สุดซ่าท้ารัก ไม่ธรรมดา

ลำดับตอนที่ #5 : นุ่น กับ พี่ไปป์ และกอล์ฟ

“เอาล่ะ เข้าเรื่องดีไหม ฉันว่ามันไร้สาระไปแล้วล่ะ” อ๋อพูด

“นั้นดิ กอล์ฟหน้าเสียแล้วนะ”พลอยพูดขึ้นบ้าง เออ นั้นดิ เข้าเรื่องๆ

“ก็นั้นแหละ เหลือแต่กอล์ฟต้องไปหาเพลงมาเตรียมร้องให้นุ่น ส่วนนุ่นเด๋วเค้าลากไปเอง” ฉัน

บรรยายเป็นฉากๆ ไม่ทันที่ใครจะอ้าปากโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น

~ทีละนิด ทีละน้อย รักทีละหน่อย ทีละนิด ทีละน้อย ค่อยๆร๊ากกกกกฉ๊านนนนน~

“เฮ้ย!! ไอ้นุ่นโทรมาว่ะ”ฉันพูดแล้วหันไปขอความเห็นจากเพื่อนๆ

“รับไปสิ เปิดลำโพงด้วย จะได้ชวนมันเรื่องพรุ่งนี้เลย”เบนซ์พูด ทุกๆคนพยักหน้าเห็นด้วย

“ฮาโหลนุ่น เฮ้ยแกเป็นไรว่ะ ร้องไห้ทำไม นุ่นๆ!!”เสียงนุ่นทำให้ฉันมั่นใจว่ามันร้องไห้แน่ๆ เสียง

สะอื้นเบาๆแบบนั้น ในโทรศัพท์และเสียงตะโกนถามของฉัน ทำเราทุกคนตื่นตกใจ ที่แน่ๆพอทุก

คนจับความได้กอล์ฟรีบลุกขึ้นมาจะคว้าโทรศัพท์ไปจากมือฉันทันที แต่โดนไมค์ห้ามไว้

“นุ่นๆๆ  เฮ้ยตอบดิว่ะ ร้องไห้ทำไม!!!” ฉันตะคอกเสียงลงไป ทุกคนทำหน้าอยากรู้มากฉันจึงรีบ

กดเปิดลำโพงทันที

(ซ่าๆๆซิกๆๆเรนฮือๆ พี่ไปป์...ฮือๆๆ..เค้า...เค้าไป ฮืกๆ ไป...เดินกับฮือๆ ...ผู้...หญิง...หญิง...

ฮือๆๆๆซิกๆๆๆคนอื่นๆๆ....)

“เฮ้ย!!”ฉันตะโกน คนอื่นๆก็ตกใจไม่แพ้กัน ทุกคนค่อยๆหันไปมองหน้ากอล์ฟ (ชิบหายแล้ว

กอล์ฟมันฆ่าพี่ไปป์แหงๆ)

“นุ่นแกเราให้ฉันฟังอย่างละเอียดได้ไหม”ฉันพูดอย่างใจเย็นลง นุ่นได้แต่ เงียบแล้วก็ ร้องไห้อย่างเดียว สงสัยรอต่อไปแบบนี้ ไม่ได้การแหงๆ

“โอเค ตอนนี้แกอยู่ไหนนุ่น”ฉันพยายามพูดอย่างใจเย็นลงไปอีกครั้ง นุ่นสะอื้นเบาๆ

( ฮือๆ...อยู่....ที่..ซ่าๆๆ ...หน้า..ร.ร....ฮือๆ..เรน....)นุ่นพูดเสียงเบามากๆ แต่พวกสัญชาติญาณอย่าง

ฉัน ไม่พลาด พอจับใจความพอได้ พวกเราก็ยิ้มบางๆ แล้วพยักหน้าเป็นเชิงรู้กัน

“นุ่น เด๋วเค้าไปหาแกเด๋วนี้เลย รอที่นั้นก็นะ”ฉันรีบตัดสายแล้วลุกขึ้นทันที คนอื่นๆก็ลุกตาม

“อ้าว เฮ้ย!!กอล์ฟหายไปไหนแล้วว่ะ”อ๋อพูดแล้วชี้ไปที่ที่เมื่อกี้กอล์ฟนั่งอยู่

“มันกระโดดพรวดพราดออกไปตั้งแต่ที่นุ่นบอกว่าอยู่ร.ร.แล้ว”ไมค์พูดแล้วถอนหายใจ เฮือก กับพี่

ของตน สมควรTT

“งั้นเราไปกันเถอะ เร็วเข้า!!” เบนซ์รีบบอก เชิงเร่ง แล้วเปิดประตูห้องให้ออกกัน

“อือ”ทุกคนตอบรับแล้ววิ่งไปจุดมุ่งหมายอย่างรวดเร็ว นั้นคือ ร.ร.!!

“เฮ้ย ฝนตก” ไนซ์หันมาหลังจากเปิดประตูบ้านออก ตกหนักซะด้วยอ่ะTT

“ร่มๆๆๆๆ”เบนซ์รีบหันไปหยิบร่ม

“แล้วแบบนี้กอล์ฟมันออกไปยังไงฟร๊ะ”อ๋อถามแบบตะลึงๆ ฉันก็ตะลึงนะเนี้ย ลงทุนวิ่งตากฝน

เลยเหรอเนี้ย

“ยอมให้กอล์ฟเด่นคนเดียวเหรอ”ฉันหันมายักคิ้วให้ทุกคน ทุกคนก็ยิ้มตอบนิดๆที่มุมปาก

“มีหรือจะยอม”อ๋อยักคิ้วตอบ แล้วพวกเราก็วิ่งตากฝนออกไปทั้งแบบนั้นเลย

“เบนซ์หยิบร่มไปให้นุ่น1คันด้วยนะ”ไนซ์ตะโกนบอกก่อนออกวิ่ง

“อือ” เบนซ์หันไปหยิบร่มก่อนออกวิ่งมาพร้อมๆกับพวกเรา