คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การเริมต้น
“ยินดีต้อนรับสู่ D.W.O. มหาสงครามแห่งโชคชะตาค่ะ!! ฉันคือ ‘เซร่า’ เป็นคนนำทางระหว่างเข้าเกมค่ะ กรุณาสร้างชื่อตัวละครของคุณด้วยค่ะ”
เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังผม เมื่อหันไปก็ปรากฏร่างหญิงสาวในชุดคลุมสีขาวคนหนึ่ง เธอมีผมสีชมพูยาวลงมาถึงเอว สภาพรอบข้างเป็นห้องสีขาวโพลน ซึ่งว่างเปล่า
“เอลฟ์” ผมตอบ
“ขออภัยค่ะ ไม่สามารถใช้ชื่อที่ซ้ำกับชื่อตัวเองได้ค่ะ”
“ฟรีซ”
“สามารถใช้ได้ค่ะ ชื่อของคุณคือ คริสโตเฟอร์ ฟรีซ เพเรกินส์ค่ะ” หญิงสาวนั้นบอกผม
“ยินดีด้วยค่ะ คุณเป็นผู้โชคดีที่เข้าเล่นคนที่ 88,888 ค่ะ” หญิงนั้นพูดกับผม
“หมายความว่าไงครับ” ผมถามด้วยความสงสัย
“ผู้เข้าเล่นทุกคนจะมีหมายเลขการเข้าเล่นอยู่ค่ะ และทางเราได้กำหนดเลขพิเศษเอาไว้ ซึ่งเลขหมายพิเศษนั้นจะได้รับโบนัสพิเศษสำหรับการเล่นเกมค่ะ และสำหรับคุณ โบนัสพิเศษก็คือ พลังพิเศษ และค่า status ที่เพิ่มเฉพาะด้านค่ะ ผู้เล่นทุกคนจะได้รับพลังพิเศษและค่า status พื้นฐาน แต่สำหรับคุณพลังพิเศษของคุณ คือ‘การควบคุม’ค่ะ และเงื่อนไขในการใช้พลังก็คือ ‘หิมะ,คริสตัลและน้ำแข็ง’ค่ะ ส่วนค่า status ของคุณ ด้านพลังเวทย์จะเพิ่มขึ้นกว่าปกติ ทำให้คุณสามารถร่ายเวทย์ได้ทุกสาย และมีความแรงกว่าปกติทั่วไปค่ะ พลังเวทย์ของคุณจะมีมากกว่าคนปกติทั่วไป ทำให้สามารถใช้เวทย์ได้จำนวนครั้งมากกว่าคนปกติเช่นกันค่ะ” หญิงสาวนั้นอธิบายถึงสิ่งที่ผมต้องการจะรู้
“เอาล่ะค่ะ ได้เวลาที่คุณจะต้องเริ่มเกมเสียที สถานที่เกิดของคุณคือ‘Winter Town’ค่ะ เป็นเมืองเล็กซึ่งอยู่ในทวีปเขตหนาวค่ะ โชคดีนะคะ” เมื่อเธอพูดจบ เธอก็หายไปพร้อมกับที่สภาพแวดล้อมนั้นเปลี่ยนไป จากห้องสีขาวเริ่มจะกลายเป็นทุ่งโล่งกว้างซึ่งปกคลุมไปด้วยหิมะ รอบข้างมีต้นสนอยู่มากมาย ทั่วทุกที่มีหิมะตก และด้านหน้าของผมคือ เมืองเล็กๆ
ผมเดินเข้าไปในเมืองนั้น ในเมืองนั้นมีผู้คนเดินไปเดินมาอยู่ไม่มากนัก หลายคนสวมเสื้อเกราะที่ดูแล้วน่าจะหนักมากๆ ที่เหลือก็จะเป็น NPC ที่อยู่ตามที่ต่างๆ ผมเดินผ่านกระจกบานหนึ่ง เมื่อหันไปมองดู ผมก็ค่อนข้างประหลาดใจกับร่างกายของผม
ผมสีน้ำเงินที่ยาวลงมาปิดถึงจมูกนั่นทำให้คนอื่นๆไม่สามารถมองเห็นหน้าผมได้ แต่ก็น่าแปลกคือ ผมไม่รู้สึกเลยว่ามีผมนี้ปิดบังหน้าตาของตนเอง เมื่อลองเสยผมขึ้นก็ได้เห็นดวงตาสีน้ำเงินอ่อนๆบนใบหน้าซึ่งขาวราวกับหิมะ ชุดที่ผมใส่แตกต่างออกไปจากผู้อื่น ผมอยู่ในชุดสูทสีดำเงา ซึ่งคนอื่นๆกลับอยู่ในชุดเกราะพร้อมรบ มันช่างแปลกเสียจริง
“สวัสดีครับ ผมคือ ‘เคดิส’ เป็น NPC ซึ่งจะแนะนำการเล่นเกมคร่าวๆให้นะครับ”ชายคนหนึ่งปรากฏตัวด้านหลังผม เข้ามีผมสีเหลืองยาวถึงไหล่ และมีดวงตาสีเหลืองเช่นเดียวกับผม
“ครับ ผม ‘ฟรีซ’ ครับ ‘คริสโตเฟอร์ ฟรีซ เพเรกินส์’ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ผมตอบ
“เอาล่ะครับ อันดับแรกคุณต้องรู้แผนที่คร่าวๆของเมืองก่อนนะครับ”เขาวาดมือ กางแผนที่ดิจิทัลออกมาต่อหน้าผม ซึ่งก็ไม่น่าแปลกอะไร ก็นี่มันเกม
“เอาล่ะครับ ตรงส่วนนี้จะเป็นที่รายงานและขึ้นเงินของภารกิจต่างๆนะครับ และต่อมาก็จะเป็นที่ขึ้นเงินค่าหัวนะครับ ด้านหน้าที่ขึ้นค่าหัวจะมีป้ายประกาศค่าหัวของมอนส์เตอร์แต่ละตัวไว้นะครับ พอล้มมอนส์ที่มีค่าหัวได้ก็ให้มาขึ้นเงินที่นี่นะครับ และต่อมาก็ร้านขายของครับ ที่ร้านจะมีของที่สามารถซื้อได้หลากหลายครับ ไม่ว่าจะเป็นยา หรือหนังสือต่างๆครับ และส่วนอื่นๆ ก็จะมี....”เขาอธิบายถึงอาคารต่างๆในแผนที่นั้นให้ผมฟัง
“ส่วนวิธีการใช้พลังของคุณนั้นจะต่างออกไปจากคนอื่นๆนะครับ”เขาบอกพร้อมกับกางตารางสกิลของผมออกมา
“ดูจากในตาราง สกิลของคุณจะเป็นสายน้ำแข็งนะครับ และการใช้สกิลของคุณนั้น คุณเพียงแค่นึกถึงสกิลที่คุณจะใช้ สกิลนั้นจะใช้ออกมาทันทีครับ ส่วนเวทย์สายอื่นๆนั้น คุณสามารถใช้ได้นะครับ เพียงแค่คุณต้องร่ายเวทย์นั้นให้เป็นเสียก่อน หาซื้อหนังสือวิธีร่ายแต่ละสายได้ในร้านค้านะครับ ส่วนเรื่องหน้าต่างอื่นๆ ถ้าคุณอยากจะดูหน้าต่างอะไร ก็แค่คิดแล้ววาดมือไปบนอากาศตรงหน้า หน้าต่างนั้นๆก็จะปรากฏให้คุณครับ”เขาอธิบาย พร้อมทั้งเปิดหน้าต่างอื่นๆให้ผมดู
“เอาล่ะครับ ต่อไปก็ การเก็บเลเวลนะครับ คุณจะได้ค่าประสบการณ์จากการสังหารมอนส์เตอร์ในป่าและการทำภารกิจนะครับ ค่าประสบการณ์จะขึ้นอยู่กับสิ่งที่ทำครับ”เขาอธิบายเสริม
“หน้าที่ของผมก็มีแค่นี้ล่ะครับ แล้วเจอกันนะครับ”เมื่อเขาพูดจบ ร่างนั้นก็ค่อยๆเลือนหายไป
ผมเปิดดูหน้าต่าง status ค่าพลังเวทย์ของผมค่อนข้างจะมาก เพราะมันมีถึง 25 ในขณะที่ค่าอื่นๆนั้นมีแค่ 5 หน้าต่างตัวละครแสดงสิ่งที่ผมสวมใส่อยู่ มีเพียงชุดสูทสีดำทั้งเซ็ต พร้อมกับดาบยาวๆหนึ่งเล่ม หน้าต่างนี้ยังแสดงจำนวนเงินที่ผมมีอยู่อีกด้วย จำนวนเงินบอกผมว่า ตอนนี้ผมมีเงินอยู่ 2000 G
ถ้าดูจากข้อมูล 1000 S จะมีค่าเท่ากับ 1 G อืม..ดูๆไปแล้ว ก็มีเงินเยอะดีเหมือนกันนะเกมนี้ แต่พอผมไปดูราคาของที่ร้านค้า ของบางชิ้น ราคาถึง 3 หมื่น G เงินเยอะแต่ของแพงแบบนี้มันอะไรกันเนี่ย แต่ชั่งเหอะ
ผมเดินดูหนังสือเกี่ยวกับการร่ายเวทย์ในร้าน มีแต่หนังสือที่เลเวล 5 ขึ้นไปทั้งนั้นเลยแฮะ ผมจึงเดินออกจากร้านมาที่ NPC ช่างตีเหล็กที่อยู่ตรงข้ามกับร้านขายของ เปิดดูตารางแสดงการอัพเกรดอาวุธและชุดเกราะแสดงหินต่างๆที่อาวุธหรือชุดเกราะต้องการ ผมเลือกไปดูที่อาวุธดาบ ซึ่งเป็นอาวุธที่ผมใช้อยู่ มีการอัพเกรดอาวุธสายต่างๆ ดิน น้ำ ลม ไฟ และอื่นๆ ไม่มีสายน้ำแข็งอย่างที่ผมคิดไว้
ผมมองดูไปเรื่อยๆและไปสะดุดเข้ากับคำหนึ่ง “อาวุธสายพิเศษ” เมื่อผมลองเปิดเข้าไปดู พบอาวุธทุกชนิดที่เป็นสายน้ำแข็งของผม เมื่อดูความต้องการของอาวุธดาบ หินที่อาวุธดาบต้องการคือ คริสตัล 4 ก้อน
ผมลองนึกย้อนดูแล้ว เงื่อนไขในการใช้พลังของผมคือ “หิมะ คริสตัล และน้ำแข็ง” ผมจึงเปิดตารางสกิลดูและพบว่ามีสกิลสั่งการซึ่งเป็นสกิลติดตัวซึ่งไม่จำเป็นต้องกดเปิดใช้และไม่มีระยะเวลาแสดงผลสกิล
ผมจึงลองเริ่มนึกถึงคริสตัล แล้ววาดมือออกไปในอากาศ ทันใดนั้น คริสตัลก้อนหนึ่งก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าผม ผมจึงทำแบบเดียวกันอีก 3 ครั้ง ทำให้ผมได้วัตถุดิบในการอัพเกรดดาบมา
ผมเปิดหน้าต่างตีบวกของในร้าน มีช่องอยู่ 5 ช่อง ให้ใส่ไอเทม ผมวางดาบไว้ช่องกลาง ส่วนรอบๆเป็นที่สำหรับใส่คริสตัลทั้งสี่ก้อน ผมทำตามขั้นตอนที่เขียนไว้ เมื่ออาวุธเริ่มทำการหลอมรวมกับคริสตัลทั้งสี่ก้อน เมื่อการผสมเสร็จสิ้น ผลที่ออกมากลับเป็นความว่างเปล่า ผมถึงกับงง อ่าว
เฮ้ย! ผสมพลาดเรอะ แล้วจะไปหาอาวุธจากไหนวะเนี่ย “ตื้ด ตื้ด” จู่ๆ หน้าต่างหนึ่งก็เปิดขึ้นมา ข้อความบนหน้าต่างที่เขียนไว้ว่า
‘ยินดีด้วยค่ะ การผสมเสร็จสิ้นแล้ว คุณสามารถเรียกมันออกมาได้จากรอบตัวคุณโดยการตวัดมือของคุณเอง’
ทำให้ผมรู้ว่าการผสมนั้นสำเร็จ ผมลองทำตามที่ข้อความนั้นบอกไว้ ด้วยการตวัดมือไปทางด้านหน้า เกิดไอน้ำแข็งและเกล็ดคริสตัลตามแนวมือของผมที่ตวัดไป และดาบเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของผม มันเป็นดาบที่ทำด้วยคริสตัลทั้งเล่ม ทั้งด้ามจับและปลายดาบล้วนเป็นสีฟ้า ใส และมีไอเย็นอยู่รอบดาบ
เมื่อได้อาวุธมาแล้วผมจึงไปที่ร้านรับภารกิจ ดูรายชื่อภารกิจของเลเวล 1-3 ภารกิจส่วนใหญ่จะเป็นการเก็บของจากมอนส์เตอร์ในป่าหรือตามทุ่งกว้างรอบเขตเมืองนี้
ผมเลือกรับมา 3 ภารกิจซึ่งเมื่อลองมองดูแล้ว ถ้าทำครบทั้ง 3 ภารกิจ เลเวลก็จะขึ้นถึง 2 เลเวล ผมเลือกที่จะเปิดดูภารกิจทีละใบ เพราะถ้าหากเปิดดูพร้อมกันหมด จะเป็นการแยกความสนใจไปในหลายๆทาง อาจจะทำให้การทำภารกิจนั้นช้าลง
ภารกิจแรกคือ
‘เก็บเลือดกวางเงินในทุ่งกว้างด้านตะวันตก 10 หลอด เลเวลของกวางเงินจะอยู่ในระดับเลเวล 5 ’ ผมได้รับหลอดแก้วซึ่งมีขนาดพกพาสะดวกมา 10 หลอด รางวัลภารกิจนี้ก็คือ
‘เงิน 400 G หินทั้ง 4 ธาตุ ดิน น้ำ ลม และไฟ อย่างละ 3 ก้อน’
ผมเดินออกไปที่ทุ่งกว้างด้านตะวันตก พบกวางอยู่เป็นฝูงใหญ่ แต่ปัญหานั้นก็คือกวางทุกตัวมีสีน้ำตาล ผมพยายามมองหากวางเงิน แต่ก็ไม่พบ ทั่วแถบนั้นมีต้นไม้ตันสนเรียงซ้อนกันมากมาย ผมจึงลองเข้าไปหาดูในนั้น
เมื่อผมเดินหามาได้สัก 20 นาที ผมก็พบมัน กวางสีเงินขนาดใหญ่ตัวหนึ่งกำลังนอนกินเนื้ออะไรสักอย่างอยู่ ปากของมันชุ่มโชกไปด้วยเลือดสีแดงฉาน เอ๊ะ!? ตัวใหญ่? กินเนื้อ?
“เฮ้ย !” ผมอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นมันซึ่งตัวใหญ่กว่าผมเป็นเท่าตัวกำลังนอนกินเนื้ออย่างเอร็ดอร่อย
“กวางอะไรวะเนี่ย ตัวก็ใหญ่ แถมยังกินเนื้ออีก” ผมบ่นพลางย่องออกห่างมัน แต่เมื่อเรียกสติได้ผมจึงเริ่มคิดแผนการโจมตี..
ผมเปิดดูตารางสกิลอีกครั้ง ไล่สายตาอ่านทุกสกิลให้เข้าใจ แล้วจึงปิดหน้าต่างลงไป ผมเตรียมแผนการรบอย่างรวดเร็ว และแล้วการรบก็เกิดขึ้น ผมเริ่มเปิดเกมก่อนด้วยการทดสอบสกิล ผมวาดมือไปทางกวางเงินตัวนั้น และทันใดนั้น น้ำแข็งซึ่งอยู่ให้พึ้นหิมะก็ผุดขึ้นมาล็อกขามันไว้ มันตื่นตัวแล้วเริ่มกระโจนวิ่งชนต้นสน น้ำแข็งซึ่งล็อกขามันไว้ก็แตกกระจายเรี่ยราด ซึ่งนั่นก็แปลว่า มันมีแรงมากพอจะกระแทกผมตายได้ในครั้งสองครั้ง ผมจึงเริ่มทดสอบมันต่อไป ผมวาดมือไปทางมันอีกครั้ง แท่งน้ำแข็งแหลมคมพุ่งขึ้นแล้วจิ้มข้าไปบริเวณขาข้างหนึ่งของมัน เลือดสีแดงสดสาดกระจายรอบขาของมัน
ผมแสยะยิ้มด้วยความสะใจ พอใจกับผลที่ออกมา ผมทำการประเมินความสามารถของมัน มันมีแรงที่เยอะมากแต่ผิวของมันไม่หนานัก ทำให้การจับตัวเป็นไปได้ยาก การทำบาดแผลโดยตรงจึงสมควรทำมากกว่าจับตัว เมื่อทำการประเมินเสร็จผมจึงเริ่มทำการโจมตี เหล่าน้ำแข็งอันแหลมคมมากมายพุ่งเข้าใส่ต้นขาของมัน มันร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับพุ่งเข้าหาผมด้วยควมบ้าคลั่ง ผมไม่รอให้มันเข้ามาถึงแท่งน้ำแข็งแหลมคม 4 แท่ง พุ่งขึ้นจากดิน ตัดเส้นเอ็นที่ขาทั้ง 4 ข้างของมันอย่างแม่นยำ เลือดสีแดงสดสาดกระจายเต็มพื้นหิมะสีขาวโพลนซึ่งบัดนี้กลายเป็นสีแดงฉาน มันเสียหลักล้มกระแทกพื้นอย่างรุนแรง แล้วมันก็ลุกไมขึ้นอีก ผมหยิบหลอดแก้วเล็กๆซึ่งได้มาทั้ง 10 หลอด บรรจุเลือดมันลงไปจนเต็มทั้ง 10 หลอด แล้วทำการปลิดชีพซะ หึหึ
ข้อความหนึ่งแสดงขึ้นตรงหน้าผม บ่งบอกว่า ‘ภารกิจของคุณเสร็จสิ้นแล้ว’ นั่นทำให้ผมยิ้มได้
ผมเปิดดูภารกิจต่อไป
‘กำจัดหมีภูเขา 10 ตัวทางหุบเขาด้านตะวันใต้ เลวลหมีภูเขาคือ 2’
ผมเริ่มเซ็งเพราะต้องฆ่าสัตว์ตั้ง 10 ตัว แต่เป็นภารกิจอ่ะนะ ผมจึงเดินออกมาด้านนอก เดินผ่านป่าลงไปทางหุขเขาด้านใต้ ระหว่างทางผมก็พบคนใส่ชุดเกราะพร้อมรบหลายคนกำลังสู้กับมอนส์เตอร์อยู่ และทุกครั้งที่มอนส์เตอร์ตายจะมีแต้มแสดงค่าประสบการณ์ของผู้ที่ฆ่าขึ้นมา ทำให้ผมนึกได้ว่าเกมนี้เป็นเกมแนวเก็บเลเวล ผมจึงละภารกิจไว้ก่อนแล้วเดินไปตามทุ่งหญ้าไล่เก็บมอนส์เตอร์เลเวลต่ำๆเพื่อเก็บEXPให้ได้มากๆ
2 ชม.ผ่านไป ตอนนี้เลเวลผมอยู่ที่เลเวล 3 แล้ว ค่า statusและสกิลต่างๆก็เพิ่มขึ้น ผมจึงไปที่หุบเขาเพื่อทำภารกิจต่อ เมื่อมาถึงหุบเขา ผมก็พบหมีตัวใหญ่พอๆกับกวางเงินอาศัยอยู่ทั่วบริเวณหุบเขา คนมากมายกำลังต่อสู้กับหมี และที่เห็นคือ ทุกคนต้องสู้กับหมีไม่ต่ำกว่า 2 ตัว ซึ่งแสดงว่า ถ้าสู้แบบประมาทก็จะโดนรุมจนตายแน่นอน
“นี่นายน่ะ กำลังทำภารกิจอยู่ใช่มั๊ยล่ะ มาเข้าปาร์ตี้กับพวกเราสิ ” เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังผม เธอเป็นหญิงสาวผมยาวใส่ชุดเกราะพร้อมรบคนหนึ่ง เธอมีผมสีดำเงา นัยน์ตามรกตของเธอดูดุดัน และเธอกำลังจ้องผมตาเขม็ง...
ความคิดเห็น