สุดซ่าท้ารัก ไม่ธรรมดา

ลำดับตอนที่ #3 : ความในใจและความรู้สึกของกอล์ฟ

~ติ๊ดๆๆๆตุ๊ดๆๆๆ~ เสียงโทรศัพท์ของนุ่นดังขึ้นทำให้เป็นจุดเด่นในโต๊ะทันที

"เสียงเรียกเข้าอะไรของมันว่ะเบนซ์"ฉันแอบกระซิบกับเบนซ์เบาๆ เรื่องเสียงเรียกเข้าของนุ่น

"เห็นมันบอกว่าเพลงของละครเรื่อง แดจังกึมอ่ะ"เบนซ์พูดเบาๆ แดจังกึม ละครบ้าอารายว่ะ ชื่อ

โคตรรแปลกเยย

"ฮัลโหล 1โหล12ชิ้น สวัสดีค่ะ"นุ่นหยอดเสียงหวานๆน่าคลื่นไส้ลงไปในโทรศัพท์ จนทุกคนมอง

มันแหย่ๆ รวมทั้งฉัน  แต่รู้สึกอ๋อมันจะออกอาการมากสุด มันทำหน้าแบบว่า(ฉันไม่มีเพื่อนแบบแก)

แล้วอ๋อมันก็หันไปกินต่อ….

"ค่ะพี่ไปป์ ตอนนี้นุ่นอยู่สยามค่ะ ...อ๋อ...มากับเพื่อนค่ะ ..เพื่อนหญิงค่ะ แหมๆกลัวอารายล่ะค่ะ...ค่ะๆ คิดถึงนุ่นเหรอค่ะ คิกๆๆๆ" นุ่นหัวเราะกับโทรศัพท์อยู่นาน ทุกคนทำท่าปิดหูไม่อยากฟัง ไม่

งั้นคงกินข้าวกลางวันมื้อนี้ไม่ลงแหงๆ และแล้วหูเจ้ากรรมของฉันก็ไปได้ยินข้อความเด็ดๆของไอ้

นุ่นเข้าจนได้TT นั้นก็คือ

"ค่ะ กินข้าวกลางวันอยู่ค่ะ ค่ะ?? กินอะไรเหรอค่ะ?? ก็กินใจพี่ไปป์ไงค่ะอิอิอิอิอิ อ้อ นู๋นุ่นก็คิดถึงพี่

ไปป์เทพบุตรคนงามของนู๋นุ่นเหมื่อนกันค่ะ รักนะ จุ๊บๆ บะบายค่ะ" นุ่นหยอดความน่าคลื่นไส้ลง

ไปก่อนจะวางสาย แล้วอมยิ้มน้อย อมยิ้มใหญ่ ฉันชักจะเริ่มรู้สึกเหมื่อนไอ้อ๋อแล้วสิ ฉันไม่รู้จักมัน

"นุ่น พี่ไปป์นี้ใครอ่ะ" ฉันถามนุ่นอย่างสงสัย มันยิ้มอายๆก่อนจะบิดไปบิดมา ดูมันทำ แกคิดว่า

น่ารักนักเหรอว่ะ(จิงๆก็น่ารักอ่านะ แต่ฉันยังไม่อยากยอมรับว่ามันน่ารักกว่าฉันไง หุหุ)

"ก็ไม่มีไรหรอกเรน ก็แค่รุ่นพี่ที่รักของมัน"อ๋อพูดกระแทกๆใส่หน้านุ่น ส่วนนุ่น ไม่มีความโกธร

เคือง แค่มันยิ้มอายๆเฉยๆ รุ่นพี่ที่รัก?? รุ่นพี่ที่รัก=ที่รัก?? เฮ้ย!!

"แกมีแฟนแล้วเหรอว่ะนุ่น!!" ฉันตะโกนใส่หน้ามันอย่างตกใจ มันแอบไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่

เนี้ย ฉันไม่เห็นรู้ อ้ากกกกกก><

"ก็..อือ...พี่เค้าก็น่ารักดีอ่ะ เค้ามาขอฉันเป็นแฟนอ่ะ-////-"นุ่นพูดแบบกระอึกกระอัก

"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"อ๋อพูดแล้วลุกขึ้น

"ไปด้วยคนๆ"ไนซ์ พลอย เบนซ์ ก็ขอตัวอีก ทีนี้ก็เหลือแค่ ไอ้นุ่น ฉัน แล้วก็นายกอล์ฟไมค์เท่านั้น

ก็ดี จะได้ถามมันให้หมดเปลือกซะที

"เล่ามาแต่แรกเลยไอ้นุ่น"ฉันค่อยๆกระแซะมัน ทีละนิดทีละน้อย อิอิ

"ก็ฉันได้เจอกับพี่เค้าวันแรกที่เข้ามาเรียนที่ร.ร.นี้อ่ะ พี่เค้าพาฉันไปห้องฝ่ายปกครอง" อ้อ ใช่ๆ นุ่น

มันย้ายเข้ามากลางปี เห็นว่ามีปัญหากับร.ร.เก่านี้นะ

"จากนั้น ก็ได้มาเจอกันตอนขึ้นม.2แล้วเนี้ยแหละ พี่เค้าบอกว่าฉันน่ารักดี ก็เลยเริ่มคุยกัน แล้วไม่กี่

วันมานี้พี่เค้าเรียกเราออกไปหา แล้วพี่เค้าก็ขอเราคบเลยอ่ะ"นุ่นสวดแบบยาว อย่างภูมิใจ

"แล้วแกก็ชอบพี่เค้าเหรอว่ะ"ฉันถามมัน

"ก็ดีนะ พี่เค้าน่ารักดีอ่ะ แล้วก็...."

"ปัง!!!!!"

อยู่ๆกอล์ฟก็ตบโต๊ะ แล้วลุกขึ้นเดินออกไปออกร้านทันที

"O-O"<=หน้าของฉัน

"- -"<=  หน้าของไมค์

"O0O"<=หน้าของนุ่น(กำลังอ้าปากค้าง)

"กอล์ฟเป็นไรอ่ะ ไมค์" ฉันหันไปกระซิบกับไมค์

"หึงไง"ไมค์ตอบหน้าตาย เหมื่อนจะรู้มานานแล้ว

"หึง?!?O3O"ฉันตะโกนเบาๆ

"เออ เค้ารู้กันหมดแล้วเธอนี้ มานี้มา"ไมค์บอกแบบหนักใจก่อน จะดึงลากฉันขึ้นมาจากเก้าอี้

"นุ่น เด๋วเราพาเรนไปตามพวกอ๋อหน่อยนะ"ไมค์ยิ้มๆให้นุ่น

"ให้เราไปด้วยไหม" นุ่นที่ตื่นจากอาการตาค้าง รีบถามไมค์ ไมค์รีบส่ายหน้าทันที

"ไม่เป็นไร เธอนั่งนี้แหละ เดี๋ยวเรามา" ไมค์ไม่ยอมรอฟังคำตอบ รีบลากฉันออกมาจากตรงนั้น แล้ว

พาไปหน้าห้องน้ำที่พวกอ๋อ ยืนอยู่ และ1ในนั้น ก็มี กอล์ฟอยู่ด้วย เห็นทำหน้าเครียดๆกัน ทำเอาฉันชักไม่อยากเข้าไปแล้วสิTT

"พวกเรา ยัยนี้ไม่มันรู้เรื่องของกอล์ฟ กับ นุ่น อ่ะ"ไมค์ลากฉันมาแล้วปล่อยมือต่อหน้าเพื่อนตั้งกลุ่ม ที่ทำหน้าเวทนาฉันสุดๆ ทำไมย่ะ ไม่รู้แค่นี้ อารายว้า ชิชะ

"เบนซ์ แกช่วยพูดให้มันเก็ทหน่อยได้ไหมว่ะ ดูท่ามันจะโง่แบบไม่ได้แกล้งจิงๆว่ะ" อ๋อพูดอย่าง

เบื่อหน่ายแล้วมองหน้าฉันแบบเซงๆ ฉันจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากเบนซ์แทน

"อือๆ เด๋วเราอธิบายให้เรนฟังเอง"เบนซ์พูดแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ ฉันล่ะรักนายจิงๆ ฉัน

กระโดดกอดคอเพื่อนสุดที่เลิฟ แล้วบรรจงหอมแก้วมันฟอดใหญ่ แต่หน้ามันนี้ บ่งบอกว่าเบื่อหน่าย

เต็มทน อารายย่ะ คนที่น่ารักขนาดนี้หอมแก้มแล้วนายเฉยได้ยังงายยยย>,<

หลังจากที่พวกเราอิ่มกันหมดแล้ว ก็เดินสยามต่ออีกซักพัก แต่หนุกหนานเลย กอล์ฟก็เงียบตลอด

แล้วก็อารมณ์เสียอย่างแรง นุ่นก็ถามตลอด ว่า "เราทำอะไรผิดหรือป่าวๆ"  ทุกคนก็ไม่มีใครตอบ

กัน แล้วทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้าน แบบ เงียบๆ ระหว่างทางนั้น เบนซ์ก็เล่าเรื่องของกอล์ฟกับ

นุ่น ให้ฉันฟัง เป็นเรื่องที่แทบจะไม่น่าเชื่อเลย  เรื่องมันมีอยู่ว่า... 

"กอล์ฟอ่ะ แอบชอบนุ่นมานานแล้ว แต่มันก็ไม่กล้าบอกนุ่นซะที จนเมื่อไม่นานมาเนี้ย นุ่นก็โดน  

ไอ้พี่ไปป์เรียกตัวออกไปคุยใช่ไหมล่ะ กอล์ฟมันก็แอบตามออกไปฟังด้วย เสร็จแล้ว พี่ไปป์ก็ขอนุ่น

เป็นแฟน นุ่นก็ตอบรับอย่างง่ายดาย ทำให้ กอล์ฟมันรู้สึกแบบว่า (แอบชอบมาตั้งนาน ต้องมาเสียคน

ที่เรารักไป ให้คนที่รู้จักไม่ถึงเดือนเหรอว่ะ) อารายแบบนั้น แหละ" เบนซ์บรรยายแบบย่อให้ฉันฟัง

"แล้วกอล์ฟก็ไม่ทำอะไรเลยงั้นเรอ"ฉันถามเบนซ์ เพราะส่วนใหญ่ กอล์ฟมันเป็นคนที่แบบว่า มีอะ

ไรก็ต้องทำให้สำเร็จ มุ่งมั่นแม้ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ

"มันจะทำอะไรได้ล่ะ" เออ จิงด้วยว่ะ แล้ว กอล์ฟมันจะทำอะไรได้ว่ะเนี้ยTT

"ก็มีแบบว่า มันก็ให้ไอ้อ๋อไปถามนุ่นแบบ รักพี่ไปป์ตรงไหน รักจิงหรือป่าว อารายประมาณนั้น

แหละ" โห กอล์ฟมันลงทุนขอร้องอ๋อเหรอว่ะเนี้ย

"ตกลงก็ชักจูงให้นุ่นกับพี่ไปป์เลิกกันว่างั้น" ฉันถามเบนซ์ ทำให้เบนซ์คิดอยู่ครู่นึงแล้วตอบว่า

"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้ง เป็นเชิงถามมมากกว่า"

"อืม สงสารกอล์ฟมันอ่ะ" ฉนก็เพิ่งสงสารมันวันนี้แหละTT

"นั้นสินะ อ้อ กอล์ฟมันเคยเรียกพี่ไปป์ออกไปคุยด้วยนะ" โห เรื่องสำคัญแบบนี้ทำไมเพิ่งนึก

ออกฟร๊ะ อ้ายเพื่อนบร้า

"โห ขนาดนั้น แล้วเป็นไงอ่ะ" อยากรู้จิงๆแล้วนะเนี้ย เรื่องนี้คงมันส์หยด

"ก็มันเรียกพี่ไปป์ของไอ้นุ่นไปคุย แล้วถามว่าชอบนุ่นจริงหรือป่าว พี่ไปป์มันก็ตอบว่าจิง กอล์ฟมัน

ก็แค่บอกว่า ให้ดูแลนุ่นให้ดีๆ ทำนุ่นร้องไห้เมื่อไหร่ มันจะฆ่าพี่ไปป์เอง" พอเบนซ์พูดจบ ฉันก็

สงสารกอล์ฟขึ้นมาอย่างจับใจ ทำไมมันยอมเสียสละแบบนี้ว่ะ

"ฉันจะช่วยไอ้กอล์ฟ" เบนซ์มองฉันแบบ ฉันก็กะไว้แล้วว่าแกต้องพูดแบบนี้TT

"แล้วจะช่วยมันยังไงฮ่ะ"เบนซ์ถามอย่างเร็ว สงสัยมันรู้เรื่องที่ฉันจะต้องช่วยกอล์ฟอยู่แล้วอ่านะ

มันรู้จักฉันดีเลยแหละ เบนซ์อ่ะ

"พรุ่งนี้เรียกทุกคนมารวมกันบ้านแกล่ะกัน"

"ไหงเป็นบ้านฉันล่ะ" เบนซ์เถียง

"ก็นะ นายคิดว่า ถ้าพี่รินเห็นกอล์ฟไมค์....แล้วจะเป็นยังไง.."ฉันพูดแบบผู้เหนือกว่า

"โอเค บ้านฉันก็ได้" 555+เบนซ์มันรู้ดี เรื่องที่พี่รินบ้ากอล์ฟไมค์ คราวก่อนกอล์ฟไมค์มา

ประชุมบ้านฉัน ยัยพี่ริน มันเข้าห้องฉันทุกๆ7นาทีเลยแหละ มันหาข้ออ้างเข้าห้องฉันสารพัด เช่น

ยกขนมมาให้ทาน ทานขาวไหม โทรไปบอกพ่อแม่หรือป่าวว่ามาเที่ยวที่นี้ ค้างที่นี้ไหม จนไนซ์ถาม

ว่า ควรจะชวนพี่รินมาคุยด้วยไหม ฉันกับเบนซ์แทบห้ามมันไม่ทัน ขืนพี่รินเข้ามาร่วมวงด้วยนะ มัน

ก็คงถามแต่ กอล์ฟชอบอารายไมค์ชอบอาราย พวกฉันก็เป็นหมาหัวเน่าอ่ะดิ ไม่มีทาง  

"จะชวนนุ่นด้วยเหรอ" เบนซ์ถาม มันโง่หรือป่าวว่ะเนี้ย

"บ้าหรือไง ชวนนุ่นก็จบเห่ดิ"

"ก็เธอไม่ได้บอกฉันนิว่าไม่ต้องชวนนุ่น"

"ใครๆ ใครไม่ได้บอกแก ฉันบอกแกแล้ว"ฉันเถียงเสียงสูง

"แกไม่เชื่อฉันเหรอ"เบนซ์ถามยิ้มๆ ชิ กวนตีน

"ใช่ ฉันบอกแกไปแล้วว่าไม่ต้องชวนนุ่น" ไม่ยอมแพ้หรอกเว้ย

"หึ แกแพ้แล้ว"

"อารายย่ะ ฉันแพ้อาราย ฉันบอกแกไปแล้ว แกสิแพ้" พอฉันพูดจบ อีตาเบนซ์ก็ยิ้มแบบผู้ชนะทันที

"เธอลองขึ้นไปอ่านข้างบนสิ คนอ่านเข้าเป็นพยานกันหมด เธอไม่ได้พูด" อ้ายยยย หลักฐานมัน

ช่างแน่นหนาเหลือเกิน ไอ้คนแต่งทำไมมันไม่ยอมเขียนให้ฉันพูดห๊า??[ฉันผิดใช่ไหมเนี้ย:ผู้แต่ง]

"แล้วเธอมีแผนอารายบ้างล่ะ"เบนซ์ถามอย่างสงสัย นั้นดิ ฉันก็ไม่มีแผนการเลยอ่ะ

"เด๋วคืนนี้กลับไปคิดก่อน"

"จิ๊บหาย ถ้านัดพวกนั้นแล้วเธอบอกว่าไม่มีแผนอารายเลย อ๋อฆ่าแกตายแหงๆ"พูดได้สกัดลูก

กระเดือกจิงๆเพื่อนฉันTT

"คืนนี้ค่อยคิดไง"

"เจริญพร"เบนซ์พูดแล้วเดินเข้าบ้านไป ทิ้งกันได้นะเบนซ์

"เบนซ์อ่ะ เชอะ" ฉันพูดและเดินเข้าบ้านเมื่อกัน ก็บ้านฉันกับเบนซ์ห่างกันไม่ถึง5ก้าวนี้นา แต่คืนนี้

ต้องคิดแผนแล้วล่ะ....