[FIC REBORN] CRAZY DON'T CRY TO LOVE [6918]

ลำดับตอนที่ #9 : ฉันต้องเป็นฝ่ายไปขอโทษงั้นเหรอ..

ร่างเล็กรู้สึกหนักใจเพียงเล็กน้อยกับคำพูดของตัวเอง พลางขยี้หัวอย่างหนักใจ ไม่เข้าใจจริงๆว่าพูดอะไรที่แรงออกไปรึเปล่า แต่ตัวเรานั้นก็แค่อยากรู้ถึงได้ถาม.. แต่กลับเป็นคนไล่เจ้านั้นไปอีก

นี่..!ฉันผิดเหรอ..

มือบางๆลูบหน้าเนียนๆอย่างอ่อนใจ พลางลุกออกจากโต๊ะคิดไปว่าออกจากห้องไปเดินเล่นคงจะดีกว่าเยอะ..

.

.

ร่างเล็กเดินทอดนองอย่างสบายอารมณ์หลังจากที่เดินดูอะไรหลายๆอย่างในโรงเรียนมาได้ซักพัก.. นักเรียนทั่วบริเวณที่เดินผ่านยังคงมีท่าทีแบบเดิม นั้นคือ หวาดกลัว และก็ยังคงยบืนรวมๆกันให้รำคราญสายตาอยู่เมือนเดิม..

ร่างเล็กเดินเลี้ยวเข้ามุมกำแพงเพื่อจะเดินกลับแต่ต้องชะงักกับเด็กผู้หญิง 2 คนที่ยืนคุยกันอยู่ถัดจากนี้อีกไม่ไกลมานัก ที่ดูเหมือนจะปรึกษาปัญหากันอยู่

"ยาโยะ! ช่วยฉันเถอะนะ.. ไม่รู้จริงๆฉันไม่อยากให้เค้าเข้าใจผิดน่ะ"

"โธ่เอ๊ย! - - ก็เธอเล่นไปถามว่า 'ต้องการอะไรจากฉัน' แล้วเค้าจะไม่เข้าใจอะไรผิดได้ยังไงละ!"ฮิบาริได้ยินคำนี้ถึงกับอึ้งไปชั่วอึดใจ เพราะไอ้คำพูดเมื่อกี้มันคล้ายๆกับที่เค้าเคยพูด..

"แล้วทำไมงั้นเหรอ.. ฉันอยากรู้!"

"ก็ไอ้การที่ไปถามเขาคนนั้นว่า ต้องการอะไร ก็เหมือนกับว่าเราไม่เต็มใจที่เขาทำทุกอย่างเพื่อเรานี่ละ!"

"เอ๊ะ..! ทำทุกอย่างเพื่อเรา.. ?"

"อะไรกัน! โนรุเอะ เธอไม่รู้รึไง ว่าผู้ชายคนนั้นเค้าทำเพื่อเธอ.."

"ไม่จริงน๊า.."

"นี่ - -+ แม่คนอ่อนต่อความรัก ความอบอุ่น การที่มีคนมาเอาใจใส่แบบผิดแปลกแบบนี้.. เค้าไม่เรียกว่าทำเพื่อเราแล้วจะทำเพื่ออะไรละ แล้วดูเธอไปถามเค้า ต้องการอะไร! ก็เหมือนกับด่าเค้านั้นละ!"

"นี่ฉันผิดเหรอ.."

"ใช่แล้ว! เธอผิดที่ไปพูดแบบนั้น"เด็กสาวคนนั้นถึงกับก้มหัวทำสีหน้าอ่อนใจ เพื่อนสาวที่เป็นคนพูดก็ดูเหมือนจะต้องพูดอะไรให้สบายใจมากกว่านี้

"รู้อะไรมั้ย ที่เค้าเที่ยวมาใกล้ชิด มาหาเธอบ่อยๆ แปลว่าเค้าต้องการเธอ.. และก็ต้องการมากด้วย.."

"เอ๊ะ.."

"เค้ากำลังหลงใหลในความเป็นเธอ.. อยากจะอยู่ใกล้ๆ อยากจะรัก อยากจะทำให้เธอมีความสุข ถ้าทำอะไรผิดไปเค้าก็พร้อมจะขอโทษ ที่เธอไปพูดแบบนั้น มันก็ทำร้ายจิตใจเค้าไม่ใช่น้อยนะ.."สีหน้าของเธอเริ่มจริงจัง.. เด็กผู้หญิงคนนั้นเริ่มมองหน้าเพื่อนสาวอย่างสนใจ..

"ฉันน่ะก็เคยเป็นแบบเธอ ฉันพูดอะไรไม่ดี ให้เค้ามากไป.. และกับทุกๆคน ฉันถึงได้เป็นแบบนี้.. ไม่มีความรักอยู่ตัวคนเดียว แบบนี้ดูแบบภายนอกแล้วสบายใช่มั้ยละ.."

"หึ..! แต่ไม่ใช่เลย ในใจของฉันน่ะมันอ่อนแอแค่ไหน.. รู้สึกเจ็บๆที่เห็นคนที่เคยรักเรา มีความสุขกับคนอื่น.."

"ยาโยะจัง..."

"อย่าสนใจเราของฉันเลยนะ! ตอนนี้ทางที่ดี เธอต้องหาโอกาส ไปขอโทษเค้า ฉันไม่อยากให้เธอมาเป็นแบบฉันหรอกนะ อย่าทำใจแคบเพราะความอยากรู้อยากเห็นของเรา เปิดใจให้กว้างเข้าไว้ พยายามเข้าใจว่าเค้าต้องการอะไร โดยใช้ความรู้สึกของเธอเอง.. แค่นี้ละนะ!"น้ำตาใสๆไหลออกมาจากนัยต์ตาสีน้ำตาลวาว พลางโอบกอดเพื่อนสาว..

"ขอบคุณนะ ยาโยะจัง.."

"อือ.. ฉันอยากให้เธอมีความรักที่ดีนะ ^^ สู้ๆละ!"

"ฮือ.. อืม.จ๊ะ! ^-^"

บุคคลที่แอบฟังมาตั้งแต่เมื่อกี้เกิดคิดขึ้นมาอีก กับ คำพูดทั้งหมดของเด็กสาวทั้ง 2 ที่เยืนฟังทุกๆเรื่องของเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นเรื่องที่เค้าทำลงไปในวันนี้..

นั้นหมายความว่า..

เค้าต้องไป ขอโทษ..

หากไม่อยากกลับมาเดียวดาย..

ฉัน.. ต้องขอโทษเจ้าหมอนั้นจริงๆอย่างงั้นเหรอ..