ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ดีเจ.จอมกวนป่วนหัวใจอลเวง

    ลำดับตอนที่ #2 : อย่าเอาฉันขึ้นโรงพักน้า~ T^T

    • อัปเดตล่าสุด 9 ก.ย. 49





    2


         
         “…”
    ฉันเงียบ อึ๋ย ตานี่ต้องฆ่าหมกศพฉันแหงๆ ให้ตายสิ ไม่น่าเอากระทะไปโยนใส่กระจกหน้าต่างบ้านนายบ้าน้ำลายนั่นเลย ฮือๆ TOT

              ฉันถามไม่ได้ยินรึไงเล่า!!นายนั่นเริ่มขู่และทำหน้าโกรธจนหน้าแดง และร้อนเป็นไฟ

              เอ่อ...ฉันกะว่าจะให้โดนหัวนาย แต่...ไปโดนกราโจกอ่า หุหุหา! ฉันพูดไปได้ไงเนี่ย ตบปากๆ >O< โอ้ว! ไม่นะ แง่มๆ (ศพฉันขอพระสวดฟรีนะ)

              ฮะ! นี่เธอ ยัยบ้าเอ๊ย มานี่เลยพาไปสถานีตำรวจเลยเขาพูดแล้วพลางลากฉัน ฉันพยายามยื้อร่างเล็กๆ ของตัวเองไว้แต่ไม่สามารถยื้อไว้ได้ โอ๊ย! ปวดมือชะมัด

              ไม่นะ ฉันขอโทษ นายไม่จัดรายการเหรอ ฉันช่วยรับโทรศัพท์ก็ได้นะ...ฉันสาธยายเพื่อเอาตัวรอดพลางเกาะสิ่งของทุกสิ่งทุกอย่างแต่ก็เกาะไว้ไม่ได้นายนี่แรงเยอะจริงๆ เลย

              ไม่ต้องเลยขึ้นรถมาเลย

              โอ๊ย!!

                ปั๊ง!!! บรื้น....

              เตรียมตัวไว้ได้เลยนะ เธอโดนแน่ อย่างน้อยก็หนึ่งข้อหา บุกรุก!!นายนั่นขู่ฉันจนนั่งสั่นเพราะปวดฉี่ ฮือๆ YOY

              นี่นาย นายไม่เอาเหรอมีคนมานั่งรับโทรศัพท์ให้เนี่ยฉันพูดพลางทำหน้าอินโนเซนส์สุดๆ ให้ตายสิ ฉันไม่เกิดมาเพื่อสิ่งนี้เลย

              เอ่อ...ไม่เอาดีกว่าเอาส่งตำรวจไปเลยเขาพูดพลางยิ้มอย่างสบายใจ

              นี่นาย เหอะนะๆ ฉันขอโทษฉันทำเสียงเศร้าได้อุบาทว์ที่สุดในโลกเลย นายนั่นได้แต่ยิ้มแล้วขับรถไปเรื่อยๆ

              ก็ได้! 80 วัน เธอต้องมารับสายทุกวัน

              นายจะบ้าเหรอ ฉันเขวี้ยงหน้าต่างนะ ไม่ใช่เผาไล่ที่น่ะฉันพูดพลางเท้าเอว แล้วเงียบเมื่อมองเห็นหน้าตาที่ดุดัน หึๆ

              งั้นก็แล้วแต่เธอ...นะแล้วนายนั่นก็ตั้งใจขับรถต่อไป เอาไงดีนะ

              ก็ได้ 80 วันฉันตอบพลางสะบัดตัวไม่มองหน้านายนั่นอีกเลย

              “...”

              นี่นาย!!! ฉันรับปากแล้วไงนายจะไปไหนต่อเนี่ยฉันพูดพลางมองทางอย่างกลัวๆ

              เงียบไปเถอะน่า

                ถ้าฉันถูกลวมลาม จะจ้วงให้เป็นหมันเลย

              ถ้าถูกฆ่าโยนทะเล ต้องหาอะไรป้องกันตัว

                ....นั่นคือความคิดของฉัน

              นายจะไปไหนน่ะฉันยังคงตื้อถามตลอดทางแต่ก็ต้องหันหน้าหลบทุกที ให้ตายสิ นายนี่หน้าเรียกคาถารองเท้าบินเข้าปากจริงๆ เลย =O=

              “...” เงียบ ไม่มีปากรึไง ฮือๆ ตานี่น่ากลัวชะมัดเลย ไม่เห็นจะเสียงหวานเหมือนในวิทยุเลย ว่าแต่นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย TOT

                แล้วไม่นานรถก็แล่นไปหยุดที่ตึกแห่งหนึ่ง

                ว๊ายยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!

                 มันช่างน่าเกลียดเหลือเกินเสียงฉัน นี่มัน โรงแรม! นี่นา นายนี่ต้องทำอะไรฉันแน่ๆ TT^TT

              นี่เธอลงได้แล้ว นั่งสั่นอยู่ทำไมเล่าเขาพูดพลางมองฉันแล้วยิ้มแปลกๆ ไอ้บ้ากาม ฉันยังเวอร์จิ้นอยู่นะยะ แล้วฉันก็สัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่ท้องก่อนแต่ง (คานทองมันรออยู่รอมร่อแล้ว)

              นายจะทำไรฉันอ่ะ ฉันไม่ลงนะฉันพูดพลางจับเบาะ แล้วเกาะไว้อย่างแน่น

              เป็นไรๆ มานี่ยัยต๊องเอ๊ยตานั่นพูดพลางจับขาสองข้างของฉันพลางดึงลงไป

                กรี๊ด!!!!!!!!!

              กางเกงในฉัน!วันนี้ฉันนุ่งกระโปรงมาแล้วตานั่นก็ดึงขาฉ้าน ว้ายยย!!! มันกำลังจะลงบนพื้นแล้ว ฉันก้นยุบจะทำไงยะ ไอ้ลามก

              ใครจะดูของเธอเล่า ลงมานายนั่นก็ดึงฉันลงมาเรื่อยๆ

              นายไม่เห็นใช่มั้ยว่าลายอะไรฉันถามพลางชะเง้อแล้วเอามือปิดกระโปรงไว้ ฉันต้องตายแน่ๆ แม่เจ้า

              ลายลูกหมี มาเร็วอย่าทำเหมือนเด็ก ฉันจะพามากินข้าว

                กรี๊ดดดดด!!

              ไอ้บ้า ทุเรศ นายแอบดูกางเกงในฉัน ปล่อยนะแล้วนายนั่นก็ปล่อยฉัน แล้วหัวเราะคิกๆ คักๆ อย่างสะใจ สนุกมากรึไงเล่า!!

              หึๆ ฮ่าๆ

                ผัวะ!!!!!

                นายนั่นปล่อยฉันลงมาจากรถ แล้วตัวฉันก็ดันไหลลงมานั่งแผ่หราอยู่บนพื้นที่เต็มไปด้วยหิน โอย!!! เจ็บชะมัดเลย แงๆ ไม่บอกตั้งแต่ทีแรกว่ามากินข้าว ไอ้บ้า!

              มาเร็วเซ่ นั่งหาพระแสงอะไรเล่านายนั่นพูดพลางส่งมือให้

              ไม่ต้องย่ะ ฉันลุกเองได้ โอ๊ย...ฉันลุกขึ้นพร้อมร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวด

              หึ

                แล้วนายนั่นก็พาฉันมาห้องอาหารของโรงแรมที่หรูมากๆ โอโห!! ฉันคงไม่ปัญญาเข้าแน่ๆ ฉันไม่มีแม่แต่มีพ่อที่ไปมีแม่ให้ฉันใหม่ ฉันก็เลยมาอยู่ที่หาดนั่นเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของฉันที่ปู่ให้ไว้ น่าจะพูดได้ว่ามันคือสิ่งเดียวที่ฉันเหลืออยู่ในชีวิตเลยก็ได้นะ แต่ดูว่าท่าทางนายนี่จะมีตังค์นะเนี่ย อิอิ ^_____^

              สวัสดีครับคุณดนัยพนักงานคนหนึ่งเดินมาทักแล้วยกมือไหว้ไอ้ดีเจ.เสียงหมาหอน

              สวัสดีครับ

              สวัสดีค่ะคุณดนัย อ้าว!!! วันนี้พาแฟนมาด้วยเหรอคะสาวสวยคนนึงที่เกิดมาเพื่อโดนหมัดโดยเฉพาะ ดูยังไงว่าฉันเป็นแฟนนายนี่นะ TT^TT

              ป่าวนะ!ฉันท้วง

              แหม! คุณนี่โชคดีนะคะได้เป็นถึงว่าที่ลูกสะใภ้ลูกเจ้าของผู้บริหารน่ะว่าไงนะ? หา!! ลูกเจ้าของผู้บริหารงั้นเหรอ O.O ไม่มีทาง

              ป่าวนะคะฉันท้วงขึ้นอีกครั้งพลางทำตัวลุกรี้ลุกรนเป็นพิเศษ ฉันไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย

              คิๆนายเสียงหมาหอนหัวเราะออกมา

              ไม่ต้องเขินหรอกค่ะ ก็แบบ...

              คุณพนักงานเคยตายมั้ยคะ!

              ฮึๆ ฮะๆ ฮันต์ยังคงหัวเราะ

              อุ๊บ! อุย ไปนะคะสวัสดีค่ะไปได้ซักทีขืนอยู่ต่อล่ะ จะโดนมิใช่น้อย >.<

              นี่นายพาฉันมาที่นี่ทำไม ฮะฉันถาม

              มากินข้าวไง เห็นอยู่ในรถท้องเธอร้องจ๊อกๆ เลยใครบอกว่าฉันหิวยะ ฉันอยากกินอะไรรองท้องต่างหาก ฉันพูดจบท้องเจ้ากรรมก็ดังขึ้นมาเสียงดังอย่างน่าอาย

                โคร่ก...คร่าก....

              จะไปมั้ยเนี่ยเขาถามฉันพลางหัวเราะ และฉันพยายามหลบหน้าทำเหมือนมันไมมีอะไรเกิดขึ้น ให้ตายสิ ทำไมต้องมาหิวตอนนี้นะ บ้าที่สุด!

              ก็นำทางไปสิ นี่มันโรงแรมนายไม่ใช่เหรอฉันพูดยอมใจอ่อนเพราะหิวจริงๆ

              ดนัย!!!เสียงนั่นทำให้เราตกใจและหันหลังไปมองพร้อมกัน

              แม่!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×