คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อเรื่องเล็ก ทำให้คิดมาก
หมอนั้นต้องการอะไร..
ไม่เข้าใจเลยจริงๆแหะ..
"เอ่อ.. ลูกพี่ครับ เป็นอะไรบ้างรึเปล่าครับ เห็นดูแล้วอาการไม่ค่อยจะดีนัก"ลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างกายถามอาการด้วยความเป็นห่วง เพราะตั้งแต่เช้ามา ลูกพี่ของตนนั้นก็แปลกๆไป
"ฉันบอกแล้วไง ว่า ไม่เป็นไร เลิกวุ่นวายกับฉันได้แล้ว มีอะไรก็ไปทำซะ.."
"อะ...ครับ"ร่างเล็กนั่งกุมขมับของตัวเองอย่างเหนื่อยใจ กับแค่เรื่องของเมื่อวานดันทำให้คิดมากได้ซะขนาดนี้ ความจริงก็ไม่น่าเก็บมาคิด หากบอกว่าจะให้ลืมมันไปเสีย ยังไงก็ทำไม่ได้ มันคาใจยังไงไม่รู้
ปวดหัวจริงๆแหะ
นี่.. เรายังไม่หายจากไข้อีกเหรอ
2-3 วันมานี่ถึงจะทำงานอยู่ทุกวันจะเรียกว่าไม่หนักหนาอะไรก็ไม่ได้ เพราะช่วงนี้มันเริ่มทำซ่าซะจนน่าปวดหัว อาการหนาวๆร้อนๆก็เริ่มลุกลามทำให้เป็นไข้ ถึงแบบนั้นยังไงก็ต้องโหมงานก่อน ร่างเล็กนั้นตัดสินใจขึ้นไปบนดาดฟ้า คิดเสียว่า อยู่ในบรรยากาศแบบอื่นมันจะดีกว่า..
ร่างเล็กค่อยๆปีนขึ้นไปนั่งอยู่บนแท็งค์น้ำด้านบนซึ่งเป็นที่ประจำ นกสีเหลืองตัวน้อยบินโฉบลงมาเกาะที่ไหล่เอ่ยชื่อเจ้านายขานเสียงใสให้สบายใจ
"เคียวยะ อยู่นี่เอง หาตั้งนานแหนะ"
"แล้วแกจะ ตามหาฉันเพื่ออะไร"
"=[]= ทำไมพูดงั้นละเคียวยะ"
"ไม่รู้... พูดไปแล้ว"( Dora-Buddy :แบบนี้เค้าเรียก กวน Teen คะ - -)ร่างเล็กพูดปัดๆก่อนกระโดดลงมาจากแท็งค์น้ำ ร่างสูงก็เข้ามาใกล้ขึ้น..
"แกจะทำอะไร..."
"เคียวยะ.."ร่างสูงจับไหล่ของร่างเล็กแน่นก่อนจะโน้มลงเพื่อจูบ ร่างเล็กนั้นพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ค้างอยู่กับที่ริมฝีปากของทั้งคู่เลื่อนเข้าใกล้กันเรื่อยๆ..
"ผมว่า..แบบนี้มันไม่ดีมั้งครับ"เสียงสุภาพนั้นขัดต่อการกระทำของดีโน่ ร่างเล็กถึงกับอึ้งในสิ่งที่เห็นในเมื่อเค้าคนนั้นอยู่ด้านหลังตัวและ โอบเอวเข้าไว้ ทั้งๆทีไม่ได้รู้สึกตัวแม้แต่น้อย..
"นายมัน มุคุโร่ นี่"
"ครับ ใช่ผมนี่และ มุคุโร่.."มุคุโร่ปล่อยมือออกจากเอวของร่างเล็กตรงหน้า"ตัวผมน่ะไม่ชอบ 2 รุม 1 ซะเท่าไหร่นักหรอก"
"แก... มาที่นี่ทำไม"
"มีเหตุผลที่ผมต้องตอบด้วยเหรอครับ ในเมื่อผมเองก็บอกไปแล้ว.."
'อีกไม่นานหรอกนะครับ'
'ผมจะกลับมา...'
เสียงจากเมื่อวานกลับมาวนเวียนอยู่ในหัว ร่างเล็กนั้นไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ร่างสูงที่ยืนดูเหตุการณ์ก็เริ่มที่อยากจะให้ฮิบาริ หลุดออกจากเหตุการณ์ครั้งนี้ไปได้
"ฉันว่า..."
"ไม่ต้องพูดอะไรหรอกครับ เห็นแบบนี้ ผมไม่คิดจะกวนพวกคุณหรอก.."
"ตามสบายก็แล้วกันนะครับ"
"แต่.."
"ขอห้ามอะไรไว้อย่าง.."
"อะไรงั้นเหรอ.."
"ผมไม่ยอมคุณหรอกนะ ถึงคุณจะมีเวลาอยู่กับ ฮิบาริ มากกว่าผม"
"ถึงอย่างงั้น ผมก็ไม่ยอมให้ ฮิบาริ กับคุณหรอก.."
"แล้วก็ ฮิบาริ ครับ"
"อะไรของแก.."
"รสสัมผัสเมื่อวาน หวังว่าคงไม่ฝั่งใจมากหรอกนะครับ"รอยยิ้มปรากกฏขึ้นบนใบหน้าของชายตรงหน้า ก่อนจะสลายหาไปกับตา ตอนนี้เรื่องที่เค้าคิดนั้น คลี่คลายแล้ว เค้ารู้ทุกอย่างที่มุคุโร่นั้นต้องการ เค้าคนนั้นไม่ได้ต้องการที่จะฆ่าฉันให้ตาย ไม่ต้องการที่จะให้ตัวฉันกับใคร
หมอนั้น ต้องการฉัน..
แต่ฉันไม่ได้ต้องการ หมอนั้น
ไม่ต้องการ
เลยสักนิด..
ร่างเล็กรีบเดินลงไปจาก ดาดฟ้า โดยทิ้งให้ดีโน่ยืนอยู่คนเดียวในที่ตรงนั้น... เรื่องของทุกอย่าง จะเริ่มขึ้นในตอนนี้ จากนี้ต่อไป..มันจะเริ่มขึ้น
ความคิดเห็น