกใจหลังจากเปิดม่านออกมาแล้วเจอกับผู้ชายคนนั้น คนไหนน่ะหรอ? ก็คนที่ไม่กี่วันก่อนผมตื่นขึ้นมาเจอเขาในสภาพเปลือยแล้วเจอเขาในชุดคลุมอาบน้ำไง แต่ตอนนี้มันน่าตกใจกว่าวันนั้นเสียอีก เพราะตอนนี้ไอ้บ้านั่นมันนอนเปลือยแช่น้ำอุ่นอยู่ตรงหน้าผมแล้วนี่ไง
“เฮ้ย นี่คุณเข้ามาได้ยังไงเนี่ย”
“ฉันต่างหากที่ต้องถามนายว่าเข้ามาได้ยังไง”
“ก็ผม...”
“ผมอะไร”
“คุยกับใครอยู่น่ะคยุฮยอน”
“ฮะ...ฮีชอล”
เจ้าของชื่อยืนยีผมตัวเองเล่นที่หน้าประตูอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร ต่างกับผมที่ตอนนี้อึ้งจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว ไม่สิ ความจริงผมควรใช้คำว่าช็อคจนจิตหลุดแล้วมากกว่า ไอบ้านั่นนอนแช่น้ำอุ่นอย่างสบายใจอย่างกับบ้านของตัวเอง ส่วนพี่ผมก็มีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันร่างอยู่
เอ่อ...นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย =[]=
“นายไปนอนทำอะไรในอ่างน้ำน่ะ แช่น้ำอุ่นหรอซีวอน ขยับไปหน่อยสิฉันแช่ด้วยคน”
“ดะ...เดี๋ยวสิฮะพี่ พี่รู้จักแหมอนี่ด้วยหรอฮะ”
“อ้อใช่ พี่พี่พาเขามาเมื่อคืนนี้น่ะ”
“พะ...พาเขามาเมื่อคืน”
“ใช่ ว่าแต่เราอยากแช่น้ำอุ่นด้วยกันกับพี่ไหมล่ะ”
“มะ...ไม่ดีกว่าฮะ เชิญพี่ตามสบายเลย”
“เฮ้ เดี๋ยวสิคยูฮยอน”
“โอ๊ะ O.O”
พี่ซองมินที่ยืนตาเบิกกว้างอยู่ข้างหลังพี่ฮีชอลทำเอาผมนึกสงสัยขึ้นมาแปลกๆ แต่พอหันหลังไปดูผมถึงได้เข้าใจ
.....
..
ไอ้บ้านี่จะลุกขึ้นมาจากอ่างทำไมเนี่ย =_________=
ขณะนี้เวลา 4 นาฬิกา 30 นาที 15 วินาที
พวกเราทั้งสี่คนพากันมานั่งอยู่บนโซฟา แน่นอนว่าในสภาพเรียบร้อยเสื้อผ้าครบถ้วนทุกประการ ส่วนลำดับการนั่งก็จะเป็นพี่ซองมิน ผม พี่ฮีชอล แล้วก็ไอ้บ้านั่น ความจริงตอนนี้เด็กวัยกำลังกินกำลังนอนอย่างผมไม่ควรจะมานั่นอยู่ในเวลานี้ แต่จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมว่าคงไม่มีใครนอนหลับแล้วล่ะ ก็ไอ้บ้านั่นเล่นโชว์ของซะ...=O=
“เอาล่ะ พวกเรามาคุยเรืองที่เกิดขึ้นกันดีกว่า ว่าทำไมพวกเราถึงมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ในสภาพนั้นได้ คยูฮยอน ในฐานะที่เราเป็นเจ้าของห้อง พี่ให้สิทธิเราตอบก่อนแล้วกัน”
“เอ่อ… คือผม….”
“…”
“ผม”
“…”
“ผม…”
“เรามา xxx กันที่นี่ครับ”
คำตอบของพี่ซองมินทำเอาทุกคนในห้องอึ้งไปตามๆกัน สำหรับผม ผมนึกไม่ถึงเลยว่าพี่เขาจะกล้าขนาดนี้ พี่ฮีชอลดูงงๆนิดหน่อยแต่ก็เหมือนจะเข้าใจ ส่วนซีวอนอึ้งมาก-มากที่สุด หน้าหมอนี่เหมือนโมโหอะไรสักอย่างหนึ่งมากๆ
น่ากลัวแหะ = =
“หมายความว่าพวกเธอฟีทกันแล้วหรอ!” หมอนั่นแหกปาก
“ใช่” ผมตอบสั้นๆ
“แต่เธอเป็นแฟนฉันนะ เธอจะไปฟีทกับคนอื่นได้ยังไง”
“หา!”
ผมกับพี่ซองมินอุทานออกมาพร้อมกัน ตอนนี้ผมอยากจะเอามีดเฉือนปากเขาทิ้งเสียจริงๆ มาติ๊ต่างว่าผมเป็นแฟนเขาต่อหน้าแฟนตัวจริงของผมได้ยังไงกันเนี่ย ถ้าพี่ซองมินเข้าใจผิดแล้วผมจะทำยังไง แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมคนที่ตกใจถึงมีแค่ผมกับซองมินฮยองล่ะ ความจริงพี่ฮีชอลก็ควรจะตกใจด้วยไม่ใช่หรือไง ก็พี่ฮีชอลกับซีวอนเพิ่งจะ...
เพี๊ยะ!
ความคิดของผมหยุดลงทันทีเมื่อโดนฝ่ามือหนักๆฟาดลงมาบนใบหน้าและมันคงเป็นฝ่ามือใครไม่ได้ นอกจาก...
“ซองมินฮยอง...”
“ไม่ต้องพูดฉันไม่อยากฟัง เพราะหลังจากวินาทีนี้เราไม่ได้เป็นแฟนกันอีกแล้ว!!”
“ฮยองฮะ!”
“นี่เธอจะไปไหนน่ะ”
“ไอ้บ้านี่ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันก็จะไปง้อแฟนฉันน่ะสิ”
“ถ้าอย่างนั้นก็อยู่นี่ล่ะ เพราะฉันนี่ไงแฟนเธอ”
“หา OxO”
ริมฝีปากของผมถูกปิดด้วยริมฝีปากของเขาอีกครั้งก่อนที่ผมจะได้เถียงอะไรออกไป มือของเขาประคองใบหน้าของผมไว้แน่นอย่างกลัวผมจะหันหน้าหนีไปไหน มันยังเป็นจูบที่หวาน นุ่มละมุน และดูดดื่มเช่นเคย
หากแต่ผมคงจะไม่ปฏิเสธเขา ถ้าผู้ชายที่จูบผมอยู่ในขณะนี้ไม่ใช่คนที่พี่ผมพามากลางดึกเมื่อคืน
“แฮ่กๆ นายบ้าหรือไงเนี่ย จูบฉันต่อหน้าพี่ฮีชอลเนี่ยนะ”
“ไม่เป็นไร ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอก”
“แต่พี่ฮะ...”
“เห็นไหมฮีชอลอนุญาตแล้ว งั้นเราจูบกันต่อเถอะ”
“ไปไกลๆฉันเลยนะ ฉันไม่จูบกับคนที่เพิ่งนอนกับพี่ฉันเมื่อคืนนี้หรอก!”
“หา!!”
ตอนนี้กลายเป็นพี่ฮีชอลกับซีวอนที่อุทานออกมาพร้อมกัน และนั่นทำให้ผมรู้สึกสงสัยแปลกๆว่าพวกเขาตกใจอะไรกัน ตกใจที่ผมรู้หรือก็คงไม่ใช่ ถ้าอย่างนั้นเขาตกใจเรื่องอะไรกันล่ะ อย่าทำให้สับสนไปมากกว่านี้ได้ไหม
(นั่นสิ ตกลงแกจะเคะหรือเมะ)
“อุ๊ ฮ่าๆๆ นอนด้วยกันหรอ ฮ่าๆๆ ใครบอกเราน่ะคยูฮยอน”
“ก็ตอนนั้นพี่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว ส่วนเขาก็นอนเปลือยอยู่ในอ่าง แถมพี่ยังเตรียมเปลื้องผ้าลงไปแช่น้ำกับเขาอีก ถ้าไม่ให้ผมคิดว่าพี่เพิ่งนอนด้วยกันมาจะให้ผมคิดว่าอะไรล่ะฮะ”
“ฮ่าๆๆ ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย พี่ไม่ได้พาเขามานอนกับพี่นะ”
“ถ้าอย่างนั้นพี่พาเขามาทำอะไรกันล่ะฮะ”
“ดู DVD ฮีชอลชวนฉันมาดู DVD”
“นี่ไง เรื่องนี้ที่ฮีชอลชวนฉันมาดู”
ซีวอนบอกพร้อมโยนกล่อง DVD ดังกล่าวมาตรงหน้าผม แถมยังกดเปิดเครื่องเล่นเพื่อให้ผมดูแผ่น DVD ที่ยังไม่ได้เอาออกมาอีกด้วย นี่แสดงว่าพวกเขามาดู DVD ด้วยกันจริงๆหรอเนี่ย ในห้องคนอื่นกลางดึกกลางดื่นเนี่ยนะ ทำไมถึงไม่คิดจะเกรงใจกันบ้างเลยล่ะ -^-
“งั้นทำไมทั้งสองคนถึงสนิทกันขนาดจะแช่น้ำในอ่างเดียวกันได้ล่ะ”
“ฮีชอลเป็นพี่รหัสที่มหาลัยฉัน”
“แล้วทำไมนายถึงไม่เรียกพี่ฮีชอลว่าพี่”
“พี่ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าพี่แก่น่ะก็เลยให้เขาเรียกว่าฮีชอลเฉยๆ ความจริงไม่มีเด็กคนไหนเรียกพี่ว่าพี่สักคนเพราะพี่ไม่ชอบ คงเหลือแต่เราคนเดียวนั่นล่ะที่ยกเว้นเอาไว้ ส่วนเรื่องแช่น้ำอุ่นพี่แกล้งเราเล่นน่ะ :P”
“แกล้งผมเล่น แกล้งทำไมล่ะฮะ”
“ก็พี่อยากเห็นเราเวลาหึงนี่หน่า แต่ว่าดันผิดคาดซะได้”
“หึง? ผมจะหึงทำไมล่ะฮะ”
“ก็เราเป็นแฟนกับวีวอนไม่ใช่หรอ”
“หมอนี่ติ๊ต่างเอาเองต่างหาก”
“ล้อพี่เล่นหรือไง ถ้าไม่ใช่แฟนทำไมเราถึงไม่ปฏิเสธจูบเขาล่ะ”
“…”
ผมนิ่งไปเลยเมื่อเจอคำถามจี้ใจดำของพี่ฮีชอล
นั่นสิ ผมเองก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไม
ไม่ว่าจะจูบครั้งแรกหรือครั้งนี้ ผมก็ไม่เคยปฏิเสธมันทันทีในสัมผัสแรกเลย ผมยอมให้เขาจูบแถมยังตอบรับสัมผัสเขาอีกต่างหาก กว่าผมจะผละออกมาเขาก็ชิมความหวานจากผมจนพอใจแล้ว ส่วนผมเองก็เสียดายจูบเขาไม่น้อย
ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกันนะ?
……………………………………………………………………………………………………………..
ความคิดเห็น