พลัดพรากของดวงดาว - พลัดพรากของดวงดาว นิยาย พลัดพรากของดวงดาว : Dek-D.com - Writer

    พลัดพรากของดวงดาว

    เมื่อเขาเข้ามาในชีวิต ความผูกพันธ์ก็บังเกิด ชีวิตน้อยๆเพียงนิดๆ ฉันจะมีเวลาดูแลชีวิตเค้าได้เท่าไหร่ ก่อนที่จะจากไปตามทางของดวงดาว

    ผู้เข้าชมรวม

    217

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    217

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    จากบ้านนาที่จากมานานมาพบเจอแต่แสงสีศิวิไลย์ ดวงดาวบนท้องฟ้าจะรู้บ้างไหมว่าฉันมาทำอะไรที่นี่ ฉันไม่เคยมองเห็นดวงดาราเลยยามค่ำคืนเลย ฉันจ้องแต่แสงไฟดวงเล็กๆ ที่อยู่บนเพดานห้อง ห้องเล็กๆ กับชายคนหนึ่ง แต่ก็ไม่ใช่คนเดิมทุกครั้งไป

    เสียงเรียกหมดเวลา ฉันแต่งตัวเดินอย่างโหยหมดแรงออกจากห้อง อยากจะปลีกแยกออกไปจากที่นี่เต็มทีแล้ว ฉันรู้ตัวว่าคงจะทำงานแบบนี้ได้อีกไม่นาน ความสาวความสวยก็รู้ว่ามันไม่จีรัง แต่ก็ติดที่ว่าฉันทำอย่างอื่นไม่เป็นแล้ว

    พี่พลอยฉันอยากเลิกแล้วล่ะ ทำไงดี ฉันเอ่ยพร้อมกับฟุบหน้าลงไปบนโต๊ะด้วยอาการเมามาย
    แล้วแกจะเอาอะไรกิน คู่สนทนาพูดพร้อมจับไหล่ของฉันเพื่อชันตัวขึ้นมาสบหน้ากับแก
    ไม่รู้ ถ้ารู้จะถามพี่เหรอ ฉันเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้ว
    อีม งั้นแกก็จับใครสักคนแล้วกัน ดีไหม ฉันแนะแกได้เท่านี้แหละดาวเอ๊ย
    ขอบใจพี่ เอิ๊ก แล้วฉันก็ม่อยหลับไป ต้องลำบากให้พี่พลอยต้องแบบฉันกลับไปส่งหอเหมือนเดิม

    แต่แล้วโชคชะตาก็ทำให้ฉันมาพบกับผู้ชายคนหนึ่ง เค้าก็เป็นแขกคนนึงของฉันนี่แหละ แต่เค้าไม่เหมือนใครที่ฉันรู้จัก เขาอ่อนโยนและทะนุถนอมกับฉันมาก  เขาชื่อเฮนรี่เป็นชาวอังกฤษ เขาเรียกฉันว่ากระต่ายน้อย มันก็คงเพี้ยนมาจากเรียกฉันว่าสตาร์เป็นกะตา และเป็นกระต่ายในที่สุดแหละ เขามีอารมณ์ขันพักหลังเขามักจะมาเป็นแขกรายสุดท้ายและชวนฉันออกไปนั่งรถเล่นชมวิวอยู่เสมอ

    ผมอยากให้คุณเลิกอาชีพนี้จัง มาอยู่กับผมนะ เฮนรี่เอามือมากุมประสานกับมือฉันไว้และพูดคำนั้นออกมา  ลมทะเลเป็นพยานดวงดาวเป็นสักขี ตอนนี้ฉันจะได้หลุดพ้นจากพันธนาการเสียที ตอนนี้ท้องฟ้าโล่งสว่าง พระจันทร์เต็มดวงไม่เห็นดวงดาว เอาล่ะอธิษฐานกับดวงจันทร์ก็ได้ ฉันคิดในใจ
    คุณจะเลี้ยงดูฉันใช่ไหม ฉันซบลงไปบนอกที่ดูอบอุ่น เค้าบอกว่าเค้ามีลูกเมียอยู่ที่อังกฤษ แต่อีกนานหลายปีกว่าเค้าจะกลับไป และเค้าสัญญาจะเอาฉันกลับไปด้วย หัวใจฉันเต้นแรง น้ำตาปริ่มจะไหล เขายกหน้าฉันขึ้นแล้วบรรจงจูบที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา
    ใช่ ผมสัญญา คำตอบสั้นๆ ทำให้น้ำตาที่ปริ่มไหลลงมาทันที ฉันตัดสินใจได้แล้ว พรุ่งนี้ฉันจะไปเลิกแล้วใช้เงินก้อนสุดท้าย เพื่อลบอดีตและย้อมตัวเองเสียใหม่

    งานแต่งงานของเราเป็นไปอย่างเรียบง่ายไม่มีพิธีรีตองอะไร เฮนรี่เช่าห้องเล็กหลังใหม่ให้ฉัน หลังจากทำงานเค้าก็จะกลับมานอนที่ห้องเป็นอย่างนี้ไปทุกคืน ชีวิตช่วงนี้ฉันมีความสุขมาก เหมือนไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว จนขณะนี้อีกหนึ่งชีวิตกำลังถือกำเนิดขึ้นมา

    เฮนรี่ ฉันมีข่าวดีจะบอกล่ะ ฉันบอกขณะที่กำลังจะถอดเสื้อผ้าของเฮนรี่ใส่ลงตะกร้า แต่สิ่งหนึ่งก็ทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆไป
    ไปเอาออกได้ไหม ผมขอร้อง เฮนรี่พูดหน้าตาเรียบเฉย และล้มตัวลงไปนอนกับเตียง
    อะไรกันเฮนรี่คุณไม่ดีใจเหรอที่เราจะมีลูกด้วยกัน น้ำเสียงของฉันขณะนี้เย็นเฉียบไปถึงขั้วหัวใจ อะไรกันฉันสับสนไปหมดแล้ว ความคาดหวังที่คิดว่าจะได้รับการสวมกอดจากเฮนรี่ต้องมลายหายสิ้น
    ผมดีใจที่เราจะมีลูกด้วยกัน แต่ผมมีกับคุณไม่ได้
    หมายความว่าไง ตั้งแต่ฉันเลิกทำงานฉันก็ไม่ได้ยุ่งกับใครอีกเลย แล้วจะให้ฉันมีกับใครถ้าไม่ใช่คุณ ฉันขึ้นเสียงพร้อมตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
    ไม่ใช่ดาว ผมไม่ได้หมายความอย่างงั้น พูดไปคุณก็ไม่เข้าใจหรอก ผมไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้นะ
    ไม่ใช่แบบนี้แล้วแบบไหน
    ไม่ใช่ก็แล้วกัน เฮนรี่ขึ้นเสียงพร้อมทั้งหัวเสียเดินออกจากห้องไป ทิ้งปริศนาไว้กับฉัน

    หลังจากที่เฮนรี่หนีออกจากห้องไป ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่พบเค้าอีกเลย ฉันอยากรู้ฉันทำอะไรผิด ก็ดูเค้ารักฉันดีนี่นา ไม่มีอะไรจะบ่งบอกว่าเค้าจะเป็นคนเช่นนั้น เข้าใจว่าเค้ามีภรรยาอยู่แล้ว แต่ฉันก็ไม่คิดจะไปรังควานอะไรเค้า ถึงอย่างไรลูกคนเดียวฉันก็เลี้ยงได้  แม้จะต้องทำอาชีพอื่นตอนนี้ฉันก็ยอมแล้ว

    พี่พลอย ทำไมเฮนรี่เค้าถึงทิ้งฉันไปล่ะ ฉันร้องไห้ฟูมฟายกับพี่พลอย ที่ตอนนี้พี่พลอยก็เลิกอาชีพอย่างฉันแล้ว อาจจะเพราะถึงเวลาที่ต้องวางมือ
    ผู้ชายมันก็แบบนี้แหละ นิสัยมันก็เหมือนๆกัน พอไข่ไว้ก็ไม่รับผิดชอบ มันคงไม่อยากจะมีภาระละมั้ง
    ฉันก็ตกลงกับเค้าแล้วนี่ว่าฉันไม่ได้เรียกร้องอะไร
    แล้วมันจะหนีแกไปทำไมล่ะนังดาวเอ้ย
    ไม่รู้ ฉันส่ายหน้าเพราะไม่รู้จะบอกคำตอบอะไรออกไป ตอนนี้หูฉันอื้อไปหมดแล้ว

    จากวันเป็นเดือนจนถึงกำหนดคลอด โลกทั้งโลกก็หยุดหมุน คำตอบปริศนาที่เฮนรี่ทิ้งไว้ก็กระจ่าง ฉันรู้แล้วว่าทำไมเฮรรี่ถึงไม่ต้องการลูกไว้ และฉันทำอะไรผิดพลาดไปถึงต้องมารักกรรมแบบนี้
    ตอนนี้ผมคิดว่าลูกคุณอาจจะได้รับเชื้อขณะทำคลอดนะครับ หมออยากให้คุณเตรียมใจให้พร้อมนะครับ
    หมอคะ เชื้ออะไรนะคะ
    อ้าว คุณไม่รู้เลยเหรอครับ คุณมีเชื้อ HIV คำตอบหลังจากคำนั้นฉันไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว ฉันเป็นเอดส์ ลูกฉันกำลังจะเป็นเอดส์ แล้วฉันจะได้เชื้อมากจากใคร เฮนรี่เหรอ เค้าจะต้องรู้มาโดยตลอด

    และแล้วการทำคลอดโดยวิธีการผ่าตัดเพื่อหลีกเลี่ยงการแพร่กระจายของเชื้อเอดส์ก็ผ่านไป แต่ลูกของฉันก็ยังได้รับเชื้ออยู่ดีแม้ว่าหมอจะบอกแล้ววิธีนี้อาจจะทำให้ลูกมีโอกาสติดเชื้อได้น้อยลงก็ตามที

    หน้าห้องคลอดพี่พลอยอุ้มเจ้าตัวน้อยมาให้ฉันดู ฉันน้ำตาซึมเพราะไม่รู้ว่าจะอยู่เลี้ยงดูเจ้าตัวน้อยได้นานเท่าไหร่ แต่หมอบอกแล้วว่าขึ้นอยู่กับกำลังใจ ฉันไม่อยากให้ลูกมีปมด้อย เรื่องแม่เป็นเอดส์ก็คงต้องปิดบังไว้จนกว่าลูกจะโต
    คิดชื่อลูกไว้หรือยังดาว พี่พลอยถามฉัน
    กิ่งแก้วน่ะ คิดไว้นานแล้ว ลูกคนนี้คือกิ่งก้านแห่งความรัก เป็นแก้วตาดวงใจของฉัน ตอนนี้ฉันไม่โกรธเฮนรี่แล้วล่ะ ว่าทำไมเค้าถึงไม่อยากให้ฉันมีลูก เค้าคงไม่อยากให้ลูกติดเอดส์ ฉันก็คิดว่าตอนแรกเค้าคงไม่รู้ตัวว่าเป็น และก็ทำให้มาติดที่ฉัน เค้าคงรู้ว่าถ้าฉันรู้ ฉันคงจะเครียดและอาจจะอยากลาโลกนี้ไปก็ได้ ฉันให้อภัยเค้าแล้วเฮนรี่อยู่ทีไหนนะ
    ชื่อน่ารักดีนะ คิดว่าเฮนรี่เค้าคงเห็นด้วยแหละ ดีแล้วที่เธอเข้าใจแบบนี้
    ฉันต้องมองโลกในแง่ดีเข้าไว้พี่พลอย ฉันมีชีวิตเพิ่มมาอีกหนึ่งที่ต้องดูแลเค้าจนโต แม้จะไม่นานแต่ฉันจะทำให้ดีที่สุด

    กิ่งแก้วขณะนี้อายุได้สามขวบ เป็นเด็กเฉลียวฉลาด แม้เธอจะไม่สบายบ่อย แต่เธอก็เป็นที่รักใคร่ของพลอยที่เธอเรียกว่าเป็นแม่อีกคน
    แม่พลอย เมื่อกี้มีผู้ชายคนนึงเอาขนมมาให้แก้วด้วย แก้วยิ้มพร้อมทั้งยื่นขนมเพื่อแบ่งให้พลอยกิน
    อะไรกัน ไปเอาขนมของคนแปลกหน้าไม่ได้นะ พลอยปรามพร้อมทั้งทำมือจะตี แต่มือนั้นก็ถูกหยุดด้วยมืออีกอันหนึ่งที่จับไว้ข้างหลัง
    ผมเองพลอย เสียงอันคุ้นเคยที่พลอยจำได้ดี เสียงที่จากหายไปสี่ปีกว่าๆ
    เฮนรี่
    ครับผมเอง อย่าตีแก้วได้ไหม เฮนรี่ห้ามพร้อมทั้งลากพลอยออกไปห่างๆบริเวณนั้นเพื่อไม่ให้แก้วได้ยิน
    กลับมาทำไม ดาวรู้หรือยัง พลอยถามเฮนรี่อย่าเร่งที่จะรู้คำตอบ
    เจอกันแล้ว ผมจะมารับดาวไปรักษา แล้วก็พาดาวไปด้วย แต่ดาวไม่ยอมไป จะอยู่กับลูกที่นี่ เธอบอกว่าอยู่ที่ไหนก็ตายเหมือนกัน โรคนี้ไม่มีทางรักษา
    ก็นั่นแหละ แล้วจะลำบากพาดาวกับแก้วไปทำไมล่ะ เธอก็กลับมาอยู่ที่นี่สิ
    ไม่ได้หรอกพลอย เมียผมทางโน้นจะคิดยังไง แค่ผมกลับไปพร้อมโรค เค้าก็เสียใจมากพอแล้ว นี่เค้าไม่รู้หรอกว่าผมมีดาวมีแก้วอยู่ด้วย
    แล้วจะเอาดาวไปทำไมล่ะ ทำเป็นว่าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้
    ไม่ได้หรอกครับ ผมต้องรับผิดชอบ
    มารับผิดชอบตอนนี้ก็สายเกินไปแล้วล่ะ และข้อสำคัญฉันไม่ยอมให้แก้วไปกับเธอแน่นอน เธอกลับไปซะเถอะ
    โธ่พลอย ผม และแล้วพลอยก็เดินหันหลังเดินไปหาแก้ว แล้วจูงมือเธอเดินจากไป

    ดาว เธอจะไปกับเฮนรี่จริงเหรอ และจะเอาแก้วไปด้วยจริงไหม
    จริงจ๊ะ พรุ่งนี้เค้าจะพาดาวกับแก้วไปทำพาสปอร์ตก่อน
    แล้วนี่เธอไม่โกรธเฮนรี่จริงๆเหรอ เค้าทำให้ชีวิตเธอเป็นแบบนี้
    ไม่โกรธ หรือพี่พลอยโกรธแทนฉัน
    ใช่โกรธ โกรธที่เค้าทำให้ดาวกับแก้วเป็นเช่นนี้
    โธ่พี่ฉันไม่โกรธ แล้วพี่จะมาโกรธแทนฉันทำไม ดาวผลักพลอยเบาๆเชิงหยอกล้อ แต่พลอยไม่คิดเช่นนั้นด้วยแน่

    เช้าวันรุ่งขึ้นขณะที่ดาวกำลังสาระวนกับการแต่งตัว โทรศัพท์มือถือก็ดังปลายทางเป็นเสียงของเฮนรี่
    ดาว วันนี้ผมคงไปไม่ได้แล้วนะ ฝากขอโทษแก้วด้วย เสียงปลายทางพูดอย่างเจ็บปวด ตามมาด้วยเสียงร้องโอดโอยของเฮนรี่เป็นระยะ
    เกิดอะไรขึ้น เสียงดาวพูดอย่างตกใจ
    ผมกำลังจะตาย
    อะไรนะ คุณอยู่ที่ไหน เดี๋ยวฉันไปหา
    ไม่ต้องมา และแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ตัดสัญญาณหายไป
    พี่พลอย เดี๋ยวฉันมา ฝากแก้วด้วยนะ
    แก้วจ๊ะ เดี๋ยวแม่มานะ อยู่กับแม่พลอยไปก่อนนะ
    ค่ะแม่ แก้วตอบอย่างรับคำพร้อมกับแต่งตัวสวยต่อไป

    เพียงไม่กี่นาที ดาวก็ไปถึงที่เกิดเหตุถึงเฮนรี่ไม่บอกเธอว่าที่ไหน แต่เธอได้ยินเสียงดนตรีที่คุ้นเคยแว่วมาเธอก็ไปได้ถูกที่แน่นอน แสงสลัวๆ ของสถานราตรี ซอกที่เธอเคยจูงมือเฮนรี่ออกจากโรงแรมเล็กๆ เพื่อต่อรอบพิเศษหลังเลิกงาน หรืออาจจะเป็นสถานที่เฮนรี่ใช้เป็นประจำหลังากอยู่กับเธอจนติดโรคไม่พึงประสงค์กลับมาสู่เธออีกครั้ง
    มาทำไมดาว
    ก็จะมาพาคุณไปหาหมอน่ะสิ
    โธ่ดาว ใครอยู่ดูแลแก้วล่ะ
    พี่พลอยน่ะสิ
    โธ่ผมบอกแล้วว่าคุณอย่ามา คุณที่ทำร้ายผมน่ะก็พี่พลอยน่ะแหละ เค้าจะเอาลูกจากเราไป
    ทำไมพี่พลอยต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะ
    ก่อนที่ผมจะรู้จักดาว ผมก็เป็นลูกค้าพลอยมาก่อน ผมเคยมีลูกกับพลอย แล้วผมบังคับให้พลอยไปทำแท้งจนเธอไม่สามารถมีลูกได้อีก เธอคงแค้น และยิ่งเป็นผมมาชอบดาวซึ่งเป็นน้องรักของเธอ เธอก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ และพลอยยื่นคำขาดว่า หากจะเอาดาวไปก็เอาไป แต่ห้ามเอาแก้วไปด้วยเด็ดขาด
    แล้วถ้าเรากลับตอนนี้ล่ะจะทันไหม เราคงจะห้ามพี่พลอยทัน

    หลังจากดาวพูดจบเสียงไม้หน้าสามก็ฟาดลงมาบนศีรษะของทั้งสองอีกครั้งจนแน่นิ่งไป สติก็ทั้งสองก็หลุดลอย

    แม่พลอยคะ เมื่อไหร่แม่ดาวจะกลับมาซะที
    แม่ดาวเค้าไปทำธุระกับพ่อจ๊ะที่อังกฤษ คงอีกนานกว่าจะกลับมา หนูอยู่กับแม่พลอยไปก่อนนะ
    ค่ะ แก้วจะรอแม่ดาว

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×