[เกิดใหม่มาเฟีย] พลิกชะตา นางร้ายผู้อาภัพ (มีอีบุ๊ก/ฟรีก่อนติดเหรียญ)

อุตส่าห์ไปขอผัวถึงฮ่องกง ปากบอกอยากได้แบบพระเอกแซ่บๆ ในนิยายดราม่ามาเฟียที่เพิ่งอ่านจบ

ดั๊น...ตกบันได 999 ขั้นของวัดตาย แล้วไปโผล่ในร่าง 'นางร้าย' ของนิยายเรื่องนี้ซะงั้น

ที่แม้จะได้แต่งงานกับพระเอกแต่ก็ต้องตายตอนจบเนี่ยนะ!

คำเตือน: นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการ โปรดใช้จักรยานในการปั่นชม

มีฉากบังคับขู่เข็ญ/ร่วมรักโดยตกอยู่ใต้ผลของยา​

จ้าวเฉิง x หลิวมี่

SET พลิกชะตา มาเฟียสี่จตุรเทพ

ตระกูลจ้าว แห่งทิศตะวันออก : ตราประจำตระกูลคือ มังกรฟ้า

ตระกูลหลิว แห่งทิศใต้ : ตราประจำตระกูลคือ หงส์เพลิง

ตระกูลลู่ แห่งทิศตะวันตก : ตราประจำตระกูลคือ เสือขาว

ตระกูลหวัง แห่งทิศเหนือ : ตราประจำตระกูลคือ เต่าดำที่มีงูพันรอบตัว

---

มาค่ะ ไรต์มาเปิดจักรวาลใหม่อีกแล้ว ๕๕๕

คราวนี้แนวเกิดใหม่ในนิยายดราม่ามาเฟียมั่ง

บอกเลยว่าแม้จะเข้ามาในนิยายดราม่า แต่ยัยหนูพุกของเราก็เอาตัวรอดเป็นยอดดี

มาลุ้นให้กำลังใจนางร้ายของเรากัน อิอิ

ปล.เรื่องนี้จบแล้วนะคะ กำลังทำอีบุ๊กค่ะ จำนวนคำ 75,xxx+

​

เกริ่น

‘หนูพุก’ พนักงานสาวธรรมดาที่ประกอบอาชีพเป็น AE อายุ 35 ปีบริบูรณ์ ได้ตายในโลกปัจจุบัน แล้ววาร์ปทะลุเข้ามาในนิยายดราม่าอีโรติกที่อ่านจบไปไม่นานเข้าจนได้

สาเหตุเพราะเดินทางมาขอผัวใหม่ถึงฮ่องกง เธออ่านนิยายบทจบในมือถือเพลินๆ ก็ก้าวพลาดท่า พลัดตกบันไดตายซะงั้น

ตอนอ่านนิยายเรื่อง ‘นางฟ้ามาเฟีย’ เธอก็ว่าชีวิตนางเอกในเรื่องรันทดแล้วนะ

แต่ยัยนางร้ายกลับอาภัพยิ่งกว่า

นอกจากจะโดนผัวเก่าอย่างพระเอกเขี่ยทิ้งแล้วตายตอนจบ ส่วนพระเอกนั้นก็ได้หย่ากับนางและครองคู่นางเอกและจบอย่างแฮ้ปปี้เอ็นดิ้ง!

และเธอจะไม่ว่าอะไรเลย

ถ้าเทพเทวดาที่ไหนสักที่ไม่เหวี่ยงหนูพุกคนงามผู้แสนดีรักเด็กประหนึ่งนางสาวไทย มาสิงสู่อยู่ในร่างนางร้ายที่ใกล้จะเข้าพิธีวิวาห์กับพระเอกเพราะสัญญาของสองตระกูลมาเฟียฮ่องกงผู้ยิ่งใหญ่

และสัญญานั้น มีระยะเวลาที่เธอกับเขาต้องใช้ชีวิตร่วมบ้านกันแบบนี้ไปถึงสามปี!!

โอ้มายก็อด ชีวิตหนอชีวิต

ถ้าจำไม่ผิดพระเอกและนางร้ายจะ ‘ได้เสีย’ กันด้วยนะ แถมยังถูกทำร้ายจิตใจตั้งมากโดยผัวมาเฟียที่กำลังจะแต่งงานกับเธอ ซ้ำร้ายเมื่อนางเอกกลับมามีบทบาท นางร้ายก็ต้องถูกกำจัด

สงสัยต้องหาทางเอาตัวรอดก่อนแล้วล่ะยัยหนูพุกเอ๊ย ชะตากรรมนรกหนีตายรอแกอยู่

บทนำ

ตุบ!

เขาโยนร่างเล็กเข้าไปในห้องน้ำจนเธอล้มคะมำลงบนพื้นหินอ่อน หลิวมี่โอดครวญจิกมือแน่นอย่างทรมานเบื้องล่าง ยามถูกมือหนาส้มผัสผิวกายร้อนผ่าวยิ่งทำให้ขนลุกชัน

อา เธอไม่ไหวแล้ว

เธอต้องการระบายมันให้จบๆ ตอนนี้ ติดที่มีตัวเกะกะขวางทางยืนค้ำหัวเธอแล้วมองดูคนทรมานทุรนทุรายอยู่เฉยๆ ราวกับกำยานปลุกกำหนัดนั่นไม่มีผลต่อเขา

แต่ทว่า…เมื่อเหลือบกลับไปมอง กลับพบอะไรบางอย่างปูดนูนตรงเป้ากางเกงเขา!

‘ไอ้บ้า ไอ้มาเฟียโรคจิตที่มีดีแค่ความหล่อ ความเป็นสุภาพบุรุษบกพร่อง มายืน—โด่อยู่แบบนี้คิดว่าเท่หรือไง’

หลิวมี่สบถบ่นแล้วรีบหันหลังให้ ใบหน้าแดงซ่านและสมองฟุ้งเฟ้อจินตนาการถึงบทรักเร่าร้อนกับเขา แต่ให้ตายยังไงเธอก็จะไม่ร้องขอเขาเด็ดขาด

“อ…ออกไปนะคุณเฉิง คุณก็ไปจัดการ ‘นั่น’ ของคุณซะ ฉันจะจัดการของฉันในนี้”

“หึ ได้ยังไงล่ะ ห้องน้ำอีกห้องข้างนอกก็มี ที่นี่คือโรงแรมฉัน เธอก็ไปเข้าห้องอื่นสิ ฉันจะทำมันตรงนี้”

เขาตอบด้วยน้ำเสียงเอาจริง ก่อนจะมาพร้อมเสียงเข็มขัดและการปลดซิปรูดกางเกง หลิวมี่สะดุ้งผวา มือเล็กกดตรงกลางกายอย่างทรมานพร้อมบิดส่ายสะโพกกลมไปมา ขนบนกายลุกซู่ไปหมด

อยู่ไม่ได้แล้วงานนี้ หนีของน่ากินที่จะทำเธอตบะแตกก่อนดีกว่า

“ได้ ฉันจะไปเอง หลีกทางซะ!”

โครม! คลิก!

“หึ ทำไมล่ะ อยู่ช่วยกันก่อนสิ” ร่างสูงเบี่ยงร่างมาบังปิดประตูล็อกกลอนเรียบร้อย จากที่คิดจะแกล้งเล็กๆ แต่พอเห็นท่าทีรังเกียจดื้อดึงแล้วก็นึกอยากเอาชนะ จึงปลดโบว์บนอกโยนทิ้ง พร้อมคว้าเข็มขัดเส้นยาวย่างสามขุมเข้าหาร่างบางที่สั่นระริก

“อ๊ะ จะทำอะไรนะ อย่าเข้ามานะ ว๊าย!”

แกร็ก!

เนื่องจากความเมาและฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ หลิวมี่ไม่สามารถหนีรอดจากการคุกคามของคนตรงหน้าได้ เขารั้งข้อมือเธอพาไปยังอ่างอาบน้ำที่มีราวเหล็กอยู่ด้านข้าง แล้วทำการมัดรวบมือทั้งสองเข้าด้วยกันเพื่อผูกโยงล็อกเธอไว้ตรงนั้น หลิวมี่จึงอยู่ในสภาพชูแขนขึ้นด้านบนขยับไปไหนไม่ได้ ได้แต่นั่งบนขอบอ่างมองอย่างไม่เข้าใจ

“ทำบ้าอะไรของคุณ นี่..อู้อื้อ”

เขาเหมือนรำคาญเสียงเธอเลยคว้าเอาผ้าขนหนูยัดปาก ก่อนจะก้มเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นน้ำหอมและบุหรี่เย็นจากกายหนา เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยข้างใบหูเล็กอย่างจงใจยั่วเย้า

“ก็จะให้ช่วยถอดชุดแต่แรกไม่ใช่เหรอ นี่ไง ฉันจะช่วยถอดให้” ดวงตาคมเหลือบมองยังร่องอกอวบอิ่มชนิดที่ชายใดได้เห็นก็อยากสัมผัส ทว่าเขากลับไม่อยากแตะต้องผู้หญิงคนนี้เลย

แต่กลิ่นหอมบนกายเธอก็ไม่เลว ทำไมถึงคล้ายกับหลิวเซียนได้ขนาดนี้ สมกับเป็นพี่น้องกันจริงๆ

และทันใดนั้น เขาก็เริ่มลงมือ “อื้อ อื้อออ”

-ติดตามในเรื่องนะฮัพ-

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์

พ.ศ. 2537

ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้หรือเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น หากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมายพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

------