คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 2 (3) คนเดียวในใจ
มาแล้ววว ฝา้วยนะะทุน
โพร *6*9* เท่านั้นนนนนน
เนื้อหาุๆ 62,9xx ำ
ใอมเป็นเ็ยันั้ใเรียน เรียไ้ว่าเป็นัวท็อปอห้อสายศิลป์ำนว เรเลี่ยิอันับหนึ่ในสามเสมอมา เ็สาวพยายามมาโยลอ นั่นเพราะเื่อในำพูอลุ้าวสุหล่ออเธอที่บอว่าุพ่อุแม่ะลับมาอยู่ที่ประเทศไทยหาเธอเรียนเ่ๆ
ทว่าแปปีมาแล้ว นระทั่เธอเลื่อนระับั้นเรียนึ้นเป็นระับั้นมัธยมปลายปีที่ 4 ็ไม่เห็นว่าุพ่อุแม่ะยอมลับมาอยู่ับเธอเลย สาเหุเพราะิารที่ฮ่อในะนี้ำลัเริ่ม้นไปไ้ี และ้อใ้เวลาในารัารพอสมวรเพื่อที่ะนำผลผลิาไร่เทพพิรุอุาำรส่ออไปยั่าประเทศไ้โยร
แน่นอนว่าเรื่อารานเธอยัไม่เ้าใ เ็ในวัยเธอยัไม่ิถึเรื่อทำนอนั้น ะมี็แ่เรื่อเรียน และ…เรื่อหัวใ
“อม…ือ เรา เรา..”
“เป็นอะไร้น เรียเรามาุยมีอะไรหรือเปล่า?”
ใอมยืนออ้อมอเพื่อนายที่เธอไม่สนิทยืนบิหน้าแรหน้า เห็นอาารแบบนี้เ็สาว็รู้แล้วว่าเาำลัะพูอะไร
“ือเรา…เราอบอม! บับเราไ้ไหม” นาย้นโพล่ึ้นมาพร้อมมอหน้าเธอรๆ แ่ใอมส่ายหน้ารัวทันที้วยรอยยิ้ม
“ไม่ล่ะ อนนี้เราอยาสนใแ่เรื่อเรียนไป่อน้น”
“แ่เรารอไ้นะ ไว้อมพร้อมเมื่อไหร่เรา็พร้อมเสมอ” ายหนุ่มมอมาอย่ามีหวั ทว่าใอมลับส่ายหน้า
“อย่ารอเราเลย…วามริเรามีนที่อบอยู่แล้ว อโทษทีนะ”
“อ…เอ่อ ไม่ ไม่เป็นอะไร” เพื่อนายูะเ็บอาารหหู่ไว้ไม่อยู่ รีบหมุนัวหนีหน้าาเธอไป้วยวามอับอายปนเศร้าสลทันที
“เฮ้อ” เ็สาวถอนหายใเฮือ ั้แ่เธอึ้นเรียนระับั้นมัธยมศึษาอน้นนถึมัธยมศึษาอนปลาย ็มีเ็หนุ่มมาอเธอบมาว่าสิบห้านแล้ว
แ่เธอ็ปิเสธไปหม นั่น็เพราะว่าในใเธอนั้นมีเพียใรบานที่เ็สาวเฝ้าฝันเสมอมา
นๆ นั้น็ือ…
ปี๊นๆ
“อม ลับบ้านัน”
เ็สาวที่นั่รออยู่หน้าประูรั้วโรเรียนอันมีอินมามายรีบเ้ัวมอเ้าอเสียาเป็นประาย ่อนรีบวิ่เ้าไปหาโยไวนระโปรสีรมท่าปลิวว่อน
“ลุ้าวมา้าอะ! อมหิว้าวแล้ว่ะ รีบลับไร่เราันเถอะ”
“โห วิ่มาะหัวระเิเลย โเป็นสาวแล้วนะะวิ่แบบนั้นไม่ไ้นะอม มันูไม่าม แล้วระโปรนี่็สั้นไปไหม มีับในหรือเปล่า?” ารุพศ์บ่นเ็สาว้วยรอยยิ้มไม่ไ้ริันั
วหน้ามสวยผนวับวาหวานึ้อเ็สาวนั้นล้ายับมาราอย่ามีนามา นเาเอ็ใระุวูบเวลามอหน้าหลานไม่แท้อนเพราะมันอบิไพล่ไปถึหน้าอแม่เธอ
ทว่าใอมยัูเ็มา อาเป็นเพราะผมสั้นเทียมาและผิวายสีน้ำผึ้าาราแหน้าเสาธทุวัน ทำให้ายหนุ่มมัมอเธอเป็นเ็หิใอมหลานสาวัวน้อยอเานเิมเสมอมา ผ่านไปี่ปีเา็ยัมอว่าเธอัวเล็เท่าเิม
“โธ่ลุ้าวา อมระวััวอย่าีอยู่แล้วล่ะ่ะ นี่ไไม่เห็นเหรอะาเับใน หนูใส่อยู่ไม่โป๊หรอ่ะ” เธอถลระโปรึ้นเล็น้อยเทียมเ่าเพื่อให้เห็นอบาเที่เอ่ยถึ ทว่านั่นทำให้าลุสุหล่อวัยห่าับเ็สาวสิบสอปียมือละาพวมาลัยมาีมือเธอัเผียะ
“โอ๊ย ลุอ่ะ ีอมทำไม”
“เป็นสาวเป็นนา อย่าไปเปิระโปรให้ใรูแบบนี้นะ โยเพาะผู้าย แม้แ่ับลุ็ห้าม” ารุพศ์ุใส่ใอมอีำรบ ทำเอาเ็สาวอมยิ้มมอลุอเธอ
“ทำไมะ เป็นห่วอมเหรอ”
-------
หวอะี้ลุ อิอิ
ปล.ไรท์ทำอีบุ๊ใล้เสร็แล้วว สรุปเนื้อเรื่อไม่สั้นมา่ะประมา 63,000 ำ เี๋ยวเาะราาเบาๆ มาอีที่ะ อิอิ
ความคิดเห็น