ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เคยุโก
.
“เนเน่ เรามาถึงแล้วนะ นี่เราเอาของมาให้เธอตามสัญญาแล้วนะ”
“ขอบใจมากจิม แต่เรามีอะไรจะบอกล่ะ กิตบอกถึงก่อนเธออีก เค้าแอบมาตั้งแต่ 9.30 แล้ว “
“อ้าวขี้โกงนี่หว่ากิต ไหนบอกว่าจะมาสิบโมงไง “
“ป่าวนะ เผอิญ วันนี้แม่เรารีบไล่เราให้ออกจากบ้านต่างหาก ว่าแต่เอาอะไรมาให้เราดูรีบเอาออกมาซิ อยากเห็นไวๆ “
จิม คว้ามือเข้าไปหยิบของในกระเป๋าออกมา มันเป็นพวงกุญแจอันหนึ่งซึ่งทำด้วยสีเงิน มองดูคล้ายชุบด้วยโครเมี่ยม แต่เมื่อดูดีๆมันไม่ใช่ มันเป็นสีเงิน ก็จริงแต่มีความใสมองทะลุได้คล้ายๆแก้ว ทำเป็นสัญลักษณ์รูปหมู จิมหยิบออกมา 3 อัน แล้วก็พูดว่า “อันนี้ของเนเน่ อันนี้ของกิต อีมกุ เค้าฝากมาให้แน่ะ ของเราขออันที่ใหญ่ที่สุดนะ เค้าไม่ได้บอกว่าให้ใคร แต่เราเข้าใจว่าอันนี้เค้าต้องหมายถึงให้เราแน่ๆเลย”
“อะนะ ขี้ตู่นี้นา เราว่าเค้าต้องให้เนเน่แน่ๆเลยผู้หญิงเหมือนกัน ต้องให้ของใหญ่ๆแก่เราสิ”
“เอ้อ เมื่อวานเรามีเรื่องตื่นเต้นที่บ้านเราด้วยแหละ มีใครไม่รู้เข้ามาในบ้านของเรา มาหาของบางอย่าง ไม่รู้ว่ามาหาอะไร แต่เราว่าต้องเป็นพวกเดียวกับพ่อของอีมกุแน่ๆเลย เราถามอีมกุว่าพ่อเธอให้ใครมาหาอะไรในบ้านเรา เค้าก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่พ่อบอกว่ามีของหายไปจากวัดในเมืองน่ะ ไม่รู้ว่าใครเอาไป แต่เค้าพบร่องรอย ที่เชื่อได้ว่ามาจากโลกของเรานี่ล่ะ เค้าเลยตามออกมาทางเดียวกับที่อีมกุออกมาหาเราน่ะ”
“เนี่ยเรายังคิดอยู่เลยนะว่า เค้ายังไม่กลับไปในโลกของเค้าเลย เพราะว่าเราดูที่ทางเข้าออกเมื่อคืน ก็ไม่เห็นว่าเค้าจะกลับเข้าไปเลยนะ สงสัยว่าจะไปหลบใครอยู่ที่ไหนหรือเปล่าไม่รู้ “
“อืม มีเหตุผลนะจิม เราก็ว่าเค้าก็ยังไม่กลับไปหรอก แต่แล้วใครกันล่ะที่ไปเอาของในวัดออกมา จิมเองก็ยังไม่เคยเข้าไปที่เมืองนั้นเองไม่ใช่เหรอ “
“ก็ใช่นะสิ เราก็แค่ฟังจากที่อีมกุเล่าให้ฟังเท่านั้นเอง “
“ไม่รู้คืนนี้อีมกุจะมาอีกเหรอเปล่าเราอยากรู้นะเนี่ย ว่าเค้าหาของเจอกันหรือยัง จะได้รู้ว่าใครเอาไปกันแน่ “
“เนเน่ว่านะ เค้าต้องมาแน่ๆเลย ไม่เชื่อดูคืนนี้ซิ ถ้าเนเน่เป็นผู้ชาย จะขอไปนอนค้างบ้านจิมด้วยแล้วนะเนี่ย ไม่น่าเกิดเป็นผู้หญิงเลยให้ตายสิ”
“เอางี้ป่ะพรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์เดี๋ยวเราจะขออนุญาตพ่อไปข้างบ้านจิมด้วยดีกว่า “
“เออ ดีเลย แล้วไงอย่าลืมเอาแผ่นเกมส์ใหม่ๆไปลงไปให้เราลงด้วยนะ จะได้มาเล่นกัน”
“ได้ๆๆๆ ตกลงตามนี้เดี๋ยวสัก หกโมงเย็นเราจะไปบ้านจิมแล้วกัน”
“จิม นี่ก็บ่ายแล้วนะ เดี๋ยวพ่อจะไปทำธุระต่อ ลูกเล่นกันเสร็จแล้วหรือยัง” ผมพูดเพื่อเร่งให้ลูกรีบๆกลับบ้าน เพราะผมมีนัดต้องไปทำต่อช่วงเย็นด้วย
“ครับพ่อลงเดี๋ยวนี้แหละ” จิมรีบวิ่งลงมาตามบันไดลงมาข้างล่าง
“เอ่ยคุณบรรเจิดเดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับ แล้วว่างๆผมจะพาลูกชายมาเยี่ยมใหม่นะครับ “
“ไม่เป็นไรครับ เห็นเด็กๆเล่นกันแล้วมีความสุขผมก็ยินดีครับเนี่ย”
“พ่อ ๆๆๆ เดี๋ยวเย็นนี้กิตเค้าขอตัวไปค้างบ้านเรานะครับ ได้หรือเปล่าครับ”
“อ่ะ ได้สิ ว่าแต่ลูกอย่าลืมไปเก็บห้องด้วยล่ะ อายเพื่อนเค้าบ้างล่ะ”
“ครับผม ทราบแล้วครับ”
หลังจากส่งลูกกลับไปบ้านแล้ว ผมก็เดินทางออกจากบ้านในทันทีไปหาหมออิฐ ทันทีที่ผมกำลังจะเคาะประตู ประตูก็เปิดออกมา พร้อมทั้งเสียงหมออิฐพูดมาว่า “เชิญเข้ามา ๆ คุณไม่ได้เอาของนั่นมาใช่ไหม งั้นก็เข้ามาเลย”
“เมื่อคืนเอ็งฝันอะไรอีกหรือเปล่าล่ะ “
“เปล่าครับไม่ได้ฝันครับ เมื่อคืนมีขโมยมาค้นของในบ้าน แล้วก็คิดเรื่องนี้เรื่องนั้นจนนอนไม่หลับน่ะครับ แล้วก็ไม่รู้ลูกคุยกับใครในห้องก็ไม่รู้”
“เออ ข้ารู้ ข้าเห็นแล้วล่ะ ว่าไอ้คนนั้นมันจะมาหาอะไรในบ้านของเอ็ง มันคงหาเจอหรอกวันนั้น ในเมื่อเอ็งเอามันติดตัวมาด้วยนี่นา”
“ไอ้วัตถุสีเงินเครื่องลางอะไรเนี่ยนะเหรอครับที่มันจะเอา”
“เออสิวะ ก็เพราะไอ้เนี่ยล่ะที่มันจะต้องได้คืน ของเดิมมันมีอยู่กี่อันเอ็งได้นับไว้หรือเปล่าล่ะ”
“ไม่ได้นับครับ”
“ของเดิมมันมี 10 อัน แต่ละอันหน้าคนที่อยู่ในรูปมันไม่เหมือนกันหรอกนะ ไอ้ที่เอ็งได้มาน่ะ มันเป็นรูปของ เคยุโก พ่อมดที่มีอำนาจเป็นอันดับสองของเมือง”
“พ่อมด เคยุโก ผมทวนคำนั้นอีกครั้ง อะไรกันครับเนี่ย พ่อมดที่ไหน มันจะเป็นไปได้ยังไงที่สมัยนี้ยังมีพ่อมดอยู่”
“แล้วเอ็งเชื่อเหรอวะ ว่าเอ็งได้ไอ้นี่มาจากความฝัน”
“เชื่อสิครับ ก็ผมฝันเห็นมันจริงๆ “
“แล้วเอ็งจะเชื่อเรื่องพ่อมดอีกสักเรื่องไม่ได้เหรอไงล่ะ”
“ได้ครับ ๆ ผมเชื่อแล้ว แต่มันเกี่ยวข้องกันยังไง แล้วไอ้เนี่ยมันมีความสำคัญยังไง เค้าถึงต้องมาเอาคืนล่ะครับ “
“ข้าก็อยากรู้เหมือนกันแหละ ว่ามันจะมาเอาของอย่างงี้กลับคืนไปทำไม ให้มันมาอยู่ที่นี่ยังดีกับตัวพวกมันเสียยิ่งกว่ากลับไปอยู่ในวัดอย่างนั้นอีก”
“ทำไมครับมันร้ายกาจอย่างงั้นเลยเหรอ ลุง”
“เออซิวะ มันทำอะไรก็ได้ มันทำให้เอ็งถูกไล่ออกจากงานยังได้เลยนะโว๊ย”
“โธ่อย่าเล่นตลกกับผมอย่างงั้นสิครับ แล้วนี่ผมจะทำอย่างไรดีล่ะครับ ทำลายมันทิ้งไปเลยแล้วกันของแบบนี้”
“ถ้ามันทำลายกันง่ายๆ ไอ้พวกนั้นมันทำลายกันไปนานแล้วล่ะ ยิ่งคิดจะทำลายมันอำนาจมันก็ยิ่งจะเพิ่มขึ้นๆ น่ะสิ ข้าไม่รู้เหมือนกันโว๊ย”
“เอางี้ผมจะเอาไปคืนเค้าดีกว่าในฝันคืนนี้ มันจะได้จบๆ กันไปเสียที “
“ตามใจเอ็งแล้วกัน มันก็ไม่เกี่ยวกับโลกของเราอยู่แล้วล่ะว่ะ มันคนละโลกกัน”
“คนละโลกกัน หมายความว่าไงลุง”
“เดี๋ยวเอ็งก็จะรู้เองแหละ เมื่อถึงเวลา”
“เนเน่ เรามาถึงแล้วนะ นี่เราเอาของมาให้เธอตามสัญญาแล้วนะ”
“ขอบใจมากจิม แต่เรามีอะไรจะบอกล่ะ กิตบอกถึงก่อนเธออีก เค้าแอบมาตั้งแต่ 9.30 แล้ว “
“อ้าวขี้โกงนี่หว่ากิต ไหนบอกว่าจะมาสิบโมงไง “
“ป่าวนะ เผอิญ วันนี้แม่เรารีบไล่เราให้ออกจากบ้านต่างหาก ว่าแต่เอาอะไรมาให้เราดูรีบเอาออกมาซิ อยากเห็นไวๆ “
จิม คว้ามือเข้าไปหยิบของในกระเป๋าออกมา มันเป็นพวงกุญแจอันหนึ่งซึ่งทำด้วยสีเงิน มองดูคล้ายชุบด้วยโครเมี่ยม แต่เมื่อดูดีๆมันไม่ใช่ มันเป็นสีเงิน ก็จริงแต่มีความใสมองทะลุได้คล้ายๆแก้ว ทำเป็นสัญลักษณ์รูปหมู จิมหยิบออกมา 3 อัน แล้วก็พูดว่า “อันนี้ของเนเน่ อันนี้ของกิต อีมกุ เค้าฝากมาให้แน่ะ ของเราขออันที่ใหญ่ที่สุดนะ เค้าไม่ได้บอกว่าให้ใคร แต่เราเข้าใจว่าอันนี้เค้าต้องหมายถึงให้เราแน่ๆเลย”
“อะนะ ขี้ตู่นี้นา เราว่าเค้าต้องให้เนเน่แน่ๆเลยผู้หญิงเหมือนกัน ต้องให้ของใหญ่ๆแก่เราสิ”
“เอ้อ เมื่อวานเรามีเรื่องตื่นเต้นที่บ้านเราด้วยแหละ มีใครไม่รู้เข้ามาในบ้านของเรา มาหาของบางอย่าง ไม่รู้ว่ามาหาอะไร แต่เราว่าต้องเป็นพวกเดียวกับพ่อของอีมกุแน่ๆเลย เราถามอีมกุว่าพ่อเธอให้ใครมาหาอะไรในบ้านเรา เค้าก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่พ่อบอกว่ามีของหายไปจากวัดในเมืองน่ะ ไม่รู้ว่าใครเอาไป แต่เค้าพบร่องรอย ที่เชื่อได้ว่ามาจากโลกของเรานี่ล่ะ เค้าเลยตามออกมาทางเดียวกับที่อีมกุออกมาหาเราน่ะ”
“เนี่ยเรายังคิดอยู่เลยนะว่า เค้ายังไม่กลับไปในโลกของเค้าเลย เพราะว่าเราดูที่ทางเข้าออกเมื่อคืน ก็ไม่เห็นว่าเค้าจะกลับเข้าไปเลยนะ สงสัยว่าจะไปหลบใครอยู่ที่ไหนหรือเปล่าไม่รู้ “
“อืม มีเหตุผลนะจิม เราก็ว่าเค้าก็ยังไม่กลับไปหรอก แต่แล้วใครกันล่ะที่ไปเอาของในวัดออกมา จิมเองก็ยังไม่เคยเข้าไปที่เมืองนั้นเองไม่ใช่เหรอ “
“ก็ใช่นะสิ เราก็แค่ฟังจากที่อีมกุเล่าให้ฟังเท่านั้นเอง “
“ไม่รู้คืนนี้อีมกุจะมาอีกเหรอเปล่าเราอยากรู้นะเนี่ย ว่าเค้าหาของเจอกันหรือยัง จะได้รู้ว่าใครเอาไปกันแน่ “
“เนเน่ว่านะ เค้าต้องมาแน่ๆเลย ไม่เชื่อดูคืนนี้ซิ ถ้าเนเน่เป็นผู้ชาย จะขอไปนอนค้างบ้านจิมด้วยแล้วนะเนี่ย ไม่น่าเกิดเป็นผู้หญิงเลยให้ตายสิ”
“เอางี้ป่ะพรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์เดี๋ยวเราจะขออนุญาตพ่อไปข้างบ้านจิมด้วยดีกว่า “
“เออ ดีเลย แล้วไงอย่าลืมเอาแผ่นเกมส์ใหม่ๆไปลงไปให้เราลงด้วยนะ จะได้มาเล่นกัน”
“ได้ๆๆๆ ตกลงตามนี้เดี๋ยวสัก หกโมงเย็นเราจะไปบ้านจิมแล้วกัน”
“จิม นี่ก็บ่ายแล้วนะ เดี๋ยวพ่อจะไปทำธุระต่อ ลูกเล่นกันเสร็จแล้วหรือยัง” ผมพูดเพื่อเร่งให้ลูกรีบๆกลับบ้าน เพราะผมมีนัดต้องไปทำต่อช่วงเย็นด้วย
“ครับพ่อลงเดี๋ยวนี้แหละ” จิมรีบวิ่งลงมาตามบันไดลงมาข้างล่าง
“เอ่ยคุณบรรเจิดเดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับ แล้วว่างๆผมจะพาลูกชายมาเยี่ยมใหม่นะครับ “
“ไม่เป็นไรครับ เห็นเด็กๆเล่นกันแล้วมีความสุขผมก็ยินดีครับเนี่ย”
“พ่อ ๆๆๆ เดี๋ยวเย็นนี้กิตเค้าขอตัวไปค้างบ้านเรานะครับ ได้หรือเปล่าครับ”
“อ่ะ ได้สิ ว่าแต่ลูกอย่าลืมไปเก็บห้องด้วยล่ะ อายเพื่อนเค้าบ้างล่ะ”
“ครับผม ทราบแล้วครับ”
หลังจากส่งลูกกลับไปบ้านแล้ว ผมก็เดินทางออกจากบ้านในทันทีไปหาหมออิฐ ทันทีที่ผมกำลังจะเคาะประตู ประตูก็เปิดออกมา พร้อมทั้งเสียงหมออิฐพูดมาว่า “เชิญเข้ามา ๆ คุณไม่ได้เอาของนั่นมาใช่ไหม งั้นก็เข้ามาเลย”
“เมื่อคืนเอ็งฝันอะไรอีกหรือเปล่าล่ะ “
“เปล่าครับไม่ได้ฝันครับ เมื่อคืนมีขโมยมาค้นของในบ้าน แล้วก็คิดเรื่องนี้เรื่องนั้นจนนอนไม่หลับน่ะครับ แล้วก็ไม่รู้ลูกคุยกับใครในห้องก็ไม่รู้”
“เออ ข้ารู้ ข้าเห็นแล้วล่ะ ว่าไอ้คนนั้นมันจะมาหาอะไรในบ้านของเอ็ง มันคงหาเจอหรอกวันนั้น ในเมื่อเอ็งเอามันติดตัวมาด้วยนี่นา”
“ไอ้วัตถุสีเงินเครื่องลางอะไรเนี่ยนะเหรอครับที่มันจะเอา”
“เออสิวะ ก็เพราะไอ้เนี่ยล่ะที่มันจะต้องได้คืน ของเดิมมันมีอยู่กี่อันเอ็งได้นับไว้หรือเปล่าล่ะ”
“ไม่ได้นับครับ”
“ของเดิมมันมี 10 อัน แต่ละอันหน้าคนที่อยู่ในรูปมันไม่เหมือนกันหรอกนะ ไอ้ที่เอ็งได้มาน่ะ มันเป็นรูปของ เคยุโก พ่อมดที่มีอำนาจเป็นอันดับสองของเมือง”
“พ่อมด เคยุโก ผมทวนคำนั้นอีกครั้ง อะไรกันครับเนี่ย พ่อมดที่ไหน มันจะเป็นไปได้ยังไงที่สมัยนี้ยังมีพ่อมดอยู่”
“แล้วเอ็งเชื่อเหรอวะ ว่าเอ็งได้ไอ้นี่มาจากความฝัน”
“เชื่อสิครับ ก็ผมฝันเห็นมันจริงๆ “
“แล้วเอ็งจะเชื่อเรื่องพ่อมดอีกสักเรื่องไม่ได้เหรอไงล่ะ”
“ได้ครับ ๆ ผมเชื่อแล้ว แต่มันเกี่ยวข้องกันยังไง แล้วไอ้เนี่ยมันมีความสำคัญยังไง เค้าถึงต้องมาเอาคืนล่ะครับ “
“ข้าก็อยากรู้เหมือนกันแหละ ว่ามันจะมาเอาของอย่างงี้กลับคืนไปทำไม ให้มันมาอยู่ที่นี่ยังดีกับตัวพวกมันเสียยิ่งกว่ากลับไปอยู่ในวัดอย่างนั้นอีก”
“ทำไมครับมันร้ายกาจอย่างงั้นเลยเหรอ ลุง”
“เออซิวะ มันทำอะไรก็ได้ มันทำให้เอ็งถูกไล่ออกจากงานยังได้เลยนะโว๊ย”
“โธ่อย่าเล่นตลกกับผมอย่างงั้นสิครับ แล้วนี่ผมจะทำอย่างไรดีล่ะครับ ทำลายมันทิ้งไปเลยแล้วกันของแบบนี้”
“ถ้ามันทำลายกันง่ายๆ ไอ้พวกนั้นมันทำลายกันไปนานแล้วล่ะ ยิ่งคิดจะทำลายมันอำนาจมันก็ยิ่งจะเพิ่มขึ้นๆ น่ะสิ ข้าไม่รู้เหมือนกันโว๊ย”
“เอางี้ผมจะเอาไปคืนเค้าดีกว่าในฝันคืนนี้ มันจะได้จบๆ กันไปเสียที “
“ตามใจเอ็งแล้วกัน มันก็ไม่เกี่ยวกับโลกของเราอยู่แล้วล่ะว่ะ มันคนละโลกกัน”
“คนละโลกกัน หมายความว่าไงลุง”
“เดี๋ยวเอ็งก็จะรู้เองแหละ เมื่อถึงเวลา”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น