ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    `KHUNWOO' you always in ma Heart(คุณด้ง)

    ลำดับตอนที่ #4 : Story2:Please com back to me

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ค. 55


      
     PLEASE COME BACK TO ME





    ในขณะที่พวกเรา2pm กำลังอัดเสียงสำหรับsingle พิเศษอยู่นั้นสายตาของผมก็ไปสะดุดอยู่ที่คนๆหนึ่ง 

    ผมชอบแก้มของเขามากเลยหล่ะ... เขากำลังอัดเสียงอยู่ในห้องนั้น ผมชอบเสียงน่ารักๆของเขาจัง...

    ผมค่อยๆหลับตาลงเพื่อจะฟังเสียงของเค้าได้อย่างชัดเจน...

    "คุณฮยองงงง เสียงผมเป้นไงบ้างใช้ได้มั้ย?? > <.."หนุ่มแก้มป่องที่ผมพูดถึงกระโดดโลดเต้นออกจากห้องอัดแล้วมาหาผม

    "ก็พอใช้ได้นะ เฉยๆอ่ะ" ผมตอบไปแต่กลับไม่เงยหน้าขึ้นไปมองเพราะกำลังหมกมุ่น(?)อยู่กับการฝึกร้องท่อนของผมอยู่

    หนุ่มแก้มป่องได้ยินอย่างนั้นก็น้อยใจเลยตัดสินใจเดินไปหาปู่แดกูแห่งวง2pm ด้วยความรู้สึกหึงหวงหรืออะไรไม่ทราบ

    ทำให้ผมรีบตะโกนออกไป

    "ย๊า!!อูยองอา นายอย่าไปรบกวนฮยองเขาสิ"ผมดุหนุ่มแก้วป่อง

    "ก็คุณฮยองมันแ่ทำอะไรไม่รู้ไม่ยอมสนใจผมเลยอ่ะ -3-" หนุ่มแก้มป่องทำหน้างอล นั่นทำให้แก้มที่ป่องอยู่แล้วของเขา

    ป่องขึ้นกว่าเดิม น่ารักจริง <3

    "ก็..ฉันกำลังซ้อมร้องท่อนของฉันอยู่ ก็แค่นั้นเอง..."ผมพยายามแก้ตัวกับเด็กน้อย(เปลี่ยนสรรพนามเร็วมาก- -)

    "แล้วทำไมผมไปหาจุนซูฮยองไม่ได้หล่ะ??" เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย

    "ก็ฮยองเขาแต่งเพลงอยู่ เขาต้องการสมาธินะ"ผมพยายามสรรหาคำแก้ตัวสุดชีวิตเพื่อไม่ให้เด็กน้อยไปหาจุนซู

    "นิกคุณอา..ตานายอัดเสียงแล้ว" พี่ผู้จัดการเรียก

    "โอเคครับ^^" ผมเดินเข้าห้องอัดไปแต่ยังคอยมองเด็กน้อยไม่ละสายตา

    "นายฟังดนตรีก่อนรอบนึงนะ เอ้านี่เนื้อเพลง"

    "อ่านไม่ใช่เพลงที่เคยฟังไปก่อนหน้านี่หรอครับ?"ผมรับเนื้อเพลงมาด้วยความสงสัย

    "อ่อ..จินยองฮยองเพิ่งเพิ่มเพลงใหม่มาหน่ะ เพลงเก่ายังใช้อยู่แต่จะปล่อยเพลงนี้ออกมาก่อน"ผู้จัดการอธิบาย

    "อ่าครับขอบคุณนะครับ"ผมใส่เฮดโฟนและจัดทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วทำมือ ok เป็นศัญญาณว่าพร้อมแล้ว

    หืม..?? I'm Sorry?? ผมเริ่มอ่านเนื้อเพลงไปพร้อมๆกับการฟังทำนอง สักพักเพลงก็จบ

    "โอเค!พร้อมมั้ยคุณ?ร้องแค่ท่อนตัวเองนะ"

    "พร้อมครับ เริ่มได้เลย"
    I'm so sorry my babe

    I just want to say something 

    that I really really love you

    but my mouth and my brain are always dont listening to ma heart

    so if I cold to you 

    Please baby forgive me..

    ....



    ในขณะที่ผมร้องเพลงนี้ไปสายจาผมก็ยังคงมองเด็กน้อยตลอดเวลา เขาฟังผมอยู่รึเปล่านะ?? 

    ผมมองเขาที่เล่นกับจุนซูอย่างสนุกสนาน ผมเย็นชาหรอ? ผมไม่สนใจเขาหรอ? เป้นไปไม่ได้..

    เขาเป็นน้องชายสุดที่รักของผมเลยนะ...

    "โอเคดีมากคุณ perfect!! ร้องเพลงเก่าต่อเลย"

    "ครับผม^^" ผมยิ้มและเริ่มร้องเพลงที่เคยเป้นเพลงสำหรับsingle พิเศษ ผมยังคงจ้องมองไปที่เด็กน้อยอยู่ดี

    เขาน่ารักจริงๆนะ เขาเป้นคนร่าเริงตลอดเวลา โลกของเขาช่างดูสดใส... 

    "คุณฮยอง ไฟต์ติ้ง ㅎㅎ" เด็กน้อยโบกมือดี๊ด๊าอยู่นอกห้องอัด.. น่ารัก... แต่ผมกลับแสร้งมองไปที่อื่นเพราะเขินหรืออะไรสักอย่าง

    "บู่วว -3-" เด็กน้อยเห้นว่าคนที่เขาโบกมือให้ไม่สนใจเขาเลย จึงหันไปเล่นกับจุนซูต่อ

    หลังจากอัดเสียงเสร็จแล้ว ผู้จัดการก็พาเรายกโขยง(?) ไปกินเนื้อย่าง ฮ้าา ดีจัง อยากกินมานานแล้ว

    "ว้าวว เนื้อย่างง *0*" แทคและสมาชิกที่เหลือต่างตื่นเต้นกันการที่ได้กินเนื้อย่างหลังจากไม่ได้กินมานน

    เด็กน้อยแก้มป่องนั่งข้างๆผมและถัดจากเด็กน้อยไปอีกก็เป้น จุนซูฮยอง..

    ผมคอยคีบเนื้อใส่จานของเขากลัวเขาจะไม่ได้กิน เพราะชานซองและแทคยอนมีความเร็วแสงในเรื่องพวกนี้อยู่ //โดนเตะ

    "โอ๊ะ ขอบคุณครับ ^0^ "

    "อืมๆ" ผมทำเป้นไม่สนใจก้มหน้าก้มตากินของผมต่อ แล้วเด็กน้อยก็หันไปคุยกับจุนซูต่อ และไม่สนใจผมอีกเลย..

    "รีบๆกินนะ พวกนายมีงานแจกลายเซ็นต่อตอนบ่าย เดี๋ยวไม่ทัน" ผู้จัดการเร่ง

    "คร้าบๆๆ -w- โด่ววกินไม่จุใจเลย" ปู่แดกูบ่น เรานั่งกินอย่างสนุกสนาน(?) จนเวลาล่วงเลยไปนานพอควร

    "เฮ้ยยยฮยอง!!!เที่ยง 45 แล้ว งานเริ่มบ่ายโมงไม่ใช่หรอ?!" มักเน่ทักขึ้นมาอย่างตกใจเมื่อเหลือบไปมองนาฬิกา

    ทุกคนรีบคว้าข้าวของแล้วขึ้นรถอย่างรวดเร็ว สภาพดูไม่ได้สักคน-w- นี่คือศิลปินนะครับ ดูเอาไว้...

    ใช้เวลา 20 นาทีในการเดินทางมาถึงที่หมาย กว่าจะเมคอัพ+แต่งตัวเสร็จทำให้งานเริ่มเลทไปครึ่งชม.แย่จัง TT

    "สวัสดีครับพวกเรา 2pmครับ"หลังจากพวกเราพูดจบ ก็มีเสียงกรี๊ดจากแฟนคลับมากมาย

    "ก่อนอื่นพวกเราต้องขอโทษที่ล่าช้าด้วยนะครับ"แทคยอนกล่า แล้วงานแจกลายเซ็นก็เริ่มขึ้น 

    แฟนคลับจำนวน 100 คนที่เป้นผู้โชคดีจากการชิงโชคค่อยๆทยอยขึ้นมา ผมนั่งข้างเด็กน้อยเหมือนปกติ 

    แต่ข้างๆเขาก็ยังคงเป็นจุนซูฮยองอีกเหมือนเดิม เขายังไม่สนใจผม เอาแต่คุยอยู่กับจุนซู ทำไมกันนะ...

    งานแจกลายเซ็นยังคงมีต่อไปเรื่อยๆ ผมทำเป็นไม่สนใจสองคนนั้นทั้งๆที่รู้สึกเจ็บปวดแทบแย่ 

    "ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานในวันนี้นะครับ พวกเราสนุกมากเลยครับ" มักแน่พูดขอบคุณ แล้วพวกเราก็เดินลงมาจากเวที

    เพราะจำนวนคนมากมายในวันนี้ทำให้เวลาล่วงเลยมาเป้น 6โมงเย็นแล้ว เวลาผ่านไปเร็วจัง..

    หลังจากนี้คือเวลาพักผ่อนของพวกเราแล้วสินะ เฮ้อออ ดีจัง...

    พวกเรากินข้าวกล่องเป้นอาหารเย็นของวันนี้ในรถระหว่างทางกลับหอพักใช้เวลา1ชม.ในการเดินาง

    ตลอดทางผมได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของ2คนนั้น ทำให้ผมรู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก

    พอเข้าหอพักหลังจากทุกคนแยกย้ายเข้าห้องตัวเองกันหมดแล้ว ผมก็เดินไปที่ห้องของคนๆนึง ใช่แล้วเด็กน้อยนั่นเอง..

    "อูยอง ฉันขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้มั้ย"

    "ผมไม่ว่างครับ กำลังจะแต่งเพลง"

    "ใช่สิ ฉันไม่ใช่จุนซูฮยองหนิ" ผมพูดแบบงอลๆแต่ผสมปนเปไปด้วยความโกรธ

    "เกี่ยวอะไรกับจุนซูฮยอง ฮยองเป็นอะไรของฮยองอ่ะ อยู่ๆก็มาโกรธผม" เด็กน้อยทำท่าอารมณ์เสียแล้วหันหลังหนีไป

    "ทำไมหล่ะ ทำไมนายไม่มาหาฉันเหมือนเดิมหล่ะ!!" ผมจับเด็กน้อยเหวี่ยงกลับมา ผมเห็นน้ำตาของเขาเริ่มเอ่อ

    "ก็ฮยองเอาแต่เย็นชาใส่ผม แล้วทำไมผมต้องสนใจฮยองด้วยเล่า!!" น้ำตาไหลอาบแก้มป่องๆของเด็กน้อย

    นั่นทำให้ผมเจ็บปวด และทำอะไรไม่ถูก...

    "ฉันแค่..ไม่รู้ต้องทำยังไง...แต่ฉันไม่เกลียดนายเลยนะ ฉันยังรักและห่วงนายตลอด.." 

    ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี น้ำตาของเขาทำให้ผมไปไม่ถูก

    "แล้วผมจะเชื่อฮยองได้ไงหล่ะ" เด็กน้อยยังคงร้องไห้ไม่หยุด  ผมจับเขามากอด..

    "ก็ฉันเคยสัญญากับนายไว้แล้วไง.. 'My one ane only Huswife' จำไม่ได้หรอ?" ผมพยายามปลอบเด็กน้อยที่ยังร้องไห้ไม่หยุด

    เขากอดผมกลับแล้วร้องไห้หนักกว่าเดิม...

    "จำได้สิ จำอยู่ตลอดเวลาด้วย" ผมจับเด็กน้อยออกแล้วยิ้ม

    "ดีใจจังที่นายจำได้" ผมเช็ดน้ำตาที่เปื้อนเต็มแก้มป่องๆของเขา

    "อย่าร้องไห้นะ นายทำฉันเจ็บปวดนะรู้มั้ย"ผมพูด.. ใช่..เวลาเห็นเขาร้องไห้ผมรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก

    "ฮึกก ขอโทษครับ"เขาปาดน้ำตาออกแล้วพยายามหยุดร้องไห้  เง้อ น่าร๊ากก -//-

    "ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้นายเสียใจ จะไม่เย็นชาอีก แล้วนายต้องสัญญาว่าจะอยู่ข้างฉันตลอดนะ สัญญามั้ย?"

    ผมชูนิ้วก้อย  เด็กน้อยเกี่ยวก้อยกับผม เอานิ้วโป้งชนกัน เช็ดน้ำตาอีกรอบ ยิ้ม แล้วพูดว่า..

    "ผลสัญญาครับ คุณฮยอง <3 ^^"



    THEEND

    _______________________________



    จบแล้วค่าาา เรื่องใหม่ เป้นยังไงบ้าง??? ดราม่า+หวานๆเนอะ
    ไรเตอร์แต่งเองยังชอบเลย ด้งน่ารักจริงๆ 
    จริงๆแล้วตั้งใจจะอัพให้ทัน 5/5/55 5.55น. นะ แต่พิมพ์ไม่ทัน
    เสียใจอ่ะ แต่ก็ไม่เป็นไร เอ้ออออ

    อีกเรื่องค่ะ เห็นมีคนเอาแบนเนอร์มาแลก
    ยังไม่รับแลกแบนเนอร์นะคะ 
    ไว้เดี๋ยวจะสร้างตอนใหม่สำหรับฝากนิยายตัวเองเลยละกัน

    สุดท้ายนี้ไรเตอร์ขอกำลังใจด้วยนะคะ
    เห้นกำลังใจในเรื่องแกแล้วดีใจมากๆเลยขอบคุณนะคะ =]
    CRY.q
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×