ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : พิพิธภัณฑ์
.
“เอาล่ะถึงแล้วล่ะ พิพิธภัณฑ์สำคัญของเจนิส เดี๋ยวผมขอตัวไปซื้อตั๋วก่อนนะครับ”
“2 คนผู้ใหญ่ 240 ดีน่าค่ะ “
ผมเข้าไปในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ครั้งแรกที่ผมมองเข้าไปในห้องแรก มันเป็นวิวัฒนาการของมนุษย์ในดินแดนแห่งนี้ พวกเค้าก็วิวัฒนาการมาจากลิงเหมือนกับพวกผมนี่เอง ทุกอย่างไม่แตกต่างกันเลย ชิ้นส่วนเครื่องใช้โบราณที่พวกเค้าขุดได้ก็ไม่แตกต่างกันเลย ภาษาตัวหนังสือที่เค้าใช้และผมได้อ่านก็ภาษาไทยดีๆนี่เอง ทำไมพวกเค้าถึงใช้ภาษาไทยเหมือนพวกผมกันแน่นะ ทั้งๆที่อยู่กันคนละโลกอย่างงี้ และแน่นอนที่นี่เรียกว่าเมืองไทยเหมือนกันอีกด้วย
หลังจากนั้นวินก็พาผมไปถึงห้องนึงที่คล้ายๆกับห้องฉายหนังสามมิติ พอผมเข้าไปหนังก็เริ่มฉายในทันที เหมือนกับว่าหนังนี่จะให้เราดูเพียงคนเดียว ไม่ว่าใครจะเข้ามาตอนไหนก็จะสามารถได้ดูตอนเริ่มต้นเหมือนกัน
“เจนิสเป็นเมืองที่เกิดขึ้นมาประมาณ 3000 ปีที่แล้ว แบ่งออกเป็น สามส่วนใหญ่ๆคือ เจนิสตะวันออก เจนิสกลาง แล้วก็เจนิสตะวันตก ที่คุณอยู่กันนั่นเองครับ มีระบบการปกครองแบบแนชิน ซึ่งแนชินคือบุคคลที่ได้รับมอบหมายจากปีแอ ซึ่งเป็นเทวรูปเก่าแก่ ที่ตั้งอยู่ที่เจนิสกลาง “
เรื่องราวถูกบรรยายไปเรื่อยถึงระบบการปกครองของเจนิสเรื่อยๆจนมาถึงเรื่องที่ผมสะดุดหูขึ้นมาในทันที ซึ่งเป็นเรื่องของพ่อมดทั้ง 10 ที่มีอำนาจแบ่งแยกมาจากปีแอ โดยการเล่าประวัติของพ่อมดแต่ละคนออกมา จนถึงคนที่ 5 ซึ่งชื่อเคยุโก ซึ่งเป็นชื่อที่ผมเคยได้ยินมาก่อน
“เคยุโก เป็นพ่อมดที่เกิดและโตในเจนิสตะวันตกนี่เอง เมื่ออายุได้ 10 ปีเค้าได้รับสมุดเล่มหนึ่งจากบิดาของเค้า แล้วหลังจากนั้นเค้าก็มีนิสัยที่เปลี่ยนไป เค้ากล้าหาญที่จะเดินเข้ามาหาแนชิน แล้วนำปืนมาจ่อที่หัวของแนชิน โดยที่ทหารที่หน้าประตูไม่สามารถที่จะขัดคำสั่งเค้าได้เลย เค้ามีอำนาจและเวทมนตร์ตั้งแต่ตอนนั้นเห็นจะได้ และหลังจากนั้น แนชินคนนั้นก็อยู่ในอำนาจของเคยุโก อำนาจการปกครองอยู่ในอำนาจของเคยุโกมาตลอด 5 ปี หลังจากนั้น เค้าก็ถูกลดอำนาจลงเมื่อ พ่อมดคนที่ 6 ปรากฎขึ้นมา เมกุ พ่อมดที่สามารถทัดทานอำนาจของเคยุโกได้ “
“ขออภัยครับเนื่องจากระบบคอมพิวเตอร์ในการฉายเรื่องราวของเจนิสได้ถูกไวรัสเข้าเล่นงาน ต้องขออภัยด้วยนะครับ เราจะรีบซ่อมแซมให้เร็วที่สุดนะครับ หวังว่าคงจะได้รับการต้อนรับอย่างดีจากผู้เข้าชมอีกนะครับ”
ผมเสียดายมากที่ไม่รู้ว่าเมกุจะสามารถทัดทานอำนาจของเคยุโกได้อย่างไร แล้วเมกุเป็นใครกันแน่
“เมกุเป็นใครเหรอครับ”
“ไม่รู้เหมือนกันน่ะ พอมาถึงเทปที่กล่าวถึงเมกุทีไรไวรัสก็เข้าเล่นงานทุกที เนี่ยผมมาฟังเนี่ยเป็นครั้งที่สามแล้วนะ ทุกทีเทปมันก็มาหยุดอยู่ที่ตรงนี้ทุกที “
“เอาล่ะผมจะพาคุณไปดูชั้นบนของพิพิธภัณฑ์นะ ข้างบนจะเป็นแผนที่ของเจนิสทั้งหมดเลย ผมจะอธิบายให้คุณได้ฟังไง”
วินพาผมเดินไปตามบันไดและพาเข้าไปในห้องที่สว่างมาก และมีแผนที่ของเจนิสต่างๆมากมาย ทั้งแผนที่ผังเมืองและแผนที่ทางกายภาพ ภูมิศาสตร์
“บริเวณที่เรายืนอยู่เนี่ย อยู่ทางด้านตะวันออกสุดเลยนะของเจนิสตะวันตก ใกล้ๆถัดไปอีกหน่อยก็จะถึงเจนิสกลางแล้วล่ะ มันจะมีด่านตรวจคนเข้าเมืองอยู่ถัดไปอีกไม่ไกลแหละ แต่ทุกคนเข้าออกได้อย่างสะดวกแต่ต้องมีการตรวจเล็กน้อยน่ะ ผมยังไปเจนิสกลางอยู่บ่อยๆเลยนะ คุณเห็นตรงกลางของเจนิสกลางหรือเปล่าที่กินพื้นที่ประมาณ 1 ใน 10 ของเจนิสกลางหรือเปล่า สถานที่นี้แหละ ปิแอล่ะ มีทหารคุ้มกันอยู่เยอะมากเลยนะ ผมยังไม่เคยเข้าไปถึงสถานที่นี้เลย “
“แล้วทำไมเค้าถึงไม่ให้เข้าไปล่ะครับ”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ รู้แต่ว่าแนชินของเจนิสกลางสั่งไว้ว่าเป็นเขตหวงห้าม มีเค้าแล้วก็เจ้าหน้าที่อีกไม่กี่คนที่สามารถจะเข้าไปได้น่ะ แล้วเค้าก็ว่าเป็นถิ่นที่อยู่ของ ฟาฟา พ่อมดคนที่ 1 ด้วยล่ะ “
“ฟาฟา” ผมจำประวัติของเค้าไม่ได้แล้วล่ะ เพราะว่ามันเริ่มต้นคนที่ 1 แล้วผมมัวแต่สนใจอยู่ที่ว่าเมื่อไหร่จะได้ยินชื่อของเคยุโกสักทีมากกว่า
“เอาล่ะผมว่าเราเดินทางกลับกันเถอะนี่ก็เย็นแล้วล่ะ ผมจะได้ส่งคุณกลับไปยังบ้านเมืองของคุณสักที ตอนนี้คงจะเริ่มเย็นแล้วล่ะทุกคนคงจะเริ่มเข้าไปอยู่ในบ้านหรือไม่ก็ไม่มีใครกล้าขึ้นข้างบนกันแล้วล่ะ”
วินพาผมขึ้นรถไฟกลับไปยังชั้นใต้ดินห้างสรรพสินค้านั้น ซึ่งบริเวณนั้นคนก็ยังขวักไขว่เหมือนเดิมไม่มีทีท่าว่าคนจะลดน้อยลงไปเลย และดูเหมือนว่าคนจะมากขึ้นด้วยซ้ำอาจจะเป็นเพราะว่าเย็นแล้วคนจากข้างบนเริ่มที่จะลงมาข้างล่างเพราะว่าไม่สามารถที่จะอยู่ข้างบนแล้วก็เที่ยวได้อย่างนี้
ผมขึ้นไปข้างบนบนห้างสรรพสินค้า คนเริ่มที่จะบางตา ร้านค้าส่วนใหญ่ภายในห้างปิดกันหมดแล้ว วินพาผมออกมายังที่เค้าจอดรถมอเตอร์ไซด์ไว้ แล้วพาผมขับออกไปยังถึงที่ผมบอกเค้าว่าผมออกมาจากทางนี้
ขณะนี้สถานที่นี้ปลอดคนและไม่มีคนเดินผ่านเลยสักคนเดียว ผมก้มลงไปเปิดฝาท่อออกมาแล้วก็มุดตัวลงไป พร้อมกับเอ่ยคำว่า “แล้วผมจะมาเยี่ยมคุณใหม่นะวิน ขอบคุณมากสำหรับอาหารสำหรับวันนี้แล้วยังพาผมเที่ยวอีก “
“ไม่เป็นไร ไว้ไงเจอกันใหม่นะ คราวหน้าอย่ามากลางคืนล่ะ มันไม่ปลอดภัย”
ผมเดินทางกลับมายังห้องครัวอีกครั้ง แล้วรีบเดินออกไปพอดีก็มีเสียงทักออกมา
“ทีปคะ คุณไปไหนมาคะ ฉันรู้สึกตัวอีกทีคุณก็ไม่อยู่แล้วนะ รถก็ไม่ได้เอาไป คุณไปไหนมาคะเนี่ย”
“อืม ผมไปบ้านเพื่อนน่ะ เค้ามารับผมตอนตีสี่น่ะ บอกว่ามีธุระสำคัญบอกว่าให้รีบไปเค้าจะมารับน่ะ ผมก็เลยรีบออกไปไม่ได้บอกคุณน่ะ ขอโทษทีนะจ๊ะ”
“คราวหลังอย่าทำงี้อีกนะคะ รู้ไหมว่าแอนเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน เนี่ย ถ้า 1 ทุ่มคุณไม่มาฉันไปแจ้งความแล้วรู้ไหมเนี่ย”
พอแอนบอกว่าจะไปแจ้งความผมก็แอบอมยิ้มนึกถึงวินขึ้นมาทันที ก็ไปหาตำรวจนี่นะ วินเค้าก็เป็นตำรวจ
เมื่อผมไปอาบน้ำ แล้วออกจากห้องน้ำ เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า จิมลูกชายของผมก็พูดขึ้นมาว่า
“พ่อไปเจนิสมาใช่ไหมครับ ผมไม่เชื่อเรื่องที่พ่อพูดกับแม่หรอก จะไปก็ไม่ยอมชวนผมไปด้วยนะเล่นหายไปทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ แม่หาพ่อให้จ้าละหวั่นหมดเลยนะครับ”
“แหม รู้ทันจริงนะไอ้ลูกคนนี้ พ่อไปเจออะไรมาเยอะเลยแหละ ไว้พ่อจะเล่าให้ฟังนะ แต่พ่อเหนื่อยเหลือเกิน ขอพอไปนอนก่อนนะ แล้วลูกอย่าแอบหนีไปเมืองนั้นคนเดียวล่ะ กลางคืนที่นั่นอันตรายมากเลยนะ”
“ครับพ่อ คืนนี้อีมกุจะมาหาผมด้วยนะครับ พ่ออยากคุยกับเค้าไหมล่ะครับ”
“เอาล่ะถึงแล้วล่ะ พิพิธภัณฑ์สำคัญของเจนิส เดี๋ยวผมขอตัวไปซื้อตั๋วก่อนนะครับ”
“2 คนผู้ใหญ่ 240 ดีน่าค่ะ “
ผมเข้าไปในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ครั้งแรกที่ผมมองเข้าไปในห้องแรก มันเป็นวิวัฒนาการของมนุษย์ในดินแดนแห่งนี้ พวกเค้าก็วิวัฒนาการมาจากลิงเหมือนกับพวกผมนี่เอง ทุกอย่างไม่แตกต่างกันเลย ชิ้นส่วนเครื่องใช้โบราณที่พวกเค้าขุดได้ก็ไม่แตกต่างกันเลย ภาษาตัวหนังสือที่เค้าใช้และผมได้อ่านก็ภาษาไทยดีๆนี่เอง ทำไมพวกเค้าถึงใช้ภาษาไทยเหมือนพวกผมกันแน่นะ ทั้งๆที่อยู่กันคนละโลกอย่างงี้ และแน่นอนที่นี่เรียกว่าเมืองไทยเหมือนกันอีกด้วย
หลังจากนั้นวินก็พาผมไปถึงห้องนึงที่คล้ายๆกับห้องฉายหนังสามมิติ พอผมเข้าไปหนังก็เริ่มฉายในทันที เหมือนกับว่าหนังนี่จะให้เราดูเพียงคนเดียว ไม่ว่าใครจะเข้ามาตอนไหนก็จะสามารถได้ดูตอนเริ่มต้นเหมือนกัน
“เจนิสเป็นเมืองที่เกิดขึ้นมาประมาณ 3000 ปีที่แล้ว แบ่งออกเป็น สามส่วนใหญ่ๆคือ เจนิสตะวันออก เจนิสกลาง แล้วก็เจนิสตะวันตก ที่คุณอยู่กันนั่นเองครับ มีระบบการปกครองแบบแนชิน ซึ่งแนชินคือบุคคลที่ได้รับมอบหมายจากปีแอ ซึ่งเป็นเทวรูปเก่าแก่ ที่ตั้งอยู่ที่เจนิสกลาง “
เรื่องราวถูกบรรยายไปเรื่อยถึงระบบการปกครองของเจนิสเรื่อยๆจนมาถึงเรื่องที่ผมสะดุดหูขึ้นมาในทันที ซึ่งเป็นเรื่องของพ่อมดทั้ง 10 ที่มีอำนาจแบ่งแยกมาจากปีแอ โดยการเล่าประวัติของพ่อมดแต่ละคนออกมา จนถึงคนที่ 5 ซึ่งชื่อเคยุโก ซึ่งเป็นชื่อที่ผมเคยได้ยินมาก่อน
“เคยุโก เป็นพ่อมดที่เกิดและโตในเจนิสตะวันตกนี่เอง เมื่ออายุได้ 10 ปีเค้าได้รับสมุดเล่มหนึ่งจากบิดาของเค้า แล้วหลังจากนั้นเค้าก็มีนิสัยที่เปลี่ยนไป เค้ากล้าหาญที่จะเดินเข้ามาหาแนชิน แล้วนำปืนมาจ่อที่หัวของแนชิน โดยที่ทหารที่หน้าประตูไม่สามารถที่จะขัดคำสั่งเค้าได้เลย เค้ามีอำนาจและเวทมนตร์ตั้งแต่ตอนนั้นเห็นจะได้ และหลังจากนั้น แนชินคนนั้นก็อยู่ในอำนาจของเคยุโก อำนาจการปกครองอยู่ในอำนาจของเคยุโกมาตลอด 5 ปี หลังจากนั้น เค้าก็ถูกลดอำนาจลงเมื่อ พ่อมดคนที่ 6 ปรากฎขึ้นมา เมกุ พ่อมดที่สามารถทัดทานอำนาจของเคยุโกได้ “
“ขออภัยครับเนื่องจากระบบคอมพิวเตอร์ในการฉายเรื่องราวของเจนิสได้ถูกไวรัสเข้าเล่นงาน ต้องขออภัยด้วยนะครับ เราจะรีบซ่อมแซมให้เร็วที่สุดนะครับ หวังว่าคงจะได้รับการต้อนรับอย่างดีจากผู้เข้าชมอีกนะครับ”
ผมเสียดายมากที่ไม่รู้ว่าเมกุจะสามารถทัดทานอำนาจของเคยุโกได้อย่างไร แล้วเมกุเป็นใครกันแน่
“เมกุเป็นใครเหรอครับ”
“ไม่รู้เหมือนกันน่ะ พอมาถึงเทปที่กล่าวถึงเมกุทีไรไวรัสก็เข้าเล่นงานทุกที เนี่ยผมมาฟังเนี่ยเป็นครั้งที่สามแล้วนะ ทุกทีเทปมันก็มาหยุดอยู่ที่ตรงนี้ทุกที “
“เอาล่ะผมจะพาคุณไปดูชั้นบนของพิพิธภัณฑ์นะ ข้างบนจะเป็นแผนที่ของเจนิสทั้งหมดเลย ผมจะอธิบายให้คุณได้ฟังไง”
วินพาผมเดินไปตามบันไดและพาเข้าไปในห้องที่สว่างมาก และมีแผนที่ของเจนิสต่างๆมากมาย ทั้งแผนที่ผังเมืองและแผนที่ทางกายภาพ ภูมิศาสตร์
“บริเวณที่เรายืนอยู่เนี่ย อยู่ทางด้านตะวันออกสุดเลยนะของเจนิสตะวันตก ใกล้ๆถัดไปอีกหน่อยก็จะถึงเจนิสกลางแล้วล่ะ มันจะมีด่านตรวจคนเข้าเมืองอยู่ถัดไปอีกไม่ไกลแหละ แต่ทุกคนเข้าออกได้อย่างสะดวกแต่ต้องมีการตรวจเล็กน้อยน่ะ ผมยังไปเจนิสกลางอยู่บ่อยๆเลยนะ คุณเห็นตรงกลางของเจนิสกลางหรือเปล่าที่กินพื้นที่ประมาณ 1 ใน 10 ของเจนิสกลางหรือเปล่า สถานที่นี้แหละ ปิแอล่ะ มีทหารคุ้มกันอยู่เยอะมากเลยนะ ผมยังไม่เคยเข้าไปถึงสถานที่นี้เลย “
“แล้วทำไมเค้าถึงไม่ให้เข้าไปล่ะครับ”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ รู้แต่ว่าแนชินของเจนิสกลางสั่งไว้ว่าเป็นเขตหวงห้าม มีเค้าแล้วก็เจ้าหน้าที่อีกไม่กี่คนที่สามารถจะเข้าไปได้น่ะ แล้วเค้าก็ว่าเป็นถิ่นที่อยู่ของ ฟาฟา พ่อมดคนที่ 1 ด้วยล่ะ “
“ฟาฟา” ผมจำประวัติของเค้าไม่ได้แล้วล่ะ เพราะว่ามันเริ่มต้นคนที่ 1 แล้วผมมัวแต่สนใจอยู่ที่ว่าเมื่อไหร่จะได้ยินชื่อของเคยุโกสักทีมากกว่า
“เอาล่ะผมว่าเราเดินทางกลับกันเถอะนี่ก็เย็นแล้วล่ะ ผมจะได้ส่งคุณกลับไปยังบ้านเมืองของคุณสักที ตอนนี้คงจะเริ่มเย็นแล้วล่ะทุกคนคงจะเริ่มเข้าไปอยู่ในบ้านหรือไม่ก็ไม่มีใครกล้าขึ้นข้างบนกันแล้วล่ะ”
วินพาผมขึ้นรถไฟกลับไปยังชั้นใต้ดินห้างสรรพสินค้านั้น ซึ่งบริเวณนั้นคนก็ยังขวักไขว่เหมือนเดิมไม่มีทีท่าว่าคนจะลดน้อยลงไปเลย และดูเหมือนว่าคนจะมากขึ้นด้วยซ้ำอาจจะเป็นเพราะว่าเย็นแล้วคนจากข้างบนเริ่มที่จะลงมาข้างล่างเพราะว่าไม่สามารถที่จะอยู่ข้างบนแล้วก็เที่ยวได้อย่างนี้
ผมขึ้นไปข้างบนบนห้างสรรพสินค้า คนเริ่มที่จะบางตา ร้านค้าส่วนใหญ่ภายในห้างปิดกันหมดแล้ว วินพาผมออกมายังที่เค้าจอดรถมอเตอร์ไซด์ไว้ แล้วพาผมขับออกไปยังถึงที่ผมบอกเค้าว่าผมออกมาจากทางนี้
ขณะนี้สถานที่นี้ปลอดคนและไม่มีคนเดินผ่านเลยสักคนเดียว ผมก้มลงไปเปิดฝาท่อออกมาแล้วก็มุดตัวลงไป พร้อมกับเอ่ยคำว่า “แล้วผมจะมาเยี่ยมคุณใหม่นะวิน ขอบคุณมากสำหรับอาหารสำหรับวันนี้แล้วยังพาผมเที่ยวอีก “
“ไม่เป็นไร ไว้ไงเจอกันใหม่นะ คราวหน้าอย่ามากลางคืนล่ะ มันไม่ปลอดภัย”
ผมเดินทางกลับมายังห้องครัวอีกครั้ง แล้วรีบเดินออกไปพอดีก็มีเสียงทักออกมา
“ทีปคะ คุณไปไหนมาคะ ฉันรู้สึกตัวอีกทีคุณก็ไม่อยู่แล้วนะ รถก็ไม่ได้เอาไป คุณไปไหนมาคะเนี่ย”
“อืม ผมไปบ้านเพื่อนน่ะ เค้ามารับผมตอนตีสี่น่ะ บอกว่ามีธุระสำคัญบอกว่าให้รีบไปเค้าจะมารับน่ะ ผมก็เลยรีบออกไปไม่ได้บอกคุณน่ะ ขอโทษทีนะจ๊ะ”
“คราวหลังอย่าทำงี้อีกนะคะ รู้ไหมว่าแอนเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน เนี่ย ถ้า 1 ทุ่มคุณไม่มาฉันไปแจ้งความแล้วรู้ไหมเนี่ย”
พอแอนบอกว่าจะไปแจ้งความผมก็แอบอมยิ้มนึกถึงวินขึ้นมาทันที ก็ไปหาตำรวจนี่นะ วินเค้าก็เป็นตำรวจ
เมื่อผมไปอาบน้ำ แล้วออกจากห้องน้ำ เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า จิมลูกชายของผมก็พูดขึ้นมาว่า
“พ่อไปเจนิสมาใช่ไหมครับ ผมไม่เชื่อเรื่องที่พ่อพูดกับแม่หรอก จะไปก็ไม่ยอมชวนผมไปด้วยนะเล่นหายไปทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ แม่หาพ่อให้จ้าละหวั่นหมดเลยนะครับ”
“แหม รู้ทันจริงนะไอ้ลูกคนนี้ พ่อไปเจออะไรมาเยอะเลยแหละ ไว้พ่อจะเล่าให้ฟังนะ แต่พ่อเหนื่อยเหลือเกิน ขอพอไปนอนก่อนนะ แล้วลูกอย่าแอบหนีไปเมืองนั้นคนเดียวล่ะ กลางคืนที่นั่นอันตรายมากเลยนะ”
“ครับพ่อ คืนนี้อีมกุจะมาหาผมด้วยนะครับ พ่ออยากคุยกับเค้าไหมล่ะครับ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น