Who Man !!??

ข้อมูลเบื้องต้น

Look for him self !?

เนื้อเรื่อง

แสงแดดอันร้อนแรง ในเวลาราว10โมง ส้องผ่านทะลุซอกตึก เข้ามากระทบกับม่านตา ทำไห้รู้สึกได้ว่าทำไมมันร้อนจังเลย ชายวัยหนุ่มอายุราว 22 คนหนึ่ง ลุกขึ้นมานั่งหลังพิงกำแพงอยู่ไนซอกตึกเล็กๆแห่งหนึ่ง
พร้อมกับเอามือกุมขมับ ซึ่งอยู่ในอาการที่กำลังมึน งง เหมือนกับว่าเมื่อตืนดื่มหนัก
พลางสบทขึ้นมาว่า"ทำไมร้อนงี้วะ"พร้อมกับส่ายหัวไปมา ระหว่างที่เขากำลัง นั่งนึกเรื่องที่เกิดขึ้นนั้น ก็มีหนูตัวนึงวิ่งผ่านหน้าเขาไป เขาเหลือบมองหนูตัวนั้นแล้ว พยามมองไปรอบๆสถานที่ ที่ตัวเองนั่งอยู่ ด้านซ้าย เป็นทางตันส่วนด้านขวาห่างออกไปไม่ไกลมากนักเป็นถนน
เขาพยายาม นึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อ คืนแต่ เขาพยายามนึกอย่างไรก็นึกไม่ออกซะที "จำอะไรไม่ได้"
เขาจำอะไร เกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลยแม้แต่ชื่อของตัวเอง.........................................



บนถนนเส้นหนึ่งที่เต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา ต่างพากันเดินสวนกันไปสวนกันมาราวกับว่ามันเป็นการแข่งขันอะไรซักอย่าง เขาเดินไปบนถนน ระหว่างที่เขากำลังเดินเขาก็พยายามที่จะนึกเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขา แต่ ก็นึกไม่ออก ในระหว่างที่เขากำลังเดินไปโดย ไร้จุดหมายนั้นเขาก็ได้ยินเสียง หญิงสาววัยกลางคน คนนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า "ช่วยด้วยค่ะ โจรโขมยกระเป๋า" ในระหว่างที่เขาก้มหน้าก้มตาคิดเรื่องของตัวเอง ทันทีที่ได้ยินเสียง เขาก็เงิยหน้าขึ้นมามองต้นเสียง เขาก็เห็น ชายที่วิ่งราวกระเป๋าวิ่งตรงมาตรงหน้าของเขาห่างไม่ถึง1เมตร
ไม่ทันที่เขาจะหลบหรือขัดขวางโจรคนนั้น "ฟุ๊บ!!?" เสียงชายวิ่งราวคนนั้นวิ่งทะลุผ่านตัวเขาไป พริบตาที่โจรวิ่งผ่านตัวเขาไป เขาแทบจะทำอะไรไม่ถูก เขายืนนิ่งยุพักนึง แล้วมองดูสายตาคนรอบข้าง ไม่มีไครสนใจเขาเลย
สายตัวทุกคู่ของคนบน ถนนจ้องมองไปที่ชายวิ่งราวคนนั้น
เขาต้องอึ้งยิ่งกว่าเดิมเมื่อ พบว่า ตำรวจที่กำลังวิ่งตามคนร้ายนั้นไป ได้วิ่งผ่าน ทะลุตัวเขาไปเช่นเดียวกัน!!!???
........................................................................



แสงแดดอันร้อนแรงในยามบ่าย ได้ปลุกไห้ชายขี้เซาลุกขึ้นมาจากทางเิดินเท้า ที่คนบนถนนเดินไปเดินมา เหยียบเขาแล้วเหยียบเล่าแต่ก็กลับไม่รู้ว่ามัน อะไรบางอย่างอยู่ตรงนี้? เขาตื่นขึ้น แล้วทำท่าบิดขี้เกียจเหมือนทางเดินเท้าเป็นห้องนอนของเขา แต่ ใครจะสนในเมื่อไม่มีไครมองเห็นเขาอยู่แล้ว วันนี้เป็นวันที่7ที่เขาไช้ชีวิต ในการเป็นมนุษย์ที่ไม่มีไครมองเห็น ไม่รู้จักเรื่องเกี่ยวกับตัวเอง หรือ แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ แต่เขาก็เริ่มชินกับมันซะแล้ว...
วันนี้เป็นวันที่อากาศค่อนข้างดี เขาเริ่มต้น เช้าของเขาในยามบ่ายด้วยการ เดิ่นเล่นรอบเมือง เหมือนอย่างเคย พลางเดินไปแล้ว พลางพูดไป "อย่างน้อยชีวิตแม่งก็ไม่ได้เลวร้ายไปหมดหรอกนะ" พร้อมรอยยิ้ม
ทุกวันยามเย็นเขาจะต้องไปที่ เนินเขาที่ยุตอนเหนือของเมืองซึ่งห่างจากในตัวเมืองไม่มากนัก เขามักจะยืนมองดวงอาทิตย์ตกดินบริเวณ นั้นเป็นประจำ
เวลาประมาน6เย็นกว่าๆ มีบริษิทธิ ก่อสร้างกำลังทุบตึกที่อยู่ ด้านที่เขามองพระอาทิตย์ตกดินเป็นประจำ รถเครนคันไหญ่หลายคัน ได้บดบัง ทัศนียภาพไปเสียหมด.. อย่าว่าแต่พระอาทิตย์เลย แม้แต่ บริเวรที่เขากำลังก่อสร้างเขายังมองอะไรไม่เห็นเลย "จะมาทำบ้าอะไรกันวะ คนจะดูพระอาทิตย์ตกดิน" เขาต่อว่าออกมา แต่ก็เปล่าประโยชน์ด้วยความงุดหงิดเขา จึกเดินกลับ พลางแกว่งเท้าเตะกระป๋อง น้ำอัดลมลอยออกไปโดยที่เขาไม่ได้สนใจ ป็อก!! "โอ้ยยยยย"
........................................................................


เสียงเดินอย่าง รวดเร็วแสดงถึงความรีบร้อน ตรงเข้ามาหาชายขี้โมโห พลัน ปากระป๋องเข้าไส่เขา ป๊อกกกกก!!!
"โอ้ยยยยย ไรวะ?" ชายหนุ่มอายุราว22 ไม่ทันมองกระป๋องน้ำ ลองกระแทกหัวอย่างจัง เขาหันไปมองทางทีกระป๋็องลอยมา ก็พบ หญิงสาวคนนึง ยืนมองหน้าเขาด้วยสึหน้า โมโห ไม่ทันที่เขาจะได้พูดอะไร
เธอคนนั้นก็ตวาดมาว่า "นายไช่ไหม ที่ปา กระป๋องไส่ชั้น" หนุ่มขี้โมโห มองเธอคนนั้นแล้วพูดอะไรไม่ออก ยืนอึ้งอยู่พักนึง
ก่อนที่เธอจะย้ำคำเดิมอีกว่า "ไช่นายรึปล่าวที่ปากระป๋องไส่ชั้น" ระหว่างที่อึ้งปากชายหนุ่มก็พูดออกไปโดยไม่ทันคิด "เธอเห็น...." สาวเจ้าโกรธกว่าเดิม "ไม่เห็นได้ไงหละ ลอยเข้ามาเต็มหัวเลยเนี่ย" เขาจึงพยามตั้งสติแล้วพูดอีกที "หมายถึง" "เธอมองเห็นฉัน" สาวเจ็าโกรธกว่าเดิมอีก พลางด่าไปว่า "แล้วไอ้ที่ยืนหัวโด่ปากระป๋องไส่คนอื่นเนี่ยไม่ไช่คนรึไง?!" ด้วย ความงงงวย ชายหนุ่มจึงรีบตอบขอ โทษไปเพื่อดับอาการโกรธ ของหล่อน "ผมขอโทดครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ เจ็บตรงไหนบ้างรึปล่าวครับ ผมขอโทดจริงๆ นะครับ" สาวเจ้าได้ยินคำขอโทดก็ไจชื้นขึ้นบ้าง "รู้จักขอโทดก็ดี แล้ว ฉันไม่เป็นไรมากหรอก" เธอหันหลังควับ ด้วยความรีบร้อนเธอจึงรีบเดินจากไป ปล่อยไห้ไอ้หนุมขี้โมโห ยืนงง อยู่พักนึง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า "เฮ้ย แม่งเห็นเราด้วย นึกว่าชาตินี้จะไม่ได้คุยกับไครแล้ว" ด้วยความดีใจ ปน งงๆ จึงได้วิ่งไส่เกียร์หมาตามสาวขี้โมโห คนนั้นไปพลางนึกในใจไปด้วยว่า "อารมเสียงี้ เมนส์มาป่าววะ?"
........................................................................





ถ้าชอบถ้าสนใจ ติชมผมได้นะครับ ไว้ผมจะมาเขียนต่อนะครับ ^_^